Δεν τρέχει κάστανο...

Δεν τρέχει κάστανο, κι αν περιμένετε από μένα να βγάλω τα κάστανα από τη φωτιά, να ξέρετε ότι δε χαρίζω κάστανα (μεταφορικά και κυριολεκτικά)!

Προτιμώ να τα τρώω, μια και ο αγαπημένος μου καρπός που έρχεται μαζί με το φθινόπωρο είναι όχι μόνο πεντανόστιμος, αλλά και πλούσιος σε διατροφική αξία αφού είναι μια πολύ καλή πηγή πρωτεΐνης.
Περιέχει επίσης βιταμίνες (B1, B2, C), αλλά και ασβέστιο, σίδηρο, κάλιο, νάτριο και άλλα πολλά που τα ξέρουν καλύτερα οι διατροφολόγοι. 

Τα κάστανα, λένε οι κακές γλώσσες, είναι και παχυντικά, αλλά αν τα τρώμε με μέτρο κανένα φόβο δεν έχουμε.
Προσωπικά πολύ δυσκολεύομαι να το βρω αυτό το μέτρο με τα κάστανα, αφού είμαι ικανή να φάω όσα βρω μπροστά μου!
Αλλά είπαμε δεν τρέχει κάστανο!
Και μπορεί να μην τρέχει, αλλά μια χαρά τσιμπάει, αφού ο καρπός προστατεύεται μέσα σε ξυλώδες περίβλημα που έχει αγκάθια και που ανοίγει όταν τα κάστανα ωριμάσουν!
Εχθρός του, ή μάλλον εχθρός του ανθρώπου που επιθυμεί να μαζέψει κάστανα είναι τα πουλιά, μια κι έχουν ένα μαγικό μέσο (το ράμφος τους) για να τα παίρνουν χωρίς κίνδυνο να τρυπηθούν  και να τα αποθηκεύουν για ιδία χρήση.
Όσα προλάβουν δηλαδή, γιατί η συγκομιδή γίνεται σχετικά γρήγορα κι έτσι απολαμβάνουμε τα περισσότερα κάστανα  εμείς και όχι αυτά!
Και τα απολαμβάνουμε με πολλούς τρόπους, τόσο στη μαγειρική, όσο και στη ζαχαροπλαστική.
Αλλά και απλώς βραστά, ή ψητά παραμένουν κορυφαία λιχουδιά!