Το προφίλ ενός έρωτα (και μιας γάτας)

Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα, (βοήθειά μας) και πολλοί θα ζαλωθούν με περισσή ευλάβεια κόκκινα αρκουδάκια, σοκολάτες και λουλούδια να τα προσφέρουν στη χάρη του, (βοήθειά μας). 

Άλλοι θα ανάβουν μόνοι τους αρωματικά κεριά, κάνοντας τρισάγιο στις περασμένες τους αγάπες. Ταυτόχρονα θα επιδίδονται σε ένα ιδιότυπο βουντού (στα όρη, στα άγρια βουνά), καρφώνοντας με μανία τα μπαλόνια τα κόκκινα, που σκάζοντας θα αποδεικνύεται πως ήταν, (τι σύμπτωση όμως), γεμάτα αέρα κοπανιστό, σαν τα μεγάλα λόγια που άκουσαν.  

Οι υπόλοιποι θα κάνουν ό, τι κάνουν κάθε Σάββατο.

Προσωπικά τον Άγιο (βοήθειά μας) δεν τον γιορτάζω, όχι γιατί είναι ξένος όπως λέει η εκκλησία, ούτε επειδή αντιπαθώ τις σοκολάτες, ίσα ίσα! Αλλά να, ούτε την 25η Μαρτίου τρώω οπωσδήποτε μπακαλιάρο.

Τα λουλούδια και τις σοκολάτες τα τιμώ όλες τις εποχές, τις τούρτες όχι και τόσο, αλλά δεν είναι εκεί που χαλάει η συνταγή.

Θυμάμαι κάποτε που κάποιος "έρωτας", πιστός στα έθιμα και τις πατροπαράδοτες παραδόσεις, ειδικά σε όσες δεν ήταν των δικών μας πατεράδων, με περίμενε στο ραντεβού ανήμερα στη χάρη του, (βοήθειά μας) φορτωμένος ένα τεράστιο αρκούδο, λουλούδια και δε θυμάμαι τι άλλο, που ακόμα μου προκαλεί τραύμα η θύμηση.

Το στίγμα μου το έδωσα από τότε, και πώς να μην το έδινα, που με όλα αυτά που κουβαλούσα ακόμα και δορυφόρος με εντόπιζε άνετα; 

Ντρεπόμουν για όσα έβλεπα, ντρεπόμουν και να μην τα πάρω, ντρεπόμουν και να τα πάρω.

Τελικά τα πήρα, αλλά μέχρι να φτάσω σπίτι να τα κρύψω, αφού βέβαια έγινε η απαραίτητη λιτανεία να τιμηθεί ο Άγιος (βοήθειά μας), σε όλη τη διάρκεια του ραντεβού, αλλά και στους δρόμους της πόλης στη συνέχεια, κατέληξα να ζήσω σε πρώτη παγκόσμια, τις πενήντα αποχρώσεις του κόκκινου της ντροπής.

Βαθύ το τραύμα που κουβαλάω.

Με σημάδεψε ανεπανόρθωτα ο Άγιος (βοήθειά μας) κι από τότε περνάω τη μέρα τούτη πιο διακριτικά.

Οπότε με την ηρεμία μιας γάτας, που ξέρει πως οι μεγάλοι έρωτες, δε χρειάζονται μεγάλα λόγια και πολύ περισσότερο δε χρειάζονται τεράστια, άβολα λούτρινα θα σας ευχηθώ να περάσετε όλοι καλά, είτε τιμήσετε είτε όχι τον Βαλεντίνο (βοήθειά μας).

Κι αν δεν είστε ερωτευμένοι, μη χαίρεστε, ή μη λυπάστε (για όλους έχει ο θεός έρωτας).

Θα έρθει και η δική σας η σειρά!

Μπορεί ο Βαλεντίνος (βοήθειά μας) να έρχεται μόνο μια μέρα το χρόνο, αλλά ο άλλος ο τροφαντός (όχι, όχι "ο μαζί τα φάγαμε", πώς σας ήρθε;), φτερουγίζει και διανυκτερεύει όλο το χρόνο!

Κι ετούτος δεν έρχεται ειρηνικά.

Είναι οπλισμένος και τα βέλη του πάντα βρίσκουν καρδιά!

I' am linking to Saturday's Critters #61