Διακοπή ρεύματος

Το κερί τρεμόσβησε κι άναψε πάλι, σαν να το φύσηξε μια αόρατη πνοή. Ανατρίχιασε στην ιδέα πως κάποιος ανάσανε τόσο κοντά της.
Σήκωσε τα μάτια από το βιβλίο που διάβαζε φοβισμένη. Τελικά δεν ήταν καλή επιλογή για μια νύχτα σαν αυτή ο Λόβεκραφτ.

Η καταιγίδα που μαίνονταν από νωρίς το βράδυ, έκανε τα τζάμια να τρίζουν. Το ρεύμα είχε κοπεί εδώ και ώρα, αλλά εκείνη δεν ήθελε να κοιμηθεί ακόμα. 'Αναψε ένα κερί, βολεύτηκε αναπαυτικά στο κρεβάτι της και βυθίστηκε στο διάβασμα, με το μυστήριο να την απορροφά όλο και περισσότερο. Μέχρι τη στιγμή που τρεμόσβησε το κερί. Τώρα της ήταν αδύνατον να συνεχίσει.

Άφησε το βιβλίο στο κομοδίνο και σηκώθηκε. Πήγε ως το παράθυρο και ατένισε για λίγο το απόλυτο σκοτάδι που έσκιζαν όλο και πιο αραιά οι αστραπές, καθώς η καταιγίδα, όπως όλα έδειχναν, είχε αρχίσει να απομακρύνεται.

Μάζεψε όλο της το κουράγιο και προχώρησε ως το χωλ που κοιμόταν συνήθως η Μπίλια. Το σκυλάκι μάλλον ονειρεύονταν. Τα πόδια του μιμούνταν ένα τρέξιμο που δεν το πήγαινε πουθενά αλλού, παρά σε σκυλίσια όνειρα.
Δεν ησύχασε διόλου με τούτη την εικόνα. Γυρίζοντας στο δωμάτιό της, άκουσε το θόρυβο.
Ένα επαναλαμβανόμενο τικ τακ σαν χτύπος ρολογιού. Μα αυτή δεν είχε τέτοιο ρολόι.
Με τη καρδιά της να χτυπά ξέφρενα πια, ξαναπήγε στο παράθυρο. Σκοτάδι. Στην επόμενη αστραπή, της φάνηκε πως είδε κάποιον στον κήπο.
Ασυναίσθητα τραβήχτηκε πίσω κι έπεσε πάνω στην Μπίλια, που την είχε πλησιάσει αθόρυβα.
Άρχισε να ουρλιάζει και το σκυλάκι τρομαγμένο, απάντησε με ένα κλαψούρισμα.
Έσκυψε και το πήρε αγκαλιά. Του έδωσε ένα φιλί να το ηρεμήσει, μα εκείνο ένιωθε το φόβο της και το κλαψούρισμα συνεχίστηκε αδιάκοπο.

Και το τικ τακ συνεχίζονταν αδιάκοπο. Ένιωθε τη λογική της να κρέμεται από μια λεπτή κλωστή, έτοιμη να σπάσει.
Το κινητό της...πού είχε βάλει το κινητό της;

Κοίταξε στο κομοδίνο, μα δεν τον είδε. Κι όμως, το είχε ακουμπήσει εκεί. 
Αλαφιασμένη, με το σκυλάκι πάντα αγκαλιά, πλησίασε για να δει καλύτερα. Ξαφνικά το βιβλίο άρχισε να χτυπά. Παραλίγο να μείνει στον τόπο, αλλά το παραμέρισε και πήρε από κάτω το κινητό. Ήταν η μαμά της από το κάτω διαμέρισμα, που ανησύχησε με τα ουρλιαχτά της.
Ανακουφισμένη με τα όσα άκουσε, της είπε γελώντας:  
"Στον κήπο είδες τον πατέρα σου που πετάχτηκε ως το αυτοκίνητο να πάρει κάτι που ξέχασε. Και το τικ τακ, είναι το παλιό ξυπνητήρι της γιαγιάς που σου έφερα, για να μην σε ξαναπάρει ο ύπνος. Όταν είδα πως χρειάζεται καινούριες μπαταρίες, το άφησα πάνω στο γραφείο, όπως ήταν με την τσάντα. Μάλλον όμως αναστήθηκαν οι παλιές  του κι άρχισε να χτυπά. Κοίτα να σβήσεις το κερί μην καούμε και πέσε να κοιμηθείς. "

Διακοπή ρεύματος στις "Ιστορίες της Νύχτας" που σκέφτηκε η Αριστέα!

Αν είστε της τελευταίας στιγμής, σας έχω καλά νέα!

Αύριο το βράδυ στις οχτώ, τελειώνει η προθεσμία για την υποβολή ΦΠΑ...καλά μην τρέχετε, πλάκα κάνω.

Τελειώνει η προθεσμία για το "Παίζοντας με τις λέξεις".

Αν λοιπόν ξεχαστήκατε, έχετε λιγότερο από ένα 24ωρο, να "επανορθώσετε". Ποτέ δεν είναι αργά, μέχρι βέβαια να είναι πραγματικά αργά!

Πληροφορίες εδώ!

Μαζί με τη συμμετοχή σας, απαραίτητη και μια φωτογραφία σας.

Τι προφίλ; Όχι δική σας καλέ. Μια φωτογραφία που μπορεί να βγάλατε εσείς, ή κάποιος άλλος, αλλά που θα συνοδεύει όμορφα τη συμμετοχή σας!

Σας ευχαριστώ!