Ζωρζ Σαρή

Η Ζωρζ Σαρή δεν είναι πια κοντά μας.

Έφυγε σε ηλικία  87 ετών  αφήνοντας πίσω της ένα πλούσιο έργο.

Ήταν ηθοποιός και συγγραφέας και ήταν από τις πιο αγαπημένες μου ελληνίδες συγγραφείς.

Την έχω συνδέσει με την παδική μου ηλικία περισσότερο, μια και τότε την ανακάλυψα.

Άλλωστε έχει γράψει καταπληκτικά βιβλία για παιδιά και εφήβους.

Λάτρεψα όλα της τα βιβλία , αλλά  λίγο περισσότερο το «Όταν ο ήλιος..».

Ίσως γιατί ήταν το πρώτο δικό της που διάβασα.

Ήταν το βιβλίο που με έβαλε στον κόσμο της.

Είναι   αυτοβιογραφικό και ο κόσμος της, παρόλο που εγώ τον πρωτογνώρισα σε μια πολύ δύσκολη εποχή αυτή του πολέμου ήταν διάχυτος από αισιοδοξία.

Άλλωστε ακόμα και η φράση «Όταν ο ήλιος..» από μόνη της, αφήνει ξεκάθαρα την ελπίδα να φαίνεται, είναι σα να διώχνει όλα τα σύννεφα!

Η αγάπη, οι αξίες  το θάρρος  και η δύναμη της ζωής δε λείπουν από τα βιβλία της.

Αντίθετα τα έχει σε μεγάλες δόσεις και το κυριότερο μπορούν να ξεφύγουν από τις σελίδες  και να σε κυριεύσουν.

Τα ίδια αυτά βιβλία έδωσα και στα παιδιά μου να διαβάσουν και τα αγάπησαν εξίσου.

Και είναι από τα βιβλία που κάνω δώρο σε παιδιά (λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία τους φυσικά) χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ψάχνω από χθες να βρω τα δικά μου.

Ξέρω πως το να δανείζεις βιβλία και να μη σου τα επιστρέφουν ποτέ είναι σα να σου κλέβουν ένα κομμάτι της ψυχής σου.

Δυστυχώς για άλλη μια φορά ανακάλυψα πως μου λείπουν πολλά κομμάτια.

Το «Όταν ο ήλιος» δεν το έδινα πουθενά και το έχω ακόμα.

Έχει διαβαστεί πολλές φορές και ταλαιπωρηθεί απίστευτα, αλλά υπάρχει!

Η ίδια το χαρακτήριζε  "μυθιστόρημα και για παιδιά" και ήταν το τρίτο της.

Ο Στρατής Τσίρκας γράφει στον πρόλογο του βιβλίου:

....«..Ένα από τα δυο πρώτα της , «Το ψέμα» το χαρακτήριζε παιδικό, ενώ το άλλο, το «Θησαυρό της Βαγίας», το έλεγε απλά μυθιστόρημα, μα το χάριζε στα παιδιά της.

Τώρα, για το «Όταν ο ήλιος…» θέλει να το διαβάσουν πρώτα από  όλα τα παιδιά ,από δώδεκα χρονών και πάνω, αλλά και οι μεγάλοι……..»

«…….σα μυθιστοριογράφος, μπήκε στην πραγματική περιοχή του είδους, εξοστρακίζοντας από το κείμενό της τη διδακτική πρόθεση και την επιτηδευμένη αβρότητα…..»

Γράφει επίσης πως  η Ζωρζ  Σαρή αποφεύγει με επιτυχία τη νοσηρή απόλαυση του τρόμου και της αγωνίας κι αυτό είναι σημαντικό μια και αναφέρεται στα χρόνια του πολέμου!

Ποτέ μα ποτέ δεν ξέχασα το τέλος του βιβλίου….

«Καταργώ την τρέλα, το θάνατο, την πείνα, την παγωνιά, την αρρώστια,  το φόβο ,  την απελπισία. Είμαι  είκοσι χρονών! Κυρίαρχος του κόσμου!»

Αυτή η φράση με συντροφεύει από τότε που τη διάβασα.

Μόνο την ηλικία αλλάζω!

Έργα της είναι:

(τα φωτογράφισα όπως αναφέρονται σε ένα άλλο βιβλίο της -συνεργασία με τη συγγραφέα Αργυρώ Κοκορέλη...τα πιο καινούρια βιβλία της που δεν αναφέρονταν εκεί τα βρήκα στη Βικιπαίδεια)

Στα μυθιστορήματα λοιπόν συμπληρώνω και τα:

§  Ο Χορός της ζωής (1998)

§  Σοφία (2000)

§  Κλειστά Χαρτιά (με την Μελίνα Καρακώστα 2001)

§  Ο Κύριός μου (2002)

§  Τότε... (2004)

§  Γράμμα από την Οδησσό (2005)

§  Το προτελευταίο σκαλοπάτι (2009)

Και στα παιδικά το:

Το κουμπί και μια βελόνα (2010)

Η Ζωρζ Σαρή ήξερε να σκορπάει την αγάπη μέσα από τα βιβλία της.

Μπορεί να έφυγε, αλλά θα υπάρχει πάντα μέσα στις σελίδες των βιβλίων της και μέσα στην καρδιά μας!