Το χιονισμένο βουνό (Χελμός)

Χειμωνιάτικο τοπίο ζήτησε η Μαρία Νι (Μαρία μου ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία) από το blog "Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά" για τον διαγωνισμό "Φωτογραφίζειν" και πετάχτηκα στον Απρίλη του 2015 για να το φέρω!

Κι έτσι, μια ανοιξιάτικη εκδρομή στο Χελμό βρήκε ευκαιρία να χωθεί στο φετινό χειμώνα!

Σκεφτόμουν να στείλω μία από τις τρεις πρώτες φωτογραφίες, τις έβαλα στη σειρά κι έκανα την τελική επιλογή μου με τον πασίγνωστο επιστημονικό τρόπο, "α μπε μπα μπλομ...".

Η φωτογραφία έφυγε κι όταν ξανάρθε αντάμωσε με μεγάλη χαρά τις υπόλοιπες.

Ξαναμπήκαν στη σειρά, άρχισαν να φυσάνε βουνίσιο αέρα και να μας προκαλούν να αφήσουμε τα χνάρια μας στο χιόνι!

Να κεντήσουμε τον καμβά του με ιστορίες!

Τα Αροάνια Όρη, γνωστότερα ως Χελμός, είναι οροσειρά της βόρειας Πελοποννήσου που βρίσκεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της στο νομό Αχαΐας και λιγότερο στο νομό Κορινθίας, με την ψηλότερη κορυφή της να βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της επαρχίας Καλαβρύτων.

Στην αρχαιότητα λεγόταν «Αροάνια», ενώ το νεώτερο όνομά της, «Χελμός», μπορεί να είναι σλαβικής προέλευσης και σημαίνει «βουνό» ή μπορεί να είναι αρβανίτικης προέλευσης και σημαίνει «δηλητηριώδες βουνό».^[1] Ο χαρακτηρισμός αυτός πιθανόν αποδόθηκε στο βουνό επειδή από αυτό πήγαζε η Στύγα, το νερό της οποίας σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες ήταν δηλητηριώδες.

Η ονομασία «χελμός», helm (αρχαία γερμανικά, αγγλικά κ.α.), elmo (ιταλικά), δένει περισσότερο με την μορφολογία του βουνού και ετυμολογείται ως «κορυφή», «κορώνα», «κόρυς» σε διάφορες Ευρωπαϊκές γλώσσες.^[2] Επίσης δεν είναι υποχρεωτικά σλαβικής ή αρβανίτικης προελευσης εφόσον απο την περιοχή περασαν και άλλοι λαοί που αφομοιώθηκαν στο διάβα του χρόνου όπως Ρωμαίοι, Ερούλοι, Γότθοι, Γαλάτες και άλλα φύλα που θα είχαν την συγκεκριμένη λέξη στην ορολογία τους.

Πηγή:Βικιπαίδεια

Το Life Images #21, τρώγεται από την περιέργεια και ρωτάει: 

Εσύ που άφησες τα χνάρια σου;

Αν θες μπορείς να του απαντήσεις, μέχρι και την Πέμπτη το βράδυ, πατώντας στο μπλε κουτάκι!