Πως να χάσετε τα κιλά του 2016...

Μετά από χρόνια έρευνας, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως τα κιλά των γιορτών είναι μύθος, οπότε θα επικεντρωθώ στο πως θα (ξε)χάσουμε το 2016. 

Ήδη στις κουζίνες ετοιμάζονται τα πυρομαχικά που θα στραφούν εναντίον του και θα το ξορκίσουν, ενώ θα υποδέχονται με τιμές το 2017.

Βασιλόπιτες, ρόδια, γούρια στρατεύονται στον αγώνα και περιμένουν ανυπόμονα τα μεσάνυχτα για να κοπούν, σκορπίσουν, χαρίσουν ό, τι μπορεί το καθένα.

Κι εν μέσω ετοιμασιών έρχεται απρόσκλητος και ο απολογισμός. Σαν ενοχλητική μύγα βουίζει γύρω μας, το έξι του χρόνου που εκπνέει, ζητάει εξηγήσεις, ρίχνει ευθύνες, πασχίζει να αποδείξει πως δεν ήταν ένοχο για όσα του προσάπτουμε.

Το βουητό του γίνεται ενοχλητικό, μα όταν γίνει εκνευριστικό, αρκεί  μια κίνηση για να το συνθλίψουμε και να συνεχίσουμε να χτυπάμε μαρέγκες, να ανακατεύουμε το βούτυρο με τη ζάχαρη, να πασπαλίζουμε αλεύρι.

Η Πρωτοχρονιά όμως πλησιάζει γρήγορα και άντε πάλι να μαζεύω όσα ματαίωσε εκείνο το "6" στο τέλος του χρόνου που ανασκουμπώνεται να φύγει, να τα συναρμολογώ απ' την αρχή όπως όπως, να τα κλείνω σε κούτες και να περιμένω να χτυπήσει το ρολόι 12 ακριβώς για να τα μεταφέρω στο "7". 

Δύσκολη η μετακόμιση και γίνεται ακόμα δυσκολότερη, όταν συνειδητοποιώ πως κάποια θα αναγκαστώ να τα αφήσω πίσω για πάντα, πως θα τα κρατήσει το "6" ομήρους για να με εκδικηθεί, ή δε θα τα θέλει το "7", γιατί δεν είναι της μόδας. Όχι πως έρχεται ενημερωμένο ετούτο για το τι θα φορεθεί, αλλά έχει άποψη.

Ακόμα δεν ήρθε το παίζει αφεντικό και σκούζει διαρκώς...εεεεε, δεν ταιριάζει αυτό το όνειρο με το φωτιστικό, ή βγάλε αυτή την ιδέα από το μυαλό σου πριν τσακωθούμε ακόμα δεν ήρθα, κι αν συνεχίσεις να κάνεις του κεφαλιού σου δε θα σου ξαναμιλήσω μέχρι να φύγω.

Άντε τώρα να τα βάλω με το "7" που με απειλεί ακόμα δεν ήρθε, ενώ συνεχίζω να τρώγομαι με το "6" που πριν φύγει θέλει να γίνει αλησμόνητο κι εφευρίσκει συνεχώς τρόπους για να τα καταφέρει.

'Τι νούμερα που είναι και τα δυο!", ψιθυρίζω με αγανάκτηση και προσπαθώ να συγκεντρωθώ σε όσα πρέπει να κάνω, χωρίς να τα προκαλώ. 

Μαζεύω με τάξη όσα όμορφα μου χάρισε το "6" και τα βάζω ψηλά στο ράφι να μη σπάσουν για να μπορώ να τα χαίρομαι όποτε θέλω.

Κρύβω σε συρτάρια και ντουλάπια όσα δε θέλω να μου γίνουν βάρος, τα κλειδώνω κι αν χάσω και το κλειδί ακόμα καλύτερα!

Σιγοτραγουδώ ήδη το "πάει ο παλιός ο χρόνος" και κρύβω ένα μυστικό μέσα στο σπιτάκι-ζαχαρωτό, πριν το δει το "6" και το ζητήσει πίσω, και κρυφά από το "7" που μπορεί να αποφανθεί πως δεν ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία του και απαιτήσει να το αποχωριστώ.

Κι αν μπορούσα να δώσω μία συμβουλή, είναι αυτή.

Κρύψτε βαθιά μέσα σας, κρατήστε αυτό που σας δίνει δύναμη, αυτό που σας κάνει ευτυχισμένους, διαφυλάξτε το στους χρόνους, προστατέψτε το απ' τους καιρούς και μια στο τόσο να το φυσάτε απαλά, για να αναζωπυρώνεται η φλόγα του, να μη σβήσει ποτέ!

Καλή Πρωτοχρονιά και η νέα χρονιά να φέρει μόνο τα καλύτερα για όλους μας!