Η χαρά μου είναι μεγάλη που θα φιλοξενήσω για άλλη μια φορά την αγαπημένη Ανέσπερη!
Ζωή μου σε ευχαριστώ πολύ για αυτή την εξαιρετική συμμετοχή, για τη όλο ευαισθησία ματιά σου, για την αλήθεια σου!
Σε ευχαριστώ για τις υπέροχες φωτογραφίες που τη συνοδεύουν!
Χρωματίζοντας τη ζωή
Πέμπτη πρωί, στη λαϊκή αγορά της πόλης της, μία ανοίκεια εικόνα που αντίκρισε την γύρισε πίσω στο χρόνο κι ένιωσε ένα κόμπο στο λαιμό. Θυμήθηκε μια γερόντισσα που γνώρισε στο καμπ όπου βρέθηκε ως εθελόντρια στο νησί πριν τρία χρόνια.
Μαυροντυμένη παρουσία, με μακρύ ως τα παπούτσια φόρεμα, διέσχιζε το δρόμο της λαϊκής με γρήγορο βηματισμό. Μαντίλι στα μαλλιά, μαύρο κι αυτό. Φορτωμένη με ψώνια σε κάθε χέρι, το βάρος των οποίων το ένιωθες κι ας μην κουβάλαγες εσύ τις τσάντες. Κεφάλι στητό κι ακίνητο, φορτωμένο κι αυτό με μία νάιλον σακούλα, μέσα από την οποία διακρίνονταν μία δέσμη από πράσα, κόκκινες πιπεριές κι άλλα λαχανικά.
Έμεινε εκεί να την κοιτά ακούγοντας τη στιγμή εκείνη στα ακουστικά την αγαπημένη της ραδιοφωνική παραγωγό να λέει στην εκπομπή της για ένα ακόμη περιστατικό σε δημοτικό σχολείο σχετικά με το μπούλιγκ που περνούσε καθημερινά ένα παιδί, επειδή η γλώσσα που μιλούσε ήταν «σπασμένη».
Σκέφτηκε να αποθανατίσει τη στιγμή με το κινητό της και να μοιραστεί τη φωτογραφία με τους ηλεκτρονικούς της φίλους γράφοντας κάποιο σχόλιο προκειμένου να αφυπνίσει κάποιους που εστίαζαν μονάχα σε στιγμές αυτοπροβολής και καλοπέρασης. Προτίμησε να μείνει εκεί και να «ρουφήξει» την εικόνα μέχρις ότου χαθεί από το οπτικό της πεδίο. Και δεν το μετάνιωσε. Δεν αφυπνίζονται εύκολα οι άνθρωποι. Ό,τι κι αν διαβάσουν, ό,τι κι αν δουν, δεν μπαίνουν στη διαδικασία της ενσυναίσθησης γιατί δεν διαθέτουν χρόνο. Αλλά ούτε και την διάθεση διαθέτουν. Συνέχισε το δρόμο της προβληματισμένη.
Οι πρόσφυγες που ο μικρός Άυλαν πυροδότησε την ανάγκη της να διανύσει πολλά ναυτικά μίλια προκειμένου να βρεθεί στο νησί και να βάλει κι αυτή το όποιο λιθαράκι της, ήτανε πλέον έξω από την πόρτα της. Δεν ήθελε και δεν θα μπορούσε να ξεχάσει.
Όμως, τα πάντα γύρω της αλλάζουν. Προσαρμοζόμαστε εύκολα και επικίνδυνα στη δυστυχία των διπλανών μας αρκεί να μην επηρεάζονται οι ζωές μας, σκέφτηκε. Η εικόνα της αποκατάστασης που ήλπιζε για όλα τα κακώς κείμενα γύρω της, άρχισε ξαφνικά να ξεθωριάζει.
Μα όχι! Δεν γινότανε ν’ απελπιστεί. Ούτε και να συμβιβαστεί με ότι παράταιρο συμβαίνει. Πάντα θα ελπίζει για ένα καλύτερο αύριο και πάντοτε θα προσπαθεί γι’ αυτό με ό,τι περνά απ’ το χέρι της. Νους και ματιά δεν αποδέχονται χρώματα μουντά να χρωματίζουν τις όποιες ζωές. Θέλει να πάρει τα πινέλα της, να χρωματίσει με τα χρώματα του ουράνιου τόξου ό,τι κακότροπο και άδικο αντικρίζει. Την ειρωνεύονται συχνά γι’ αυτό λέγοντάς την πως είναι ρομαντική και ονειρεύεται μια ουτοπία.
Μα δεν τη νοιάζει. Συναντά ενίοτε πολλούς συνοδοιπόρους με τα δικά τους τα πινέλα στο δρόμο που βαδίζει.
Καλημέρα memaria μου! Συγκινητική η συμμετοχή της! Μπράβο σου που φιλοξενησες τη συμμετοχή της Ανεσπερης!
ΑπάντησηΔιαγραφήdrastiria, κινδυνεύοντας να γίνω γραφική έστειλα με επιφύλαξη το κειμενάκι στο όμορφο δρώμενο της Μαρίας. Η Μαρία, όχι μόνο με ενθάρρυνε να το δημοσιεύουμε, αλλά όπως βλέπεις με φιλοξένησε για μια ακόμη φορά στο ζεστό "σπιτικό" της.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σε άγγιξε!
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο που αφησες!
Καλές γιορτές εύχομαι σε σένα και τους αγαπημένους σου!!!
Καλημέρα memaria μου! Συγκινητική η συμμετοχή της! Μπράβο σου που φιλοξενησες τη συμμετοχή της Ανεσπερης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά έκανες, Μεμαρία, και φιλοξένησες τη δραπέτιδα της καθημερινότητας (αν και πιο - ουσιαστικά - καθημερινό το θέμα της δε γινόταν). Ένα κείμενο-σταγόνα ανθρωπιάς μέσα σε ένα σκληρό Δεκέμβρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ευτυχώς που είναι ανέσπερη. Το φως της είναι όμορφο και το χρειαζόμαστε.
Διονύση, σ' ένα σκληρό κόσμο, θα διόρθωνα αν μου επιτρέπεις. Μακάρι από τους 12 μήνες κάθε χρόνου ο ένας μονάχα να ήτανε σκληρός, κι ας ήταν ο Δεκέμβρης, ο πιο γιορταστικος...
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου. Κι εμείς χρειαζόμαστε το χιούμορ σου. Και φυσικά αναφέρομαι στο δικό σου κείμενο που σε ενέπνευσε ο φίλος μας ο Γιάννης. :)
Ευχές για όμορφες γιορτές, με πολλές ανάσες αγαπημένων δίπλα σου!!!
Ουπς!!!
ΔιαγραφήΔιονύση, ζητώ συγνώμη!!!
Η αναφορά μου "στο χιούμορ και στο κείμενό σου με ήρωα τον φίλο Γιάννη", ήταν εντελώς άκυρη. Λίγο το Alzheimer, λίγο οι βιαστικές μου βόλτες στο διαδίκτυο, λίγο το εγγονάκι που με ξεπάτωσε στο παιχνίδι, ήρθε κι έδεσε το γλυκό!!!
Είμαι σίγουρη πως σκέφτηκες το κλασικό "τι θέλει να πει ο ποιητής" όταν διάβασες την απάντησή μου στο σχόλιο που άφησες... :)
Αφήνω μια καληνύχτα κι ελπίζω να την λάβεις.
Μαρία μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΑΠΌ ΚΑΡΔΙΑΣ!!!
"Μα δεν τη νοιάζει. Συναντά ενίοτε πολλούς συνοδοιπόρους με τα δικά τους τα πινέλα στο δρόμο που βαδίζει."
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποκλίνομαι σε αυτό!!!
Συγχαρητήρια για τη δυνατή συμμετοχή!
Αλεξάνδρα μου, σ' ευχαριστώ!!!
ΔιαγραφήΕ, ναι. Υπάρχουν πολλοί συνοδοιπόροι στους δρόμους που επιλέγει ο καθένας να περπατήσει...
Καλές γιορτές σου εύχομαι, από καρδιάς!!!
Καλησπέρα Μαρια μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπεροχη η συμμετοχή της Ανεσπερης!
Εκπληκτικες φωτογραφίες! Καλο βραδυ! Φιλιά!
DIMI, σ' ευχαριστώ πολύ!!!
ΔιαγραφήΕυχές για καλές γιορτές!!!
Πόσο χαίρομαι να διαβάζω την ανέσπερη μου, στις συμμετοχές της!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπου και αν εμφανίζεται η ευαισθησία της, χρωματίζει ότι γράφει και όπου το γράφει...αυτό το "όπου" θα κρύβει πάντα την ελπίδα να την διαβάσουμε και πάλι απ΄το σπιτικό της!
ΑΦιλάκια Μαρία μου και ευχαριστούμε που φιλοξένησες μια αγαπημένη φίλη!
Στεφανία μου...
ΔιαγραφήΣτο ίδιο μήκος κύματος...
Η δεύτερη φωτογραφία σου λέει κάτι? Είναι από το πάρκο της Αγίας Βαρβάρας στην πόλη μου. Δεν μπορεί. Θα το γνώρισες!!!
Καλές γιορτές μαγισσούλα της blog-o-γειτονιάς μας!!!<3
Τέτοιες φιλοξενίες είναι πάντα ευπρόσδεκτες Μαρία μου. Οι εκπληκτικές φωτογραφίες της συμπληρώνουν χαρακτηριστικά την "ανοίκεια" πόλη. Κι επειδή υπάρχουν πολλοί που κυνηγάνε ουτοπίες μέσα στο γκρίζο τοπίο, ενώνω τα "πινέλα" μου με τα δικά της. Συγχαρητήρια στη φίλη "Ανέσπερη"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου,
ΔιαγραφήΑυτούς ψάχνω στο ταξίδι μου. Αυτούς που κυνηγούν ουτοπίες. Και χαίρομαι πολύ όταν τους συναντώ έστω και έτσι, διαδικτυακά!!! Με τόσα πινέλα και τόσα χρώματα, αν μη τι άλλο, θα ομορφύνουμε τις στιγμές μας. Απορίας άξιο είναι πως προβάλλονται τόσο έντονα οι σκιές, ενώ τα χρώματα είναι εκείνα που φωτίζουν τις ζωές μας.
Σ' ευχαριστώ πολύ!!!
Καλές γιορτές!!! Πολύχρωμες!!!
Η Ζωή, έχει πάντα μια δυνατή πένα στην αφήγηση. Και μπορεί να φωτογραφίζει εικόνες της καθημερινής ζωής τις οποίες και αναδεικνύει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ατμόσφαιρα με έντονα τα χαρακτηριστικά του κοινωνικού ρεαλισμού. Η Ζωή είναι πάντα ανάμεσά μας, κοντά μας, με τη γραφή της και το στίγμα της.
Μπράβο για την συμμετοχή και επίσης Μαρία μου, μπράβο για την φιλοξενία. Η οποία υποστηρίζεται και εικαστικά πολύ όμορφα. Τα φιλιά μου και στις δυό σας Κυρίες μου.
Φίλε Γιάννη,
Διαγραφήαν και οι κάθε είδους οθόνες μου δημιουργούν έναν εσωτερικό εκνευρισμό (μήπως τελικά πρέπει να το κοιτάξω αυτό???), ωστόσο, αισθάνομαι μεγάλη ψυχική ευφορία κάθε φορά που έχω κάποια επαφή με αυτήν την όμορφη blog-o-γειτονιά!!! Η αίσθηση της θαλπωρής διάχυτη και τα σχόλιά σας πολύ κολακευτικά. Στην πραγματική ζωή, αν όλα αυτά μου τα λέγατε κατ' ιδίαν, θα με βλέπατε να κοκκινίζω σαν παιδούλα.
Σ' ευχαριστώ!!!
Όμορφες οικογενειακές γιορτές σου εύχομαι, από καρδιάς!!!
Καλημέρα για όλους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γραφή της Ζωής μου αρέσει και το έχω δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο. Γράφει τόσο προσεγμένα και περιγραφικά που σε περνάει μέσα στο γεγονός.. Αναφέρεται με σαφήνεια και με ανθρώπινη προσέγγιση σε καθημερινά βιώματα που στους περισσότερους περνάνε απαρατήρητα... Μπράβο Ζωή..!
Μου δίδεται όμως η ευκαιρία και να σε ευχαριστήσω γιατί είσαι η πιο φανατική «ψηφοφόρος» μου..! Κρίμα Ζωή που δεν είσαι Αρκαδιανή θα αύξαιναν και ποιοτικά οι ψήφοι μου, αλλά και στις συγκεντρώσεις ...με πλακάτ πρώτη γραμμή (σου γνωρίζω ότι η προθεσμία για μεταδημοτεύσεις ακόμα ισχύει)..!
Καλές γιορτές ολόκαρδα εύχομαι...!
# Ζωή στα λεχθέντα παραπάνω «με ήρωα τον Γιάννη» προσμέτρησε τόσο πολύ η μεγάλη σου αγάπη για το εγγόνι (κλασσική Ελληνίδα γιαγιά) , πάντα να χαίρεσαι και να καμαρώνεις..!!
(και μετά από τις εξηγήσεις που δόθηκαν απομακρύνεται η σκέψη για προσφυγή..!).
Τάσο, σ’ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι πως τα τελευταία τέσσερα χρόνια παρατηρώ ευλαβικά τα πάντα γύρω μου μιας κι έχω το προνόμιο ν’ αφήνομαι στη ροή του χρόνου. Ίσως να είναι και το μοναδικό θετικό που βρήκα από την πρόωρη συνταξιοδότησή μου. Σαν αντιστάθμισμα, δύο παρακαλώ, κι όχι ένα, εγγόνια, τα οποία ευθύνονται για την υπέρμετρη ευαισθησία που ανέπτυξα και που πολλές φορές μου είναι αδύνατον να διαχειριστώ. Ας είναι καλά το μολυβάκι και το χαρτάκι και από καμιά φορά και το πληκτρολόγιο.
Σοβαρά τώρα? Έχω ψηφίσει πολλές φορές κείμενά σου? Με εκπλήσσεις γιατί αυτό σημαίνει πως κάτι σ’ αυτά που γράφεις συμβαδίζει με τις σκέψεις μου. Σχεδόν ποτέ μου δεν θυμάμαι ονόματα των συμπαικτών που ψήφισα στα δρώμενα όπου συμμετέχω. Και προς Θεού, μην ακουστεί αυτό αρνητικά. Είναι που για τα καλά πέρασα από τα πρόθυρα του Alzheimer στα ενδότερα και σκοτεινά δωμάτιά του. Χαίρομαι πάντως γιατί αυτό σημαίνει πως η αισθητική μου και οι προτιμήσεις μου παραμένουν ακόμη σταθερές.
Όσο για την προσφυγή? Ποτέ μη λες ποτέ. Δείξε μου ότι έχεις κι εσύ πινέλα και χρώματα να χρωματίζεις τη μουντάδα, κι εγώ θα είμαι εκεί για να σε φωτογραφίζω με το μολυβάκι μου και το χαρτί μου.
Καλές γιορτές, γεμάτες από χρώματα και χιούμορ!!
Με το που μπήκα και διάβασα περί τίνος πρόκειται, ψιθύρισα νοερώς "μα ναι, τη θυμάμαι αυτή τη συμμετοχή" κι αυτό νομίζω είναι το πιο σημαντικό. Υπέροχο, καλογραμμένο και γεμάτο ανθρωπιά το κείμενό σου. Ίσως και λίγο ουτοπικό ρομαντισμό, ο οποίος μεταμορφώνεται σε ουράνιο τόξο όταν βρίσκει συνοδοιπόρους που ακτινοβολούν το ίδιο φως. Πολλά μπράβο, Ζώη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά συγχαρητήρια κι από ΄μενα σε ΄σένα Lysippe μου!!! Θέλω να ξέρεις πως στο κείμενό σου για τη Φωτοσυγγραφική Σκυτάλη, δεν έμεινα στην πρώτη ανάγνωση, αν και οι οθόνες μου προκαλούν μια δυσφορία. Πέρασα και στην δεύτερη και στην τρίτη και έπεται συνέχεια... Μου άρεσε πάρα πολύ η οπτική γωνία σου!!!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για τα κολακευτικά σου λόγια. Όσο για τον ουτοπικό ρομαντισμό, θα πω πως κάθε όνειρο που κάνουμε θα μπορούσε να είναι μια ουτοπία. Είναι πολλά όμως εκείνα που πραγματοποιούνται.
Καλές γιορτές, με φωτεινούς συνοδοιπόρους δίπλα σου!!!
Δεν σε ξέρω, αλλά, ειλικρινά, με τιμούν πολύ τα λόγια σου, Ζωή μου. Θα συμφωνήσω και στο σχόλιό σου. Όσο για τα κολακευτικά σχόλια... Είναι απλή, αντικειμενική διαπίστωση. Και, διαβάζοντας το σχόλιό σου στην Άννα, παρακάτω, λυπάμαι και εξοργίζομαι συγχρόνως για το σχόλιο αυτού που σ'το άφησε. Δεν θα ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση και να σε ρωτήσω ποιος ήταν, καίτοι θα του έπρεπε ένας περιποιημένος διασυρμός. Θα πω μόνο πως το σχόλιό του απαξιώνει πρώτα τον ίδιο. Ελπίζω να μην ήταν αυτή η αφορμή για να κλείσεις το μπλογκ σου, γιατί αν όντως ήταν αυτός ο λόγος, τότε πολύ κακώς έπραξες. Αφενός ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο να εκφράζεται, αφετέρου δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους. Κι ευτυχώς! Στους πέντε μπορεί να μην αρέσεις, μα θα αρέσεις σε άλλους δέκα. Καλύτερα να μην αρέσεις σε άτομα με τέτοιες απόψεις... Αλλά, άντε, ας μη το συνεχίσω άλλο. Με συγχωρείς, αλλά τέτοια πράγματα είναι κόκκινο πανί. Καλές και ζεστές γιορτές. Τα φιλιά μου.
ΔιαγραφήΠω, πω!!! Πόσο ντρέπομαι τώρα που σε εξόργισα τόσο πολύ με αυτό που έγραψα. Έτσι όπως το διατύπωσα, κι εγώ στη θέση σου το ίδιο θα εξοργιζόμουν!!! Η αλήθεια όμως είναι πως το σχόλιο το έκανε μια φίλη που αγαπώ, εμπιστεύομαι και γι’ αυτό της ζήτησα την άποψή της σε κάτι που έγραψα, δεδομένου ότι άκουσα από πολλούς πως βγάζω πολύ συναίσθημα στον γραπτό μου λόγο και δεν θα ήθελα να παραπέμπω σε Ελληνικές ταινίες με πρωταγωνίστρια την Μάρθα Βούρτση. Κι εκείνη μου απάντησε, ξέροντας πως δεν μου αρέσει να μου «χαϊδεύουν τ’ αυτιά», πως όντως βγάζω πολύ συναίσθημα καθώς επίσης και και πως έχω μια εφηβική γραφή η οποία δεν συνάδει με την δυναμική γυναίκα που εκείνη γνωρίζει. Ασφαλώς και δεν επηρεαζόμουν από οποιοδήποτε άλλο, ειδικά άγνωστο, πρόσωπο. Ακόμη κι από την ίδια δεν θα επηρεαζόμουν αν μου έλεγε την άποψή της δίχως να της το ζητήσω. Όμως προβληματίστηκα πολύ γιατί προσπαθώ συνέχεια να «το μαζέψω» αυτό το συναίσθημα που μου επισημαίνουν, και δεν τα καταφέρνω. Δεν καταλαβαίνω πως βγαίνει, ούτε και μπορώ να γράψω διαφορετικά.Προσπάθησα, αλλά…
ΔιαγραφήΌσον αφορά το blog μου, το έκλεισα γιατί από ένα σημείο και μετά, παρακολουθώντας το κοινό που το επισκεπτόταν, έβλεπα (στην επισκόπηση, πηγές επισκεψιμότητας και κοινό) πως είχα πολλές επισκέψεις από τον … εαυτό μου. Εννοώ, πως η «Ανέσπερη» επισκεπτόταν την «Ανέσπερη» (το blog μου δηλαδή), από διαφορετικά Κράτη. Είχα πάρα πολλές επισκέψεις από την (?) «Ανέσπερη» η οποία επισκεπτόταν το blog μου από Ρωσία, από Γερμανία, από Κύπρο, από Ουκρανία κλπ. Δεν ξέρω αν κατάλαβες τίποτα απ’ όσα γράφω, αλλά κι εγώ επειδή δεν καταλάβαινα, σκέφτηκα πως ή θα πρέπει να αφιερώσω χρόνο για να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει, να αλλάξω κωδικούς και να μάθω περισσότερα πράγματα με την διαχείριση του blog , ή θα πρέπει να το κλείσω. Και επειδή μπορώ να αφιερώσω ώρες ατελείωτες σε συναναστροφές με ανθρώπους στην πραγματική ζωή αλλά δεν έχω την ίδια υπομονή μπροστά από την ψυχρή οθόνη, μάντεψε λοιπόν, τι αποφάσισα! :)
Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα, και ευελπιστώ πως το σεντόνι που άπλωσα αφενός δεν σε κούρασε και αφετέρου δεν καταχράστηκε το χώρο της φιλόξενης οικοδέσποινας, της αγαπητής μας Μαρίας!!!
Καλά Χριστούγεννα και πάλι!!!
Δεν με κούρασες καθόλου. Χαίρομαι που έτσι συνέβησαν τελικά τα πράγματα, γιατί θα ήταν απογοητευτικό να είχε συμβεί έτσι όπως το κατάλαβα.
ΔιαγραφήΚαλό σαβ/κο. :)
Μαρία χαίρομαι για αυτήν τη φιλοξενία της Ζωής !! Είναι η καθαρή ματιά των συναισθημάτων της που ακριβώς έτσι τα νιώθει που την κάνει να γράφει όμορφα και με ουσία !! Αυτή είσαι εσύ Ζωή μου που ακόμα και στα πιο βρόμικα και θολά μέρη βρίσκεις πινέλα και χρώματα ανεξίτηλα να ζωγραφίσεις !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας φιλώ και τις δυο και σας εύχομαι καλές γιορτές!!
Μαρία-Νικολ μου, καμία φορά χρειάζομαι να ανοίξω λίγο τη βαλβίδα αυτής της χυτρας γιατί το περιεχόμενό της κοχλαζει. Αυτόν τον ρόλο καλείται να παίξει το μολυβακι μου και το χαρτί μου.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου!!!
Από καρδιάς σου εύχομαι καλές γιορτές μέσα στις αγαπημενες και τρυφερές σου αγκαλίτσες ;)
Ζωή μου πάντα κατορθώνεις τα διηγήματά σου να αγγίζουν την καρδιά γεμάτα συναισθήματα και ανθρωπιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα περάσεις όμορφες γιορτές και να χαίρεσαι την όμορφη οικογένειά σου
Μαρία μου σ'ευχαριστούμε για τη φιλοξενία γιατί αλλιώς διαβάζεις μια συμμετοχή μέσα στις τόσες που συμμετέχουν και αλλιώς όταν είναι μόνη της.
Σας φιλώ και τις δυο
Αννα μου, σ' ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποια στιγμή δέχθηκα ένα σχόλιο για τον τρόπο που γράφω και δεν σου κρύβω πως "κουμπωθηκα" για λίγο. Βγάζω πολύ συναίσθημα, μου είπαν στη γραφή μου, κι αυτά που γράφω παραπέμπουνε σε έφηβη. Μη από δεχόμενη τον παλιμπαιδισμο, σταμάτησα να γράφω κι ένιωθα πως ασφυκτιουσα. Επανήλθα όμως γιατί, λειαινουν, με την γραφή, κάποιες κοφτερες γωνίες μέσα στο μυαλό μου.
Αντεύχομαι από καρδιάς!!!
Σ'ευχαριστώ πολύ και πάλι!!!
( Η ΖΩΗ λεγότανε Ζωή τελικά.....
ΑπάντησηΔιαγραφήτα είπα όλα;
Βαθιά ανθρώπινο το πινέλο σου, άλλωστε αν ήμασταν κι εμείς οι "ευαισθητοποιημένοι " γρανιτένιοι, όπως οι Σπαρτιάτες ένα πράμα, δε θα γεννιόταν και ποτέ η Τέχνη. Όπως στην Αθήνα ένα πράμα ....
κι αναρωτιέμαι γιατί ένας έχει τη δύναμη ή την αξία να ακυρώνει τόσους που συγκινούνται από αυτή την όψη σου ακριβώς!
Άσε και που ψυχολόγο κάτω απο 60e δε βρίσκεις και καλύτερη ομαδική και δωρεάν από εδώ δε βρίσκεις! Γιατί όπως όμορφα λες, "λιαίνει τις κοφτερές γωνίες"
Τα φιλιά μου και καλή επάνοδο λοιπόν !
αννετά...κι μου σε εκνεύρισα κι εσένα με αυτό που έγραψα. Ζητώ ταπεινά συγνώμη, μα δεν εκφράστηκα σωστά. Είδες τι κάνουν οι οθόνες. Σε μία κατ' ιδίαν συζήτηση, δεν θα συνέβαινε αυτό. Γιατί οι λέξεις στην πραγματική ζωή ρέουν. Περιμένουν τις απαντήσεις και ανταπαντούν. Χρωματίζονται από την αλήθεια των ματιών και ζεσταίνονται από τα χαμόγελα στα χείλη. Αν θέλεις σε παρακαλώ, ανέτρεξε στην απάντηση που έδωσα στην φίλη Lesippe, πιο πάνω για να καταλάβεις τι ακριβώς έγινε... :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι που ΄σαι!!! Είτε ΖΩΗ την λένε, είτε Ζωή, είτε ζωή, εμείς θα παίρνουμε πινέλα και χρώματα και θα την ζωγραφίζουμε!!!
Από καρδιάς σ' ευχαριστώ!!!
Όμορφα, παρδαλά και φωστουρούχα (από το φωσφορούχα) Χριστούγεννα σου εύχομαι!!! :)
Υπέροχη η συμμετοχή της Ζωής στο παιχνίδι! Πολύ συγκινητική. Πήρε όλη τη μουβταδα και τη μετέτρεψε σε καμβά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι μαζί, ΒUTTEEFLY, βάλαμε τις πινελιές μας σ' αυτόν τον καμβά και τον ομορφύναμε ακόμη πιο πολύ! Έτσι τουλάχιστον αισθάνθηκα με τα σχόλιά σας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές γιορτές !!! Με πολλές ανάσες αγαπημένων δίπλα σου !!!
Προσπαθώ να αφήσω σχόλιο από κινητό και ειναι δύσκολο.. Δύο λογια για αυτή την όμορφη συμμετοχή Ανεσπερη με το ομορφο μήνυμα της να περασετε υπέροχα με τους αγαπημένους σας τις γιορτές πάντα με υγεία και χαμογελα φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ΄σαι καλά Ρούλα μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεμάτες από αγκαλιές να είναι οι γιορτές και για ΄σένα!!!!
Καλά Χριστούγεννα!!!