Γεύση από καλοκαίρι

Μπορεί όταν σκεφτόμαστε το καλοκαίρι η γεύση της αλμύρας να είναι η πρώτη που έρχεται να μας αποπλανήσει, αλλά όταν το ζούμε πολιορκούμαστε από μια πανδαισία γεύσεων άρρηκτα δεμένων μαζί του. Και μπορεί κάποια από τα καλοκαιρινά φρούτα και λαχανικά να τα βρίσκουμε πια και άλλες εποχές, αλλά η γεύση που έχουν το καλοκαίρι είναι άλλη. Ασύγκριτα καλύτερη!

Τι θα ήταν το καλοκαίρι χωρίς τις γεύσεις του;

Ποιος μπορεί να το φανταστεί χωρίς την πλούσια γλύκα του σύκου, τη δροσιά του καρπουζιού, τη μαγεία της βανίλιας, τη τσαχπινιά του κερασιού, τη μεστή ωριμότητα του ροδάκινου;

Ποιος ζει χωρίς γεμιστές ντομάτες και πιπεριές, αλλά και χωρίς όλα εκείνα τα λαχανικά που συνθέτουν το καλοκαιρινό μας μενού;

Ποιος τολμά να αντισταθεί σε ένα παγωτό, ή σε ένα ψημένο καλαμπόκι αγορασμένα στη βόλτα;

Ή σε ένα σπιτικό παγωτό και βρασμένα γλυκά καλαμπόκια;

Ποιος προσπερνά τα βατόμουρα ελαφρά τη καρδία, αφού δεν είναι μόνο πεντανόστιμα, αλλά κι ένα σούπερ φουντ που λένε και στο χωριό μου;

Όχι εγώ πάντως, αφού το τελευταίο διάστημα ούτε ξέρω πόσα έχω φάει!!

Πέρυσι το καλοκαίρι τα είχα τιμήσει με έναν ακόμα τρόπο.

Τα είχα κάνει γλυκό και μαρμελάδα. 

"Βατόμουρα γλυκό, βατόμουρα μαρμελάδα, βατόμουρα γενικά!" έλεγα τότε κι έδινα τη συνταγή.

"Απλή διαδικασία ωρίμανσης" λέω τώρα, μια κι έτσι ονόμασα την τελευταία φωτογραφία που πήρε μέρος στο "4ο Δρώμενο Φωτογραφίζειν" που διοργάνωσε η Μαρία Νικολάου στο "Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά".

Η φωτογραφία τραβήχτηκε ενόσω περίμενα να ωριμάσουν τα κόκκινα. Εννοείται πως όσα μαύρα βρέθηκαν εκεί τη μέρα της φωτογράφισης φαγώθηκαν αμέσως.

Ευχαριστώ πολύ τη Μαρία για τη φιλοξενία, αλλά και όσους στάθηκαν στη συμμετοχή μου!