Οι αυθεντικοί

Μαρία: Μπρίκι, έλα έχουμε δουλειά!

Μπρίκι: Πάλι δουλειά; Χμ..και τι δίνεις;

Τι; Μόνο ένα κόκαλο; 

Η Κατερίνα από το positive-thinking-greece έφτιαξε και χάρισε ένα αυθεντικό βραβείο!

Το παραλάβαμε ο Μπρίκι κι εγώ, με μεγάλη μας χαρά κι ευχαριστούμε πολύ την Κατερίνα!

Απαντήσαμε φυσικά και στις ερωτήσεις της!

Αν σου έλεγαν πως για μια ημέρα μπορείς να κάνεις τα πάντα ελεύθερα και δωρεάν, τι θα επέλεγες;

Μαρία: Ταξίδια θα επέλεγα, αλλά σε μια μέρα μέσα μια εκδρομή θα προλάβαινα μόνο, οπότε θα φρόντιζα να προμηθευτώ όσα περισσότερα βιβλία μπορώ για να ταξιδεύω συνέχεια διαβάζοντας!

Μπρίκι: Θα προμηθευόμουν κόκαλα. Όλα τα κόκαλα του πλανήτη! 

Τι σ'ενοχλεί περισσότερο στα social media;

Μαρία: Τίποτα δε με ενοχλεί. Δε δίνω παραπάνω σημασία από όση χρειάζεται, για να βρω κάτι ενοχλητικό. Ως γνωστόν όποιος ψάχνει βρίσκει κι εγώ δεν ψάχνω, (αλλά ούτε και ψάχνομαι γενικώς) στα social media παραπάνω από όσο είναι απαραίτητο να πω, κανονικό να πω, τίποτα δε θα πω, μια και νομίζω πως καταλάβατε!

Μπρίκι: Με ενοχλεί που δεν ξέρω τι είναι αυτά τα social media και υποψιάζομαι πως πάλι στην απ' έξω με έχετε κάποιοι. 
Ακούς εσύ η από πάνω μου?

Αν ήσουν υπουργός παιδείας, τι μεταρρυθμίσεις θα εφάρμοζες;

Μαρία: Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω;
Από την ύλη, που αγκομαχούν δάσκαλοι και παιδιά να βγάλουν μέσα σε μια χρονιά ξεπετώντας την και μη μαθαίνοντας ουσιαστικά πράγματα, από τα βιβλία που αγκομαχούν μόνο τα παιδιά να κουβαλούν από και προς το σχολείο, από τα κτίρια, από τους περισσότερους εκπαιδευτικούς; Από που; Τελειωμό δεν έχει!

Μπρίκι: Θα έβαζα όλα τα σχολεία να υιοθετήσουν σκυλιά.

Μοιράσου μαζί μας μία ξεχωριστή σου εμπειρία.

Μαρία: Θα πω η γνωριμία μου με τον Μπρίκι κι ας το πάρει πάνω του. (Πρέπει συνεχώς να τον καλοπιάνω!)

Μπρίκι: Κάθε μου εμπειρία είναι ξεχωριστή!

Ένα αγαπημένο σου απόφθεγμα.

Μαρία: Λέω συνεχώς "τα πάντα ρει" του Ηράκλειτου, οπότε μάλλον είναι αγαπημένο μου!
Μπρίκι: When life gives you lemons make lemonade! Έχω κάνει κι ολόκληρη ανάρτηση εδώ!

Το ταξίδι των ονείρων σου;

Μαρία: Να γυρίσω όλο τον κόσμο και όχι σε ογδόντα μέρες μόνο!

Μπρίκι: Να φτάσω εκεί που τελειώνει ο κόσμος, να μέχρι εκείνο το βουνό!

Αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω, ποια στιγμή θα ξαναζούσες;

Μαρία: Μια στιγμή; Μόνο μια? Χμμ...δεν μπορώ να διαλέξω μόνο μία!

Μπρίκι: Τη στιγμή που άνοιξα τα φτερά μου και κολύμπησα. Ναι, το ξέρω πως είμαι σκύλος και δεν έχω φτερά και γνωρίζω επίσης πως και φτερά να είχα θα μου ήταν άχρηστα στο κολύμπι, αλλά κάτι έπρεπε να γράψω. Και είχα γράψει εδώ!

Γράψε μας ποιο τραγούδι δεν βαριέσαι να ακούς όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει.

Μαρία: Losing my religion (R.E.M)

Μπρίκι: Ε καλά τώρα! Lemon tree (Fools Garden)!!

Μία σύντομη ευχή-μήνυμα σε κάποιον που αισθάνεται μόνος και έχει απογοητευτεί από όλα.

Μαρία: Ευχή θα δώσω, το μήνυμα θα το πάρει από τη ζωή την ίδια!

Η ευχή μου είναι να σταματήσει να νιώθει μόνος,γιατί το πιθανότερο είναι πως δεν είναι!

Μπρίκι: Μα τι άλλο; Αν η ζωή σου δίνει λεμόνια, φτιάξε λεμονάδα, λέμε! Μην το βάζεις κάτω!