Τετάρτη 12 Αυγούστου 2015

Λευκάδα (Μύλος, Εγκρεμνοί, Πόρτο Κατσίκι)

Εγκρεμνοί
Στη Λευκάδα έχω να πάω (μισό να μετρήσω) 6 χρόνια ακριβώς, αν μετράω καλά και δεν ξεχνάω καμιά πιο πρόσφατη εξόρμηση!
Παλιότερα την επισκεπτόμουν συνέχεια. Πότε για να πάρω το καράβι από το Νυδρί, ή τη Βασιλική, για Σάμη και Φισκάρδο αντίστοιχα, αφού μέναμε Κεφαλλονιά γα χρόνια, αλλά κι αργότερα, που επιστρέφαμε στο λατρεμένο νησί, για διακοπές.

Επίσης, προ Κεφαλλονιάς και μετά Κεφαλλονιάς, την προτιμούσαμε για μονοήμερες εκδρομές με πολύωρες στάσεις (μία κάθε φορά) για μπάνιο στον Άγιο Νικήτα, στο Κάθισμα, στο Πόρτο Κατσίκι, αλλά και στη Νικιάνα και στον Πόρο και...όρεξη να έχεις να διαλέγεις μια και κάθε της παραλία είναι ένας ονειρικός προορισμός!
Συχνά δε, μέναμε εκεί δυο τρεις μέρες, ειδικά του Αγίου Πνεύματος που μας βόλευε και η αργία και περνούσαμε θεϊκά!

Η Λευκάδα είναι ένα καταπράσινο νησί, με πολλά βουνά που τα περισσότερα καταλήγουν σε εξαίσιας ομορφιάς παραλίες, σχεδιασμένες για να προκαλούν όλες τις αισθήσεις. 
Η φύση  μάλλον το παράκανε, αφού διάλεξε χωρίς φειδώ τις καλύτερες αποχρώσεις του μπλε, τις ανακάτεψε με άφθονο σμαραγδένιο και τις έριξε στο Ιόνιο!
Έχει όμορφα και γραφικά χωριά, ορεινά και παραθαλάσσια, άλλα κοσμοπολίτικα και άλλα πιο ήσυχα και απόμερα που θα σας γοητεύσουν.
Αφήστε όμως και την ίδια την πόλη της Λευκάδας να σας μαγέψει. Μη διστάσετε να περιπλανηθείτε στα δρομάκια της και να αφουγκραστείτε την πόλη που θα σας ξετυλίγει τα μυστικά της.

Πώς θα πάτε;
Οδικώς και θα φτάσετε ατσαλάκωτοι, χωρίς να έχετε σκάσει  σεντς σε καράβια και προπάντων χωρίς να θαλασσοδέρνεστε.
Μια γέφυρα θα περάσετε και ξαφνικά η Αιτωλοακαρνανία, θα γίνει Λευκάδα. Μαγικά πράγματα δηλαδή!
Αν θέλετε όμως ντε και καλά να θαλασσοδαρθείτε, γίνονται μονοήμερες κρουαζιέρες στα γειτονικά νησιά, μόνο για σας (και για εκατοντάδες άλλους)!
Κι αν το απωθημένο σας είναι ο Σκορπιός, σας θυμίζω πως πουλήθηκε πρόσφατα, οπότε με όσα μετρητά και να πάτε, δε θα τον στριμώξετε με τίποτα στις αποσκευές σας  ανάμεσα στα άλλα αναμνηστικά που θα κουβαλήσετε από εκεί. (Μην ξεχάσετε όμως να στριμώξετε κάνα κιλό φακές Εγκλουβής)...στοιχίζουν λίγο λιγότερο από το Σκορπιό, αλλά κάνουν καλύτερη σούπα!

Τι θα φάτε;
Όρεξη να έχετε και θα φάτε από όλα!
Και φακές που δεν τις τρώγατε ποτέ άλλοτε, εδώ θα τις φάτε!

Πού θα διασκεδάσετε;
Ολούθε κι όπου θέτε! 
Σας έχω εμπιστοσύνη και ξέρω πως θα είστε φρόνιμοι!

Πού θα κολυμπήσετε;
Εδώ είμαστε. 
Τραβάω χειρόφρενο και κατεβαίνω να σας δείξω τρεις από τις καλύτερες παραλίες του νησιού, μέσα από τις καταπληκτικές φωτογραφίες που μου έστειλε η καλή μου φίλη Γεωργία Μπισδούνη.
Ας ξεκινήσουμε με τον Μύλο!
Αν είστε καλομαθημένοι, μην πάρετε το μονοπατάκι από τον Άγιο Νικήτα, γατί θα αρχίσετε να με σιχτιρίζετε με το που θα ξεκινήσετε, και δε θα' θελα. 
Προτιμήστε καραβάκι το οποίο θα πάρετε από το ίδιο μέρος, ούτως ώστε να φτάσετε χωρίς ταλαιπωρία και να βρείτε και κέφι να τραγουδήσετε μεσοπέλαγα το Γλάρο του Χατζηδάκη, για να έχετε να θυμάστε το κατιτίς σας, κι εσείς και ο δόλιος ο βαρκάρης που θα σας μεταφέρει.

Οι φωτογραφίες έχουν το "λογότυπο" του blog για καθαρά τεχνικούς λόγους, αλλά ανήκουν όλες στη Γεωργία και την ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε, αλλά και για τις εικόνες που μου δάνεισε!




Η επόμενη παραλία που θα σας παρουσιάσω, πάντα μέσα από το φακό της Γεωργίας, είναι οι Εγκρεμνοί, στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού στους οποίους, θα αναγκαστείτε να κατεβείτε 350 περίπου σκαλοπάτια για να τη φτάσετε.
Μπροστά στην πιλάλα (ε τι, με το πάσο μας θα κατεβούμε;) τύφλα να 'χει το πιλάτες! Ανασκουμπωθείτε, ή κάντε κοπάνα από το μάθημα και πάρτε πάλι καραβάκι. 
Από Βασιλική αυτή τη φορά, αν δε με απατά η μνήμη μου, που το πιθανότερο είναι να με απατά, οπότε ρωτήστε καλύτερα πριν μπαρκάρετε και σας ψάχνω σε άλλο νησί, γιατί ρωτώντας πας παντού και όχι μόνο στην Πόλη!
Λόγια δεν έχω να περιγράψω τη συγκεκριμένη παραλία με την ασύγκριτη ομορφιά, επειδή μόνο από ψηλά την έχω δει, οπότε σας αφήνω να απολαύσετε τις φωτογραφίες και το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα, όσο ψαχουλεύω στη μνήμη μου λεπτομέρειες για την επόμενη παραλία, που έχω επισκεφτεί πολλάκις!








Και φτάνουμε στο ανυπέρβλητο, το μοναδικό, το αξεπέραστο Πόρτο Κατσίκι, το οποίο βρίσκεται λίγο μετά τους Εγκρεμνούς κι έχουμε οικογενειακώς τιμήσει με την παρουσία μας ουκ ολίγες φορές!!!
Και κάτι τέτοιες στιγμές αναρωτιέμαι!
Μάνα είμαι εγώ; 
Άλλοι γονείς πηγαίνουν σε ήρεμες παραλίες τα παιδιά τους, τα μπουκώνουν κεφτεδάκια, ενώ στέκονται με τα χέρια στη μέση φωνάζοντας να μην πάνε στα βαθιά, κι εγώ τα βούταγα κατευθείαν στα βαθιά τα δικά μου. Και βούταγα μαζί τους!

Κι εδώ κατεβαίνουμε πολλά σκαλοπάτια, όχι τόσα πολλά όσο πριν, αλλά κάμποσα. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, η εναλλακτική (αυτή με το γλάρο, παίζει κι εδώ)!
Τι να πω για το Πόρτο Κατσίκι που δεν έχει ειπωθεί. Μέχρι τραγούδι μπορώ να γράψω γι' αυτό, αλλά μην ανησυχείτε, δε θα το κάνω!
Θα πω μόνο πως όταν ονειρεύομαι θάλασσα σε αυτό (και στον Μύρτο της Κεφαλλονιάς) βουτάω με τη φαντασία μου!
Μπορεί στις φωτογραφίες να έχει λίγο κυματάκι, πιστέψτε με, μπορεί και να το παρακάνει, αλλά όταν έχει τις καλές του είναι κυριολεκτικά παράδεισος!
Απλά δε θα πάτε αν φυσάει και θα προτιμήσετε μια παραλία απάνεμη!
Στη Λευκάδα το μόνο πρόβλημά σας θα είναι πως δε θα ξέρετε που να πρωτοπάτε και τι να πρωτοδείτε!
Θα σας αφήσει όμως με τις καλύτερες εντυπώσεις, ό, τι κι αν διαλέξετε!














Οι φωτογραφίες έχουν το "λογότυπο" του blog για καθαρά τεχνικούς λόγους, αλλά ανήκουν όλες στη Γεωργία και την ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε, αλλά και για τις εικόνες που μου δάνεισε!

Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

Λίμνη Καϊάφα

Ο ήλιος έχει αρχίσει να κατηφορίζει στη δύση του δημιουργώντας αντανακλάσεις στο ακύμαντο νερό κι έτσι όπως κρύβεται ανάμεσα στα δέντρα και παίζει με τις σκιές, το φως μοιάζει να αλλάζει διαρκώς χρώματα.


Το βαθύ πιο σκοτεινό πράσινο της μιας πλευράς της λίμνης, ανταγωνίζεται το φωτεινότερο της άλλης πλευράς, ενώ η ίδια η λίμνη κλέβει τις εικόνες του τοπίου γύρω της, λες και τις θέλει ανάμνηση δική της, όταν ο ήλιος θα πάψει να τη φωτίζει.
Τότε όλα θα κρύβονται μέσα της μέχρι το πρωί που το φως θα τα τοποθετήσει ξανά στη θέση που είχαν πριν πέσει το σκοτάδι.  


Αιχμαλωτίζω τις εικόνες, να τις κάνω και ανάμνηση δική μου.
Μνήμες άλλες από δω δεν έχω, μια και πρώτη φορά επισκέπτομαι το μέρος.
Περαστικοί από δω, κάνουμε μια μικρή παράκαμψη, για να εντοπίσουμε τη λίμνη, αλλά και τα φημισμένα λουτρά που βρίσκονται στο νησάκι της λίμνης.


Βρισκόμαστε στη λίμνη Καϊάφα και η μυθολογία με την ιστορία μπλέκονται αδιάλειπτα, με την ίδια ευκολία που μοιάζει να γλιστράει απαλά το τοπίο στα νερά.
Όλα μοιάζουν να σταματούν στο χρόνο για λίγες στιγμές, αλλά τα σημάδια του ερειπωμένου κτιρίου στην άκρη της λίμνης δείχνουν πως ο χρόνος κυλάει και μπορεί να είναι αμείλικτος αν το θέλει. 


Η περιέργειά μου γι' αυτό το κτίριο με τους δυο πύργους στις άκρες του, όλο και μεγαλώνει. 
Το μυαλό αρχίζει να πλέκει ιστορίες. Αντί για νήμα, μαζεύει τα ξέφτια του χρόνου, αλλά όσο κι αν προσπαθεί, όλες οι ιστορίες βγαίνουν με κενά. Το υφαντό του νου, μοιάζει να χρειάζεται ένα καλό μπάλωμα για να έχει λογική.
Τελικά το βρίσκει. 
Και βρίσκει και το κτίριο ταυτότητα.
Πρόκειται για το ξενοδοχείο "Γεράνιο", που όπως όλα δείχνουν ήταν πάρα πολύ όμορφο κάποτε, αλλά έμεινε να ερημώσει και να καταστραφεί.


Να γίνει άλλη μια εικόνα που η λίμνη την ξαναγεννά, για να προσφέρει στον επισκέπτη, όχι μόνο την αναμενόμενη θλίψη της καταστροφής, αλλά και μια νότα μυστηρίου για το άδοξο τέλος.


Η λίμνη βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα, στη λουτρόπολη του Καϊάφα και είναι πασίγνωστη για τις θερμές ιαματικές της πηγές που πηγάζουν από τα σπήλαια των "Ανιγρίδων Νυμφών" και "Γεράνιο Άνδρο". 
Απέχει μόλις 5 χιλιόμετρα από τη Ζαχάρω Ηλείας.


Λένε πως η κατάρα που κατάτρεχε τον αρχιερέα Καϊάφα για τη σταύρωση του Χριστού έδωσε στα νερά τη δύσοσμη μυρωδιά της ψυχής του.


Η ταμπέλα όμως στα Λουτρά του Καϊάφα λέει "Άρωμα Κενταύρου" και το εξηγεί.
Σας μεταφέρω αντιγράφοντας, για να μη σας κουράζω:

" Ο πληγωμένος Χείρων"
Πριν ο Ηρακλής ξεκινήσει το κυνήγι του Ερυμάνθου κάπρου, πέρασε απ' το γειτονικό δάσος της Φολόης για να συμβουλευτεί τον Κένταυρο Φόλο.
Ο Φόλος περιποιήθηκε τον προσκεκλημένο του κερνώντας τον το χιλιόχρονο κρασί των Κενταύρων που φύλαγε στη σπηλιά του.
Μόλις όμως άνοιξε το βαρέλι, η μυρωδιά γαργάλησε τα ρουθούνια των υπόλοιπων Κενταύρων που έξαλλοι άρχισαν να καλπάζουν κατά κει.
Στη συμπλοκή ο Κένταυρος Χείρωνας πληγώθηκε κατά λάθος απότα δηλητηριασμένα βέλη του Ηρακλή και ήρθε εδώ να πλύνει τις πληγές του.
Λένε πως από το αίμα του μύρισε το νερό.


"Ο εκδικητικός Νέσσος"
Άλλη παράδοση λέει πως από τη συμπλοκή στη Φολόη, γλίτωσε ο κένταυρος Νέσσος.
Έτρεξε στη γη των Αιτωλών και εγκαταστάθηκε στις όχθες του Εύηνου.
Μετά από χρόνια ο Ηρακλής με τη γυναίκα του χρειάστηκε να διασχίσουν τον Εύηνο..
Ο Νέσσος προσφέρθηκε να μεταφέρει τη Δηιάνειρα στη πλάτη, ενώ ο Ηρακλής θα περνούσε απέναντι κολυμπώντας.
Ο εκδικητικός Κένταυρος άρπαξε τη γυναίκα και προσπάθησε να τη βιάσει.
Ο Ηρακλής τον σημάδεψε και τον πέτυχε με το βέλος του.
Ο Νέσσος σύρθηκε ως εδώ για να πλύνει την πληγή του...

Και μια και η Φολόη γίνεται σημείο αναφοράς μπορείτε να την επισκεφτείτε ξανά, για να θυμηθείτε πατώντας εδώ...


Προχωράμε στο νησάκι της Αγίας Αικατερίνης που βρίσκεται στη λίμνη, μόνο και μόνο για να δούμε το ερειπωμένο ξενοδοχείο από κοντά.


Η φύση παλεύει να το καταπιεί κι εκείνο δεν αντιστέκεται στη δύναμή της.
Ίσως να το προσπάθησε κάποτε, αλλά όλα δείχνουν πως τώρα πια έχει παραδοθεί άνευ όρων!