Το σμήνος

Ήταν αναμφίβολα ένα τεράστιο σμήνος που όπως όλα έδειχναν είχε διασπαστεί σε άλλα μικρότερα.

Η ανατολή τα βρήκε να την περιμένουν στα σύρματα. Μια στο τόσο αποφάσιζαν να πετάξουν και ξεχύνονταν στον ουρανό.  Πότε το ένα, πότε το άλλο σμήνος, πότε όλα μαζί άρχιζαν τις πτήσεις, για να προσγειωθούν τριγύρω στα δέντρα.  Ο ήχος από τα αδιάκοπα φτερουγίσματα κάτι παραπάνω από ευδιάκριτος. Ένα συνεχόμενο βουητό που υψώνονταν και χαμήλωνε ανάλογα τον προορισμό τους.

Κι έρχονταν από παντού!

Ένα γεράκι εμφανίστηκε κάποια στιγμή και τα γυρόφερε αρκετή ώρα. 

Δεν ήξερα που να πρωτοκοιτάξω και που να φωτογραφίσω.

Το γεράκι τελικά δεν υπάρχει στις φωτογραφίες και είναι κρίμα γιατί σχεδόν πρώτη φορά είδα ένα γεράκι να φτεροκοπά έτσι. Συνήθως τα βλέπω να κάνουν κύκλους ατάραχα, ενώ προσπαθούν να  εντοπίσουν τη λεία τους.

Τώρα όμως η λεία ήταν παντού και τόση πληθώρα μόνο σύγχυση μπορεί να προκαλέσει.

Ίσως τελικά η διάσπαση του σμήνους σε μικρότερα να ήταν θέμα στρατηγικής, να ήθελαν δηλαδή να μπερδέψουν το γεράκι.

Το θέαμα σε συνδυασμό με τον ήχο και τα τιτιβίσματα κάτι παραπάνω από μεγαλειώδες. Μια άγρια ομορφιά που ήρθε να διαταράξει με απανωτά φτερουγίσματα την επίπλαστη μακαριότητα του κάμπου, να δώσει ενδιαφέρον στην ελαφρά νέφωση του ουρανού.

Μια ομαδικότητα που ξαφνιάζει τον παρατηρητή, μα και τρομάζει εχθρούς σαν το γεράκι.

Οι εντυπωσιακοί σχηματισμοί αλλάζουν τόσο γρήγορα, όσο γρήγορα εξαφανίζεται και το ίδιο το σμήνος στον ορίζοντα, αν είναι περαστικό.

Αυτό που μένει, σαν τον απόηχο φτεροκοπήματος που έμεινε στον αέρα, σαν όραμα που γέννησε η ίδια η φαντασία, είναι η δύναμη που αποτυπώθηκε στο συννεφιασμένο ουρανό και για πάντα χαράχτηκε πάνω του με μαύρα φτερωτά γράμματα που για λίγο συλλάβισαν λέξεις σημαντικές .

Ομαδικότητα, προσπάθεια, μαχητικότητα, νίκη, ελευθερία!

Και την ευτυχία που μόνο το πέταγμα, με κάθε έννοια αυτό, μπορεί να δώσει! 

*Τα επίσημα στοιχεία του πουλιού: Το ψαρόνι, όπως μας πληροφορεί η Βικιπαίδεια, είναι γνωστό και ως γκάρκουλο, γκαραβέλι ή ζαραβέλι, χειμώνι, μαυροπούλι και στην Κύπρο ως λαζούρι. Το μήκος του είναι περίπου από 20 ως 22 cm και το βάρος του είναι για μεν το αρσενικό 80 gr και στο θηλυκό 76 gr κατά μέσο όρο.

Τα ψαρόνια τρέφονται με σκουλήκια, αράχνες, είδη γεωσκωλήκων, μήλα, αχλάδια, κεράσια, σταφύλια και άλλους καρπούς. Αντίστοιχα το ψαρόνι αποτελεί τροφή για νυφίτσες, αλεπούδες, σκαντζόχοιρους και έμπειρα γεράκια. Τέλος τα ψαρόνια αρχίζουν να αναπαράγονται από τις αρχές της άνοιξης ως τις αρχές του καλοκαιριού.

*Του τόπου μου τα "κουτσομπολιά": Στην Αιτωλοακαρνανία τα λέμε κουρκουβέλια κι έχω ακουστά ότι μπορούν να ξεγυμνώσουν λιοστάσια ολόκληρα από τους καρπούς τους.

*Το παρασκήνιο: Πριν λίγα χρόνια, ένα "Μαύρο Σύννεφο", μας έβαλε στη διαδικασία να ψάχνουμε την  επίσημη ονομασία των πουλιών αυτών. 

I am linking to Saturday's Critters #203