Η μαγεία σε ένα κουτί!

Μας λέει καθημερινά πως η ζωή είναι ωραία.

Παίρνει το μαγικό της ραβδί, ακουμπά τις σκέψεις της στο χαρτί και μετά απαλά απαλά τις σπρώχνει έξω από την ασφάλεια της ψυχής της κι εκείνες σαν πουλιά, έρχονται να φτερουγίσουν γύρω μας, να μας αγγίξουν, να μας γοητεύσουν ή να μας προβληματίσουν.

Μπορεί κάποιες να μας προσπεράσουν. Αλλά η συνάντηση έχει γίνει και καθόλου αδιάφορη δεν είναι.

Λένε πως είναι πριγκίπισσα, αλλά εγώ τη σκέφτομαι σαν νεράιδα. Ίσως γιατί τις αγαπάω περισσότερο από τις πριγκίπισσες.

Οι νεράιδες είναι πλάσματα μυστηριακά και όμορφα. Οι πριγκίπισσες είναι σαν όλους τους ανθρώπους, με τη διαφορά πως έχουν τίτλο.

Αλλά αν δεν είσαι ταινία ή βιβλίο τι να τον κάνεις τον τίτλο;

Έτσι λοιπόν σαν νεράιδα τη σκέφτομαι. Και να!!σαν να τη βλέπω μπροστά μου να δημιουργεί τον καθρέπτη και τον μελωδό που μου έστειλε. 

Χρησιμοποιεί μπόλικη νεραϊδόσκονη, καθόλου οικονομία δεν κάνει αυτό το κορίτσι στα όμορφα, και το αποτέλεσμα είναι παραπάνω από μαγευτικό!

Ακόμα και το κουτί μέσα στο οποίο ταξίδεψαν ήταν όμορφο.

Στάθηκα και το κοιτούσα και αν δεν ανυπομονούσα τόσο πολύ να δω τι μου ετοίμασε, ίσως ακόμα να μην το είχα ανοίξει.

Κι όταν το άνοιξα από μέσα ξεπήδησε η μαγεία.

Δεν ξέρω τι από όλα με μάγεψε περισσότερο....ο αγαπημένος μελωδός, ο όμορφος καθρέπτης, ή τα λόγια που είχε γράψει στην κάρτα.

Και όχι, καθόλου δε θα τα μοιραστώ αυτά γιατί είναι δικά μου.

Δικά της δηλαδή, που έγιναν δικά μου και θέλω να μείνουν δικά μας. Έτσι τελείως εγωιστικά τα κρατώ μόνο για μένα!

Άλλωστε μπορείτε να την  χαρείτε όσο θέλετε εδώ!!

Τελικά είναι νεράιδα ή απλά μια πριγκίπισσα;

Ή μόνο ένα κορίτσι με αστείρευτη μέσα του την ομορφιά;

Ό, τι κι αν είναι, τα μαγικά της χέρια μπορούν ακόμα και χωρίς νεραϊδόσκονη να μεταφέρουν την αγάπη και τη χαρά παντού!!...

Κι έτσι μαγικά έφτασαν και στο δικό μου κατώφλι...εκείνο της ψυχής!!

Αγαπημένη Αριστέα σε ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ!!!!