Ιστορίες της διπλανής κρίσης, Μαρία Κανελλάκη

"Το άρωμα μιας αβίαστης λογοτεχνικής αφήγησης ξεπήδησε μεστό μέσα από τις λέξεις, συγκίνησε κι έμεινε στη μνήμη για πάντα πλεγμένο σφιχτά με αυτά τα ανθάκια!"... έγραψα κάποτε για "Τα μανουσάκια της κυρά - Πολυξένης" δηλαδή για τα μανουσάκια που σκόρπισε η πένα της Μαρίας Κανελλάκη, κι αυτά έμειναν να ευωδιάζουν για πάντα, να λικνίζονται στο φρέσκο αεράκι που σκορπούν οι λέξεις όταν μπαίνουν με τέχνη η μια δίπλα στην άλλη και καταγράφουν ιστορίες που ανασαίνουν αλήθειες.

Ιστορίες της διπλανής κρίσης
Μικρά [αντιασφυξιογόνα] αφηγήματα, ονόμασε η Μαρία το βιβλίο της που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις 24 γράμματα και δεν έχει μόνο μια μυρωδιά, αφού κάθε ιστορία έχει τη δική της. 
Και μπορεί οι μυρωδιές να είναι διαφορετικές, αλλά όλες έχουν έναν κοινό παρανομαστή. 
Είναι γραμμένες με περίσσιο ταλέντο, γιατί η Μαρία έχει έναν πραγματικά πρωτόγνωρο τρόπο να καταγράφει τα γεγονότα διανθίζοντας όπου χρειάζεται με  χιούμορ  τη σκληρή πραγματικότητα, μα κι εστιάζοντας σε όσα έχουν νόημα κι ουσία. Το άρωμα της γνήσιας αγάπης θα μπει σε ταπεράκια και θα προστατευθεί όσο γίνεται με γαλάζια ζακετάκια, αλλά ο κόσμος μας δεν είναι φτιαγμένος μόνο με αγάπη.
Ολόγυρά μας είναι κι εκείνοι που πασχίζουν να μολύνουν τον καθαρό αέρα, να πνίξουν κάθε άρωμα στη δυσωδία τους.

Υπάρχουν "άνθρωποι-διαμάντια" και "άνθρωποι-σαλιγκάρια, π' αφήνουν μόνο λεκέδες στο πέρασμα τους " γράφει η ίδια η Μαρία στο οπισθόφυλλο. Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι πρωταγωνιστούν στις ιστορίες της. 

Το βιβλίο δεν είναι μια απλή καταγραφή αφηγημάτων, αλλά ένα λεύκωμα ολόκληρων ζωών, με τις λέξεις να σχεδιάζουν εικόνες που χρωματίζουν έντονα τα συναισθήματα και αλλάζουν διαρκώς αποχρώσεις.
Όλα τα χρώματα είναι εδώ, από τα φωτεινότερο ως το  πιο σκούρο και σκιαγραφούνται χαρακτήρες αναγνωρίσιμοι ακόμα κι αν δεν μας είναι όλοι γνώριμοι.

Με κάποιες ιστορίες θα ταυτιστούμε, ίσως σε κάποιες αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας, ή τις σκέψεις μας.  
Με άλλες θα θυμώσουμε, ίσως ακόμα και να οργιστούμε και με κάποιες θα γελάσουμε αβίαστα ή θα χαμογελάσουμε με πίκρα. Θα βρούμε μέσα τους και το δίκιο και το άδικο. Και το καλό το κακό. 
Κι όλες θα μας αφήσουν κάτι.
Αδύνατον να ξεχαστούν!

Η Μαρία δεν ξύνει απλά την επιφάνεια των καταστάσεων και των σχέσεων, αλλά φτάνει στο βάθος τους και μοιάζει να το κάνει με ευκολία. 
Δεν περιγράφει απλά τους χαρακτήρες. Τους πλάθει από την αρχή και τους ανασταίνει δίνοντας στον καθένα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. 
Η διεισδυτική ματιά της Μαρίας καταγράφει τα πάντα, αλλά αυτή που κρατά την πένα είναι η ψυχή της και απευθύνεται αυστηρά στις δικές μας ψυχές, εκεί όπου τα θορυβώδη  φτερουγίσματα ενός χελιδονιού θα σβήνουν στον απόηχο του τελευταίου πετάγματος μιας πεταλούδας.

Ιστορίες της διπλανής κρίσης
Μικρά [αντιασφυξιογόνα] αφηγήματα

Συγγραφέας: Μαρία Κανελλάκη
Blog: Απάγκιο
Σελίδα στο facebook: Απάγκιο

Εκδόσεις: 24γράμματα


Φωτογραφία εξωφύλλου: Θάνος Τσάκαλος