Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Το θαύμα της γέννησης και το αναπόφευκτο του θανάτου


Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν αισθάνεται δέος μπροστά στο θαύμα της γέννησης.

Είχα την τύχη πριν ένα μήνα περίπου να είμαι παρούσα σε ένα τέτοιο θαύμα.
Και ήταν συγκλονιστικό!
Δεν ξέρω τι με συνεπήρε περισσότερο.
Τα μωρά γατάκια, η ηρωική προσπάθεια της μάνας, ή η συμπαράσταση του γάτου που ήταν δίπλα της σε όλη τη διαδικασία.
Κι αυτό το τελευταίο ήταν κάτι που ποτέ δεν το φανταζόμουν, σχεδόν δεν πίστευα στα μάτια μου!


Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν αισθάνεται δέος μπροστά στο αναπόφευκτο του θανάτου.

Μετά τη γέννηση όμως, αρχίζει η περιπέτεια της ζωής.
Και αυτή η περιπέτεια δεν είναι πάντα εύκολη.
Κάποιες φορές μάλιστα δεν διαρκεί καν αρκετά!
Δύο από τα τέσσερα γατάκια που είδαν το φως εκείνη τη μέρα δεν κατάφεραν να επιζήσουν. 
Ό, τι γεννιέται, πεθαίνει και ο θάνατος δεν έχει λογική.
Η γάτα ήξερε ποια γατιά δεν θα επιβιώσουν.
Δεν ξέρω πως το γνώριζε, αλλά όταν καταλάβαινε πως κάποιο δεν είναι καλά, επικεντρώνονταν στα υγιή. 
Πρώτα το ένα, μετά το άλλο, έφυγαν εκείνα. 
Ήμουν εκεί τη μέρα που έφυγε το δεύτερο.
Με μια αδύναμη φωνή που μόλις ακούγονταν καλούσε τη μάνα του, μα αυτή θήλαζε τα δυο γερά γατάκια της και ούτε που του έδινε σημασία.
Το πήρα στα χέρια μου και το ακούμπησα δίπλα της. Ούτε που το κοίταξε. Έχω μάλιστα την αμυδρή εντύπωση πως γύρισε και το κεφάλι της αλλού.
Έκανα ένα μικρό πείραμα. 
Της πήρα το ένα από τα δυο γερά που θήλαζε μακάρια, αδιαφορώντας για το αδύναμο.
Έτρεξε αμέσως και το ξαναπήρε.
Πώς στην ευχή ένιωθε πως δεν υπάρχει ελπίδα, δεν ξέρω, μα αυτή και το ήξερε και το είχε κιόλας αποδεχτεί.
Κι αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε οι άνθρωποι!
Η φυσικότητα με την οποία τα ζώα αποδέχονται και τη ζωή και το θάνατο.


I am linking to Saturday's Critters #27

44 σχόλια:

  1. Δεν θα το κατανοήσουμε ποτέ Μαρία μου, γιατί πιστεύουμε όπως κι εσύ λες, ότι "... ο θάνατος δεν έχει λογική." Έχει και παραέχει, μα δεν χωράει στο ανθρώπινο μυαλό... Τα γατάκια σου είναι όνειρο!!! Σ΄αφήνω με δάκρυα στα μάτια, για όλα σου! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχεις καθόλου άδικο εδώ που τα λέμε!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  2. A beautiful event to witness. The kittens being born is definitely a sweet thing.. They are adorable.. Thank you for linking up your post. Have a happy Sunday!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαρία μου τι υπέροχη εμπειρία έζησες
    Έχεις δίκιο πολύ διαφορετικά αντιλαμβάνονται
    τα ζώα την ζωή και τον θάνατο..λειτουργούν μόνο
    με το ισχυρό ένστικτό τους
    Να τα χαίρεσαι να τα αγαπάς και να τα προσέχεις
    (δεν αμφιβάλλω καθόλου γι αυτό) είναι μία γλύκα!!

    φιλάκι γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν πραγματικά μια μοναδική εμπειρία!
      Τα γατάκια είναι στη δουλειά (χαχα...όπως το έγραψα είναι σα να τα έστειλα να δουλέψουν)...τέλος πάντων, ζουν εκεί που δουλεύω!
      Είχαμε υιοθετήσει τα δυο όταν εμφανίστηκαν μια μέρα μικρά και κατατρεγμένα και πριν το καταλάβουμε τσουπ αποκτήσαμε κι άλλα...χαχα!
      Να είσαι καλά...φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  4. Είναι απίστευτο αλλά όντως έτσι συμβαίνει! (Είμαι κι εγώ στην ίδια φάση με τις γάτες μου εδώ και ένα μήνα.. ακριβώς τα ίδια). Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά απίστευτο όμως!!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  5. Καλησπέρα Μαράκι μου! Γνωρίζουμε πως τα ζώα έχουν ισχυρότερο ένστικτο από εμάς. Κανένα ζώο όμως δε γνωρίζει ότι θα πεθάνει, αν και αντιλαμβάνεται τον άμεσο κίνδυνο όταν απειλείται η ζωή του. Από την άλλη, ο άνθρωπος γνωρίζει ότι θα πεθάνει, γι' αυτό και φοβάται τόσο τον θάνατο. Και πιστεύω πως είναι ο μεγαλύτερος φόβος όλων.. Καλό απόγευμα :) φιλάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχεις καθόλου άδικο Μαράκι μου, έτσι είναι, μα αυτό που με συγκλόνισε ήταν που έκανε πως δεν άκουγε καν τα αδύναμα παιδιά της που την καλούσαν!!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  6. Oh, such a sweet family. Mama and her little children look wonderful. Great pictures !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συγκλονίστηκα με την στάση του αρσενικού! Είχα διαφορετική εντύπωση...
    Συγκλονίστηκα και με τη μαμά-γάτα, που αγκάλιασε τη ζωή και γύρισε την πλάτη στον θάνατο..
    ΄Εχω βρεθεί σε γέννα γάτας κι έγινα μαία, κάποια στιγμή στο παρελθόν...Αξέχαστη στιγμή!
    Καλό απόγευμα Μαρία μου...♥
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πίστευα στα μάτια μου, γιατί είχα κι εγώ διαφορετική εντύπωση, αλλά με το φτωχό μου το μυαλό μπορώ να δώσω μια εξήγηση...ίσως επειδή αυτά τα δυο γατάκια μεγάλωσαν από μωρά μαζί είναι δεμένα και με άλλους τρόπους...δεν ξέρω!
      Πάντα η στιγμή της γέννησης θα μας γεμίζει συναισθήματα και δέος!!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  8. Στιγμες θαυμασιες...και ..ασχημες...αλλα..ο,τι γεννιεται πεθαινει... αυτη ειναι η ΖΩΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Υπέροχες οι φωτογραφίες σου από το θαύμα της γέννησης και της μητρικής στοργής.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  10. Εχω ζήσει κι εγώ τέτοια εμπειρία Μαρία μου και καταλαβαίνω απόλυτα την έκπληξή σου και το δέος σου!!
    Οι γάτες είναι οι καλύτερες μάνες και τρελαίνονται για τα γατάκια τους.. Ολα αυτά μέχρι να τελειώσει ο θηλασμός .. Μετά αλλάζει 180 μοίρες κι από στοργική γίνεται αδιάφορη.. Μην εκπλαγείς!! Είναι η φύση τους.. Περισσότερα στο mail.
    Κάποιες τρώνε τον πλακούντα ή και τα νεκρά γατάκια τους, τους βοηθά να κατεβάσουν περισσότερο γάλα.. Η φύση γνωρίζει τα ακατανόητα.
    Μοναδικές οι φωτό σου καλή μου!!
    Τα φιλιά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το υποψιαζόμουν...λειτουργούν αυστηρά με το ένστικτο!
      Και τόσο όσο χρειάζεται, μέχρι να μπορέσουν τα γατιά να αυτοεξυπηρετούνται....πραγματικά η φύση γνωρίζει τα ακατανόητα!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Μαριλένα μου!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  11. Άσε, έχουμε και εδώ πολλές αδέσποτες σε έναν κήπο και είναι απίστευτο να παρακολουθεί κανείς τα καμώματά τους. Οι τετράποδοι φίλοι μας σίγουρα μας μαθαίνουν πολλά..

    Όμορφες και οι εικόνες της προηγούμενης ανάρτησης.

    Καλά να περνάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μας δίνουν μαθήματα ποικίλης ύλης, αλλά και... .φύσης!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  12. εξαιρετικη αναρτηση για αλλη μια φορα Μαρακι μου , ακριβως το ιδιο εγινε πριν ενα χρονο και σε εμας , το παραδοξο την luna μας την βοηθησε στη γεννα ο σκυλος μας ο Reebo , και γεννηθηκαν οι υπεροχοι πεντε . Συντομα ο γλυκουλης ο Εκμεκ φανηκε να υστερει των αλλων και η μανα ασχοληθηκε με τα υγιη , οσο και αν προσπαθησα εγω δεν ασχοληθηκε καθολου μαζι του και εφυγε την δευτερη βδομαδα μαθημα ζωής χιλια φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Κάτια μου!
      Είναι πραγματικά παράξενο το πως κατανοούν τα ζώα κάποια πράγματα!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  13. Σήμερα είχα τη γατούλα μας κοντά και σκεφτόμουν αυτόν τον ενστικτώδη τρόπο που βλέπουν τα ζώα τη ζωή. Αλλά ο τρόπος που το προσέγγισες εσύ με συγκλόνισε. Ο γάτος πατέρας πάλι, με εξέπληξε! Θα τον είχα για πιο...ωχαδερφιστή, αλλά μπράβο του. Πέρα από αυτά, ο θάνατος, όχι, δεν θα χωρέσει ποτέ σε ανθρώπινο νου, παρά μονάχα στο νου των ζώων... Φιλιά πολλά :)

    Υ.Γ Για τις φωτογραφίες τι να πω πια; Ψάχνω ακόμα τα λόγια :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω αν είναι αυτός ο πατέρας βέβαια, αλλά ήταν εκεί και δεν πείραξε και τα γατιά στη συνέχεια όπως συνηθίζουν να κάνουν οι γάτοι....τώρα θες επειδή είναι ο πατέρας, θες επειδή αυτά τα δυο μεγάλωσαν μαζί, πάλι δεν ξέρω....ξέρω όμως πως πρώτη φορά έβλεπα κάτι τέτοιο κι ας είχα γάτο στο παρελθόν!
      Σε ευχαριστώ πολύ Πέτρα μου!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  14. Πω..πω... Μαρία μου.. μια περιπέτεια ζήσαμε και εμεις εδώ με την γατούλα μας.. αλλα είναι ολοκληρη ιστορία.. στην δική σου με εντυπωσίασε ο γατούλης πατέρας.. !!αλλα ναί... κορίτσι μου τα ζώα έχουν άλλους κώδικες περι ζωής και θανατου.. οταν έχεις κοντα σου ζώα τότε απορείς πολλες φορες.. πως αντιδρούν σε καταστασεις που εμεις ποτέ δεν θα τις καταλαβουμε.. οι φωτογραφίες σου υπέροχες.. τελειες οπως πάντα.. Μαράκι μου καλή και χαρούμενη εβδομαδα να έχεις ..... φιλακιααααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως έγραψα και στην Πέτρα, δεν ξέρω αν είναι ο πατέρας, αλλά η στάση του πραγματικά εντυπωσίασε κι εμένα!
      Έτσι είναι Ρούλα μου, ακριβώς όπως τα λες!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!
      Φιλιά πολλά και χαρούμενη εβδομάδα επίσης!!

      Διαγραφή
  15. Τι κρίμα για τα γατάκια που φύγαν,και ναι τα ζώα δεχονται στωικα το θανατο,πανέμορφα ειναι αυτα που έζησαν και μακρι να μεγαλωσουν καλα,καλό βραδυ ,φιλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  16. Ποσο γλυκια η αναρτηση σου Μαρια μου...
    Αληθεια πρωτη φορα βλεπω τον γατουλη να συμπαραστεκεται στην γεννα μιας γατουλας.
    πολυ ομορφο θεαμα οπως και τα μικρα γατακια που τρελλαινομαι να τα βλεπω.
    Κριμα για όσα δεν καταφεραν να επιζησουν :(
    Ο θάνατος υπό όποια συνθήκη και με οποιδηποτε γεγονος είναι δύσκολος να γίνει αποδεχτός απο εμας τους ανθρωπους.
    Το βλέπω και σε μενα αυτο..
    Καλή εβδομαδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ Μαρία μου δεν πίστευα στα μάτια μου!!
      Κι έχεις φυσικά απόλυτο δίκιο...ποτέ ο άνθρωπος δεν θα τον αποδεχτεί!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  17. εγω συγκινηθηκα Μαρακι μου!

    οι φωτο παντως ειναι υπεροχες!

    καλημερα και καλη εβδομαδα να εχουμε!
    φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Κική μου!
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  18. Μού κάνει εντύπωση η στάση τού αρσενικού,Μαρία μου!Αντιθέτως μέ τήν Μαυρούκα μου,πρίν από τρείς μηνες πού γέννησε τά γατακιά της,ο Θανασάκης μας,όποτε τήν βλέπη τής επιτίθεται μαζί καί στά μικρά της!Ενώ ο δεύτερος γατούλης μου,ο Μπόμπος,παίζει μαζί τους καί τά προστατεύει!Οι φωτογραφίες σου εξαιρετικές!Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Θανασάκης σας φέρεται όπως συνηθίζουν να φέρονται οι γάτοι...ετούτος, αλλά και ο Μπόμπος είναι μάλλον οι εξαιρέσεις...χαχα!
      Σε ευχαριστώ πολύ Dimi μου!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  19. Όπως το έγραψες Μαρία μου : το θαύμα της γέννησης ! Τι ευλογία που το έζησες ! Και το αποτύπωσες εκπληκτικά στις φωτογραφίες σου!
    Συγκλονίστηκα με τη τρυφεράδα του γάτου, μη σου πω ότι ζήλεψα και λιγάκι :)))
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα δεν ήταν απίστευτο το θέαμα?...και σίγουρα η στάση του γάτου δεν είναι κάτι που συνηθίζεται!
      Σε ευχαριστώ πολύ Αριστέα μου!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  20. το θαύμα της γέννησης, το αναπόφευκτο και κάποιες φορές λυτρωτικό του θανάτου εμείς οι γυναίκες τα νιώθουμε πολύ πιο έντονα...
    αυτό που έζησες και είδες Μαρία μου με τα γατάκια απίστευτη εμπειρία είναι! οι φωτογραφίες σου συγκλονιστικές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν πραγματικά μια απίστευτη εμπειρία!
      Σε ευχαριστώ πολύ Βίκυ μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  21. Έχω ζήσει και εγω τέτοιο θαύμα γέννησης και σε νιώθω Μαράκι. Στο πατρικό μου, στην πηλωτή, είχαμε (και εχουν ακομα οι γονεις μου) πολλες γάτες.
    Εκτός απο το μητρικό ένστικτο, είναι και αυτό της γάτας βρε παιδί μου πολύ δυνατό!!! Ξέρουν αυτές. Πάντα ξέρουν...
    Δεν θα ξεχάσω μια χρονιά που ειχαν γεννηθεί αρκετά γατάκια και μια μερα ακούμε νιαουρίσματα πολύ δυνατα. Είχε κάνει επίθεση ενας αρσενικός και είχε πνίξει όλα τα αρσενικά μωρά. Η μάνα είχε αντιδταθεί ματαίως. Εκ των υστέρων μάθαμε πως οι αρσενικοί γάτοι απειλούνται απο τα μωρα αγόρια γατάκια.
    Πολύ λυπήθηκα για τα γατάκια που χάθηκαν. Ηταν και ο φίλος του Μπρικι;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πραγματικά συγκλονιστικές στιγμές!
      Έτσι συνηθίζεται να κάνουν τα αρσενικά...και γι' αυτό ξαφνιάστηκα με τούτον εδώ που ποτέ δεν τα πείραξε...
      Ο Μπρίκι ιδέα δεν έχει για τα γατιά, μια και τους χωρίζουν κάμποσα χιλιόμετρα...τα γατάκια είναι στη δουλειά, δεν τα έχει δει ποτέ!

      Διαγραφή