Φωτογραφίζοντας...και 11 ακόμα!

Day 26...quiet

Πριν λίγες μέρες εδώ παρέλαβα ένα βραβείο από την Ιωάννα (Ayten Aydan) . 

Προειδοποίηση: Αν κάνετε το λάθος να πάτε εκεί θα πρέπει να ακολουθήσετε πολύπλοκες διαδρομές.

Οι αναρτήσεις στις οποίες σας παραπέμπω λένε περισσότερα από 11 πράγματα, αλλά τα λένε κομματιαστά, σαν το μαρτύριο της σταγόνας ένα πράγμα.

Το ίδιο βραβείο μου έδωσαν η  Κατερίνα (Άποψη Τέχνης) και η Αλεξάνδρα (Craftland), οπότε μάλλον θα πρέπει να βρω άλλα 11.

Τι άλλο να γράψω;

Σκέφτομαι!
Όσο σκέφτομαι ας ευχαριστήσω τα κορίτσια που με σκέφτηκαν κι αυτά.

1. Θυμώνω με τα τσουβαλιάσματα.

Κι όταν θυμώνω μπορώ να τσουβαλιάσω κι εγώ πολύ άνετα και τότε θυμώνω και με μένα.

2. Δεν πιστεύω πως όλοι οι Έλληνες είμαστε κλέφτες και απατεώνες επειδή έτσι θέλουν να πιστέψουμε κάποιοι και αναφέρομαι στους "σωτήρες" μας πάσης φύσεως, Έλληνες και ξένους.

Αυτή τη χάρη δε θα τους την κάνω ποτέ και δε θα μπω στο ίδιο τσουβάλι με αυτούς, μακάρι να πεθάνω!

Το δικό τους άλλωστε είναι μεταξωτό και ο "απαυτός" μου δεν ήταν ποτέ τόσο επιδέξιος όσο ο δικός τους.

Το τσουβαλάκι τους λοιπόν και σε άλλη ιστορία, να κάνουν εκεί το δράκο.

3. Όσοι πιστεύουν πως όποιος αναγκάζεται να εργαστεί ανασφάλιστος είναι κλέφτης, ή ότι πρέπει να κάνει καταγγελία, δε βρέθηκαν ποτέ σε ανάγκη και μιλάνε εκ του ασφαλούς.

Γιατί αλλιώς θα ήξεραν πως μια καταγγελία απλά θα έκλεινε τις πόρτες παντού, εκτός αν άλλαζαν χώρα, ενώ η άρνηση της ανασφάλιστης εργασίας θα του στερούσε το φαγητό άλλη μια μέρα.

Το να περιμένουμε από τους φτωχούς να βγάζουν τα φίδια από την τρύπα, ενώ ταυτόχρονα αφήνουμε τη γυναίκα που μας καθαρίζει το σπίτι ή μας φυλάει τα παιδιά χωρίς ασφάλεια, είναι τουλάχιστον γελοίο και χαζό (πολύ γενικά μιλώντας).

4. Δε μου αρέσουν τα δράματα, πολύ περισσότερο τα δράματα των πλουσίων που μην έχοντας άλλο μέρος να κάνουν επέμβαση πάνω τους επιχειρούν τη δική μας λοβοτομή.

5. Έχω βαρεθεί τις κρίσεις και τις επικρίσεις από όλους, ειδικά από τους βολεμένους και τους "ξεχρέωτους".

Είναι εύκολο όταν είσαι εξασφαλισμένος από στέγη και τροφή κι έχεις κι εκείνη τη δουλίτσα στο δημόσιο ή αλλού που σε έβαλε ο μπάρμπας να κάνεις "αυτοκριτική" ε..χμμμ...των άλλων(!!)

6. Πιστεύω πως και η ησυχία μπορεί να έχει αγκάθια...(δες αποπάνω)!

7. Οι άνεργοι δεν είναι τεμπέληδες!

8. Όσοι δεν έβαλαν πετρέλαιο φέτος δεν το έκαναν γιατί την είδαν χίπηδες και ήθελαν επιστροφή στη φύση.

9. Όσοι ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό δεν είναι ότι δεν εκτιμούν τα γκουρμέ.

10. Τα παιδιά που πάνε νηστικά στο σχολείο δε θα σωθούν με ένα ποτήρι γάλα. Θα σωθούν αν βρουν δουλειές οι δικοί τους.

11. Το ξέρω πως τα έκανα αχταρμά, αλλά κάποια πράγματα έτσι είναι.

Έτσι κι αλλιώς πάντα υπάρχει η επιλογή των πολύπλοκων διαδρομών που είναι ίσως πιο εύκολη τελικά.

Day 20...where I stood

Day 21...full

Η βιολέτα γεμάτη άνθη, μπουμπούκια και σταγόνες.

Day 22...makes me smile

Μια παλιότερη φωτογραφία του Ρίκι (Μπρίκι) και των φίλων του.

Έφυγε μαζί με την αφεντικίνα του (φυσικά θα πάρω το παιδί μαζί μου...αυτά ήταν τα λόγια της κόρης μου πριν φύγει και μου στερήσει το...χμμ..εγγόνι)...μου λείπουν και οι δυο!

Day 24...a word

Day 24...cloud

Day 25...on my bedside table