Η ελπίδα που δε χάνεται (Weekly Moodboard 11)

Η ζωή βρίσκει μια χαραμάδα στις αρχαίες πέτρες κι από το τίποτα γεννιέται ξανά.

Κι εκεί που νόμιζες πως ελπίδα δεν υπάρχει, πως αυτές οι πέτρες τίποτα δε θα δώσουν πια, η άνοιξη βρίσκει τρόπο να τους  δώσει πνοή.

Τις στολίζει με πράσινο και κίτρινο. Το κίτρινο υψώνει το κεφάλι να συναντήσει τον ήλιο. Αυτόν που υπόσχεται πάντα την ελπίδα. Αυτόν που φωτίζει και διώχνει τις σκιές.

Αυτόν που ο Ελύτης αναφέρει ως"θηρίο ελπίδας"...στη "Μαρίνα των βράχων".

 "Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας".... ελπίζει...πιστεύει στη δύναμη της ζωής!

"...Όπου μαυρίλα κλώθεται και γνέθεται

    Ήλιοι μικροί γενείτε κι όλο αλέθετε

Σ' ευλογημένη μέρα βγάζει το κακό

    σε δημοσιά πλατιά το στενοσόκακο

Κι είναι στη σκοτεινιά και στην ερήμωση

    όπου ριζώνει κι ευωδιάζει η θύμηση

Ρίζα πικρή μου ρίζα και κρυφή πηγή

    δώσε την περηφάνια πάρε την οργή

Σ' όλα τα σπίτια σ' όλα τα παράθυρα

    δάφνες και κουμαριές και φοινικόκλαρα

Σ' ένα μακρύ τραπέζι κόκκινο κρασί

    νέοι και γέροι κι άντρες ξεμανίκωτοι

Πάρτε μεράκι φλόγα λόγο μάλαμα

    πάρτε μικρό λαγούτο πάρτε μπαγλαμά

Ν' αρχίσει το τραγούδι ν' ανεβεί ο καημός

    να πάρει και να δώσει ο νους κι ο λογισμός

Τι με το «χα» και με το «νο» και με το «νται»

    όλα του κόσμου τ' άδικα     ξε-χά-νο-νται. "

Κι ας μην ξεχνάμε ποτέ, πως σε αυτό "Το Τρελοβάπορο" που μας έλαχε να ζούμε ..."έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα

παντοτινό τον "Ήλιο τον Ηλιάτορα"

 Η ιδέα των Weekly Moodboards ανήκει στην Lyriel

Συμμετέχουν τα ιστολόγια:

  myStickland

  mytripssonblog

 beloved-ideas

  craftland

 smilies*

      Άποψη Τέχνης

everydayhappyhome

Η ανάρτηση αυτή αφιερώνεται  στη vailie και είναι η απάντηση στην όμορφη πρόκλησή της!