Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Το μαύρο σπίτι (Black House) - Stephen King



Ο Stephen King ήταν για χρόνια το πρώτο όνομα στις προτιμήσεις μου στη λογοτεχνία φαντασίας, που για να κυριολεκτήσω πρέπει να την πω "μαύρη φαντασία".
Γράφει θρίλερ γεμάτα μυστήριο που δεν μπορείς να τα αφήσεις από τα χέρια σου.

Αριστοτέχνης στο είδος του και πολυγραφότατος, μου χάρισε ώρες όλο αγωνία και ιστορίες που ακροβατούσαν ανάμεσα στον ωμό ρεαλισμό και την άκρατη φαντασία.  
Ιστορίες, που όλες οδηγούσαν σε τρομακτικά μονοπάτια.
Μονοπάτια που χαιρόσουν που δεν είσαι αναγκασμένος να συνεχίσεις να βαδίσεις και μετά το κλείσιμο του βιβλίου.



Γνήσιος παραμυθάς του τρόμου, γεμίζει τη μια σελίδα μετά την άλλη, χωρίς δυστυχώς να αποφεύγει τις πολλές περιγραφές, αλλά ίσως τελικά αυτό βοηθάει στο να μπαίνεις βαθιά μέσα στην ιστορία.
Στήνει τον κόσμο του με προσοχή και αφού τον ετοιμάσει φροντίζοντας και την παραμικρή  του λεπτομέρεια, τότε σε σπρώχνει δυνατά μέσα.
Μόνη σου επιλογή να διαβάζεις και να διαβάζεις, μέχρι να φτάσεις στο τέλος.
Δεν ξαποσταίνεις σε κανένα σημείο, δεν παίρνεις ανάσα.
Η ιστορία κορυφώνεται συνέχεια για να φτάσει σε ένα τέλος που ούτε καν φαντάζεσαι.
Τα βιβλία του είναι πάρα πολλά, αλλά πάρα πολλά!
Πατώντας στο όνομά του παραπάνω, θα μπείτε στο επίσημο σάιτ του.
Εκεί είναι γραμμένα τα πάντα.
Πολλά έχουν μεταφερθεί με μικρότερη, μεγαλύτερη, ή και τεράστια επιτυχία στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Ποιος δε θυμάται το "Πράσινο μίλι" ή το "Μίζερι".
Αναφέρω αυτά γιατί με καθήλωσαν όταν τα είδα και τα θυμήθηκα αμέσως σε αυτό το γρήγορο και -ο Θεός να το κάνει- αφιέρωμα με αφορμή το "Μαύρο σπίτι".

Το "Μαύρο σπίτι" είναι η συνέχεια από το "Φυλακτό" που έγραψε μαζί με τον Peter Straub.
Και τα δυο είναι αρκετά καλά για το είδος τους.
Αν σας αρέσουν τα ταξίδια στην καρδιά του φόβου είμαι σίγουρη πως θα τα απολαύσετε.





Η σχέση μου μαζί του ήταν φανταστική (κυριολεκτικά). 
Στηρίζονταν καθαρά στην αγωνία και το φόβο και η πένα του με κρατούσε δέσμια του λόγου του.
Και κάπου εκεί διαβάζοντας την "Ονειροπαγίδα", τα δεσμά έσπασαν.
Με έναν τίτλο που σε έκανε να πιστεύεις ότι θα διαβάσεις Το αριστούργημα του είδους, ξαφνιαζόσουν δυσάρεστα όταν διαπίστωνες πως ήταν το πιο χαζό βιβλίο που θα μπορούσε να γράψει.
Το βιβλίο φυσικά έγινε ταινία, αλλά δεν μπήκα καν στον κόπο να την ψάξω.
Η "Ονειροπαγίδα" με έκανε να γυρίσω την πλάτη στον Κινγκ και να μη θέλω να ξαναδιαβάσω τίποτα δικό του.
Με τα χρόνια "τον συγχώρεσα" και η σχέση μας, ευτυχώς για μένα, αποκαταστάθηκε.
Ίσως να είναι το μοναδικό βιβλίο του που δε συνιστώ.
Και δεν μπορώ να συστήσω και το έπος του Μαύρου Πύργου, γιατί ποτέ δεν το διάβασα.
Κάτι με κρατάει από το να το πιάσω στα χέρια μου.


Δεν μετανιώνω όμως που έπεσε στα χέρια μου το "Ρόουζ Μάντερ".
"Όλα άρχισαν με μια σταγόνα αίμα στο σεντόνι. 
Μια μικρή ρωγμή στον κόσμο της οδύνης."
Η Ρόουζ κακοποιείται χρόνια από το σύζυγό της που είναι αστυνομικός.
Μια σταγόνα αίμα την ξυπνά από το λήθαργο και αποφασίζει να φύγει.
Κι όταν φεύγει βρίσκει έναν πίνακα σε ένα ενεχυροδανειστήριο που πρέπει να αποκτήσει μια και πιστεύει πως θα της αλλάξει τη ζωή...

Στις φωτογραφίες λίγα από τα βιβλία του...αν έψαχνα κι άλλο θα έβρισκα περισσότερα μια και αγόραζα σχεδόν ό, τι κυκλοφούσε.
Σίγουρα κάποια έχουν χαθεί για πάντα, αλλά τα υπόλοιπα βρίσκονται κάπου εδώ και ίσως θέλουν να ξαναδιαβαστούν.
Κρίμα που δεν έχασα ποτέ την "Ονειροπαγίδα".

24 σχόλια:

  1. Τον συγγραφέα τον ήξερα απ΄ αυτά τα βιβλία του, αλλά οι τρομακτικές ιστορίες ποτέ δε μ΄ άρεσαν.Δε μπορούσα να κοιμηθώ μετά.Η ταινία το "πράσινο μίλι" στα παιδιά άρεσε, αν και δε μου φάνηκε τόσο τρομακτική.Ίσως στο βιβλίο να ΄χε διαφορετική απόδοση που δε φάνηκε στην ταινία.
    Υπέροχη πάντως η αφιέρωσή σου και καλό είναι ν΄ αφιερώνουμε κάποιες δημοσιεύσεις μας σ΄ ορισμένα αγαπημένα μας πρόσωπα!
    Πολλά φιλιά!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, του χρωστάω ευγνωμοσύνη κι αυτηνού..τόσες φορές με τρόμαξε..χαχα!!
      Το πράσινο μίλι δεν ήταν από τα τρομακτικά του..αλλά είχε πολύ ωραία ιστορία..γενικά αυτός ο άνθρωπος από φαντασία έχει μπόλικη!!
      Φιλιά!!

      Διαγραφή
  2. μπριιιιι αγριέφτικα! Μου αρέσει η λογοτεχνία αλλά η συγκεκριμένη δεν είναι του γούστου μου, προτιμώ πιοοο γυναικουλίστκα θέματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν και δεν μου αρέσει το είδος που πραγματεύονται τα βιβλία γιατί με τρομάζει το περιγράφεις τόσο παραστατικά που θα ήθελα να μπορούσα να διαβάσω κάποιο απο αυτά.Καλό βράδυ και φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Hi Maria,
    I loves books, but unfortunately I'm scare with horror because making me insomnia hahah..couldn't sleep;(

    nice photos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να σου πω την αληθεια εχω προτιμησει τις ταινιες που ειναι βασισμενες στα βιβλια του με κορυφαια τη Λαμψη. Περσι διαβασα το Lisey's Story που το βρηκα απιστευτα βαρετο αλλα καταφερα να το τελειωσω. Λιγο αργοτερα ξεκινησα το 11/22/63 κ δεν εχω ξεπερασει το 1/3. Πολυ αργο.

    Ωραιο το αφιερωμα σου!

    Καλο Σαββατοκυριακο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για τη λάμψη δεν το συζητώ..είναι πράγματι κορυφαία..
      Είναι να πέσεις στα σωστά βιβλία..αν π.χ. διάβαζες την Ονειροπαγίδα θα τον μισούσες κιόλας..χαχα!
      Σε ευχαριστώ..καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  6. Δεν έτυχε να διαβάσω βιβλία του!
    Αλλά πολύ θα ήθελα!!!
    Ενδιαφέρουσα η γνώμη σου!!
    xxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να τον έχεις στα υπόψιν..πιστεύω δε θα σε απογοητεύσει..φιλιά!

      Διαγραφή
  7. Με έβαλες αμέσως στην ατμόσφαιρα των βιβλίων του, είναι καθηλωτικός πράγματι
    και πάνε πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που διάβασα κάτι δικό του.
    Θα πάω να ψάξω στη βιβλιοθήκη μου φαίνεται, να το διαβάσω στα αγγλικά.
    Τι καλά! Θα ταιριάζει και με το αναμένο τζάκι της προηγούμενης ανάρτησης ;)

    Καλό Σαββατοκύριακο Μαρία !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που στον θύμησα..καλό διάβασμα..
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  8. Υπέροχος σε αρκετά του βιβλία , αν και δεν είναι μέσα στις πρώτες μου επιλογές τα βιβλία μυστηρίου! Το πράσινο μίλι για μένα είναι φανταστικό πάντως!
    ΥΓ: Έπιασες πολύ ωραία το θέμα "μαύρο" ...μυστήριο ...κι όμορφη, καλλιτεχνική η φωτό σου! Σε έχω να ξέρεις για μέντορά μου στο θέμα φωτογραφία!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ...όλο με κάνεις και κοκκινίζω..αλλά η έλλειψη έμπνευσης με οδήγησε εκεί..χαχα!!
      Το πράσινο μίλι είναι πράγματι φανταστικό..φιλιά!

      Διαγραφή
  9. Μαράκι,ο Στέφεν Κίνγκ είναι πολύ αγαπημένος μου συγγραφέας!Λατρεύω τά βιβλία του αλλά έχω δή όλα του τά εργα σχεδόν!Πολύ ωραία ιδέα νά μάς πής γιά τό καινούργιο του βιβλίο!!Λατρεύω ταινίες μυστηρίου!!!Καλό Σ/Κ!Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου αρέσει...το Μαύρο σπίτι είναι παλιό, απλά μου ταίριαξε με το θέμα της ημέρας..ή για να το πω καλύτερα με βοήθησε στο θέμα της ημέρας..χαχα!
      Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  10. Ο Stephen King ήταν και είναι από τους αγαπημένους μου αυτού του είδους! Έχει αυτό το σκοτεινό-μυστήριο (όπως και η ζωή του που έχω διαβάσει) που με γοητεύει και μου αρέσει! Πολλές από τις ιστορίες του που έχουν γίνει κινηματογραφικές ταινίες τις έχω λατρέψει. Πέρα από την ταινία "Πράσινο Μίλι" (που πρωταγωνιστή και ο αγαπημένος μου ηθοποιός Tom Hanks) που λατρεύω να την βλέπω, η ταινία "It" (Το Αυτό) με τον κλόουν είναι η ταινία που με έχει "σημαδέψει" μέχρι και σήμερα και με φοβίζει ακόμη και σήμερα, ίσως επειδή δεν συμπαθώ τους κλόουν! Καλό Σ/Κ να έχεις Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το "It" δεν ήταν από τα αγαπημένα μου...δεν ξέρω γιατί..τους κλόουν πάντως ούτε εγώ τους έχω σε ιδιαίτερη συμπάθεια..ή μάλλον πότε μου αρέσουν και πότε με κάνουν να βαριέμαι αφόρητα..ποτέ όμως δε με φόβισαν..ζω και χωρίς αυτούς πάντως..χαχα!!

      Διαγραφή
  11. Ωραίος!!! μου αρέσει πολύ ότι έχει να κάνει με μυστήριο! φιλάκια Μαράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ λατρεύω το μυστήριο..στα βιβλία και τις ταινίες μόνο!
      Φιλιά!!

      Διαγραφή
  12. Έχω διαβάσει βιβλία του μιας και κυρίως θρίλερ μου αρέσουν.
    Τρελαίνομαι για τις περιγραφές του, αλλά καμιά φορά το παρατραβάει και κουράζομαι, τεράστια βιβλία. Τα παίρνει ο άντρας μου και τα δανείζομαι!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο..μερικές φορές το παρακάνει με τις περιγραφές..φιλιά!

      Διαγραφή