Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

Οι δυο μικρές

Πηγήεικόνας: https://pixabay.com/el/%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%AF-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%B1-931151/

Οι δυο μικρές 

Αγάπης σπόρος έπεσε στα άγουρα τα χρόνια
και δυο μικρές τον φρόντισαν με παιδικά χεράκια.
Έτσι γεννήθηκε αγνά μία βαθιά φιλία,
ρίζωσε μέσα την καρδιά, άνθισε με τραγούδια
και  στη χαρά του παιχνιδιού, έδεσε  μ' αρμονία.
Στο πείσμα δοκιμάστηκε, βαπτίστηκε στο κλάμα,
μα  ένα χαμόγελο γλυκό, ένα απλωμένο χέρι,
τα σύννεφα όλα έδιωχνε και στέγνωνε το δάκρυ.

Μεγάλωσαν οι δυο μικρές, χωρίστηκαν οι δρόμοι, 
ταξίδεψαν σε πέλαγα, κρύφτηκαν σε παρέες.
Σαν σμίγουν όμως πάντοτε τα χνάρια ακολουθούνε.
Τα ίχνη όλα ψηλαφούν που άφησαν στον κόσμο
και ξεκινούν απ' τα παλιά, εκείνα τα δικά τους.
Θυμούνται τα παιχνίδια τους, κούκλες, μπαλόνια, τόπια
θρανία που μοιράστηκαν, φίλους, δασκάλους, λόγια
και σε νυχτέρια στην ακτή κρύβουν τα μυστικά τους.

Γεύονται πάλι απ' την αρχή όσα θα τις ενώνουν
Τι κι αν τις χώρισε η ζωή, αυτές κι αν μεγαλώνουν;
Μια γεύση από βανίλια, μια μυρωδιά βιβλίου
μια ροζ τριανταφυλλιά κι ένα ανθισμένο κρίνο
θα τις γυρνάει στα παλιά, σ' όσα μαζί αγαπήσαν.
Κι όσα χώρια έζησαν, μοιράζονται κι εκείνα,
ομολογούν τα όμορφα και τα όνειρα που κάνουν,
ξορκίζοντας τα άσχημα εκεί πάνω στην άμμο.


Αυτή ήταν η δεύτερη συμμετοχή μου στο 17ο Συμπόσιο ποίησης που διοργάνωσε με επιτυχία η Αριστέα από το blog "Η ζωή είναι ωραία"
Θέλω να ευχαριστήσω όσους την ξεχωρίσατε και φυσικά να πω πολλά ευχαριστώ στην Αριστέα για την άψογη φιλοξενία!

10 σχόλια:

  1. Καμία φιλία της (πολύ) μικρής ηλικίας μου δεν έχει κρατήσει -ή, μάλλον, δεν έχει προχωρήσει σε τόσο βάθος, ίσως επειδή είμαι τζαναμπέτης άνθρωπος- ωστόσο, με παλιές συμμαθήτριες από το δημοτικό, μοιραζόμαστε από καιρού εις καιρόν αναμνήσεις πολύ παιδικές, πολύ τρυφερές, πολύ αγνές, πολύ αθώες... κι όλες, θαρρείς, έχουν γεύση από βανίλια, μια μυρωδιά βιβλίου
    μια ροζ τριανταφυλλιά κι ένα ανθισμένο κρίνο
    .
    ...Και κάπως έτσι ταυτίστηκα με το γλυκό σου ποίημα, Μαρία μου!

    Φιλιά πολλά και την καλημέρα μου!❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Τι κι αν τις χώρισε η ζωή, αυτές κι αν μεγαλώνουν;
    Μια γεύση από βανίλια, μια μυρωδιά βιβλίου
    μια ροζ τριανταφυλλιά κι ένα ανθισμένο κρίνο
    θα τις γυρνάει στα παλιά, σ' όσα μαζί αγαπήσαν"

    Τα συγχαρητήρια μου Μαράκι μου ♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μεγάλωσαν,χωρίστηκαν,αλλά,όταν συναντιούνται,γίνονται ξανά"οι δυο μικρές"!
    Πολύ τρυφερό..
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι δύο μικρές....! γλυκύτατος ύμνος στις παιδικές φιλίες Μαρία μου. Με την πένα της καρδιάς σου και των συναισθημάτων σου. Πολύ γλυκό και τρυφερό.
    Καλά να είσαι καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γεμάτο τρυφεράδα και νοσταλγία για τα χρόνια που πιανόμασταν χεράκι-χεράκι με την κολλητή μας. Συγχαρητήρια Μαρία μου για τη συμμετοχή σου και για την υπέροχη φωτογραφία που διάλεξες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ τρυφερό και μεστό το ποίημά σου Μαρία μου. Μπράβο για τη συμμετοχή σου. Βρήκα και την άλλη γιατί γύρισα τώρα από τις διακοπές και την ξαναδιάβασα στο χώρο σου. Συγχαρητήρια
    Καλό μήνα για αύριο
    Καλή συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μια γεύση από βανίλια, μια μυρωδιά βιβλίου!
    Τούτος ο στίχος ήταν τόσο ...Εσύ! χεχε!
    Μαρία μου, σε ευχαριστώ για την γεμάτη τρυφερότητα κι αναμνήσεις συμμετοχή σου!
    Δεν γίνεται συμπόσιο χωρίς εσένα! ☺
    Πολλά, γλυκά φιλιά♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Μια γεύση από βανίλια, μια μυρωδιά βιβλίου" Κι εγώ εδώ στάθηκα, Μαρία μου, αλλά και στην τρυφεράδα του ποιήματος όλου. Μπράβο σου!
    Καλό μήνα εύχομαι, δημιουργικό και με υγεία! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συγχαρητήρια Μαρία μου!! Πόσο γλυκό κι απέραντα τρυφερό!!
    Καλές εμπνεύσεις και για τα επόμενα που θα ρθουν!! Σε φιλώ!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή