Το χαριτωμένο αυτό πλάσμα ανήκει στην αδερφή μου!
Μετά από δυο γιούς ήθελε να αποκτήσει και κόρη...
Συνηθίζει να λέει ότι η δική της κόρη είναι ομορφότερη από τη δική μου, αλλά δε δίνω σημασία, γιατί το λέει μόνο και μόνο επειδή δεν μπορεί να της φορέσει φιογκάκια και βρακάκια ροζ (ε θα έμοιαζε με τραβεστί το καημένο)...ενώ το όνειρό της ήταν πάντα ένα κοριτσάκι να το ντύνει με φορεματάκια και να του βάζει φιόγκους, κορδέλες και γύρευε τι άλλο στα μαλλιά!
Άχτι που το έβγαλε μεν στην ανηψιά της και κόρη μου, αλλά εδώ και χρόνια δεν μπορεί πια να το κάνει μια και το παιδί εκτός που μεγάλωσε πολύ και ντύνεται μόνο του, διαλέγει και τα ρούχα που θα βάλει.
Συμβουλές από θεία με έφεση στα ρομαντικά φορεματάκια και στις πλεξούδες πάσης φύσεως δεν κάνουν το αυτί της να ιδρώνει στο ελάχιστο!
Όταν την απέκτησε ήμουν κάθετα αντίθετη!!
Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι (Ζουμπουλίας αν θυμάστε) σκύλος μέσα στο σπίτι;
Και μάλιστα τεράστιος σκύλος;
Θα γεμίζει τα πάντα τρίχες!
Θα σας τρώει τα παπούτσια...αυτό το είπα γιατί έτσι είχα ακούσει ότι κάνουν οι σκύλοι!
Θα σιχαίνομαι να έρθω....που δεν ξανάρχομαι δηλαδή, αν τον κρατήσετε.
Είπα, είπα, αλλά ευτυχώς δε με άκουσε!
Η πρώτη μας γνωριμία ήταν επεισοδιακή!
Αυτή όρμησε πάνω μου, εγώ φοβήθηκα μετά το ξεπέρασα και όταν με κοίταξε με τα γαλανά της μάτια έλιωσα!!!
Δεν ήθελα όμως να δείξω ότι με τούμπαρε η μικρή.
Συνέχισα να την "κακολογώ" και όταν δεν κοίταζε κανένας τη χάιδευα και της έλεγα πόσο την αγαπάω!
Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε!
Τώρα είμαι μάλλον η στριφνή θεία που ό, τι κι αν κάνει το παιδί (σκυλί στην περίπτωσή μας) θα το σχολιάσει μεν, θα πει και καμμιά κακία, αλλά δε θα την εννοεί!
Έτσι για να μη δίνω και πολύ αέρα!
Ποζάροντας ως άλλη Μόνα Λίζα!!
Αυτή η πονηριά στο μάτι με τρελαίνει!
Στην πρώτη φωτογραφία δε, στην επίσημη ντε, "φυλάει" το βερύκοκο που βούτηξε με πονηριά, να μην της το πάρουμε...
Αγαπάει επίσης τις χαρτοπετσέτες και ό, τι άλλο δεν πρέπει να έχει!
Καταλαβαίνει τα πάντα, ακούει ό, τι τη συμφέρει!
Και είναι χαριτωμένη!
Και είναι χαριτωμένη!
*****************
Το ποστ αυτό είναι μέρος μια φωτογραφικής "πρόκλησης"
για την οποία μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ.
Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουνίου είναι:
stavroula
Τι μουσούδα απίστευτη είναι αυτή.. τι μουτράκι!! Δεν είναι απόλυτα λογικό που σε τούμπαρε και έχει άφεση αμαρτιών στα πάντα;;; χαχα! Είναι πανέμορφη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, μοιάζει σχεδόν λογικό...χαχα
ΔιαγραφήΕ, καλούλα είναι (να μην το πάρει και πάνω της)!!
είναι πολύ γλυκούλα!! αυτό με τις χαρτοπετσέτες το χει κι η δικιά μας! χι χι.. Φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που τρελαίνονται για χαρτοπετσέτες δεν το καταλαβαίνω....αν μας πέσει καμμιά την έφαγε αμέσως...αν την κρατάμε την κλέβει αμέσως!!
ΔιαγραφήΝα είναι άραγε τόσο νόστιμες?
Χα χα, πρέπει να ναι παραπάνω απο νόστιμες, δεν εξηγείται διαφορετικά!! :))
ΔιαγραφήΛες να δοκιμάσουμε κι εμείς?
ΔιαγραφήΝα χάνουμε την υπέρτατη λιχουδιά και να μην το ξέρουμε?
Λες? χα χα χα χα!! :))
Διαγραφήτι μουσουδα ειναι αυτή; τι γκουκουλι<3 το αγαπωωω!
ΑπάντησηΔιαγραφήχασκι?
Χάσκι..και το καημένο ζεσταίνεται πολύ τώρα...
ΔιαγραφήΦοβερή φάτσα! Αυτό το "καταλαβαίνει τα πάντα και ακούει ότι τη συμφέρει" πόσο υπερβολικό ακούγεται για έναν σκύλο αλλά και πόσο αλήθεια είναι... Μια από τα ίδια και ο δικός μου. Και με κοιτάει και με την άκρη του ματιού, ο απατεώνας!
ΑπάντησηΔιαγραφή{Fan, όπως λέμε sofan!}
Είναι η υπέρτατη αλήθεια όταν μιλάμε για σκύλους..είναι τόσο μα τόσο έξυπνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανεμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι το .....σκασμένο!!
ΑπάντησηΔιαγραφή