Σκέψεις (Παίζοντας με τις λέξεις)

Το 8o "Παίζοντας με τις λέξεις" πέρασε πια στην ιστορία!

Εδώ μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα του παιχνιδιού και τις νικήτριες!

Τώρα είμαστε στην αναμονή των 5 νέων λέξεων που θα μας δώσει η νικήτρια για να αρχίσει το 9ο παιχνίδι.

Στο όγδοο παιχνίδι οι λέξεις μου φάνηκαν στην αρχή πολύ ωραίες κι έξυπνες. Και ήταν, αλλά, έλα που για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να καταλάβω, μου έβγαζαν στενάχωρες ιστορίες. Ίσως έφταιγε κι αυτή η ακτίνα που την πήρα κυριολεκτικά και νόμιζα πως είναι η ακτίνα του κύκλου, ενώ θα μπορούσε να γίνει και ακτίδα (ακτίνα) του ήλιου.

Χώθηκα λοιπόν στον κύκλο χωρίς σκέψη και περιόρισα μόνη μου τη χρήση της λέξης. 

Πάω στοίχημα πως ένας ήλιος θα με έβγαζε σε άλλα μονοπάτια, πιο φωτεινά!

Κόντεψα να πάθω κατάθλιψη γράφοντας και τα έσβησα όλα κι έγραψα ένα κειμενάκι απλό.

Νόμιζα πως δε θα το ψηφίσει κανείς και ξαφνιάστηκα ευχάριστα που σε κάποιους άρεσε.

Ευχαριστώ πολύ κι αυτούς που το ψήφισαν, αλλά και αυτούς που το ξεχώρισαν.

Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τις "σκέψεις μου" είναι επίτηδες φωτεινές...έτσι, σαν ξόρκι!

Σκέψεις

Τι σου είναι αλήθεια οι σκέψεις! Φεύγουν από δω κι από κει και δε μαζεύονται εύκολα. Δεν υπάρχει ένα ηνίο να τις συγκρατήσει, να τις δαμάσει βρε αδερφέ!

   Έτσι χωρίς διακοπή πηδάνε από το ένα θέμα στο άλλο και ανταγωνίζονται  έναν  αγώνα άνισο. Έναν αγώνα που δεν έχει καμιά λογική, κανέναν κανόνα.

Κανένα όριο δεν συγκρατεί την πάλη τους, καμιά άμιλλα δεν τις διακρίνει. Ξέρουν καλά να χτυπάνε και κάτω από τη ζώνη. Άλλωστε πάντα εκεί στοχεύουν.

Η μια σπρώχνει την άλλη λες και στέκονται σε μια ουρά που δεν μπορούν να υπομείνουν. Γίνονται ανυπόφορα αγενείς. Σπρώχνονται με δύναμη κι αμέσως μετά σχηματίζουν κύκλους. Η ακτίνα τους όλο και μεγαλώνει και μεγαλώνει και η μια θέλει να κλείσει στη δίνη της την άλλη. Να την αφανίσει, να επικρατήσει αυτή. Η μία!

   Σχεδόν πάντα επικρατεί η δυνατότερη, η αγριότερη, ο χειρότερος βραχνάς μας. Ό, τι φοβόμαστε και ό, τι ελπίζουμε περισσότερο γίνονται μαζί ένα κουβάρι που μπλέκεται και μπλέκεται ώσπου χάνουμε την άκρη του.

   Να, έτσι έχασα κι εγώ την άκρη τώρα και άλλα άρχισα να σκέφτομαι και άλλα γράφω. Ούτε ίχνος δεν έμεινε από την ιστορία που ήθελα να πω. Χάθηκε στο λαβύρινθο της σκέψης. Και η Αριάδνη με το μίτο της αγνοούνται εδώ και καιρό.

  Ίσως αύριο η ιστορία σπρώξει άλλες σκέψεις να βγει αυτή μπροστά, αλλά θα είναι αργά! Η προθεσμία θα έχει τελειώσει!

Η Φλώρα μας βράβευσε εκτός από τις τρεις νικήτριες και όλους τους συμμετέχοντες.

Φλώρα σε ευχαριστούμε πολύ! Αξίζεις πολλά συγχαρητήρια για όλη τη δουλειά που κάνεις!
Συγχαρητήρια και στις τρεις νικήτριες για τις πολύ όμορφες ιστορίες τους, αλλά και σε όλους όσους αγάπησαν και στηρίζουν την όμορφη ιδέα της Φλώρας!