Κυριακή 13 Αυγούστου 2017

Της θάλασσας οι θησαυροί


Η παραλία είναι τεράστια. Ψάχνουμε εκείνο το σημείο που πριν χρόνια οι φίλοι μας έστηναν τη σκηνή τους και εμείς τους επισκεπτόμασταν. Το βρίσκουμε εύκολα. Είναι τόσο όμορφα εδώ, τόσο γαλήνια, τόσο ερημικά. Εμείς και η θάλασσα. Στο βάθος με δυσκολία διακρίνονται άλλες παρέες έτσι όπως τις μαρτυράνε οι πολύχρωμες ομπρέλες τους. Περνάμε τους αμμόλοφους και η μυρωδιά της θάλασσας μας φτιάχνει αμέσως το κέφι. Όπως προχωράω κλείνω τα μάτια και αφήνω τη θαλασσινή αύρα να με τυλίξει, να με παρασύρει στο δικό της κόσμο. Η άμμος καίει κάτω από τα πόδια μου και είναι σαν να γεμίζω ξαφνικά με μια πρωτόγνωρη ενέργεια. 
Ανοίγω τα μάτια κι αντικρίζω τον ουρανό, τη θάλασσα, τους αγαπημένους μου. Για λίγο ξεχνιέμαι και τίποτα άλλο δεν υπάρχει στον κόσμο. Μένω να αιωρούμαι στο όνειρο. Η φύση γύρω μας ολοζώντανη κι επιβλητική στην άγρια ομορφιά της.


Η πρώτη βουτιά, κάθαρση κι ευλογία μαζί. Βυθίζομαι στο νερό απολαμβάνοντας το χάδι του. Οι ήχοι χάνονται και το βουητό της θάλασσας μου ψιθυρίζει τα πιο όμορφα μυστικά.
Βγαίνω μόλις μου τελειώνει η ανάσα και ρουφάω άπληστα τον πελαγίσιο αέρα. Στο βάθος ένα ιστιοφόρο με τα λευκά του πανιά ανοιχτά σκίζει τα νερά.


 Στην αμμουδιά η θάλασσα απλώνει τους θησαυρούς της. Αποκαλύπτει μόνο όσα θέλει να δω, από εκείνα που κρύβει στα βάθη της. Με καλεί να διαλέξω μερικούς.
Περπατάω στην υγρή άμμο, με το απαλό κυματάκι να μου χαϊδεύει τα πόδια, θαυμάζοντας τα πολύτιμα στολίδια της.
Τα πιάνω με σεβασμό, αφήνω όλα όσα έχουν ζωή να τη συνεχίσουν και διαλέγω τους δικούς μου θησαυρούς.


Φέρνω τους θησαυρούς μου στον ίσκιο και πιάνω την κουβέντα με τους άλλους. Δεν την αφήνουμε να ξεστρατίσει ούτε λίγο από τη μαγεία της γαλήνης που χαρίζει η φύση.

Πιάνουμε τα όνειρα από εκεί που τα είχαμε αφήσει, σε αυτό ακριβώς το σημείο χρόνια πριν, παρακολουθώντας τα παιδιά μας που κάνουν βουτιές.
Στην ηλικία τους ήμασταν πάνω κάτω όταν έπαιρνε ο μεγαλύτερος της παρέας το αυτοκίνητο του πατέρα του κι ερχόμασταν εδώ. Σχεδόν η ίδια παρέα, παρά μια τραγική απώλεια που ακόμα πονάει όσο τίποτα και μια εθελούσια δειλή, άνανδρη έξοδο.
Οι υπόλοιποι είμαστε εδώ. Η απώλεια αξεπέραστη. Νιώθουμε τον ίσκιο του αδερφού και φίλου μας να μας συντροφεύει. Η εθελούσια έξοδος, ανάξια λόγου, πέρασε γρήγορα από το στάδιο του πόνου κι έμεινε η σκιά της μόνη της σε μια νοητή γωνιά της παραλίας μας, ξεχασμένη και ξεπερασμένη καθώς η ζωή συνεχίστηκε. Μια σκιά, ούτε ελαφριά, ούτε βαριά γύρω μας. Απλά άφαντη.
Μεγαλώσαμε, αλλά τα κορίτσια του τότε πάλι ψάξαμε για κοχύλια.
Μαζί μας μεγαλώνει και ωριμάζει, σαν παλιό καλό κρασί, αυτό που μας δένει.


Το κείμενο και οι φωτογραφίες αλιεύτηκαν από το 2013 και αναδημοσιεύονται για τα "Λόγια της Πλώρης", μια ιδέα της Μαρίας Νικολάου για "Το κείμενο".
Εδώ είναι η πρωτότυπη ανάρτηση, από την οποία δεν άλλαξα τίποτα, εκτός από το μέγεθος της γραμματοσειράς και των φωτογραφιών.

20 σχόλια:

  1. Υπέροχο μοίρασμα. Η ζωή συνεχίζεται και μας προσφέρει τα δώρα της όπως και η θάλασσα.
    Σ'ευχαριστώ Μαρία μου για την συμμετοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου εγώ σε ευχαριστώ που εξαιτίας σου έκανα αυτή τη βουτιά στο παρελθόν και στα παλιότερα κείμενά μου!

      Διαγραφή
  2. Στην αρχική δημοσίευση είχα σταθεί στην πρώτη βουτιά, αλλά τώρα στέκομαι στη συνοχή και τη διάρκεια της παρέας σας και συγκινούμαι.
    Όχι ότι με αφήνουν ασυγκίνητη οι φωτογραφίες! Τουναντίον μάλιστα, μιας και οι συνθήκες δεν μου έχουν επιτρέψει ακόμα να επισκεφτώ τη θάλασσα!
    Έτσι! Να με πηγαίνεις στη θάλασσα και μετά θα τα αντέχω όλα!
    Καλημέρα Μεμαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σήμερα θα πήγαινα για μπάνιο κι άκουσα πως θα χαλάσει ο καιρός και το ακύρωσα...φυσάει δε λέω, αλλά ίσως τελικά να έπρεπε να πάμε, για να μην αναγκάζομαι να βρίσκω παρηγοριά στα...παλιά!
      Να είσαι καλά Αρτίστα μου και να έχεις μια δροσερή και όμορφη Κυριακή!

      Διαγραφή
  3. Πραγματικά θησαυροί!! Τι υπέροχη παραλία, που βρίσκεται;;
    Και το σμίξιμο πολύ συγκινητικό, να είστε γεροί να απολαμβάνετε κάθε στιγμή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Κατερίνα μου!
      Η παραλία είναι ο Λούρος Αιτ/νίας, κοντά στο Μεσολόγγι!

      Διαγραφή
  4. Πραγματικοί θησαυροί!
    Πολύτιμοι, όσο κι οι αναμνήσεις (κι αν κάποιες πονούν, τίποτα δεν τις κάνει πιο φτωχές. Η απώλεια, κάθε απώλεια, μικραίνει τους κύκλους, λιγοστεύει τις ζωές. Οι αναμνήσεις, όμως, μένουν ανέγγιχτες).

    Τόσο, μα τόσο ωραίο κείμενο... (Για τις φωτογραφίες, τι να πω;!...)

    Πολλά φιλιά, Μαρία μου! Καλή συνέχεια!❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Υπάρχουν εκείνοι οι κύκλοι που έκλεισαν άθελα κι αυτό είναι που πληγώνει πολύ...τα υπόλοιπα όλα ξεπερνιούνται!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Στιγμές με φίλους γεμάτες συναισθήματα δίπλα στην θάλασσα..
    Καλή Κυριακή,Μαρία μου!
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Γιούλη μου!
      Καλή Κυριακή και δροσερή σου εύχομαι!

      Διαγραφή
  6. Τι λες τώρα Μαρία μου....!
    Πόση ομορφιά μπορεί να έχει αυτή η περπατησιά στις ακτές αυτές. Πόση ανάσα γεμίζουμε από αυτές τις εικόνες.
    Τι όμορφα λόγια τις ντύνουν και τις συνδέουν σε μια εξαιρετική σειρά μεταξύ του.
    Μπράβο κοπέλα μου, πάντα τρυφερή και εκφραστική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Βούτηξα μαζί σου!
    Πόσο όμορφη ανάρτηση!!
    Περπάτησα στην άμμο και βούτηξα, έμεινα μέσα στο νερό όσο είχα αέρα στα πνευμόνια μου...

    Φιλάκια πολλά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τι εκπληκτικη αναρτηση!τι υπεροχες εικονες!
    Λατρευω τη θαλασσα κ τους θησαυρους της!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι ομορφιες!!! τι θαλασσινοί θυσαυροί!!! ότι και να σου δώσει η θαλασσα μια ομορφιά είναι ειναι..οπως και οι φωτογραφίες σου Μαρία μου!!! με συγκίνησες με τις αναμνήσεις σου.. να είσαι καλα και να περνας ακομα καλύτερα οτι και να κάνεις.. φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ρούλα μου...κι εσύ να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  10. Θησαυρός οι φωτογραφίες σου, θησαυρός και οι λέξεις σου, που τις γεμίζουν με τρυφερότητα!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή