Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

My Secret Santa 2016 και όχι μόνο...

Η Μαριλένα από το MARILENASPOTOFART έγινε και φέτος ξωτικό, αφού σαν επίσημη βοηθός του Άγιου Βασίλη φρόντισε να μας βάλει  εγκαίρως στο πνεύμα των Χριστουγέννων.
Είχε σχέδιο βλέπετε.
Και βάσει σχεδίου, πρώτα ζήτησε πλήρη εχεμύθεια. Όλα έπρεπε να γίνουν με απόλυτη μυστικότητα. 

Έτσι άρχισε σιγά σιγά, να μεταμορφώνει κι εμάς...και γίναμε κι εμείς ξωτικά...και κάθε ξωτικό ήταν ταυτόχρονα και Άγιος Βασίλης, στον οποίο αντιστοιχούσε ένας άλλος μυστικός Άγιος Βασίλης! Τα κατάφερα να σας μπερδέψω, ή να προσπαθήσω ακόμα λίγο;;;
Η ουσία είναι πως πακέτα με δώρα άρχισαν να πηγαινοέρχονται και να σκορπίζουν χαρά!

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά άφησα τη Μαριλένα να μεταμορφώσει κι εμένα...δε θα γράψω φυσικά τι έστειλα εγώ, αλλά θα κάνω μια αναδρομή σε όσα πήρα!


Την πρώτη χρονιά, η Μαρία από το  Απάγκιο ήταν το μυστικό μου ταίρι κι αυτά ήταν τα δώρα της!
Τη δεύτερη χρονιά, η Μαρία Έλενα από τα blogs "Γλυκιά ζωή" και "Μαρία Έλενα Δημιουργίες", έγινε το μυστικό μου ταίρι κι εδώ μπορείτε να δείτε τα δικά της δώρα!

Φέτος η κλήρωση έδειξε και πάλι τη Μαρία Έλενα, που μου έστειλε ένα υπέροχο, χειροποίητο στολίδι, αλλά και γούρι για το 2017, καθώς κι ένα όμορφο ημερολόγιο - κουτάλα να μετράω το χρόνο που έρχεται!

Μαρία Έλενα σε ευχαριστώ πάρα πολύ κι εύχομαι καλές γιορτές με υγεία και χαρά!
Μαριλένα μου, γλυκό μου ξωτικό, πολλά ευχαριστώ και σε σένα!

Οι εκπλήξεις όμως συνεχίστηκαν.
Το δώρο από τις "25 λέξεις" τη  Μαρία Νικολάου και "Το κείμενο" για τις Αειθαλείς συνάξεις μου είχε κι αυτό Χριστουγεννιάτικη πνοή και τα δυο δεντράκια που μου έστειλε, έγιναν πολύ αγαπημένα.



Μαζί τους ένα όμορφο στολίδι, μια χειροποίητη κάρτα δεντράκι κι ένα αντίτυπο του "Ταξιδεύοντας πάνω σε 120 λέξεις"

Μαρία μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

Ο ανάποδος


Ο ανάποδος


Μια φορά κι έναν καιρό σ' ένα ποτάμι κρυμμένο μέσα στο πυκνό δάσος ζούσαν μικρά, μεγάλα και μεγαλύτερα πλάσματα που άλλο δεν ήθελαν παρά την ησυχία τους.

Ήταν όλα απολύτως συνηθισμένα και δεν είχαν τίποτα μαγικό, τίποτα ξεχωριστό. 
Τα καβούρια πήγαιναν ανάποδα, όπως πάνε τα καβούρια από καταβολής κόσμου, οι βάτραχοι κόαζαν δυνατότερα από ποτέ στο απόβροχο και τα έντομα, πάλευαν διαρκώς να τους αποφεύγουν. 
Μόνο οι τρελές πεταλούδες ζούσαν επικίνδυνα, αφού χόρευαν συνεχώς πετώντας από τη μια όχθη στην άλλη. μεθυσμένες από μια μόνιμη χαρά, χωρίς να δίνουν σημασία στα βατράχια που τους έστηναν καρτέρι.


Μια στο τόσο κάποια πεταλούδα εξαφανίζονταν, μα οι άλλες, ούτε που έδιναν σημασία.  Συνέχιζαν τα αλλοπρόσαλλα πετάγματα κι απλά τίναζαν τα φτερά τους λίγο δυνατότερα όταν ένιωθαν την αύρα από το άλμα των βατράχων κι άκουγαν στόματα να κλείνουν πίσω τους. Τότε η μικρή καρδιά τους άρχιζε το ποδοβολητό, αλλά έδιναν μία και πετούσαν ακόμα ψηλότερα. 

Δεν ήταν απερίσκεπτες, όπως τους είχε βγει το όνομα. Απλά ζούσαν. 
Ένας γέρο κάβουρας, έλεγε πως τις άκουγε κιόλας να τραγουδούν, αλλά κανείς δεν τον πίστευε, γιατί ήταν κουφός.


Κι έτσι περνούσε η ζωή στο ποτάμι. Με τα λιγοστά του ψάρια να ανοίγουν δρόμο στα ρεύματα, τους βατράχους να παλεύουν να κατασπαράξουν τις πεταλούδες και το γέρο κάβουρα να φτιάχνει ιστορίες που κανείς δεν πίστευε.

Ετούτη τη γαλήνη της καθημερινότητας, ήρθε κάποτε να ταράξει η γέννηση ενός μικρού καβουριού που καθόλου δεν έμοιαζε με τ' άλλα.
Ετούτο βάδιζε ίσια.


Τα καβούρια το κοιτούσαν κουνώντας τις δαγκάνες τους με απορία. 
Ο γέρο κάβουρας όμως χαμογελούσε περήφανα, κι έλεγε, πως χωρίς υπερβολή, τούτο το παιδί μια μέρα θα τους έκανε περήφανους, έτσι καθώς κινούνταν σαν αστραπή.
Πες πες το πίστεψαν και οι άλλοι κι έφτασε ο μικρός να θεωρείται μεγάλη προσωπικότητα χωρίς να κάνει ποτέ τίποτα πιο αξιοπρόσεκτο, από το να βαδίζει απλώς ανάποδα, δηλαδή ίσια!


Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο 10ο "Παίζοντας με τις λέξεις" που όταν γράφονταν είχε μια τάση να ξεπερνά το όριο των λέξεων του παιχνιδιού, με τον "ανάποδο" κάβουρα να κάνει κατορθώματα για να μείνει στην "ιστορία", αλλά τελικά τέλειωσε απότομα, αφού αποφάσισε πως το πιο σπουδαίο χαρακτηριστικό του ήταν η αναποδιά του....
Ευχαριστώ πολύ όσους πρόσεξαν τον διαφορετικό και ολότελα αλληγορικό κάβουρα!