Λευκάδα (Μύλος, Εγκρεμνοί, Πόρτο Κατσίκι)

Εγκρεμνοί

Στη Λευκάδα έχω να πάω (μισό να μετρήσω) 6 χρόνια ακριβώς, αν μετράω καλά και δεν ξεχνάω καμιά πιο πρόσφατη εξόρμηση!

Παλιότερα την επισκεπτόμουν συνέχεια. Πότε για να πάρω το καράβι από το Νυδρί, ή τη Βασιλική, για Σάμη και Φισκάρδο αντίστοιχα, αφού μέναμε Κεφαλλονιά γα χρόνια, αλλά κι αργότερα, που επιστρέφαμε στο λατρεμένο νησί, για διακοπές.

Επίσης, προ Κεφαλλονιάς και μετά Κεφαλλονιάς, την προτιμούσαμε για μονοήμερες εκδρομές με πολύωρες στάσεις (μία κάθε φορά) για μπάνιο στον Άγιο Νικήτα, στο Κάθισμα, στο Πόρτο Κατσίκι, αλλά και στη Νικιάνα και στον Πόρο και...όρεξη να έχεις να διαλέγεις μια και κάθε της παραλία είναι ένας ονειρικός προορισμός!

Συχνά δε, μέναμε εκεί δυο τρεις μέρες, ειδικά του Αγίου Πνεύματος που μας βόλευε και η αργία και περνούσαμε θεϊκά!

Η Λευκάδα είναι ένα καταπράσινο νησί, με πολλά βουνά που τα περισσότερα καταλήγουν σε εξαίσιας ομορφιάς παραλίες, σχεδιασμένες για να προκαλούν όλες τις αισθήσεις. 

Η φύση  μάλλον το παράκανε, αφού διάλεξε χωρίς φειδώ τις καλύτερες αποχρώσεις του μπλε, τις ανακάτεψε με άφθονο σμαραγδένιο και τις έριξε στο Ιόνιο!

Έχει όμορφα και γραφικά χωριά, ορεινά και παραθαλάσσια, άλλα κοσμοπολίτικα και άλλα πιο ήσυχα και απόμερα που θα σας γοητεύσουν.

Αφήστε όμως και την ίδια την πόλη της Λευκάδας να σας μαγέψει. Μη διστάσετε να περιπλανηθείτε στα δρομάκια της και να αφουγκραστείτε την πόλη που θα σας ξετυλίγει τα μυστικά της.

Πώς θα πάτε;

Οδικώς και θα φτάσετε ατσαλάκωτοι, χωρίς να έχετε σκάσει  σεντς σε καράβια και προπάντων χωρίς να θαλασσοδέρνεστε.

Μια γέφυρα θα περάσετε και ξαφνικά η Αιτωλοακαρνανία, θα γίνει Λευκάδα. Μαγικά πράγματα δηλαδή!

Αν θέλετε όμως ντε και καλά να θαλασσοδαρθείτε, γίνονται μονοήμερες κρουαζιέρες στα γειτονικά νησιά, μόνο για σας (και για εκατοντάδες άλλους)!

Κι αν το απωθημένο σας είναι ο Σκορπιός, σας θυμίζω πως πουλήθηκε πρόσφατα, οπότε με όσα μετρητά και να πάτε, δε θα τον στριμώξετε με τίποτα στις αποσκευές σας  ανάμεσα στα άλλα αναμνηστικά που θα κουβαλήσετε από εκεί. (Μην ξεχάσετε όμως να στριμώξετε κάνα κιλό φακές Εγκλουβής)...στοιχίζουν λίγο λιγότερο από το Σκορπιό, αλλά κάνουν καλύτερη σούπα!

Τι θα φάτε;

Όρεξη να έχετε και θα φάτε από όλα!

Και φακές που δεν τις τρώγατε ποτέ άλλοτε, εδώ θα τις φάτε!

Πού θα διασκεδάσετε;

Ολούθε κι όπου θέτε! 

Σας έχω εμπιστοσύνη και ξέρω πως θα είστε φρόνιμοι!

Πού θα κολυμπήσετε;

Εδώ είμαστε. 

Τραβάω χειρόφρενο και κατεβαίνω να σας δείξω τρεις από τις καλύτερες παραλίες του νησιού, μέσα από τις καταπληκτικές φωτογραφίες που μου έστειλε η καλή μου φίλη Γεωργία Μπισδούνη.

Ας ξεκινήσουμε με τον Μύλο!

Αν είστε καλομαθημένοι, μην πάρετε το μονοπατάκι από τον Άγιο Νικήτα, γατί θα αρχίσετε να με σιχτιρίζετε με το που θα ξεκινήσετε, και δε θα' θελα. 

Προτιμήστε καραβάκι το οποίο θα πάρετε από το ίδιο μέρος, ούτως ώστε να φτάσετε χωρίς ταλαιπωρία και να βρείτε και κέφι να τραγουδήσετε μεσοπέλαγα το Γλάρο του Χατζηδάκη, για να έχετε να θυμάστε το κατιτίς σας, κι εσείς και ο δόλιος ο βαρκάρης που θα σας μεταφέρει.

Οι φωτογραφίες έχουν το "λογότυπο" του blog για καθαρά τεχνικούς λόγους, αλλά ανήκουν όλες στη Γεωργία και την ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε, αλλά και για τις εικόνες που μου δάνεισε!

Η επόμενη παραλία που θα σας παρουσιάσω, πάντα μέσα από το φακό της Γεωργίας, είναι οι Εγκρεμνοί, στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού στους οποίους, θα αναγκαστείτε να κατεβείτε 350 περίπου σκαλοπάτια για να τη φτάσετε.

Μπροστά στην πιλάλα (ε τι, με το πάσο μας θα κατεβούμε;) τύφλα να 'χει το πιλάτες! Ανασκουμπωθείτε, ή κάντε κοπάνα από το μάθημα και πάρτε πάλι καραβάκι. 

Από Βασιλική αυτή τη φορά, αν δε με απατά η μνήμη μου, που το πιθανότερο είναι να με απατά, οπότε ρωτήστε καλύτερα πριν μπαρκάρετε και σας ψάχνω σε άλλο νησί, γιατί ρωτώντας πας παντού και όχι μόνο στην Πόλη!

Λόγια δεν έχω να περιγράψω τη συγκεκριμένη παραλία με την ασύγκριτη ομορφιά, επειδή μόνο από ψηλά την έχω δει, οπότε σας αφήνω να απολαύσετε τις φωτογραφίες και το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα, όσο ψαχουλεύω στη μνήμη μου λεπτομέρειες για την επόμενη παραλία, που έχω επισκεφτεί πολλάκις!

Και φτάνουμε στο ανυπέρβλητο, το μοναδικό, το αξεπέραστο Πόρτο Κατσίκι, το οποίο βρίσκεται λίγο μετά τους Εγκρεμνούς κι έχουμε οικογενειακώς τιμήσει με την παρουσία μας ουκ ολίγες φορές!!!

Και κάτι τέτοιες στιγμές αναρωτιέμαι!

Μάνα είμαι εγώ; 

Άλλοι γονείς πηγαίνουν σε ήρεμες παραλίες τα παιδιά τους, τα μπουκώνουν κεφτεδάκια, ενώ στέκονται με τα χέρια στη μέση φωνάζοντας να μην πάνε στα βαθιά, κι εγώ τα βούταγα κατευθείαν στα βαθιά τα δικά μου. Και βούταγα μαζί τους!

Κι εδώ κατεβαίνουμε πολλά σκαλοπάτια, όχι τόσα πολλά όσο πριν, αλλά κάμποσα. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, η εναλλακτική (αυτή με το γλάρο, παίζει κι εδώ)!

Τι να πω για το Πόρτο Κατσίκι που δεν έχει ειπωθεί. Μέχρι τραγούδι μπορώ να γράψω γι' αυτό, αλλά μην ανησυχείτε, δε θα το κάνω!

Θα πω μόνο πως όταν ονειρεύομαι θάλασσα σε αυτό (και στον Μύρτο της Κεφαλλονιάς) βουτάω με τη φαντασία μου!

Μπορεί στις φωτογραφίες να έχει λίγο κυματάκι, πιστέψτε με, μπορεί και να το παρακάνει, αλλά όταν έχει τις καλές του είναι κυριολεκτικά παράδεισος!

Απλά δε θα πάτε αν φυσάει και θα προτιμήσετε μια παραλία απάνεμη!

Στη Λευκάδα το μόνο πρόβλημά σας θα είναι πως δε θα ξέρετε που να πρωτοπάτε και τι να πρωτοδείτε!

Θα σας αφήσει όμως με τις καλύτερες εντυπώσεις, ό, τι κι αν διαλέξετε!

Οι φωτογραφίες έχουν το "λογότυπο" του blog για καθαρά τεχνικούς λόγους, αλλά ανήκουν όλες στη Γεωργία και την ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε, αλλά και για τις εικόνες που μου δάνεισε!