Ένας άλυτος γρίφος (Φωτο-συγγραφική σκυτάλη)

Είχα τη φωτογραφία πάνω στο γραφείο μου και την κοίταζα όποτε ήθελα να ξεφύγω για λίγο, να ταξιδέψω έστω με το νου.

Πιο πολύ σαν παρηγοριά, μια ένεση ονείρου μέσα στην πραγματικότητα, παρά σαν ένα ταξίδι που επιθυμούσα στα αλήθεια να πραγματοποιηθεί.

Σαν έναν γρίφο που δεν ήθελα να διαλευκανθεί, αφού δεν μπορούσα καν να καταλάβω γιατί είχα διαλέξει τη συγκεκριμένη εικόνα εξαρχής.

Τι ήταν αυτό που με είχε γοητεύσει τόσο πολύ σε εκείνη; 

Πού ακριβώς με ταξίδευε; 

Μέσα μου ή κάπου εκεί έξω;

Τα χρόνια περνούσαν και η μικρή γέφυρα έστεκε εκεί, πάνω στο φωτογραφικό χαρτί που είχε πια τσακίσει στις άκρες, στο ίδιο σημείο που ήταν πάντα, μόνο, που με το καιρό άρχισε να αλλάζει μορφή. 

Μια γέφυρα ενώνει, σκεφτόμουν, αυτή γιατί μοιάζει να με χωρίζει από κάτι; 

Και τι είναι αυτό το κάτι; Aναρωτιόμουν...

"Σαν το γεφυράκι σου" έφτασαν να μου λένε ειρωνικά οι συνάδελφοι τον τελευταίο καιρό, όταν ήθελαν να περιγράψουν το άπιαστο, το ανέφικτο.

Κι έτσι αποφάσισα να λύσω τον γρίφο. 

Να γκρεμίσω τον μύθο  που χρόνο με το χρόνο χτίζονταν προσεκτικά γύρω του κι έμοιαζε να το βαραίνει όλο και περισσότερο.

Την άλλη μέρα έφυγα. Δεν ξαναγύρισα ποτέ. 

Δεν έλυσα κανέναν γρίφο, μα έσπασα πολλά δεσμά!

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στη "Φωτο-Συγγραφική Σκυτάλη" που διοργανώνει η Mary Pertax από το blog "Γήινη Ματιά"

Τη σκυτάλη παρέλαβα από την Ανέσπερη και την παραδίδω  στην Christina Andromeda από το blog "ANDROMEDA-MY GALAXY" με την παρακάτω φωτογραφία και την ευχή να της δώσει έμπνευση. 

Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Μαίρη για τη διοργάνωση της  "Φωτο-συγγραφικής σκυτάλης" κι άλλο ένα στην Ανέσπερη για την υπέροχη εικόνα της!