Ανθοσκόπος, ο αιωρούμενος

Πρωί πρωί με την αυγή, να πέφτεις πάνω στη φωλιά.

Τρόπος του λέγειν δηλαδή, γιατί όχι μόνο δεν έπεσα πάνω της, αλλά ακόμα κι όταν το αυτοκίνητο σταμάτησε να κινείται και δυο άτομα μου έδειχναν "να, να εκεί...", εγώ κοίταζα πάνω, κοίταζα πέρα, κοίταζα δώθε, αλλά φωλιά δεν έβλεπα, μέχρι που ήρθαν πιο λεπτομερείς οδηγίες, άνοιξα τα μεγάλα μάτια μου για να βλέπω καλύτερα και, ω του θαύματος, ξεστραβώθηκα!

Μαζί με τα μάτια, άνοιξε και το στόμα, γιατί εκεί πιο πέρα κρέμονταν σε όλη της το μεγαλείο μια πλεχτή ολόμαλλη φωλιά Σακουλοπαπαδίτσας, ή Υφάντρας.

Μάλιστα μέσα στη φωλιά το  Μελλισουργάκι, ακόμα ένα όνομα του πτηνού, είχε μεγάλη δραστηριότητα και σχεδόν το έβλεπες να πηγαινοέρχεται.

Δε θα μάθω ποτέ τι έκανε, γιατί μέχρι να εντοπίσω τη φωλιά, να ετοιμάσω τη μηχανή και να βγω από το αυτοκίνητο το πουλάκι πέταξε!

Το πήρε το μάτι μου να φτερουγίζει κάπου ανάμεσα στο "πού έχω τη μηχανή;" και "μισό λεπτό θα κάνω"...

Θα ήταν ιδανικό αν μπορούσα να πλησιάσω κι άλλο, ή έστω αν είχα καλύτερο ζουμ, αλλά αυτό ήταν το καλύτερο που μπόρεσα να κάνω, δεδομένων των συνθηκών.

Και κάπως έτσι η Υφάντρα η παράξενη ξαναχτυπά.

Δεύτερη φορά που βλέπω φωλιά της και πρώτη που διακρίνω ζωή μέσα της.

Αν θέλετε να θυμηθείτε την πρώτη φορά που αντίκρισα φωλιά Υφάντρας, δείτε εδώ, αν θέλετε να μάθετε λεπτομέρειες για τη φωλιά, μείνετε εδώ που είστε, γιατί ακολουθεί κατεβατό από wikipedia.

Η φωλιά της υφάντρας είναι από τις πιο περίτεχνες κατασκευές στον κόσμο των πουλιών, εξ ου και η λαϊκή ονομασία της. Είναι μια «περίεργη» δομή που, όταν ολοκληρωθεί, αποτελείται από δύο ξεχωριστά κομμάτια: το κύριο τμήμα θυμίζει έντονα «κολοκύθα», «αχλάδι», «φλασκί» ή μακρόστενη «γυναικεία τσάντα» και αποτελεί τον θάλαμο της φωλιάς. Το άλλο τμήμα είναι η είσοδος, κατασκευασμένη ξεχωριστά στο πάνω -στενό- μέρος της όλης δομής, που έχει σχήμα σωλήνα και οδηγεί στον θάλαμο. Η είσοδος αυτή έχει κλίση προς τα κάτω, δίνοντας στην όλη κατασκευή παρουσιαστικό ραμφόστομης πρόχου (σημ. αρχαίο αγγείο με πλάγιο στόμιο εν είδει ράμφους).

Η εντυπωσιακή αυτή φωλιά έχει, συνήθως, λευκό χρώμα και κατασκευάζεται με αρχιτεκτονικό τρόπο και από τους δύο συντρόφους: αρχικά φτιάχνεται μία κυκλική δομή που αποτελεί τη βάση της όλης κατασκευής από μαλακό, υφάνσιμο υλικό (μαλλί, τρίχες, φυτικές ίνες από τους ίουλους της ιτιάς, της λεύκας ή από βούρλα), που το πουλί την εξαρτά από ένα κλαδί. Το κλαδί αυτό πρέπει να είναι ευλύγιστο και λεπτό στην άκρη του, γι’ αυτό και χρησιμοποιούνται μικρά παρυδάτια δεντράκια, συνήθως ιτιές ή τα μικρά κλαδιά μεγάλων δένδρων, όπως λεύκες, συνήθως πάνω από το νερό. O αρχικός κύκλος (loop) υφαίνεται γύρω από το κλαδί και διευρύνεται συνεχώς σε διαστάσεις, κατά απόλυτο συμμετρικό τρόπο έτσι, ώστε μετά από 2 εβδομάδες συνεχούς εργασίας, η φωλιά να έχει λάβει την τελική της μορφή. Καθ’ όλη τη διάρκεια της κατασκευής, τα πουλιά αφήνουν άνοιγμα στο πάνω μέρος για να μπορούν να υφαίνουν τον κεντρικό θάλαμο από μέσα, το οποίο άνοιγμα κλείνεται αργότερα για να κατασκευαστεί η πλαϊνή σωληνωτή είσοδος. Τα τοιχώματα ενισχύονται διεξοδικά με ίνες αλλά και σπέρματα από παρακείμενο φυτικό υλικό, που χρησιμοποιείται όπως τα χαλίκια στην λάσπη μιας οικοδομής.

Η φωλιά της υφάντρας αποτελεί δεξιοτεχνικά κατασκευασμένη δομή
Η φωλιά, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, κρέμεται πάνω από το νερό και ταλαντεύεται μαζί με το λεπτό κλαδί που την στηρίζει, εξ ου και η ονομασία pendulinus. Η θέση αυτή βοηθάει στην αποφυγή πιθανών χερσαίων θηρευτών, από την πλευρά του εδάφους. Το ύψος πάνω από το νερό -ή το έδαφος- είναι συνήθως μικρό (1 μ.), αλλά όταν χρησιμοποιούνται μεγάλα δένδρα μπορεί να φθάσει και τα 10 μ.

Η φωλιά της υφάντρας είναι τόσο αριστοτεχνικά υφασμένη που, είναι αδύνατον να αποκολληθεί από το κλαδί από το οποίο κρέμεται. Επί πλέον, είναι τόσο στέρεες κατασκευές που, σε πολλές χώρες της κεντρικής Ευρώπης, τις χρησιμοποιούσαν παλαιότερα σαν παντόφλες για τα νήπια.
Το μέγεθος και η ποιότητα κατασκευής της φωλιάς φαίνεται να επηρεάζουν την επιλογή συντρόφου και την γονική συμπεριφορά σε πολλά πουλιά. Παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι, τα θηλυκά προτιμούν να ζευγαρώνουν με αρσενικά που κατασκευάζουν μεγάλες φωλιές, ενώ μπορεί να εγκαταλείψουν τις μικρές φωλιές.

πηγή:el.wikipedia.org

Λόγιες ονομασίες:
Ανθοσκόπος ο κρεμαστός/ο αιωρούμενος/ο κρεμάμενος, Αιγίθαλος ο κρεμαστός, Παπαδίτσα η καλαμόβιος. 

Λαϊκές ονομασίες:
Στον ελλαδικό χώρο η Υφάντρα απαντάται και με την ονομασία Σακουλοπαπαδίτσα, που ήταν για πολλά χρόνια η επίσημη ονομασία της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας (ΕΟΕ). Επίσης, είναι ευρέως γνωστή και με την ονομασία Μελλισουργάκι. Η λόγια ονομασία Ανθοσκόπος που έχει, επίσης, χρησιμοποιηθεί δεν πρέπει να συγχέεται με την επιστημονική ονομασία του γένους Anthoscopus της ίδιας οικογενείας (Remizidae).

πηγή:el.wikipedia.org

Δε θα σας βάλω άλλη θεωρία...καλό θα ήταν, όπως προείπα να μπορούσα να πλησιάσω περισσότερο, αλλά και να μείνω λίγο να παρακολουθήσω πως συμπεριφέρεται η Υφάντρα.

Το πρώτο ήταν αδύνατον, το δεύτερο ακατόρθωτο.

Αν δε σας τρόμαξε η θεωρία και είστε ακόμα εδώ ας απολαύσουμε παρέα μια άλλη Υφάντρα στη δική της φωλιά!