Κι όμως τελικά ο αναγνώστης πιάνεται απροετοίμαστος για όσα θα συμβούν στην ιστορία που θα διαβάσει.
Το Γάλα Μαγνησίας του Κώστα Ακρίβου δεν είναι μόνο ένα δυνατό μυθιστόρημα ενηλικίωσης, γραμμένο με ειλικρίνεια, είναι πολλά παραπάνω.
Η ιστορία ξετυλίγεται με συνέπεια και η κύρια αφήγηση διακόπτεται, από μια δευτερεύουσα που σε σωστές δόσεις δίνει την εξέλιξη ενός τραγικού περιστατικού.
Τέσσερα παιδιά, ο Ζερβής που είναι και ο αφηγητής, ο μικροκαμωμένος Αχιλλάκος, ο Μπράσκας και ο Μικ, βιώνουν την εφηβεία σε ένα οικοτροφείο του Βόλου λίγο μετά τη δικτατορία κι ετοιμάζονται να ανοίξουν τα φτερά τους.
Τα ψευδώνυμά τους δηλώνουν και το λόγο που τα απέκτησαν. Ο Ζερβής ήταν αριστεροπόδαρος, ο Μπράσκας θύμιζε αρκετά το ομώνυμο ψάρι και ο Μικ ήταν σωσίας του Μικ Τζάκερ και μεγάλος του θαυμαστής.
Μέσα από τα μάτια του Ζερβή, καταγράφεται η καθημερινότητά τους στο οικοτροφείο με όλα όσα συμβαίνουν εκεί, οι σχέσεις τους με τα άλλα παιδιά, με τους υπεύθυνους του οικοτροφείου και τους καθηγητές τους, οι πρώτοι έρωτες, αλλά και οι πρώτες τους επαφές με την πολιτική.
Τα σοβαρά περιστατικά διαδέχονται τα αστεία, και ο χρόνος κυλάει, ώσπου φτάνει εκείνη η μέρα που θα τα επισκιάσει όλα. Μια ανέμελη βόλτα στη θάλασσα, τελειώνει με φρικτό τρόπο, καθώς πνίγεται ένας συμμαθητής τους.
Τα χρόνια περνούν και ο Ζερβής ξαναπιάνει το νήμα της ιστορίας, προσπαθώντας να ξεδιαλύνει όσα είχαν γίνει εκείνη τη μέρα. Ανακαλύπτει ότι και οι άλλοι βασανίζονταν όλα αυτά τα χρόνια από τα ίδια ερωτήματα.
Η μνήμη του καθένα τους έδινε άλλη διάσταση στα ίδια γεγονότα.
Και το ερώτημα που γεννάται τελικά είναι αν μπορούμε να εμπιστευτούμε απόλυτα όσα θυμόμαστε, ή αν χρειαζόμαστε και τις μνήμες των άλλων για να μάθουμε τελικά την αλήθεια, όσο επώδυνη κι αν είναι αυτή.
"Για ό, τι έγινε στη θάλασσα εκείνο το καλοκαίρι όσα χρόνια κι αν πέρασαν δεν άνοιξαν το στόμα να πουν το παραμικρό, ακόμα και να το συζητήσουν μεταξύ τους, έστω απ' το τηλέφωνο."
Το τέλος, τελείως απρόβλεπτο, συγκλονίζει τον αναγνώστη με την ορμή του, ενώ παράλληλα του δίνει και τη δυνατότητα να αναλογιστεί πολλά και να υποθέσει άλλα τόσα.
Το Γάλα Μαγνησίας είναι ένα ρεαλιστικό μυθιστόρημα που "παίζει" με τις σκιές που ρίχνει η ίδια η μνήμη στα γεγονότα, επιθυμώντας να τις απομακρύνει για να λάμψει η αλήθεια, όποια κι αν είναι αυτή.
Έχει όμως κι όλα τα καλά στοιχεία ενός αστυνομικού θρίλερ.
Είναι ένα μάλλον πολυεπίπεδο βιβλίο που το σίγουρο είναι ότι καταφέρνει να παρασύρει τον αναγνώστη στη ροή του, ενώ ταυτόχρονα του δίνει τροφή για σκέψη.
"Όπως και να το δεις, τελικά χαμένοι είναι μονάχα εκείνοι που βρίσκονται κάτω από το χώμα. Γιατί όσες συμφορές κι αν σε δέρνουν, όσες αμφιβολίες και να τυραννούν μέρα νύχτα το μυαλό σου, δεν μπορεί να μη νιώσεις έστω έναν κόκκο χαράς άμα γυρίζεις τα μάτια και βλέπεις τις χιονισμένες πλαγιές να αστράφτουν κάτω από τον ήλιο, τα δέντρα που ετοιμάζονται για την άνοιξη, το γαλάζιο της θάλασσας, τον αέρα να μυρίζει αλμύρα, τα θαλασσοπούλια δίπλα σου, την αίσθηση ότι αύριο θα είναι μια μέρα καλύτερη, όλα θα φτιάξουν."
Γάλα Μαγνησίας
Συγγραφέας: Κώστας Ακρίβος
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 312
Ημερομηνία Έκδοσης: 04/10/2018
