Κουραμπιέδες, χαρά και διακόσμηση

Η φύση στόλισε και φέτος.

Γέμισε την αυλή της αγριοτριανταφυλλιές, τις γέμισε κατακόκκινους καρπούς και μετά αποφάσισε να βρέξει.

Άφησε τις σταγόνες της βροχής να πέσουν.

Αυτές κύλησαν πάνω στις μικρές μπάλες αφήνοντάς τους ένα χάδι πριν ποτίσουν τη γη.

Η ομορφιά τους μόνο χαρά μου προκαλεί και η χαρά μεγαλώνει καθώς αποθανατίζω εκείνη τη μια σταγόνα  ακριβώς τη στιγμή που πέφτει και την κρατάω στο δικό μου κόσμο για πάντα.

Στόλισα κι εγώ.

Η φωτογραφία της ημέρας λέει διακόσμηση.

Χμμ..δεν ξέρω ακόμα ποια φωτογραφία να βάλω στη σελίδα της Chantelle.

Πρέπει να διαλέξω μία όμως.

Ας περιμένει λίγο ακόμα η πρόκληση γιατί πρώτα θα φτιάξω κουραμπιέδες!!

Η συνταγή μου μετράει πολλά χρόνια.

Δε θυμάμαι καν αν την είχα βρει μόνη μου, ή αν μου την είχε δώσει κάποιος, αλλά πάνω από 20 χρόνια τώρα με βγάζει ασπροπρόσωπη!

Παίρνω 500 γραμ βούτυρο λιωμένο αυτό που αρχίζει από Σ και τελειώνει και Ι (είναι γνωστής εταιρίας και το προτιμώ πάντα στους κουραμπιέδες)

Το χτυπάω αρκετή ώρα μόνο του και μετά του βάζω 150 γραμ. ζάχαρη να το γλυκάνω και 2 κρόκους αβγών.

Προσθέτω 250 γραμ. αμύγδαλα, ασπρισμένα, καβουρδισμένα και χοντροτριμμένα (ας υπάρχουν μεγάλα κομμάτια) και 3/4 ενός φλυτζινιού καφέ κονιάκ.

Σειρά έχει η βανίλια, και τελευταίο το αλεύρι.

Ας έχετε ένα κιλό, αν και δε θα χρειαστεί όλο.

Η ζύμη πάντα λέει πότε είναι έτοιμη.

Πλάθω τη ζύμη όπως θέλω, προσπαθώ να φτιάξω και λίγα αστεράκια, τα βάζω σε λαμαρίνες με αντικολλητικό χαρτί και τα ψήνω για 20 λεπτά.

Μόλις βγουν οι κουραμπιέδες τους ψεκάζω με ροδόνερο να τους δροσίσω και μόλις κρυώσουν λίγο βάζω και μπόλικη άχνη μέχρι να μοιάζουν χιονισμένοι!

Για να χωνέψουμε τους κουραμπιέδες ας κάνουμε μια βόλτα στην πόλη.

Στολίστηκε κι αυτή....κουτσά στραβά κατάφερε και φέτος να θυμίζει γιορτή.

Υγ.Τελικά στην πρόκληση θα βάλω αυτή που γράφει πάνω Decoration μια και είναι ήδη έτοιμη..ποιος κάθεται να το γράψει τώρα στην άλλη;