On my mind…
…ή απλά μια δεκάρα για τις σκέψεις μου!!
Στο μυαλό μου συνωστίζονται πολλά και διαφορετικά πράγματα
ταυτόχρονα.
Τόσα πολλά, που νομίζω ότι θα γίνει πυροτέχνημα και θα σκάσει
σκορπίζοντας τις σκέψεις μου στον αέρα.
Πυροτέχνημα σαν αυτό που τράβηξα χτες το βράδυ.
(Μέχρι να εντοπίσω την πηγή του ήχου και να βγω στο
κατάλληλο μπαλκόνι είχαν τελειώσει και πρόλαβα μόνο το τελευταίο κι αυτό όχι
καλά, αλλά σιγά μην πετύχω να αποτυπώσω και το συνονθύλευμα του μυαλού μου,
οπότε είναι απόλυτα ταιριαστό με την περίσταση.)
Οι σκέψεις λοιπόν είναι άτιμο πράγμα.
Σε αυτό το σοφό συμπέρασμα έφτασα μετά από πολλή…….σκέψη!!
Έρχονται όλες μαζί σα ριπές πολυβόλου και μέχρι να
εντοπίσεις αυτή τη μια που «καίει» περισσότερο έρχεται η άλλη και τη διώχνει
μέχρι που ξαφνικά σαν το πυροτέχνημα διαλύεται στον αέρα και η τελευταία μέχρι
να γίνει η καινούρια επίθεση.
Προσπαθώ να μην αφήνω
τις άσχημες σκέψεις να με καταβάλουν (για τα οικονομικά, και άλλες σοβαρότερες
από τα οικονομικά..οι γνωστές σκέψεις της απελπισίας), αλλά να σκέφτομαι
πως όλα αργά ή γρήγορα θα γίνουν
καλύτερα….
Αρνούμαι να χάνω τον ύπνο μου από σκέψεις που έρχονται
απρόσκλητες και θέλουν ντε και καλά να εγκατασταθούν στο κεφάλι μου.
Τις πολεμάω με άλλες σκέψεις.
Πότε χάνω πότε κερδίζω, αλλά η ουσία είναι πως μπορώ ακόμα
να πολεμάω!
Τα πολύ στενάχωρα τα αφήνω για αύριο όπως έκανε και η αγαπημένη μου ηρωίδα η Σκάρλετ στο "Όσα παίρνει ο άνεμος" της Μάργκαρετ Μίτσελ.
Κι όταν το αύριο γίνεται γίνεται σήμερα βλέπουμε!
Θα σκέφτομαι πάντα ή θα προσπαθώ τουλάχιστον να το κάνω, την ευχάριστη πλευρά του κάθε πράγματος.
Κι αν δεν υπάρχει ευχάριστη πλευρά θα εφευρίσκω μία.
Τζάμπα διάβασα τα άπαντα της Πολυάννας μικρή;
Δεν ξέρω αν φταίει το παιχνίδι της χαράς που έμαθα από την Χάριετ Λ. Σμιθ μέσω της Πολυάννας, ή το ζώδιο(!), αλλά το παλεύω!
Δε θα σκέφτομαι ας πούμε πόσο μακριά είναι η κόρη μου, αλλά θα
σκέφτομαι πως χτες φόρεσε τα χρώματα της χώρας που τη φιλοξενεί και διασκέδασε
με την παρέα της βλέποντας τον αγώνα.
Θα ψάχνω να τη βρω και θα τη βρίσκω στο παρακάτω βιντεοκλίπ
μια και τυχαία ήταν στην πλατεία τη μέρα που γυρίστηκε.
Και μια και αναφέρθηκα σε αγώνα, δε θα σκέφτομαι πως πετάγονταν η Μέρκελ σαν ελατήριο πανηγυρίζοντας τα γκολ που έβαζε η Γερμανία, αλλά θα
σκέφτομαι πως αν τύχει και παίξει με την Ισπανία θα πάρουμε το αίμα μας πίσω..(αυτό
το ανάλαφρο παράδειγμα κρύβει πίσω του άλλα βαρύτερα νοήματα, αλλά εστιάζω στο ελαφρύ και μόνο!)
Στο κάτω κάτω, ίσως αυτό που λέει ο λαός μας, το γνωστό «έχει
ο θεός» εκτός από ελπιδοφόρο και αισιόδοξο να είναι και μεγάλη αλήθεια.
Ή τουλάχιστον έτσι ελπίζω!
Κι επειδή δεν μπορώ να είμαι σίγουρη, πιστεύω και σε αυτό:
«Συν Αθηνά και χείρα κίνει»!!
Καμμιά φορά αναρωτιέμαι όμως αν πράγματι οι σκέψεις μας
αξίζουν μια δεκάρα.
Αυτό άλλωστε δεν είναι το περίφημο αντίτιμο για να τις φανερώσουμε;
Μια δεκάρα για τις σκέψεις μου λοιπόν!
*****************
Το ποστ αυτό είναι μέρος μια φωτογραφικής "πρόκλησης"
για την οποία μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ.
Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουνίου είναι:
stavroula
Δεν ξέρω τι να πώ! Ουάου! Για όλη την ανάρτηση!!! χαχα! Πως ξεκίνησε η πρόκληση συνεχίστηκε με προσπάθεια αισιοδοξίας και κατέληξε σε ποδόσφαιρο...! Πυροτέχνημα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Και εγώ έχω διαβάσει τα άπαντα της Πολυάννας, με τα βιβλία αυτά πέρασα όλο το δημοτικό μου, αλλά δεν φαίνεται να βοηθήθηκα πολύ!!!
Καλό βράδυ!!
Στα άδυτα ενός μπερδεμένου μυαλού θα έπρεπε να λέγεται, αλλά τέλος πάντων!
ΔιαγραφήΔε βοηθήκες με την Πολυάννα?....ε τότε θα είναι ο συνδιασμός Πολυάννας και ζωδίου!!
Δεν εξηγείται αλλιώς!!
Καλό βράδυ!
Μεγάλο κεφάλαιο η Πολυάννα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην εφαρμογή της μεθόδου της κολλάμε οι απανταχού γκρινιάριδες...
Εύχομαι σύντομα να δεις το κοριτσάκι σου και από κοντά!
Σ΄ευχαριστώ πολύ για την ευχή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Πολυάννα κι αν μεγάλωσε "γερά" παιδιά (λέμε τώρα) κι όχι το γνωστό γάλα της διαφήμισης..χαχα!!
Καλημέρα!! ήθελα να κάνω σχόλιο και επειδή ήμουν συνδεδεμένη δεν με άφηνε... εεε και εγώ αποσυνδέθηκα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να πω για την Πολυάννα ότι εγώ όταν ήμουν μικρή δεν την ήξερα, τώρα την έμαθα και μάλιστα την διάβασα πριν κάποιους μήνες... πλάκα έχει το παιχνίδι της χαράς αλλά ποιος το εφαρμόζει... δύσκολο!!!