Κυριακή 5 Απριλίου 2015

Ευρώπη, μάντεψε...Εγώ είμαι ακόμα πλούσια! #18


Μη βιαστείτε να βγάλετε τεφτέρια να καταμετρήσετε την αμύθητη περιουσία μου, για να φορολογηθεί κατά πως της πρέπει, γιατί αυτή η περιουσία, δε φορολογείται.
Ούτε στην Ελβετία είναι, ούτε σε σκοτεινές θυρίδες τραπεζών.
Δε θα πω φυσικά, πως είμαι ευτυχισμένη με τα οικονομικά μου. Μια θηλιά στο λαιμό αυτά και όλο σφίγγουν. 
Κι όλο προσπαθούμε κάνοντας ταχυδακτυλουργικά τρικ να επιβιώσουμε. Τελεία. Τίποτα άλλο δεν μπορούμε να κάνουμε οι περισσότεροι από μας, πέρα από το να επιβιώνουμε.
Όχι, οικονομικά δεν είμαι πλούσια. Το αντίθετο.
Τότε τι σόι πλούτη καμαρώνω θα μου πείτε.


Θα ήθελα να σας μιλήσω για το πόσο πλούσια με κάνουν τα συναισθήματα...αυτά που νιώθω για τα παιδιά μου και για όλους τους αγαπημένους μου. Αυτά που νιώθω για τον (περισσότερο) κόσμο και για τα περισσότερα ζώα (τα φιδάκια δεν μπορώ να πω πω τα λατρεύω).
Αλλά είμαι σίγουρη πως καταλαβαίνετε.

Θα μπορούσα να σας μιλήσω για τον ήλιο που κάθε πρωί ακάματα σέρνει πίσω του μια ελπίδα.
Το φεγγάρι με τις ασημένιες υποσχέσεις του, αλλά και τα μυστικά που μοιράζεται μαζί μου. Τα όνειρα που πλέκονται στο φως του και σκορπίζονται σε όλη τη γη, φωτίζοντας λίμνες και θάλασσες.
Τη θάλασσα που, κύμα το κύμα, σιγομουρμουρίζει τον ίδιο το ρυθμό της ζωής. 
Τα βουνά με τα έλατα και τις ιστορίες τους.
Τη ρίγανη και το θυμάρι που μόνο μνήμες φέρνουν, όχι μόνο από όσα ζήσαμε εμείς, αλλά κι απ' όσα έζησαν οι πρόγονοί μας.
Να σας πω για έναν κήπο στο ανοιξιάτικο δειλινό που ανασαίνει αρώματα. 
Φρέζιες και βιολέτες πλανεύουν μυαλό και ψυχή. Ένας κήπος που όλο αλλάζει τις μυρωδιές του κάθε εποχή. Σε λίγο καιρό θα στέλνει ασταμάτητα, φυλαχτά απαντοχής τις ευωδιές του τριαντάφυλλου, του βασιλικού και του γιασεμιού.


Θα τολμούσα ίσως να πω πολλά, αλλά όσα κι αν πω, μπαίνουν αυστηρά και μόνο στη θυρίδα της ψυχής
Για καμιά άλλη θυρίδα δε νοιάζονται.
Και ναι, αν την ανοίξω αυτή τη θυρίδα, θα είναι γεμάτη πλούτη. Θα λάμπουν ήλιοι αγάπης και φεγγάρια απόλαυσης. Αρώματα ευτυχίας θα αναδύονται και ήχοι γέλιου θα μπερδεύονται με λυγμούς πόνου, ακόμα κι απόγνωσης, και θα βγαίνουν έτσι ανακατεμένα, ίδια αερικά θα περνάνε από το χτες, στο τώρα, θα περιμένουν το αύριο.
Θησαυροί μου τα κοχύλια και τα βότσαλα που μάζεψα όλα αυτά τα χρόνια παρέα με τους φίλους μου.
Όσα μοιραστήκαμε πάνω από έναν καφέ και σε ατέλειωτα γράμματα (παλιά) email αργότερα, τηλεφωνήματα!
Τα γέλια των παιδιών μου, η ανάσα τους η πολύτιμη!
Οι πεταλούδες που με εμπιστεύτηκαν, τα βιβλία που διάβασα, εκείνα που θα διαβάσω, τα ταξίδια που έκανα (ή και που δεν έκανα ακόμα), τα ίχνη που ακολούθησα πίσω, βαθιά στην ιστορία.


Κι όσο το γάργαρο κελάρυσμα του ποταμιού και το καθησυχαστικό θρόισμα των πλατανιών στο καλοκαιρινό αναπάντεχο αεράκι θα ανακατεύονται με την καταιγίδα που ,λυσσομανά το χειμώνα,τις αστραπές και τα άγρια μπουμπουνητά που μας φοβερίζουν, όλα θα είναι εκεί. 
Στο τεφτέρι της ψυχής λογιάζονται όλα τα πλούτη μου. 
Στα άλλα τεφτέρια πάντα (θα) βγαίνω μείον.


Με αυτό το κείμενο συμμετέχω στο κίνημα των Πλουσίων Ελλήνων (μη γελάτε, δύναμη παίρνουμε από όσα έχουμε ολόδικά μας και δεν μπορούν οι "φίλοι" μας οι Ευρωπαίοι να μας πάρουν, όσο κι αν χτυπηθούν. Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του, ένα πράμα, αν και ευχόμαστε να μην μας βγει και η ψυχή!)

Εδώ θα βρείτε και τις υπόλοιπες αναρτήσεις.

Κι εδώ το "Παίζοντας με τις λέξεις #2" που μόλις ξεκίνησε! 

46 σχόλια:

  1. Αυτό το κείμενο δεν θα μπορούσε να το γράψει κανένας για κανέναν διαγωνισμό αν δεν το ένιωθε....και γω αυτό που πήρα διαβάζοντάς το με έκανε πιο πλούσια και πιο χαρούμενη που υπάρχουν άνθρωποι όπως εσύ στο πεδίο του ορατού μου.
    Χαίρομαι και χειροκροτώ την ευγνωμοσύνη που πηγάζει μέσα από κάθε λέξη σου!!!!!!
    Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου Μαρία, από καρδίας εύχομαι να βλέπεις τη ζωή με αυτό το μάτι, όσο σφιχτά και αν τυλίγεται η θηλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι διαγωνισμός...απλά καταγράφουμε όσα μας αγγίζουν, έτσι για να έχουμε δύναμη να παλεύουμε για τα υπόλοιπα!
      Αν τυλιχτεί κι άλλο η θηλιά πάντως δε μας βλέπω καλά...ελπίζω να αρχίσει να ξετυλίγεται και θα έχω άλλον ένα λόγο να είμαι ευγνώμων!..χαχα!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
      Να είσαι καλά!!

      Διαγραφή
  2. Κάθε προσωπική ιστορία που έχω διαβάσει από αυτό το "κίνημα πλούτου", με κάνει να χαμογελώ και ταυτόχρονα να συγκινούμαι τόσο πολύ πάντα!
    Για όλα αυτά λοιπόν... ναι! Η περιουσία σου είναι αμύθητη!!!

    Καλημέρα, Μαράκι!
    ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι κι εμένα...κράτα με να σε κρατώ, να διαβούμε τον γκρεμό, ένα πράμα!!
      Τι να κάνουμε οι πτωχοί πλην πλούσιοι?...χαχα...κάπως πρέπει να την παλέψουμε!
      Να είσαι καλά...φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  3. Δεν διαφωνώ με όσα έγραψες εσύ, ούτε με όσα έγραψαν κάποιοι άλλοι, από όσους έτυχε να διαβάσω. Όμως πιστεύω πως, πολλά από αυτά που αναφέρεις/ετε, τα έχουν πολλές ακόμα χώρες της Ευρώπης. Άσε που δεν καταλαβαίνω -για τον τίτλο μιλώ- τον διαχωρισμό της Ευρώπης στα δυο. Η Ευρώπη αφενός μεν δεν είναι μόνο οι χώρες της Ε.Ε , αφετέρου, κάθε χώρα από αυτές που ανήκουν στην Ε.Ε έχει πολλούς λόγους επίσης για να είναι πλούσια και δεν εννοώ ούτε εγώ υλικά. Εκείνο που διαθέτουν πολλές από αυτές τις χώρες (οι περισσότερες) είναι υποδομές για την Υγεία και την Παιδεία και το Ασφαλιστικό. Κι όταν μια χώρα έχει απολέσει (έστω και σταδιακά, αν είχε και ποτέ..) τις υποδομές στα βασικά, δεν γίνεται να νιώθει πλούσια. Όταν ο καθένας από εμάς κάνει το σταυρό του για να μην αρρωστήσει ούτε από γρίπη, ειλικρινά δεν ξέρω γιατί να νιώθει "πλούσιος", αν και κατάλαβα πολύ καλά το πνεύμα σου και αν και -στο επαναλαμβάνω- δεν αντιπαρατίθεμαι απέναντι σε αυτά τα -υπέροχα όπως πάντα- που γράφεις (για τις φωτογραφίες σου τι να πω; καταπληκτικές όπως πάντα!) Φοβάμαι μην κρύβεται πίσω από τον καθένα μας (το τονίζω, δεν κάνω αντιπαράθεση με κανέναν), μια παραίτηση, κι αναζητούμε τα "εύκολα" για να "χαρούμε" και να παρηγορηθούμε, τη στιγμή που αντικειμενικά έχουμε χάσει τα αυτονόητα, εκείνα που, πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, τα έχουν δεδομένα, επειδή ΕΤΣΙ θα έπρεπε ν συμβαίνει και στη δική μας χώρα... Καλημέρα Μαρία μου και καλή Κυριακή :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι ένας λόγος που άργησα να γράψω ήταν αυτός...δεν ένιωθα πως έχω κάτι παραπάνω από έναν άλλο κοινό θνητό της Ευρώπης, ή και του κόσμου ολάκερου...
      Καθημερινά βλέπω δεκάδες εικόνες μέσα από το photo a day από όλο τον κόσμο και δε βρίσκω διαφορές σε όσα νιώθουμε τουλάχιστον, γιατί οι εικόνες διαφέρουν, αλλά πάντα, μα πάντα είναι όμορφες! Κάθε μέρος έχει τις δικές του ομορφιές και πολλές φορές μου έχει κοπεί η ανάσα κυριολεκτικά με όσα αντικρίζω!
      Δε θα διαφωνήσω σε τίποτα από όσα λες...μα σε τίποτα και καλά κάνεις και τα λες για να μη λένε και οι άλλοι πως αποτρελαθήκαμε και πήραμε τα βουνά!
      Καλά όλα αυτά που γράφω, αλλά η άλλη όψη είναι όσα λες εσύ!
      Δεν τα αναζητούμε τα όμορφα μόνο για να χαρούμε, αλλά και για να παίρνουμε δύναμη να απαιτούμε και τα υπόλοιπα που στερούμαστε...τουλάχιστον εγώ πράττω έτσι και νομίζω οι περισσότεροι..
      Δε θα πω, έχω ήλιο δε θέλω περίθαλψη!...απαπα!! και περίθαλψη θέλω και καλύτερο μισθό και λιγότερους φόρους και να πάρω ανάσα μια μέρα πραγματική χωρίς το σφίξιμο της αγωνίας που πάω στοίχημα καταλαβαίνεις...(ειδικά για τα παιδιά μας)!
      Να είσαι καλά!!
      Φιλιά πολλά και καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
    2. Και να ξεκαθαρίσω και κάτι άλλο μια και τα λέμε...χαχα
      Δεν υπονόησα πως το να παλεύεις για την επιβίωση (με το ζόρι κιόλας και αν μπορείς) το θεωρώ καλό,....ούτε είμαι από εκείνους που δε θα ήθελαν ας πούμε λεφτά...θα ήθελα να μην παλεύουμε για τα αυτονόητα που λες κι εσύ!!

      Διαγραφή
    3. Α...αναλαμπή...ξέχασα το σπουδαιότερο...θέλω να πιστεύω πως "Ευρωπαίοι" λογίζονται εδώ τα "ευρωπέη" και μόνο...κάτι Σόιμπλε, Μέρκελ και το σινάφι τους...

      Διαγραφή
    4. Μαρία, σε βλέπω οσονούπω να κάνεις κι άλλη ανάρτηση, με τα..αντίθετα που λέμε και πιο πάνω!! Χαχα :) Πιστεύω πως, οφείλουμε να βρισκόμαστε ΜΟΝΟ στη λογική της διεκδίκησης των όσων χάσαμε, διότι (πες το υπερβολή), ακόμα και κείμενα με "τέτοια" θεματολογία, εύκολα δημιουργούν "παρεξηγήσεις" (βλέπε εμένα) και διαστρεβλώσεις ενδεχομένως, από μερίδα αναγνωστών, αφού δεν ξέρουμε τι "πρεσβεύει" (με καταλαβαίνεις..) ο κάθε αναγνώστης κι από ποια απτική γωνία το βλέπει. Η εντύπωση τού "ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα", πέρα από το ότι κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ουτοπική, ενδέχεται να δείχνει και μια παράδοση άνευ όρων στη μοίρα μας, κι αυτό το φοβάμαι, όπως ο διάολος το λιβάνι. Φεύγω για να μην βγω εκτός θέματος (αν δεν το έχω διαπράξει ήδη!) Αυτό βέβαια δεν με εμποδίζει -αν χρειαστεί- να ξανάρθω Ζήκο :)

      Διαγραφή
    5. Έτσι με βλέπω κι εγώ...να κάνω κι άλλη ανάρτηση...χαχα!!
      Ποτέ δεν ήμουν από εκείνους που έψαχναν τις αξίες στα τρύπια ρούχα...ή στο σφάξε με Πασα΄μ να αγιάσω...Αμ το το αρχικλισέ (τα σιχαίνομαι τα κλισέ) πως τάχα έχουμε κρίση αξιών (πάντα υπήρχε κρίση αξιών, εκτός αν όλοι οι παλιοί ήταν ηθικοί και καλοί και τίμιοι, που δεν ήταν)...
      Υπάρχει που λες, ένα κειμενάκι που κυκλοφορεί αιώνες στο νετ, αγνώστου ταυτότητας, με έναν πλούσιο που στέλνει το γιο του να μείνει σε έναν φτωχό και όταν γυρνάει ο γιος του λέει πόσο πλούσιος ήταν ο φτωχός επειδή είχε τον ουρανό κ.λ.π (λες και οι ουρανοί στέκονται μόνο πάνω από τους φτωχούς)...τέλος πάντων έλεγε πολλά που όλα μου δημιουργούσαν και μου δημιουργούν αναφυλαξία, αλλά γύρισε πάλι στα πλούτη του αφήνοντας το φτωχό να ταλαιπωρείται όλη μέρα στον κάματο...
      Και ξεκαθαρίζω πως δε λέω τα παραπάνω με εκείνη την έννοια που ο κοπρίτης το είπε...το σιχαίνομαι αυτό το ηλίθιο κείμενο...άλλη αναλαμπή αυτή!!
      Πως δεν πάθαμε και τίποτα!!!...πάθαμε πολλά, αλλά τα καλά τα γράφω για εμψύχωση, όχι για παράδοση...για να το πω κι αλλιώς, για να συνεχίσουμε να είμαστε πλούσιοι μέσα μας, πρέπει να γίνουμε και λίγο έξω μας, γιατί αλλιώς καήκαμε!!
      Γιατί, αν καταλάβω πως τα ευρωπαίη θα παίξουν το ρόλο του πλούσιου γιου στο δράμα που παίζουμε, θα αποτρελαθώ...και τότε μόνο σαν Αστέρω θα βλέπω τη φύση!!

      Διαγραφή
    6. Θα... χωθώ εδώ, επειδή με αγγίζει ό,τι γράψατε, τόσο εσύ, όσο κι η Πέτρα μας.
      Μ' αρέσει ο τρόπος που γράφετε, απολαμβάνω να σας διαβάζω.
      Οι φωτογραφίες σου, Μαρία, με ταξιδεύουν... όπως κι οι επιλογές της Πέτρας, αλλά και οι δικές της φωτογραφίες (όσες, τουλάχιστον, είχα την ευκαιρία να δω).

      Καθένας μας μπορεί να νοιώθει πλούσιος μέσα του για όλα όσα έχει διδαχτεί και διδάσκεται καθημερινά, τόσο απ' τα βιβλία όσο κι από την ίδια τη ζωή... αν μπορεί να τα εκτιμήσει και να τα αξιοποιήσει τόσο για την αυτοβελτίωσή του, όσο και για το κοινό καλό. Πιστεύω, όσο σας έχω "γνωρίσει", ότι γι' αυτούς τους λόγους είστε πάμπλουτες -όπως και άλλα άτομα που έχω "γνωρίσει" έτσι, εκ του μακρόθεν!...

      Από 'κει κι έπειτα, η συναισθηματική φόρτιση (όχι το συναίσθημα αυτό καθεαυτό) δεν είναι, νομίζω, καλός οδηγός. Ακριβώς για όσα γράφετε στα σχόλιά σας. Ακριβώς γιατί μόνο με ήλιο δεν χορταίνεις, ούτε να μεγαλώσεις τα παιδιά σου, ούτε να 'χεις διαβίωση αξιοπρεπή.
      [Διάβασα το πρωί για έναν άστεγο που βρέθηκε νεκρός σε παγκάκι, στο Ηράκλειο...]

      Συμφωνώ, λοιπόν, ότι μπορούμε να σκεφτούμε τον "πλούτο" μας όταν, ισότιμα, γίνουν και για 'μας δεδομένα τα αυτονόητα.

      Πολλά φιλιά και στις δυο σας! ♥♥♥

      Διαγραφή
    7. Κι εγώ εδώ θα χωθώ. Καθ'ότι κι εγώ δηλωμένη πλουσία, με ανάρτηση καραμπινάτη (θα άναψαν τα λαμπάκια της Πέτρας όταν θα με διάβασε, αν δεν έβγαλε και μπιμπίκια) και φυσικά άνεργη και πιεσμένη από παντού.
      Πάντα υπήρχαν φτωχοί, οι παππούδες μου ήταν άνθρωποι της βιοπάλης και χωρίς ανέσεις. Και κάπως έτσι θυμάμαι και τα παιδικά μου χρόνια. Αλλά τα χαμόγελα και οι χαρές δεν μας έλειπαν.
      Κι έτσι μεγάλωσα και έτσι νιώθω ακόμα και στα 45 μου!
      Ναι, όταν λείπουν τα χρήματα και πρέπει να πάρεις φάρμακα και να έχεις ιατρική περίθαλψη ή να ζήσεις τα παιδιά σου δεν μπορείς να χασκογελάς σαν χάνος.
      Αλλά αν δεν έχεις πολλά και παρ' όλα αυτά βρίσκεις λόγους να χαίρεσαι και να ευγνωμονείς τη ζωή, την τύχη σου, το θεό... πραγματικά είσαι πλούσιος...
      Αν χαίρεσαι με το μικρό, το ασήμαντο, το ελάχιστο ξαναγίνεσαι παιδί..Θυμάσαι; όταν ήσουν παιδί πόσο όμορφα ένιωθες;
      Ωραία...τι θα αλλάξει αν πέσω στην κατάθλιψη που είμαι στριμωγμένη πατόκορφα;
      Τι θα κερδίσω άμα πατήσω στη γη .....
      Και όταν είχα έτσι ήμουν... τα ίδια πίστευα... είμαι από γεννησιμιού μου έτσι.. Καραμπινάτη "φευγάτη " ! ☺

      Σας φιλώ♥

      Μαρία μου απολαυστικός ο λόγος σου, όπως οι εικόνες σου!

      Διαγραφή
    8. Κι εγώ θα χωθώ καθ' ότι όλα ξεκίνησαν από εμένα.
      Καταρχάς Μαρία να σου πω ότι ο τρόπος γραφής σου είναι υπέροχος και έχεις μείνει πολύ όμορφα στο κλίμα όπως το νιώθω και εγώ,είσαι ισορροπημένα λυρική χωρίς να γίνεσαι γραφική.Αναρτήσεις σαν και τη δική σου μου ανεβάζουν τη διάθεση και δε σημαίνει ούτε ότι έχουμε παραδοθεί,ούτε ότι αισθανόμαστε ανώτεροι από τους άλλους.Το νόημα είναι να βγάλουμε παραέξω ότι είμαστε ίσοι (ως οντότητες).Δείχνουμε απλά ότι δεν είμαστε τα λαμόγια που μας παρουσιάζουν,αλλά απλοί άνθρωποι που μας χαροποιούν απλά πράγματα.Θυμίζουμε σε συνανθρώπους μας που γκρινιάζουν όλη μέρα για αυτά που χάσανε (ή "χάσανε",γιατί είναι κι αυτό ένα θέμα)ότι μπορούν να βρουν τη δύναμη σε απλά πράγματα.Γιατί μόνο όταν αισθανθείς δυνατός παλεύεις,κι όχι όταν αισθάνεσαι μίζερος και αδικημένος.
      Καταλαβαίνω βέβαια γιατί όλο αυτό από κάποιους είναι παρεξηγήσιμο.
      Οπως παρεξηγήσιμη μπορεί να είναι και για μένα η "διεκδίκηση των όσων χάσαμε",γιατί από τους περισσότερους γύρω μου,δε βλέπω να διεκδικούν καλύτερη παιδεία, περίθαλψη και όλα αυτά τα αυτονόητα που έχουν στην Ευρώπη,αλλά τη σύνταξη που μειώθηκε χωρίς να έχουν πληρώσει ποτέ τους ένσημα(βλ τοοοοοοσους του ΟΓΑ,αδικαιολόγητα επιδόματα κτλ.Δε λέω ότι δε χάσαμε και ουσιώδη,αλλά οι πιο "φωνακλάδες" δεν είναι αυτοί που πραγματικά αδικήθηκαν.Γνώμη μου

      Για τον τίτλο να πω ότι ξεκίνησα το blog (topaiziko.blogspot.gr) στις 18 Φεβρουαρίου και τη συγκεκριμένη ανάρτηση την έκανα δέκα μέρες μετά.Καταλαβαίνετε δεν περίμενα ότι θα τη διαβάσουν και πολλοί πέρα από τη μαμά μου/τους φίλους μου/το σκύλο μου. Με πιάνετε.Ηταν μια αυθόρμητη ανάρτηση,μιας συναισθηματικής φόρτισης που αισθάνθηκα εκείνη τη μέρα.Μου ήρθε και το έγραψα.Μάλιστα ο αρχικός τίτλος ήταν Ευρώπη ΜΙΣΗΣΕ ΜΕ.Οταν άρεσε σε κάποια κορίτσια και πρότειναν την ιδέα του "κινήματος" είπα να το αλλάξουμε λίγο για να μην είναι τόσο κομπλεξικό.
      Αυτά και από εμένα.
      Μαρία και πάλι σε ευχαριστώ.Είσαι στο δικό μου κλίμα και θα σε κοινοποιήσω : )

      Διαγραφή
    9. Α κι εγώ εδώ θα χωθώ που χωθήκατε εσείς...μεταφέρω απλά το σχόλιο που έγραψα στο μπλογκ της Αντωνίας, γιατί νομίζω πως το ξεκαθαρίσαμε το θέμα!

      Υπάρχουν θετικά ακόμα και στα άσχημα...με την έννοια πως γύρω μας υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να μας εμψυχώνουν καθημερινά για να αντέχουμε...αν έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και την καρδιά γεμάτη, θα τη βγάλουμε κι αυτή την ανηφόρα (κατηφόρα, ούτε ξέρουμε πια πως να τη χαρακτηρίσουμε)...το θέμα είναι να παίρνουμε δύναμη, για να παλεύουμε, να χαιρόμαστε με όσα έχουμε (σαν το παιχνίδι της χαράς της Πολυάννας) για να μη μας παίρνει από κάτω...γιατί επιβάλλεται να είμαστε δυνατότεροι από ποτέ...και να διατηρήσουμε σώας τας φρένας!
      Ο Καμύ στον ξένο έγραψε: "Δεν υπάρχει απόλυτη δυστυχία, κάπου, σε κάποιο σημείο, θα υπάρχει μια μικρούλα ρωγμή ευτυχίας"...κι αν κατάφερνε ένας φυλακισμένος, καταδικασμένος σε θάνατο (ο ήρωας του βιβλίου) να βρίσκει ένα κομμάτι ουρανού να φωτίζεται για να χαμογελά, τότε θα ήμασταν τυφλοί αν δε βλέπουμε εμείς όσα έχουμε και καταδικασμένοι να τα χάνουμε, αφού θα τα αφήναμε να γλιστρούν μάταια μέσα από τα ίδια μας τα δάχτυλα.
      Θυμήθηκα μια παλιότερη ανάρτηση που είχα κάνει...Η ζωή είναι ωραία...από την ομώνυμη ταινία La Vita è Bella ...
      Έγραφα μεταξύ άλλων..."Επειδή όμως δεν είμαστε θεοί και δεν μπορούμε να απαλύνουμε τον πόνο σε όλο τον πλανήτη, εδώ δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτά που καθημερινά μας χτυπούν την πόρτα, επιβάλλεται να τα παραμερίζουμε και να χαμογελάμε και να ομορφαίνουμε τον κόσμο μας όσο περισσότερο μπορούμε."
      http://mytripssonblog.blogspot.gr/2012/07/la-vita-e-bella.html

      Κατά κάποιο τρόπο είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης της ζωής...έχοντας ταυτόχρονα απόλυτη επίγνωση όλων όσων συμβαίνουν!

      Διαγραφή
    10. Κι εγώ θα ξαναχωθώ για να απαντήσω στην κυρία antonia pantantonia με όλο το σεβασμό, και να της πω ότι καθόλου κατακριτέα δεν τη βρήκα την ιδέα. Προφανώς και υπήρχε κάποιο σκεπτικό και μάλιστα θετικό δεν το αμφισβητώ στιγμή. Από τη στιγμή κιόλας, που ένα τέτοιο θέμα προκαλεί θετικό διάλογο, για μένα είναι ήδη πετυχημένο ως εγχείρημα και φυσικά δεν με προσέβαλε καθόλου. Αντίθετα, μου έδωσε τροφή για σκέψη (με την καλή έννοια! χαχα!) Μέχρι που είχα σκεφτεί να γράψω κι εγώ, αλλά με όλα αυτά που με προβλημάτισαν πιο πάνω, ακριβώς επειδή με βάλατε στη διαδικασία να επεξεργαστώ κι άλλο τι είναι αυτό που μας συμβαίνει ως χώρα. Την καλημέρα μου κυρία antonia pantantonia και καλό Πάσχα με υγεία :))

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα Μαρία μου
    Την ίδια θυρίδα έχουμε ανοίξει...
    κι αφήνουμε τους άλλους να κουβαλούν
    χυδαία τα χαμερπή τους πλούτη
    Ευχαριστώ δεν θα πάρω
    Το κείμενό σου ουσιαστικό μου άρεσε πάρα πολύ !!!

    φιλάκι γλυκό και κατανυκτική Μεγάλη Εβδομάδα ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν σου πω πως δε θα έπαιρνα και λίγα από τα άλλα πλούτη, θα έλεγα ψέματα...χαχα!
      Να είσαι καλά Ελένη μου...φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  5. κι εγω ειμαι πλούσια που μοιράζεσαι μαζι μας την ''περιουσία'' σου ! Εχω κερδισει πολλά από τοτε που σε γνωρισα....
    φιλάκια !
    Και στείλε κανά φραγκο ,ξέμεινα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαστε όλοι πάμπλουτοι...μια και όλοι κερδίσαμε πολλά ο ένας από τον άλλον!
      Να σου στείλω μόνο την αγάπη μου?...
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  6. Υπέροχη και συγκινητική ανάρτηση Μαρία μου!
    Η χώρα μας έχει πολλές ομορφιές αλλά δυστυχώς τα άσχημα είναι πολλά περισσότερα, ίσως γίνονται με τον καιρό.
    Ένας λόγος που δεν μπάινω στη διαδικασία να γράψω κι εγώ τη δική μου ανάρτηση είναι ότι τα έχετε πει όλα τα ωραία και τα άσχημα αν καθίσω και γράψω θα φανώ πολύ αυστηρή γιατί δεν θα μείνω στα επιφανειακά αλλά στα βαθιά της υπόθεσης. Οπότε, σε βλέπω να τη γράφεις εσύ, όπως το είπε και η Πέτρα πιο πάνω! Πάντως, καλό είναι να βλέπουεμ τα καλά και να μας δίνουν δύναμη για να αλλάξουεμ τα άσχημα σε όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!
      Καταλαβαίνω καλά τι λες, αλλά επικεντρωνόμαστε στα θετικά (τα αρνητικά τα ζούμε κι αυτά καθημερινά), και δεν σου κρύβω πως στην πρώτη παράγραφο πήγα να ξεφύγω...αναγκάστηκα να σβήσω πολλά κι όλα αφορούσαν αυτά που συζητήθηκαν και παραπάνω, για να μείνω στα θετικά...
      Όλο το ζουμί είναι στην τελευταία σου πρόταση!
      Να είσαι καλά...φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  7. ⋰˚هჱܓ Esse tesouro é o único que importa porque está no coração!...
    FELIZ PÁSCOA!!!
    ┏╮/╱
    ╰ჱ ╮
    ╱/╰┛

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Στ΄αλήθεια Μαρία μου ε'ίσαι πολύ πλούσια.
    Κι΄όλοι μας θα μπορούσαμε να είμαστε πάμπλουτοι αν είχαμε μάθει να εκτιμούμε κάποια πράματα που τα νομίζουμε ασήμαντα.
    Νάσαι πάντα καλά Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι αυτό είναι το μεγάλο μυστικό...να εκτιμάμε όσα νομίζουμε ασήμαντα, γιατί είναι πολύ σημαντικά!
      Κι εσύ να είσαι πάντα καλά!

      Διαγραφή
  9. Ισως είμαστε ποιό πλούσιοι από άλλους Ευρωπαίους,κρίνοντας από τήν όμορφη χώρα στήν οποία ζούμε αλλά καί θαυμάζοντας τίς υπέροχες φωτογραφίες σου μέ τά πανέμορφα κολάζ,καί συμφωνώ απόλυτα σέ όλα όσα έγραψες Μαρία μου!!!
    Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!!Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Dimi μου!
      Φιλιά πολλά και καλή Μεγάλη Εβδομάδα!

      Διαγραφή
  10. Τα λόγια σου, τα συναισθήματα που φανερώνεις, οι φωτογραφίες σου.... με άγγιξαν πολύ!
    Γράφεις καταπληκτικά!
    Τα θέματά μας ως Ελλάδα είναι πολλά, και δεν περιορίζονται μόνο στον οικονομικό τομέα, αλλά και σε παρακλάδια... Μα στο τέλος όλων ας μην ξεχνάμε να απολαμβάνουμε για όσα έχουμε! ♥
    Πολλά φιλάκια Μαρία μου! Καλό απόγευμα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Αναστασία μου!
      Κι έχεις τόσο δίκιο...δεν είναι μόνο τα οικονομικά, είναι πολλά, αλλά είναι κρίμα να μην απολαμβάνουμε και όσα έχουμε...
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  11. Καθώς διάβαζα το κείμενο σου και έβλεπα και τις φωτό που το συνόδευαν, είπα: "Τι κρίμα που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν πόσο πλούσιοι είναι"!
    Εύχομαι μέσα απ΄την καρδιά μου, να έχεις το Πάσχα που επιθυμεί η καρδιά σου γιατί ξέρω πόσο πλούσιο θα είναι!
    ΑΦιλάκια πολλά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν δεν ξέρουν είναι πραγματικά κρίμα!!

      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ κι εύχομαι και σε σένα να περάσεις όμορφα τις μέρες του Πάσχα με τους αγαπημένους σου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  12. Ευχαριστούμε για τη θετική ενέργεια Μαράκι.
    Τα κείμενά σου πάντα ΥΠΕΡΟΧΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γειά σου, Μαρία μου! Τί όμορφα λόγια.... τί όμορφα συναισθήματα... τι όμορφες εικόνες...
    Σε ευχαριστούμε πολύ που τα μοιράστηκες μαζί μας!

    Και μιας και είμαι μια από τις πρωτεργάτριες του "κινήματος", θα ήθελα να πω πως ο τίτλος των αναρτήσεων
    μας περί Ευρώπης και πλούτου, δεν είχε σκοπό ούτε να έρθει σε αντιπαράθεση με τους συνηπειρώτες μας,
    αλλά ούτε και να εθελοτυφλεί απέναντι στα τόσα και τόσα αρνητικά μας ως πατρίδα και ως λαός....

    Ο τίτλος διατηρήθηκε γιατί αυτόν έτυχε να έχει η πρώτη ανάρτηση που μας παρακίνησε και από εκεί κι έπειτα,
    κάθε blogger που συμμετείχε και συμμετέχει έχει τη δική του οπτική γωνία των πραγμάτων αλλά και τις δικές του απόψεις
    για να τον αναπτύξει όπως νομίζει, Το θέμα των αναρτήσεών μας δεν είναι καθορισμένο αλλά ελεύθερο.

    Κι όπως έχω ξαναπεί έχει να κάνει με οτιδήποτε μπορεί να κάνει τον καθένα μας να αισθάνεται πλούσιος.
    Δεν έχει να κάνει με το λαό ή τη χώρα. Αν δείτε τις δύο πρώτες σχετικές αναρτήσεις, παρά τον τίτλο,
    το θέμα μας δεν ήταν "πατριωτικό", αλλά είπαμε..... ο κάθε blogger έχει ελευθερία στην έκφραση. Άλλωστε στο χέρι μας είναι, αν διαδόσουμε πιο πολύ το κίνημα και συμμετάσχουμε ακόμη περισσότεροι, να δείξουμε ότι ο πλούτος του καθενός είναι όπου τον εντοπίζει... στην κλωστή που πέρασε στη βελόνα, στο αυγολέμονο που δεν έκοψε, στις παπαρούνες που άνθισαν, στο μωρό που μας χαμογέλασε κλπ κλπ κλπ......

    Άλλωστε αυτό έρχεται να μας δείξει και το παραπάνω "ταξιδιάρικο" κείμενο της Μαρίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειρήνη μου τα είπες όλα!!
      Σε ευχαριστώ πολύ και για τα καλά σου λόγια, αλλά και για το ότι έβαλες κατά κάποιο τρόπο τα πράγματα στη θέση τους!

      Διαγραφή
  14. Πολύ θετική ενέργεια μας έδωσες
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μίλησες για τη δική σου, προσωπικη, θυρίδα κι έτσι ξεχώρισες από τα υπόλοιπα, λίγα είναι η αλήθεια, κείμενα σχετικά που έχω διαβάσει. Είναι ένα κίνημα που δεν με εκφράζει. Το δικό μου σύνθημα θα ήταν: Εταιρείες και κυβερνήσεις, μαντέψτε, οι λαοί αγωνίζονται ακόμα!
    Καλημέρα!
    (Είμαι περίεργη για τα σχόλια παραπάνω, αλλά δεν προλαβαίνω να τα διαβάσω τώρα, θα επανέλθω!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το δικό σου σύνθημα τα λέει όλα και πάω στοίχημα πως και τα κορίτσια συμφωνούν...η Ειρήνη από πάνω εξηγεί τον τίτλο της ανάρτησης...κι εδώ που τα λέμε δε μου κάνει εντύπωση που η πρώτη κοπέλα χρησιμοποίησε αυτόν...σε μια εποχή που η Ευρώπη φαίνεται να στέκεται απέναντί μας και να μας κυνηγά ανελέητα ήταν μια αντίδραση κι ο τίτλος!..
      Όπως είπα και στην Πέτρα, υπάρχουν οι Ευρωπαίοι και υπάρχουν και τα ευρωπέη που είναι οι εταιρείες, οι κυβερνήσεις, οι τράπεζες..
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  16. Εξαρτάται πως εννοεί ο καθένας τον "πλούτο". Με τους οικονομικίστικους όρους, ίσως να μην γίνεις ποτέ πλούσια.
    Με τις επιταγές της φύσης όμως, είσαι ζάμπλουτη.
    Μαράκι υπέροχες φωτογραφίες, εξαιρετικά λόγια και πλούσια νοήματα μας χάρισες! Ίσως, έχοντας το προνόμιο να ζεις κοντά στη φύση, έχεις ανακαλύψει τις αληθινές πλουτοπαραγωγικές περιοχές του ανθρώπινου χάρτη.
    Καλή Μεγαλοβδομάδα να περάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!
      Πάντως δε θα με πείραζε διόλου να γίνω και πλούσια με τους οικονομίστικους όρους...χαχα!!
      Να είσαι καλά! Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  17. Μαρία μου, διάβασα αρκετές φορές την ανάρτηση σου γιατί μου άρεσε πολύ και συμφωνω μαζί σου!\Όπως συμφωνω και με τις άλλες φίλες που σχολίασαν πιο πάνω.
    Έτυχε να δω από την αρχή όλες τις αναρτήσεις και μου άρεσαν όλες!
    Ελπίζω να βρω το χρόνο να γράψω και για τα δικά μου πλούτη που δεν διαφέρουν καθόλου από των υπολοίπων!
    Δεν ξεχνάω όμως και αυτά που μας έχουν στερήσει, υγεία, ασφάλεια, παιδεία, τα πιο βασικά και πολλά άλλα.
    Πιστεύω ότι θα το περάσουμε κι αυτό όπως τόσα άλλα παλαιότερα οι γονείς μας και οι παππούδες μας.
    Καλή Ανάσταση , κυριολεκτικά και μεταφορικά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε γίνεται να διαφωνήσουμε και με την αλήθεια των παραπάνω σχολίων...μακάρι να περάσουμε κι αυτόν το Γολγοθά και να ζήσουμε την Ανάσταση!
      Ελπίζω κι εγώ να βρεις χρόνο...θα ήθελα πολύ να διαβάσω για τα δικά σου πλούτη, κι ας μοιάζουν με τα δικά μας!
      Φιλιά πολλά Ρένα μου και καλή Μεγάλη Εβδομάδα!

      Διαγραφή
  18. Καλημέρα Μαρία,
    Κάθε φορά που σε διαβάζω με ταξιδεύεις, με πολλούς τρόπους. Εδώ με ταξίδεψες σε μυρωδιές, εικόνες και υφές. Και κάθε ένα post που διαβάζω από τη "σειρά" των πλουσίων Ελληνίδων, με γεμίζει ακόμη περισσότερη αισιοδοξία και όρεξη για τη ζωή. Και αυτό το τελευταίο είναι ανεκτίμητο.

    Ελένη
    https://myfortysomethingworld.wordpress.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ακριβώς εισπράττουμε από κάθε σχετική ανάρτηση...και αισιοδοξία και όρεξη για ζωή...
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Ελένη μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  19. Καλή μου φίλη σου εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου Καλό Πάσχα και η Ανάσταση του Κυρίου να σου φέρει ότι καλύτερο στη ζωή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή