Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016

Η Χιονούλα και άλλες αναμνήσεις!


"Το χιόνι το χιόνι που όλα παγώνει
σε όλους πετώ και χοροπηδώ"

Αυτούς τους δυο στίχους τους θυμάμαι καλά!
Τους είπε η κόρη μου στα προνήπια στη γιορτή των Χριστουγέννων.
Τα προνήπια είχαν μεταμορφωθεί σε νιφάδες. 
Τη δική μου νιφάδα, την έλεγαν Χιονούλα!
Στολίστηκαν με μακριές άσπρες κορδέλες να ανεμίζουν, καθώς στροβιλίζονταν εδώ κι εκεί, μοιράστηκαν από δυο στίχους το καθένα και πέρασαν από τη σκηνή σαν χιονοθύελλα, σκορπίζοντας άσπρα χαρτάκια από τα καλαθάκια που κρατούσαν, πριν την αφήσουν στα πιο "έμπειρα" νήπια να συνεχίσουν τη γιορτή!
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια!
Σήμερα σκεφτόμουν πως το χιόνι εδώ έρχεται σπάνια. Κι αν έρθει περνάει από τον τόπο μας τόσο γρήγορα, όσο γρήγορα είχαν περάσει και οι νιφάδες που πήγαιναν τότε προνήπια, από τη σκηνή! 
Το κείμενο και οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από την ανάρτηση που είχα κάνει στις 29 Δεκεμβρίου του 2012. 

Ομίχλη, κρύο και χιόνια από το παρελθόν 



Εδώ δε χιονίζει ποτέ.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου παρακαλούσα κάθε χειμώνα να χιονίσει για να παίξουμε χιονοπόλεμο και να φτιάξουμε χιονάνθρωπο, αλλά η μάνα μου με κοίταζε σαν να ήμουν χαζό.
Δεν ξέρεις παιδάκι μου από χιόνια, έλεγε και πράγματι δεν ήξερα.
Ούτε τώρα ξέρω πολλά.
Ζω στον κάμπο.
Έχουμε λίμνες, έχουμε ποτάμια, έχουμε υγρασία, έχουμε βουνά γύρω γύρω να θαυμάζουμε από μακριά τις χιονοσκέπαστες κορφές τους, αλλά χιόνι δεν έχουμε.
Το πολύ πολύ να πάμε καμιά εκδρομή για να φτιάξουμε εκείνον το χιονάνθρωπο που στοίχειωνε τα παιδικά μας χρόνια με την απουσία του.
Να παίξουμε χιονοπόλεμο και να γυρίσουμε στον κάμπο και στην υγρασία του.
Τα χρόνια που έλειπα από εδώ τα πέρασα κι αυτά σε μέρη που το χιόνι ήταν σπάνιο.
 Κάποτε όμως είχε χιονίσει ακόμα κι εδώ.
Το θυμάμαι πολύ καθαρά.


Ήταν τέτοιες μέρες, γιορτινές, όλα κυλούσαν όμορφα και ήρεμα, μέχρι που μια μέρα κοιτώντας από το παράθυρο είδα τις πρώτες νιφάδες να πέφτουν. 
Και η ηρεμία έλαβε τέλος.
Άρχισα να φωνάζω σαν τρελό και να χοροπηδάω από χαρά!
Μόλις που το έστρωσε, ο χιονάνθρωπος μας βγήκε μάλλον κακόμοιρος και ο χιονοπόλεμος δεν είχε αρκετά πολεμοφόδια.
Επίσης εκείνη τη μέρα έπεσα από το ποδήλατό μου και τσακίστηκα.
Ο χιονιάς μας είχε φιλοδωρήσει με πάγο κι εκεί γύρω στο απόγευμα, η αυλή πήρε την πρωτοβουλία να αναβαθμιστεί σε παγοδρόμιο.
Ωραία τούμπα, ακόμα γελάει η τότε παρέα μου, καλή της ώρα!
Πρέπει να πηγαίναμε πρώτη, δευτέρα δημοτικού.
Στην ηλικία δηλαδή που γελάς όταν πέφτει κάποιος και μετά ξεκαρδίζεσαι καθώς βλέπεις την αλαφιασμένη μάνα να καταφτάνει, γιατί δεν ξέρεις πόσο σοβαρό μπορεί να είναι ένα πέσιμο και μένεις στην αστεία του πλευρά (οι μεγάλοι που γελάνε με τα βιντεάκια όπου κάποιοι γκρεμοτσακίζονται και χτυπάνε δεν ανήκουν σε αυτή την ηλικία, άρα δεν έχουν δικαιολογία).

Αυτό ήταν το μοναδικό χιόνι των παιδικών μου χρόνων, αν εξαιρέσουμε κάποιες εκδρομές σε Παρνασσό, Καρπενήσι, Μέτσοβο και αλλού..ε, να μην τα γράφω ένα ένα!
Παίζαμε με το χιόνι, το ευχαριστιόμασταν, αλλά δεν ήταν δικό μας.
Το αφήναμε εκεί, φεύγαμε και γυρνούσαμε στον ανιαρό μας κάμπο.

Η δεύτερη φορά που χιόνισε ήταν μια επανάληψη της προηγούμενης, αλλά πολλά χρόνια μετά.
Μόλις που το έστρωσε πάλι, αλλά προλάβαμε να παίξουμε και να το ευχαριστηθούμε και να το χαρούν και τα παιδιά που ήταν μικρά.

Μετά τα χρόνια κύλησαν χωρίς χιόνια αν εξαιρέσουμε κάποια χιονοδρομικά που με έσερναν οι άλλοι, γιατί εγώ όσο μεγαλώνω δεν τα πάω καθόλου καλά ούτε με το κρύο, ούτε με τα χιόνια.
Οι άλλοι γκρεμοτσακίζονταν στις πίστες κι εγώ εθίστηκα στους καφέδες καθώς περίμενα να μαζευτούν να πάμε για μάσα, γιατί στο συγκεκριμένο άθλημα είμαι πρωταθλήτρια, ειδικά αν λαμβάνει χώρα σε παραδοσιακές ταβέρνες εκεί πάνω στο λατρεμένο Καρπενήσι.


Και φτάνω στην τρίτη φορά που είδαμε άσπρη μέρα εδώ.
Φεβρουάριος του 2008.
Το χιόνι στις φωτογραφίες άρχισε να πέφτει ένα απόγευμα.
Μόλις το είδα άρπαξα τη φωτογραφική μου και χωρίς καν να βάλω μπουφάν βγήκα έξω.
Ακόμα κι εγώ μπροστά στα σπάνια φαινόμενα ξεχνάω πόσο μισώ το κρύο και μένω στην ομορφιά.
Σιγά σιγά σουρούπωνε και όταν η μηχανή στα παγωμένα μου χέρια έμεινε από μπαταρία μπήκα μέσα να ζεσταθώ και να στείλω τις φωτογραφίες στα παιδιά, που ήταν πια μακριά και δεν πίστευαν στα μάτια τους βλέποντας την αυλή χιονισμένη.

Πέρυσι *, είχαμε μόνο χιονόνερο και κάτι νιφάδες που έλιωναν μόλις έπεφταν στο έδαφος, άρα αυτό δεν πιάνεται.


* Το "πέρυσι" μεταφράζεται πια σε 2011!

50 σχόλια:

  1. Τι όμορφες φωτογραφίες! Εγώ ποτέ δεν έχω καταφέρει να φωτογραφίσω έτσι τις νιφάδες, όλο λευκές γραμμές μου βγαίνουν!
    Να είσαι καλά και να ξαναδείς πολλές φορές χιόνι. Μεταξύ μας, κι εγώ της μάσας είμαι.
    Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Ίσως επειδή ήταν σούρουπο και χρησιμοποίησα και φλας να βγήκαν έτσι οι νιφάδες.
      Κι εσύ να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  2. Τι όμορφες φωτογραφίες Μαρία μου. Και ξέρεις συγκινήθηκα, γιατί στο νήπιο βέβαια, αλλά ήμουν κι εγώ χιονούλα!!!!
    Σε έναν άλλο τόνο βέβαια αλλά πόσο τραγικό όμως που για να δούμε άσπρη μέρα πρέπει να χιονίσει;
    Σε φιλώ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χιονούλα κι εσύ!! Τι καλά!
      Και δε χιονίζει κιόλας, να δούμε άσπρη μέρα (αν και το χιόνι δε φέρνει μόνο το χρώμα του, αλλά κι άλλα..)!
      Εδώ γκρίζα η μέρα και σήμερα!
      Κυριολεκτικά και μεταφορικά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  3. Όλοι βγάζουμε μια παιδικότητα όταν χιονίζει. Ακόμα και εγώ που έμενα Σέρρες τόσα χρόνια και το έβλεπα κάθε χρόνο. Φέτος στην Αθήνα να σου πω το περίμενα αλλά δεν μας έκανε την χάρη. Λίγο χιονόνερο είδαμε.
    Ίσως το έχουμε συνδυάσει με την παιδική μας ηλικία και ότι είναι συνδυασμένο με αυτή μας προκαλεί μια νοσταλγία και μια χαρά ταυτόχρονα.
    Καλημέρα και καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι Μαρία μου!
      Το χιόνι ξυπνάει το παιδί μέσα μας!
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  4. Εμένα με φώναζε πάντα η μαμά μου "χιονούλα", λόγω χρώματος δέρματος! :)
    Κι εμείς μία από τα ίδια, μένουμε δίπλα στη θάλασσα και δεν χιονίζει εδώ, οπότε πρέπει κι εμείς να ταξιδέψουμε για συναντήσουμε χιόνι! Το περισσότερο της ζωής μου το έχω δει στη Βιέννη, πέρυσι τον χειμώνα. Έμεινα 5 μέρες και δεν σταμάτησε σχεδόν καθόλου! Είναι υπέροχο αυτό το λευκό στα πάντα, κι ας έχει κρύο.
    Όμορφες φωτογραφίες! Καλημέρα και καλή χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τη Χιονούλα!!
      Τουλάχιστον εσείς μένετε δίπλα στη θάλασσα...εμείς ούτε θάλασσα, ούτε χιόνι (όχι πως θα ήθελα να κάνει τόσο βαρύ χειμώνα βέβαια, ίσα για την ομορφιά του το θέλω)!
      Σε ευχαριστώ πολύ! Καλή χρονιά με υγεία και αγάπη!

      Διαγραφή

  5. Σου ανήκει δικαιωματικά η πρώτη μου συγκίνηση για το νέο έτος! (Εκεί που έγραφες για την κόρη σου και το ποίημα κτλ...)
    Τί φωτογραφίες είναι αυτές, βρε κορίτσι μου?
    Ωστόσο, κοιτάζοντας την πρώτη, δεν είχα δώσει βάση στην υπογραφή σου και νόμιζα πως ήταν πίνακας ζωγραφικής!
    Μπράβο, βρε Μαράκι!
    (Please, φρόντισε να ντύνεσαι καλά για να βγάζεις φωτογραφίες, ναι?)
    ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ να δεις συγκίνηση, αφού λίγο πριν γράψω, έβλεπα τις φωτογραφίες από εκείνη τη γιορτή!
      Χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες!
      Να είσαι καλά!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  6. Καλημέρα Μαράκι μου
    Κι εγώ το λατρεύω το χιόνι και σαν
    παιδί δεν το είχα χαρεί σχεδόν καθόλου
    καθότι κι εγώ παιδί της κοιλάδας (Σπάρτη)
    Εδώ στην Αθήνα έρχεται που και που αλλά
    πια δεν υπάρχει η ίδια λαχτάρα όπως παλιά
    Οι φωτό σου παραμυθένιες!!!!!
    Καλή χρονιά και πάλι με υγεία κι όλες τις
    χαρές!!!

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν έλεγα πως το λατρεύω θα ήταν ψέματα!
      Το θέλω τόσο...όσο...! χαχα!
      Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου!
      Καλή χρονιά κι από δω με υγεία!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  7. Όμορφες φωτογραφίες με πολύ όμορφη ανάρτηση! Όσοι δεν έχουμε χιόνι μας λείπει η ομορφιά του και η απαλότητα της έλευσής του!11

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Μας λείπει μόνο η ομορφιά του, όχι και το κρύο! χαχα!

      Διαγραφή
  8. Μαρία μου εμείς του κάμπου και του νότου αν περιμένουμε το χιόνι να δούμε άσπρη την βάψαμε...
    Ωστόσο τούτη την ώρα που σου γράφω έξω ρίχνει χαλάζι τόσο πολύ που είναι λες και έχει ρίξει χιόνι.
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εδώ βροχές είχε χτες και σήμερα συννεφιά, αλλά ευτυχώς όχι χαλάζι!
      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  9. Αχ, οι φωτό σου είναι σαν πίνακες ζωγραφικής!!!
    Τι όμορφη ανάμνηση αυτή με τα παιδιά...
    Δυστυχώς, το χιόνι είναι μακρινό όνειρο και για τη δική μου πόλη. Παρηγοριέμαι που είμαι στη θάλασσα.
    Καλή χρονιά, Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη παρηγοριά η θάλασσα!!
      Θέλω κι εγώ τέτοια παρηγοριά!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Καλή χρονιά με υγεία!

      Διαγραφή
  10. Τι να πω για τις φωτογραφίες, πλέον είναι ...θεσμός να είναι όλες και πάντα πανέμορφες. Δεν μου αρέσει να λείπει το χιόνι. Το αναζητάω και εγώ. Η Απουσία του μερικές φορές είναι χαρακτηριστική. Μας ταξίδεψες όμορφα Μαρία μου.
    Καλό βράδυ να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Την υγεία των ψηλών βουνών σου εύχομαι Μαρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αααααααχ... Ούτε μέσα στο ειδυλλιακό Άργος χιονίζει... Ευτυχώς έχουμε εκείνο το σαλέ στο Σαμονί και πάμε και βλέπουμε λίγο χιόνι. Φυσικά, εφέτος δεν πήγαμε, διότι, όπως ξέρεις, είχαμε μαστόρους...

    Καλή χρονιά Μεμαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, στο Σαμονί το έχετε τι σαλέ? Μμμμ σιγά!!
      Ούτε ένα επίθετο δεν έχει μπροστά του σαν το ειδυλλιακό Άργος και το μαγευτικό Αγρίνιο!
      Σε ευχαριστώ πολύ Άννα μου!
      Καλή χρονιά!

      Διαγραφή
  13. Καλο Βραδυ Μαρία μου και καλή χρονιά ....Τη όμορφες φωτογραφίες Τελεία σας χιόνισε, εδώ τίποτα λίγα χιονόνερο
    και λίγες άσπρες σκέπες αυτό ήταν .... παλιά μας χιόνισε πάρα πολύ ...
    φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ειρήνη μου!
      Καλή χρονιά και σε σένα με υγεία και αγάπη!
      Δε μας χιόνισε μόνο βροχή έριξε!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  14. Διάβαζα και ξαναδιάβαζα και λέω δεν μπορεί .... εγώ το έχω γράψει ( αν εξαιρέσουμε την τούμπα στον πάγο. Κι εδώ σπανίζει σπάνια. ένιωθα από μικρή τα ίδια με σένα, και έχει χιονίσει κι εδώ τόσες φορές όσες κι εκεί. Κάτσε... στην ίδια ευθεία δεν μένουμε; με το Πρέπει να πάρουμε τα βουνά οι δόλιες! :)))
    Πολλά γλυκά φιλιά μάτια μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχουμε το ίδιο κλίμα, αν εξαιρέσουμε την υγρασία που εδώ μας τσακίζει τα κόκαλα το χειμώνα και μας κάνει να ιδροκοπάμε το καλοκαίρι!
      Αν έχετε κι εσείς υγρασία τότε είναι ακριβώς το ίδιο! χαχα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  15. Μια απο τα ίδια με το χιονι και εδώ Μαρία μου οσα χρονια είμαι στο Ηρακλειο κοντα 50 χρονια.. έχει χιονίσει μια χρονια πριν απο 30 χρόνια την βραδια που αραβωνιαζα την κορη μου...και ηταν απο τα πιο ομορφα βραδια της ζωης μου.. τα χιονια πεφτουν μονο στα βουνα και στα ενδότερα του νησιού...τρεχαμε και εμεια εκει νακανουμε τον χιοναθρωπο... εστι που τα διαβαζα οπως λεει το Αριστάκι εχουμε ελειψη χιονιού....είναι ομως αναμνήσεις που εσύ φίλη μου κρατησες τις ομορφες στιγμες τους στο κλικ του φακου της μηχανης σου..να περνας ομορφα Μαρία μου φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο ρομαντικό να χιονίσει τότε!!
      Σε ευχαριστώ πολύ Ρούλα μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  16. Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Καλή χρονιά και σε σένα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  17. Μαράκι μου! Σου στέλνω τις καλύτερες ευχές μου για τη νέα χρονιά! υγ. Πανέμορφες οι φωτογραφίες.

    φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαράκι μου και αντεύχομαι!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  18. Νιφάδες απαλές οι αναμνήσεις σου Μαράκι, εναρμονισμένες με τις καλλιτεχνικές φωτογραφίες σου. Σου πάει και το χιόνι! Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μένω στη μικρή Χιονούλα και το ποιηματάκι της ,γλυκιά ανάμνηση ! Γεννημένη ,μεγαλωμένη μέχρι το λύκειο στα χιόνια ,αλωνίζοντας τα χιονοδρομικά ,λόγω της αγάπης των αγοριών για το σκι ,Μαράκι μου,το αγαπώ το χιόνι πολύ ,αλλά όπως εσύ ......""Μετά τα χρόνια κύλησαν με..... χιόνια αν εξαιρέσουμε κάποια χιονοδρομικά που με έσερναν οι άλλοι, γιατί εγώ όσο μεγαλώνω δεν τα πάω καθόλου καλά ούτε με το κρύο, ούτε με τα χιόνια.
    Οι άλλοι γκρεμοτσακίζονταν στις πίστες κι εγώ εθίστηκα στους καφέδες καθώς περίμενα να μαζευτούν να πάμε για μάσα, γιατί στο συγκεκριμένο άθλημα είμαι πρωταθλήτρια, ειδικά αν λαμβάνει χώρα σε παραδοσιακές ταβέρνες ...."
    Χρόνια πολλά ,με λίγα χιόνια ίσα-ίσα για την χαρά !!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα πόσο μοιάζουμε!!!
      Κρίμα που εκείνους τους καφέδες δεν τους ήπιαμε μαζί!!
      Και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου...λίγα χιόνια για τη χαρά!
      Σε ευχαριστώ πολύ Ολυμπία μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  20. καλη χρονια! χρονια πολλα! με υγεια και καθε καλο
    φιλια πολλα

    λατρευω το χιονιο
    οι φωτο παραμυθενιες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Κική μου!
      Χρόνια πολλά και σε σένα και καλή χρονιά με υγεία και αγάπη!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  21. Αχ τι ωραία! Κι εδώ δε χιονίζει ποτέ και βλέπουμε το χιόνι σε φωτογραφίες και χαζεύουμε! Τυχερή είσαι που έχεις τις δικές σου φωτογραφίες, οι οποίες είναι συνδεδεμένες με ωραίες αναμνήσεις!
    Καλή χρονιά και από 'δω και καλή εβδομάδα! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. κι όταν πάμε στα ξένα χιόνια βάζουμε χιόνι πάνω στα αυτοκίνητα για να το δείξουμε όταν γυρίσουμε ,πως ναι βρηκαμε και χαρηκαμε στο χιόνι κι εσείς τιποτα χαχαχαχα
    κι εγω μικρη το λαχταρουσα ,αλλά τωρα ουτε να το βλέπω ,ειδικά όταν λιωνει ,χάλια η χιονοκατάσταση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα...ναι, παίζει κι αυτό!
      Πάντως δεν έεις κι άδικο...το χιόνι δεν είναι μόνο ομορφιά!Έχει και πολλά άσχημα!

      Διαγραφή
  23. Τέλειο και νοσταλγικό κείμενο και οι φώτο φανταστικές! Καλή μας χρονιά!Foteini

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μαράκι μου ωραίο το χιονάκι!!! Πόσο όμορφα το αποτύπωσες με τις νιφάδες του να πέφτουν!! Εδώ πριν λίγες μέρες εις το Αθενς σίτυ έριξε ψιλό χιονάκι και λίγο χιονόνερο!! Ακόμα μια Πάρνηθα δεν άξιωθηκα να πάω!! Αλλά πολύ το αγαπώ κι εγώ!!
    Λοιπόν, στην παλιά μου δουλειά χιονούλες λέγαμε κάτι τέλεια στρογγυλά γλυκάκια με κρέμα και πάνω πασπαλισμένα με ''νιφάδες'' καρύδας!! Ονειρο για μια γλυκατζού!!! :))) Να, δες και φωτό!!! http://www.mytaste.gr/a/%CF%87%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1-%CE%B3%CE%BB%CF%85%CE%BA%CE%BF.html
    Φιλάκια χιονιένια Μαράκι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τρουφάκια με ινδική καρύδα που θα μπορούσαν να λέγονται και χιονούλες, λιμπίστηκα πριν λίγες μέρες στο kitchen stories. Δες εδώ http://www.kitchenstori.es/2011/12/coconut-truffles.html
      Και είναι και πανεύκολες!
      Να είσαι καλά Μαριλένα μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  25. Επείγον Επείγον:
    μαρία μου σ ευχαριστώ για την κοινοποίηση.
    Επειδή ο μανιακός 'στοχοποίησε' όσους με βοηθούν ΔΕ θα δημοσιεύσω τοσ ΄χολιό σου παρά αφού περάσει η μπόρα,
    Δε θέλω να την πληρώσεις κι εσύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύχομαι μόνο να περάσει η μπόρα και να μαζευτεί (ή να το μαζέψουν) το τέρας!

      Διαγραφή