Μια εβδομάδα τριγυρνούσαμε στα μονοπάτια που χάραξαν οι ιστορίες και τα ποιήματα του "Παίζοντας με τις λέξεις", του δικού μας παιχνιδιού, όπως το αποκαλούσαμε από τότε που το εμπνεύστηκε η Φλώρα του TEXNIS STORIES.
Πιάναμε το κουβάρι της κάθε μιας συμμετοχής και προσεκτικά ξετυλίγαμε συναισθήματα κι εικόνες.
Και φτάναμε στο δύσκολο μέρος του παιχνιδιού. Στη βαθμολογία. Εσείς φτάνατε δηλαδή, γιατί εγώ τα δύσκολα τα γλιτώνω και μου μένει η χαρά της διοργάνωσης και της απόλαυσης των συμμετοχών, χωρίς να χρειάζεται να ξεχωρίσω καμιά.
Και δε θα μπορούσα να ξεχωρίσω καμιά, γιατί όλες τις αγάπησα από την πρώτη στιγμή που τις διάβασα (μην ξεχνάτε πως τις απολάμβανα μία μία) και είμαι περήφανη για κάθε μια από αυτές, ανεξαρτήτως βαθμολογίας.
Η οποία βαθμολογία από την επόμενη φορά θα είναι λίγο διαφορετική, ούτως ώστε να υπάρχουν περισσότεροι βαθμοί. Αυτά όμως θα τα πούμε όταν φτάσει εκείνη η ώρα.
Τώρα είναι ώρα γιορτής!
Η βαθμολογία ολοκληρώθηκε κι έχω τα αποτελέσματα!
Πριν σας αποκαλύψω όμως τη μεγάλη νικήτρια, θέλω να σας ευχαριστήσω γιατί χωρίς εσάς δε θα υπήρχε το παιχνίδι!
Οι λέξεις: ήχος, παραμύθι, αντιπερισπασμός, βάρκα, δάσος, ήταν οι οδηγοί μας σε τούτο το ταξίδι.
Η ιστορία της Μαρίας Κανελλάκη Λουστρίνια νούμερο 37 είναι η ιστορία που ξεχωρίσατε και η Μαρία από "το απάγκιο" είναι η μεγάλη νικήτρια!
Μαρία μου, πολλά συγχαρητήρια!!
«Το καστόρινο μποτίνι σε 39. και τη γόβα πίσω. και τη μπαλαρίνα με το σουέτ φιογκάκι. τα δοκιμάζω και θα δω ποιο θα πάρω».
Το κλασσικό παραμύθι : «Η αναποφάσιστη σαρανταποδαρούσα». Τίποτα δεν πήρε. Είχε χρόνο για σκότωμα. Μόλις τηλεφώνησε η κολλητή της, έφυγε δρασκελίζοντας ανοιγμένα κουτιά και διάσπαρτα παπούτσια. Επιστρέφω στα κουτιά τους τα μποτίνια νούμερο 39, τις δωδεκάποντες νούμερο 40 -το 39 την χτύπαγε στο κότσι- και τις μπαλαρίνες με το σουέτ φιογκάκι. Μου φάνηκαν μελαγχολικές, μετά την οδυνηρή δοκιμασία τους στα πόδια της κυρίας με το κότσι. Σάμπως να τις άκουσα ν' αναστενάζουν «Βάρκες μας έκανε η μαντάμ!».
Ανεβαίνοντας στο πατάρι, ακούω για εκατομμυριοστή ίσως φορά, τον ήχο του τριξίματος απ' την πετσικαρισμένη σκάλα. Θαρρώ πως γερνάμε μαζί. Όταν πρωτόπιασα δουλειά στο πρατήριο υποδημάτων «Το Μιλάνο», ήταν μια κομψή στριφογυριστή σκάλα, που χαιρόσουν να την ανεβοκατεβαίνεις. Τακτοποιώ τα κουτιά στα ράφια τους. Στην κορυφή τα 36άρια. τεντώνομαι κι η μέση μου κάνει συγχορδία στη σκάλα του Μιλάνου. Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, πάντα ταξινομούσα δεδομένα στη ζωή μου. Μάλλον ήταν το πεπρωμένο μου να γίνω πωλήτρια παπουτσιών. Και το βράδυ σπίτι, συνεχίζω να τακτοποιώ για να διατηρώ το τέμπο μου. Τα παιχνίδια στο δωμάτιο του Πετράκη, τα βιβλία της Ρηνούλας, τα άπλυτα του Τάσου. Τα σώβρακα στους 90 βαθμούς. τις κάλτσες στη συρταριέρα. την γκόμενα του Τάσου στο πατάρι του μυαλού μου. ψηλά, μαζί με τα 36άρια... «Ματίνα κατέβα! Πελάτισσα».
Με λένε Ματίνα και φοράω το νούμερο 37. Οι καλύτερες αναμνήσεις μου είναι ως το νούμερο 35, κάπου στην εφηβεία μου. Λουστρινένια παπούτσια, σχολείο, βιβλία κι ένα σύντομο πέρασμα απ' το δάσος της ξεγνοιασιάς, πριν φανεί ο κακός λύκος. Ο έσχατος ηρωικός αντιπερισπασμός της καλής μου μοίρας, στα άβολα παπούτσια που μου κράταγε ρεζερβέ η ζωή για τα επόμενα χρόνια. Μαζί με τη μάνα μου, έθαψα τη σχολική ποδιά και τα λουστρινάκια μου. Πήγα τροχάδην στις νυφικές γόβες, νούμερο 38. Ευγενώς δανειοδοτημένες απ' την ξαδέρφη Γιωργία. Έπλεαν τα πόδια μου, αλλά «M' αυτούς τους πάτους, ποιος θα το καταλάβει;». Κανείς δεν κατάλαβε πως εκείνο το βράδυ δεν έκλαιγα από συγκίνηση, μα για το θεόρατο νούμερο ζωής που μου διαλέξανε.
Ο Τάσος φορούσε 43. Μολύβι το πόδι του. Το διαπίστωσα μόλις επιστρέψαμε απ' το ταξίδι του μέλιτος. Πέντε μέρες στο πατρικό του, στους εξωτικούς Γαργαλιάνους. Τότε κατάλαβα πως το 37, δεν ζευγαρώνει επ'ουδενί με το 43. Νόμος της υποδηματοποιίας. Η τροχιά που διαγράφει μια κλωτσιά του 43, είναι απείρως μεγαλύτερη απ' το ισχνό διάνυσμα του 37. «Με λίγο μολυβόνερο, ποιος θα το καταλάβει;»
Στο χαμηλοτάβανο παταράκι του Μιλάνου, έχω κρυμμένο ένα κουτί με τ' αγαπημένα μου λουστρίνια, νούμερο 37. Με περίμεναν υπομονετικά να τακτοποιήσω όλα τα κουτιά στη θέση τους και να το σκάσουμε παρέα. Το αφεντικό γέρασε, το Μιλάνο κλείνει, ο Πετράκης φοράει πια νούμερο 44 και η Ρηνούλα 39. Ο Τάσος φοράει παντόφλες κι η γκόμενα του Τάσου παντρεύτηκε έναν βιομήχανο, πολλά νούμερα μεγαλύτερό της.
Απόψε φοράω τα λουστρίνια μου και ξαναμένω ορφανή. Χρωστάω σ' ένα νούμερο που δεν το φόρεσα ποτέ.
Το 36.
Συγχαρητήρια πολλά όμως αξίζετε όλοι όσοι αφήσατε τις σκέψεις σας, την ψυχή σας και τη φαντασία σας να μας παρασύρουν σε διαφορετικά μονοπάτια.
Ακολουθούν οι βαθμολογίες:
4. Οι κάτοικοι ενός λεξικού (ANNA Flo) 11
5. Μεγάλοι φόβοι (me maria) 14
12. Το ταξίδι (Χριστόφορος Τριάντης) 7
13. Greek krisis HITS 2015 (Lysippe) 7
18. Κι ο δρόμος είναι μακρύς ακόμη (Flora Gia)
20. Η ζωή μου για τη δική της (Elkador) 2
Μας τίμησαν με τη βαθμολογία τους οι:
1. ANNA Flo
2. Katerina Verigka
3. airis
4. Mia Petra
5. Giannis Pit
6. Lysippe
7. marilenaspotofart
8. Σμαραγδένια Ρούλα
9. nieneke nia
10. Funky Monkey
11. ποιώ - ελένη
12. Άννα...
13. Μαρία Νι
14. ΕΚΦΡΑΣΟΥ
15. Η blogger της διπλανής πόρτας
16. Katia Markouizou
17. FLORA GIA
18. to e - periodiko mas official
19. xristin
20. Maria Kanellaki
21. Ελένη Φλογερά
22. Κλαυδία
23. Άρης Άλμπης
Μετά από κλήρωση η Σμαραγδένια Ρούλα κερδίζει ένα από τα συμβολικά δώρα. Το άλλο θα δοθεί ως είθισται στη νικήτρια Μαρία!
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα κι αν δείτε κάποιο λαθάκι παρακαλώ ενημερώστε με.
Ελπίζω να μην έχω κάνει κανένα λάθος στη βαθμολογία.
Σας εύχομαι πάντα να είστε καλά και πάντα δημιουργικοί, με όμορφες εμπνεύσεις!!
