At night (#FMSphotoaday) - Μια καρδιά και τρία βραβεία!

Τι θα ήταν η ζωή μας χωρίς το stop και τα κόκκινα να τη σηματοδοτούν και να την καθοδηγούν;

Κάποιοι θα βιαστούν να πουν (χωρίς να το σκεφτούν) ότι θα ήταν παράδεισος.

Κι όμως θα ήταν κόλαση.

Μη νομίζετε ότι τα απαγορευτικά χρειάζονται μόνο στο δρόμο.

Τα όρια είναι απαραίτητα σε όλους μας.

Ο καθένας ξέρει τα προσωπικά του και ανάλογα το χαρακτήρα του τα φέρνει στα μέτρα του κατά πως τον βολεύουν ή τα τηρεί με μαθηματική ακρίβεια.

Ο χρυσός κανόνας υποτίθεται ότι είναι το "μην κάνεις αυτά που δε θες να σου κάνουν", αλλά υπάρχουν γύρω μας τόσο ανεύθυνοι άνθρωποι που δε νοιάζονται στο ελάχιστο για τους άλλους.

Πρώτοι πρώτοι οι πολιτικοί.

Αν κι εδώ που τα λέμε, αυτοί αποτελούν ξεχωριστή κατηγορία και δεν είναι το καλύτερο δείγμα ανθρώπων...ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν είναι καν άνθρωποι.

Δεν υπάρχει όριο στα ψέματά τους, στην ξεδιαντροπιά τους και την αδιαφορία τους για όλα, πέρα από τα προσωπικά τους κατορθώματα και την τσέπη τους.

Τα τρώνε όλα και μετά σε κατηγορούν ότι τα έφαγες εσύ.

Τα υπόσχονται όλα και σε μέμφονται γιατί τα πίστεψες.

Τα θέλουν όλα και στα παίρνουν χωρίς να σε ρωτήσουν.

Άνθρωποι χωρίς μπέσα και φιλότιμο.

Σήμερα είναι εδώ γιατί έτσι τους βολεύει κι αύριο γλείφουν εκεί που έφτυναν για να πάρουν υψηλότερα ποσοστά, υψηλότερη θέση, υψηλότερο μισθό, υψηλότερα προνόμια!

Μόνη τους φιλοδοξία η καρέκλα!

Μοναδικός τους στόχος η καταξίωση!

Μοναδικός τους πόθος η εξουσία.

Πατάνε πάνω σε ζωές και όνειρα χωρίς να νοιαστούν.

Και γιατί να νοιαστούν;

Αυτοί είναι οι "άρχοντες".

Ποιοι είμαστε εμείς που απαιτούμε από τους πολιτικούς να νοιαστούν;

Έχουν άλλες υποχρεώσεις.

Πρέπει να κάνουν τεμενάδες στους πιο πάνω τους και να κοιτάξουν να αρπάξουν καμιά μίζα γιατί οι καιροί είναι πονηροί.

Πώς να ασχοληθούν με τα προβλήματα του κόσμου, όταν έχουν να ασχοληθούν με το πως θα βγάλουν τα κλεμμένα από τη χώρα χωρίς να τους πιάσουν στα πράσα;

Ή με το να πριονίζουν την καρέκλα του "φίλου" τους;

Άσε που έχουν να ανακαινίσουν και κάτι καινούρια σπιτάκια που απέκτησαν τα τελευταία χρόνια και δεν είχαν χρόνο να ασχοληθούν γιατί ασχολούνταν με το πως να σου στερήσουν την ελευθερία, τα όνειρα, την επιβίωση, τη ζωή την ίδια.

Εδώ που τα λέμε δεν έχουν κι όλοι γυναίκες με έφεση στη διακόσμηση!!

Ένας ήταν ο τυχερός που του έκατσε γυναίκα διαμάντι.

Και νέα και όμορφη και διακοσμήτρια με προτίμηση στις φούντες.

Φούντες μπλε δηλαδή!

Δε λένε πως η γυναίκα μπορεί να σώσει έναν άντρα;

Ε, αυτή τον έσωσε από άπειρες επισκέψεις στο ικέα!

Λένε επίσης πως μια γυναίκα μπορεί να καταστρέψει έναν άντρα, αλλά αυτά είναι χαζομάρες.

Πρέπει να έχει το μυαλό ακατοίκητο και να σκέφτεται μόνο με το κάτω κεφάλι για να συμβεί αυτό κι εδώ μιλάμε για ανθρώπους σοβαρούς.

Ή έστω σοβαροφανείς!!

Αυτά λοιπόν είναι προβλήματα και σοβαρότατα μάλιστα.

Γιατί εσύ τι νόμιζες;

Πως είναι πρόβλημα να μην έχεις να πληρώσεις την εφορία, το ενοίκιο, τη δεη;

Να μην έχεις δουλειά;

Να μην έχεις αύριο;

Τι να πουν κι αυτοί οι καημένοι που πρέπει να τρέχουν στην άλλη άκρη της γης για να κάνουν διαλέξεις ως ειδικοί σε θέματα κρίσης (είναι να μη σε πιάνει κρίση;), να βιάζονται να σηκωθούν με κίνδυνο να γκρεμοτσακιστούν (γιατί αν δε σηκωθούν εγκαίρως ακολουθεί μαστίγωμα) στη θέα του αρχηγού τους που χειροκροτούν ως άλλο μεσσία, να οργανώνουν καταλήψεις και να κάνουν εγχειρήσεις (γιατί αυτοί έχουν δικαίωμα στην υγεία, ενώ οι χιλιάδες ανασφάλιστοι όχι!).
Από την άλλη βέβαια, έπρεπε να ξεστραβωθεί ο πρωθυπουργός μπας και δει με άλλο μάτι τον κόσμο.
Η εγχείρηση απέτυχε, ο ασθενής δεν άλλαξε οπτική γωνία!

Αλίμονό μας λέω εγώ!

Γεμίσαμε ανθρωπάκια χωρίς όρια, χωρίς απαγορευτικά, χωρίς καρδιά, χωρίς ήθος.

Ακόμα κι αυτοί που μπαίνουν στην πολιτική έχοντας όνειρα γρήγορα τα ξεχνούν.

Ευχή μου είναι να ανάψει κόκκινο κάποτε σε όλα αυτά τα αχόρταγα ανθρωπάκια και να βγουν νέοι άνθρωποι να διεκδικήσουν τη ζωή για όλους μας.

Να λάμψει κάποτε το δίκιο, να μην πληγώνεται άλλο η αλήθεια. 

Και να ξημερώσει!!..

Καλές είναι οι βόλτες τη νύχτα, αλλά όταν κάποιοι κάνουν τη ζωή σου νύχτα και ζουν μόνοι τους το ξημέρωμα οι ισορροπίες αλλάζουν και όλα χάνουν το νόημά τους!!

Χτες τη νύχτα έκανα τέτοιες "μαύρες" σκέψεις μπροστά σε ένα κόκκινο φανάρι.

Όχι τόσο αναλυτικά ίσως, αλλά σκεφτόμουν πως στην ευχή μπορούμε να τους σταματήσουμε!

Αλήθεια, πώς;

Ελπίζω οι σκέψεις μου να μη χαρακτηριστούν ρατσιστικές από τους πολύ προοδευτικούς ή προχωρημένες από τους πολύ φασίστες!!

Χάσαμε που χάσαμε την μπάλα σε αυτή τη χώρα να κάνουμε και πως δεν το καταλαβαίνουμε πάει πολύ!

Μπορεί η συνέχεια να μοιάζει αταίριαστη με τα παραπάνω, αλλά όλα χρειάζονται μια ισορροπία.

Μετά τις μαύρες σκέψεις, ήρθε η ώρα της χαράς!

H Demi, η Κατερίνα η Χριστίνα, η Παρασκευή  και η Neli μου χάρισαν αυτή την πολύ όμορφη καρδιά!!

Καταπληκτικά κορίτσια όλες τους και με υπέροχα blogs...

Τις ευχαριστώ πολύ πολύ!

Θέλω κι εγώ να την χαρίσω με όλη μου την αγάπη σε όλους σας.

Η Demi μου χάρισε επίσης τα παρακάτω βραβεία...οι κανόνες καθώς και οι απαντήσεις μου είναι εδώ.

Σε ευχαριστώ πολύ Demi!

H Fiona βράβευσε τους συμμετέχοντες στην Green Day με το παρακάτω βραβείο...

Εδώ μπορείτε να δείτε κάποια από τα 7 πράγματα που έχω πει κατά καιρούς για μένα..

Thank you very much Fiona for the award and for hosting our Green days!