Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019

20ο Παίζοντας με τις λέξεις (Συμμετοχές 1 - 7)


Το 20ο "Παίζοντας με τις λέξεις" μας έδωσε 17 υπέροχες συμμετοχές και οι λέξεις: γένια, απλότητα, σύντροφος, λαός, ελιά, καθόλου εμπόδιο δεν στάθηκαν στη δημιουργία.
Θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που είστε εδώ, είτε συμμετέχοντας, είτε βαθμολογώντας.
Αυτό το παιχνίδι υπάρχει χάρη σε σας!

Η σειρά των συμμετοχών βγήκε με κλήρωση και αυτές μοιράστηκαν σε δύο αναρτήσεις για να τις απολαύσετε, αλλά και να τις βαθμολογήσετε.
Αν δείτε κάποιο λάθος, σας παρακαλώ να μου το επισημάνετε!
Αν αφορά συμμετοχή καλό θα είναι να γίνει στο μέιλ μου almikr@gmail.com


Βαθμολογείτε 5 συμμετοχές

3 βαθμούς παίρνει η συμμετοχή που σας άρεσε περισσότερο, 
2 η επόμενη και από 
1 βαθμό δίνετε σε τρεις ακόμα συμμετοχές που σας άρεσαν!

Για την αποφυγή αδικιών πρέπει να μπουν όλοι οι βαθμοί.
Δεν μπορείτε φυσικά να βαθμολογήσετε τη δική σας συμμετοχή!
Κρατάτε κρυφή τη συμμετοχή σας και δεν τη δημοσιεύετε μέχρι να λήξει το παιχνίδι.

Τις βαθμολογίες θα τις γράψετε στα σχόλια, κάτω από αυτή την ανάρτηση μέχρι και τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 6 Δεκεμβρίου
Το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα.
Ο νικητής, ή η νικήτρια, θα λάβει ένα συμβολικό δώρο.
Καλή ανάγνωση!




1. Κωστής ο ατυχής

Σε ορεινό χωριό
σε εποχή μακρινή
ζούσε της χήρας ο μονάκριβος
Κωστής ο ατυχής.
Δεν ήταν άντρας δυνατός
με πλάτες φαρδιές
καβάλα στ' άλογο
να πηδάει τις πλαγιές.
Γένια δεν είχε πυκνά
σύντροφος δεν τον καρτερούσε με ελιά
στο μάγουλο
Δεκατριών χρονών παιδί ήτανε
άγουρο.
Κουβαλούσε ένα σακί
μα δεν βάσταξε
λύγισε σ' ένα δέντρο χάμου
Κλωτσιά ο αφέντης του' ριξε
για πάντα τα μάτια σφάλισε.
Τραγούδι έγινε ο Κωστής του γάμου!
"Κωστής ο ατυχής"
και περιπαίζει ο λαός
την απλότητα του Θανάτου.




2.  Οι διπλανοί μας

Ρεύμα δεν είχαν...
Με μια λάμπα πετρελαίου προσπαθούσε να διαβάσει τη μικρή της, σκεπασμένες με μια κουβέρτα, μια και ο χειμώνας είχε ήδη κάνει αισθητή την παρουσία του.
Το ήξερα ότι το διπλανό σπιτάκι περνούσε δύσκολα. Όλοι το γνωρίζαμε και δεν ήταν οι μόνοι.
Άλλη μια οικογένεια που δοκιμαζόταν άγρια. Τα δυο μικρά παιδιά ξεχνούσαν την πείνα τους με ζαχαρόνερο  πολλά κρύα βράδια. Ο μπαμπάς έψαχνε για δουλειά μετά από το κλείσιμο της εταιρείας που εργαζόταν.  Α, όχι δεν έκλεισε φυσιολογικά. Πτώχευσε  και  το αφεντικό κρυφά, τα μεταβίβασε στη νέα του εταιρεία για να μη δώσει αποζημιώσεις.
Μα στην μικρή πόλη που ζούσαν δεν υπήρχαν μεροκάματα. ''Μια  δουλειά,  ό,τι  να ναι'', έλεγε ο σύζυγος... ''Ασχολούμαι με οτιδήποτε''.  Παρακαλούσε, έτρεχε να βρει ένα μεροκάματο έστω. Καθάριζε κάποιο χωράφι που και που, μαστόρευε μια χαλασμένη πόρτα, έτσι να βγαίνει το λίγο φαγητό του μήνα. Αλλιώς, ψωμί και ελιά ήταν η καθημερινή διατροφή. Ένα όσπριο, λίγα λαχανικά ήταν τις καλές ημέρες.
Σχολείο πήγαινε η μεγάλη κόρη κι έτσι έτρωγε το γεύμα που πρόσφεραν . Αν περίσσευε, έφερνε και για τη μικρή.
Τα ξέραμε όλοι, βοηθούσαμε όπως μπορούσαμε. Μα ήμασταν λίγοι.  Και ήταν πολλοί...Τα  οικονομικά μας δεν ήταν και ανθηρά. Και δεν μπορούσες να βοηθήσεις όπως ήθελες πάντα.
 Αλλά υπήρχαν και θέματα υγείας. Η μητέρα έπασχε από τα νεφρά της. Πώς να δουλέψει; Αναγκαζόταν να μείνει σπίτι με τα παιδιά. Μέσα στην απλότητά της παρακαλούσε το Θεό για βοήθεια.
Και η Εκκλησία βοηθούσε, αλλά πολλές οι ανάγκες είπαν και λίγα τα συσσίτια
Εκείνη και ο σύντροφός της έψαχναν λύσεις... να φύγουν; Και πώς; Πού θα μείνουν με δυο μικρά παιδιά; Να φύγει εκείνος, εκεί κατέληξαν. Στην πρωτεύουσα μπορεί να έβρισκε δουλειά...
Για κοίτα πού φτάνει ο άνθρωπος, να χωρίζει από την οικογένειά του.
''Όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια'' λέει ο λαός και το ίδιο επαναλαμβάνουν πολλοί συμπολίτες μας που έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν. Το κρίμα στο λαιμό τους!
Αναστέναξα βαθιά.
Το βλέμμα μου έπεσε στην τηλεόραση. Να ξεχαστώ, να θυμώσω, να κοιμίσω το νου, να μην νοιώθω, αυτό μας χαρίζει η τηλεόραση.
''.....437.500 δολάρια πουλήθηκαν σε δημοπρασία αθλητικά παπούτσια '' έλεγε ο παρουσιαστής.
Πω πω πόσα χρήματα!
Να ακούς και να σου σηκώνεται η τρίχα.
Τι καλά που δεν είχε ρεύμα η διπλανή μου οικογένεια!
Κοίτα ειρωνεία! Δες  τόσοι άνθρωποι πού ξοδεύουν τα λεφτά τους, ενώ μπορούν να ταΐσουν δεκάδες παιδιά.
Μα  πού συμβαίνουν όλα αυτά;
Δίπλα μας,παραδίπλα μας;
Ή μήπως σε άλλον πλανήτη;




3. Κλέφτες των ονείρων μας


όλοι εκείνοι που έρχονται προς εμάς κρατώντας (ή κραδαίνοντας άραγε;) εμφατικά τον κλάδο της ελιάς τους και τα παχιά τους λόγια καλά ζυγισμένα. Ζητάνε την έγκριση και την αποδοχή μας. Κι αυτοί σε αντάλλαγμα -λένε και μας τάζουνε- ΘΑ μας βοηθήσουν!
Μα τι χρειάζεται ο λαός, αλήθεια ξέρουν;  Όχι πες μου τι χρειάζεται, πέρα από λίγη ντομπροσύνη και λίγη απλότητα; Όχι, όχι δεν είπα λιτότητα. Πάλι παράκουσες; Για απλότητα και αυθεντικότητα μιλάω!
Μα δεν υπάρχει στις τσέπες τους ρε φίλε, (σύντροφε καλέ μου) ούτε δράμι περηφάνιας και φιλότιμο. Δεν είναι ότι έχουν καβούρια. Είναι που τά 'κλεψαν κι έπειτα σαν γνήσιοι κλέφτες, τα πούλησαν όλα... Τούτοι εδώ, οι δικοί μας κλέφτες, είναι οι χειρότεροι όλων. 
Έχουν τα γένια, μα όχι τα χτένια. Τα ξεπούλησαν κι αυτά! 
Κι έτσι απομείναμε εγώ κι εσύ και ο παράλλος να γράφουμε για τη μοίρα μας, να την κάνουμε στιχάκια, να την μοιρολογάμε.
Εγώ όμως έγκωσα στα μοιρολόγια.
Δεν βολεύομαι στα μαύρα άλλο.
Και έχω διαβάσει και Καζαντζάκη και τον πιστεύω.
Εγώ είμαι το φως. Εγώ και το σκοτάδι μου!




4.  ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑΚΙ


Η Μεγάλη ελιά λύγισε κάτω από την ωμή δύναμη του εκσκαφέα. Η Σκόνη σκέπαζε τα πάντα. Το παλιό σπίτι έκλεινε αγέρωχα τον κύκλο ζωής του. Κάθε τι μετατρέπονταν σε σωρό από ερείπια.

Στεκόμουν συγκινημένος με ανάμικτα συναισθήματα. Το παλιό έφευγε δίνοντας τη θέση του στο όνειρο του αύριο. Συγκίνηση, νοσταλγία, προσδοκία. Όλα μαζί ανάμικτα.

Περπατώντας στα ερείπια άξαφνα στραβοπάτησα σε έναν τσιμεντόλιθο. Το πόδι μου γύρισε και ένας καθαρός μεταλλικός ήχος ξεχώρισε. Ένα παλιό σιδερένιο κουτί έστεκε κάτω απ το πόδι μου. Για τα καλά παραμορφωμένο, γερμένο στο πλάι. Έσκυψα να το τραβήξω πέρα και τότε το είδα να πέφτει.

Ένα μικρό ραδιόφωνο. Ένα τρανζίστορ εποχής 1970. Ένα λευκό Phillips με ασημένια πλάκα και μια κόκκινη βελόνα που ξεχώριζε μέσα στην απλότητά του. Κάπου το ήξερα αυτό το τρανζίστορ! Το κράτησα στο χέρι μου, φύσηξα τις σκόνες που το σκέπαζαν και τα μάτια μου έμειναν πάνω του. Το έφερα στην αγκαλιά μου. Σαν να ήθελα να το κρύψω σ’ αυτήν. Σαν να ήθελε και αυτό να με πάρει πίσω μακριά… 46 ολάκερα χρόνια.

“Εδώ Πολυτεχνείο… Εδώ Πολυτεχνείο”
“Πατέρα τι γίνεται;”
Με κοίταξε τρίβοντας τα γένια με το χέρι του.
“Ξεσηκωμός παιδί μου! Δεν ακούς;”
“Ποιος;”
“Φοιτητές και Λαός

Στα μαύρα χρόνια της χούντας, από τα επτά μου, είχα ήδη μυηθεί σε εκείνες τις βασικές έννοιες. Ολάκερη οικογένεια, μητέρα, γιαγιά, ο πατέρας και εγώ εκεί! Γύρω από το μικρό ραδιόφωνο. Που εκείνη τη νύχτα της 17ης Νοέμβρη είχε μια ξεχωριστή θέση και σημασία στη ζωή μας. Ήταν ο κοινωνός μας με εκείνους που μάχονταν και τους συντρόφους τους.

“Έβγαλαν τα τανκς στους δρόμους!” είπε πνιχτά η μητέρα μου.
“Καταραμένοι”, συμπλήρωσε η γιαγιά από δίπλα.
“Τα παιδιά πατέρα! Τι θα γίνουν τα παιδιά!”

Μας κοίταξε με μάτια υγρά, κόκκινα απ την ένταση και το ξενύχτι. Με τρεμάμενα χείλη ψιθύρισε.

“Απόψε είναι η βραδιά τους! Άκούστε! Γράφουν τη δική τους ιστορία!”
“Αδέλφια μας στρατιώτες! Πως είναι δυνατόν…..” ούρλιαζε ο εκφωνητής. Οι καρδιές σφίχτηκαν. Οι γροθιές μελάνιασαν στα χέρια. Το ραδιοφωνάκι έτρεμε στην αγκαλιά μας, στην παγωμένη ανάσα μας.
“Πατέρα θα τολμήσουν; θα γίνει σκοτωμός!” ψέλισσα.

Ύστερα…. φωνές… ο Εθνικός ύμνος, σιωπή! Αυτή η απέραντη θανάσιμη σιωπή. Το ραδιοφωνάκι έστεκε σιωπηρό, βουβό. Μόνο κάτι παράσιτα σφύριζαν δαιμονισμένα διαπερνώντας τα αυτιά μας.

“Μπάρμπα Γιάννη!”

Η Φωνή των εργατών με γύρισε πίσω.

“Τραβήξου ο εκσκαφέας ! Τι βρήκες εκεί;”

Είχε δίκιο. Παραμέρισα. Στην αγκαλιά μου κρατούσα πάντα το μικρό ραδιοφωνάκι.

“Κάτι απ τα παλιά μάστρο Θόδωρα”
“Κοίτα να δεις! Τρανζίστορ;”
“Ναι! Το παλιό μας ραδιοφωνάκι”

Με κοίταξε για λίγο. Πρέπει το πρόσωπό μου να ήταν σφιγμένο.

“Καταλαβαίνω…” είπε.
“Σ’ αφήνω με τις αναμνήσεις, πάω να μαζέψω τα μπάζα, πρόσεχε!”

Στάθηκα με τη πλάτη στον απέναντι τοίχο. Μέσα απ τις σκόνες έβλεπα το σιδερένιο δράκο να ισοπεδώνει τα υπόλοιπα. Στα χέρια μου εξακολουθούσα να κρατώ ευλαβικά εκείνο το μικρό λευκό ραδιοφωνάκι σπονδή στο πέρασμα του χρόνου και στις αναμνήσεις. Κάτι απ το χθες ενώθηκε με το σήμερα. Είχε επιστρέψει ξανά στη ζωή μας"





5. Υπήρχε λόγος...


     - Ελιά δεν έχει, Παντελή; είπε ο Στέφανος, βλέποντας το πιατάκι που συνόδευε το κυριακάτικο ουζάκι του.
      Ο Παντελής έκανε μεταβολή και κατευθύνθηκε προς το καφενείο.
     - Ελιές τέλος, είπε άγρια.
     - Τι είπα; είπε απορημένα ο Στέφανος.
     - Τι να σου πω; είπε ο Φάνης, που καθόταν παραδίπλα. Τις τελευταίες μέρες είναι σαν να τον τσίμπησε μύγα.
     - Και με τις ελιές τι τον έπιασε;
     - Ποιος να ξέρει;
     - Μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε, είπε ο παπα-Φώτης, που καθόταν πιο πέρα. Ποιος ξέρει τι μαράζι βασανίζει καθενός την ψυχή!
     Ο Παντελής ξαναβγήκε με ένα πανί στο χέρι και άρχισε να καθαρίζει ένα τραπεζάκι.
     - Αλήθεια, Παντελή, είναι αλήθεια αυτό που μου είπε η γυναίκα μου; ρώτησε ο Λάμπρος, που μαζί με τον Αντρέα έπαιζαν τάβλι.
     - Τι σου είπε η γυναίκα σου; ρώτησε ο Παντελής και τον αγριοκοίταξε.
     - Αρραβώνιασες το Βασίλη;
     - Ναι, είπε ο Παντελής και συνέχισε το καθάρισμα.
     - Και δε λες τίποτα, βρε τζαναμπέτη, να σου ευχηθούμε;
     - Πώς το λένε το κορίτσι; ρώτησε ο Φάνης. Πού το γνώρισε;
     - Πότε ο γάμος; ρώτησε και ο Στέφανος.
     - Ώχου, δε με παρατάτε, κουτσομπόληδες; είπε ο Παντελής και ξαναμπήκε στο καφενείο.
    - Μα γιατί κάνει έτσι; είπε ο Αντρέας.
    - Αφήστε, είπε ο Στέφανος, θα μας τα πει όλα ο Βασίλης.
    Ένας νεαρός μόλις είχε φτάσει.
    - Καλώς τον τον αρραβωνιάρη, είπε ο Αντρέας, μόλις ο νεαρός έφτασε στο καφενείο.  Τι γένια είναι αυτά, καλέ;
    Ο Βασίλης χάιδεψε το πηγούνι του.
    - Δεν είναι γένια, μπαρμπα-Αντρέα, μούσι είναι.
    - Και ποια η διαφορά;
    - Το μούσι είναι περιποιημένο.
    - Α, καλά…
    - Τι μάθαμε, αρραβωνιάστηκες; είπε ο Στέφανος.
   Ο Βασίλης χαμογέλασε αμήχανα.
    - Πού το μάθατε;
    - Μου το είπε η γυναίκα μου, είπε ο Λάμπρος. Της το είπε η μάνα σου. Αλήθεια είναι;
    - Αλήθεια.
    - Πώς τη λένε;
    - Εύα…
    - Ωραίο όνομα!
    - Και πού την γνώρισες; Με το τσιγκέλι σου τα βγάζουμε!
    - Στην σχολή.
    - Α, συμφοιτήτρια!
    - Μη μου πεις ότι είναι και από τα μέρη μας!
    - Ποια μέρη μας, μπαρμπα-Φάνη; Αθηναία είναι, Αθηναία, και από πολύ καλή οικογένεια... Κόρη διπλωμάτη.
    - Α! Ώστε γι’αυτό είναι έτσι ο πατέρας σου; Συγγένεψε με την αριστοκρατία και δε θέλει παρτίδες με τον απλό λαό;
    - Ο πατέρας μου; Γιατί, τι σας είπε;
    - Τίποτα.
    - Δεν ξέρω τι λέτε, η Εύα είναι η προσωποποίηση της απλότητας.
    - Πότε θα γίνει ο γάμος; ρώτησε ο παπα-Φώτης.
    - Αργεί ακόμα, παπα-Φώτη. Προς το παρόν, απλώς συζούμε.
    - Δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα μοντέρνα, παιδί μου, η ένωση δύο ανθρώπων πρέπει να ευλογείται από το Θεό…
    - Θα γίνει και αυτό… Το σημαντικό είναι ότι είμαστε πρώτα σύντροφοι και αυτό από μόνο του αποτελεί τη βάση για μια αρμονική συμβίωση.
    - Και πότε θα μας την γνωρίσεις, καλέ;
    - Όπου να’ναι… Θα περάσει από εδώ για να πάμε μια βόλτα στο χωριό. Ήρθε εχθές το βράδυ και δεν πρόλαβε να το δει. Α, να τη, έρχεται!
    Μια λεπτή κοπέλα πλησίαζε με γοργά βήματα. Τα μακριά μαλλιά της ήταν λυτά.
     - Καλημέρα, είπε μόλις έφτασε στο καφενείο, και χαμογέλασε με μία τέλεια, αψεγάδιαστη οδοντοστοιχία.
     Κανείς όμως δεν είδε την τέλεια, αψεγάδιαστη οδοντοστοιχία. Όλοι είχαν εστιάσει την προσοχή τους στη μεγάλη, φουσκωτή κρεατοελιά που υπήρχε στο σαγόνι της...



https://maleviziotis.gr

6. ΛΙΟΜΑΖΩΜΑ

Η κυρά Μαριγώ έβαλε το κολατσιό στην βούργια, έκλεισε την πόρτα του σπιτιού της και χάιδεψε τον φουντωτό βασιλικό που βρισκόταν δίπλα στην πόρτα της. Η κόκκινη βαμμένη ντενέκα που ήταν φυτεμένος, ταίριαζε τόσο με το πράσινο φύλλωμα του!!
Το άρωμα του μοσχομύρισε γύρω. 
Το σπίτι της χτισμένο στην άκρη του χωριού, το τριγύριζε ένας πέτρινος αυλότοιχος που  είχε σκεπαστεί με τα χρόνια, με το αγιόκλημα και την βουκαμβίλια που είχαν σκαρφαλώσει επάνω του, στολίζοντας τον με το φύλλωμα και τα λουλούδια τους.
Ο κήπος της ήταν πανέμορφος γεμάτος με τριανταφυλλιές, ορτανσίες, γαριφαλιάς, ό, τι λουλούδι ήθελες θα το έβρισκες στην αυλή της.
Τα αγαπούσε πολύ η Μαριγώ τα λουλούδια της.
Τόσο πολύ, που όταν τα φρόντιζε τους τραγουδούσε κιόλας. Και ένα παράξενο πράγμα θαρρείς και εκείνα το καταλάβαιναν και της χάριζαν απλόχερα τα άνθη τους και τα αρώματά τους.
Πήρε το χωμάτινο μονοπάτι που έβγαζε στο λιόφυτό τους. Φέτος η χρονιά φαίνονταν καλή για το λάδι.
Οι Ελιές  ήταν κατάφορτες με τον χρυσό καρπό να κρέμεται από τα κλαδιά τους.
Έφτασε στο λιόφυτο και είδε από μακρυά κάτω από την ρίζα μιας ελιάς καθισμένο το Μανιωλιό της.
Ξενομπάτισα εκείνη, την είχε εντυπωσιάσει η ομορφιά του. Λεβέντης σκέτος
Τον αγάπησε για την απλότητα και την καλοσύνη του.
Τι κι αν πέρασαν τα χρόνια και άσπρισαν τα γένια του και τα μαλλιά του;
Για εκείνη θα είναι πάντα ο Μανωλιός της, ο σύντροφός της στα καλά και στα άσχημα. μαζί όλα αυτά τα χρόνια που πάλεψαν να αφήσουν μια περιουσία στα παιδιά τους και ήταν αυτή που τους βοήθησε να σπουδάσουν.
 -Καλώς την Μαριγούλα μου έλα κάθισε κοντά μου.Τι καλό μας έφερες κορίτσι μου; Για  να δω; Μοσχομυρίζει.
-Περίμενε βρε Μανωλιό μου όπου να 'ναι θα τελειώσουν τα παιδιά το ράβδισμα κάτω στην ρεματιά. Ξέρεις ε;
-Αμ δεν ξέρω Μαριγούλα μου; Ξεχνιούνται αυτά;
Τι έχει δει αυτή η ρεματιά!!
Σαν ελαφίνα έτρεχες να στρώσεις τα πάνινα δίχτυα
κάτω από τις ελιές.
-Και εσύ; Που αντί να ραβδίζεις τον καρπό, δεν άφηνες αφορμή να με ξεμοναχιάζεις να σου δώσω  ένα φιλί πριν να μας πάρει κανένα  μάτι.
-Θυμάσαι Μανωλιό μου τι γλέντια γινόταν όταν τελείωνε το λιομάζωμα; 
Τι κόσμος και λαός μαζεύονταν από τα γύρω λιόφυτα;
Έφευγε όλη η κούραση και τα μάτια έλαμπαν από  χαρά. 
Πού την βρίσκαμε τόση δύναμη και κουράγιο;
-Τα νιάτα ήταν Μαριγούλα μου. Να δες τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, δεν σου θυμίζουν εμάς;
-Έχεις  δίκιο καλέ μου είπε εκείνη και του χάιδεψε
το χέρι.
Μάνα... πατέρα τελειώσαμε, και του χρόνου! Είπαν εκείνα με ένα στόμα. Βεντέμα είχαμε φέτος. Χρυσάφι θα είναι το λάδι μας.
Δόξα το Θεό παιδιά μου να είστε καλά.
Ελάτε να φάτε να ξεκουραστείτε φώναξε η μάνα η Μαριγούλα και έστρωσε το λευκό της τραπεζομάντιλο βάζοντας επάνω του κόσμου τα καλούδια.
Και να τα ντολμαδάκια, ο ντάκος με ντομάτα και φέτα, το απάκι οι μπουμπουριστοί χοχλοί, χορτοπιτάκια, τυροπιτάκια, ελιές και φυσικά κρασί για να το γιορτάσουν.!!
Και του χρόνου..στην υγειά σας μάνα πατέρα.!!! 




7. «Ο μυστικός δείπνος»

 «Φάτε!... και τσιμουδιά σε κανέναν! Κινδύνεψα για πάρτη σας να μπω στο μάτι του Κυκλώνα. Παρόλο που δε μάτωσε ρουθούνι και δεν τσακίστηκε παραθυρόφυλλο, το τομάρι μου, παρολίγο,  να κρεμαστεί  στην κάνη τους. Η ζωή μου θα κόστιζε  όσο το  πάτημα της σκανδάλης για να με στείλουν στον απόπατο!

Πάλεψα, πολύ, να πάρω τούτη την απόφαση. Δεν το χωρούσε η καρδιά μου να σας βλέπω να σέρνεστε στις χωματερές για μουχλιασμένο ξεροκόμματο. Παίζοντας  το κεφάλι μου, κορώνα γράμματα, φρόντισα να χορτάσω την πείνα σας: τώρα, εσείς,   φροντίστε τα υπόλοιπα. Τα μάτια σας δεκατέσσερα! Οι προδότες παραμονεύουν παντού. Ποτέ δεν τους φώτισε το άστρο της Βηθλεέμ και χτυπούν στο ψαχνό δικαίους και αδίκους.  

Το μόνο αμάρτημα μου - αν λέγεται αμάρτημα, είναι που αλάφρωσα του Άφρονα το μερτικό. Κρυμμένο το ‘χε σε χέρσο αμπελοχώραφο, στις ρίζες μιας χιλιόχρονης ελιάς.. Αν και έχω μάθει να κάνω μόνος τη δουλειά μου, με μοναδικό σύντροφο τον εαυτό μου, η κακορίζικη κατάντια μας δεν μ’ άφησε να κρατήσω το όφελος για πάρτη  μου! Η μπότα του κατακτητή έχει ρημάξει τα πάντα. Ο λαός αγκομαχώντας σέρνεται στις ράγιες των εξπρές για ένα καλύτερο αύριο και ο δήμιος καραδοκεί να μας  τσακίσει τα κόκαλα με απερίγραπτη αγριότητα.

Μπούχτισα, να ζω τη βαρβαρότητα! Από γεννησιμιού με πνίγει η αδικία. Το άδικο μοίρασμα. Κάποιες σαπιοκοιλιές να κατεβάζουν τον αγλέουρα και με ανερυθρίαστη ελαφρότητα να τυμπανίζουν  πως ζούνε με απλότητα. Στην υγειά μας, λοιπόν, και μη ξεχνάτε: στον δίκαιο αγώνα κρύβει η ζωή τα κάλλη της», είπε ο ληστής κι έτριψε με ροζιασμένα χέρια τα δασιά γένια του.



Για να διαβάσετε τις συμμετοχές 8-17 πατήστε εδώ!

38 σχόλια:

  1. Βαθμολογία : 7. «Ο μυστικός δείπνος» : 3
    Βαθμολογία:11. ΜΕ ΕΝΑ ΑΡΛΕΚΙΝ, ΞΕΧΝΙΕΣΑΙ: 2
    Βαθμολογία :9. Ωδή στην Ελλάδα : 1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα,Μαρία μου!
    Οι άσσοι μου πάνε στα:5,7 και 13,αν και θεωρώ ότι τα αδικώ.
    Οι δύο βαθμοί μου στο 11,τη συμπόνεσα!
    Και οι τρεις βαθμοί μου στο 15:"Αυτά παθαίνω". Γέλασα-σα δε ντρέπομαι- με τον πόνο της! Χεχε
    Φιλιά πολλά!
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι όμορφα!
    Το γεγονός ότι μετά από τόσο καιρό μαζεύτηκαν 17 (υπέροχες) συμμετοχές, το θεωρώ μεγάλη επιτυχία!
    Μπράβο σε όσους δεν αφήνουν το παιχνίδι μας να σβήσει και κυρίως σε εσένα Μαρία μου
    που το κρατάς ζωντανό. Σήμερα, μετά την ανάγνωση των συμμετοχών, ζεστάθηκα κι εγώ και πήρα απόφαση
    για το Συμπόσιο!
    Αφήνω όμως την πολυλογία και προχωρώ στο παρασύνθημα:

    Οι 3 βαθμοί μου πάνε στη συμμετοχή #13 Δημιουργική απασχόληση,.
    Αυτή η αγγελία δεν περνάει απαρατήρητη!

    Το ίδιο μου άρεσε και η συμμετοχή #10 Ο ύμνος της ψευδαίσθησης.
    Αλλά παίρνει τους 2 βαθμούς μου, γιατί δεν έχω δύο 3αρια, δυστυχώς!
    Πόσο ιδιαίτερο... Μπράβο στον δημιουργό!

    Τα ασάκια μου πάνε στις συμμετοχές:
    #7, #9 και #12

    Μπράβο σε όλους μας!
    Μαρία μου πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αφού καταγγείλω την εξωφρενικά υψηλή ποιότητα των συμμετοχών, που μας δυσκολεύει να διαλέξουμε (και με την ψυχολογία του Black Friday/Saturday/Sunday, που μας κάνει να τα θέλουμε όλα, λέμε τώρα!), και αφού "πετσόκοψα" με απονιά τουλάχιστον τρεις συμμετοχές που θα μπορούσαν κάλλιστα να πάρουν έναν βαθμό, κατέληξα στις εξής πέντε συμμετοχές, τις οποίες, ύστερα από παρ'ολίγον κλήρωση, αποφάσισα τελικά να βαθμολογήσω ως εξής:
    3 βαθμούς δίνω στο 4 (ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑΚΙ), επειδή ήταν καλογραμμένο και προφανώς, κατ'εμέ, βασισμένο σε πραγματικές μνήμες (έχω εντοπίσει, νομίζω, και τον "δράστη"), και φυσικά επειδή μου άρεσε πολύ.
    2 βαθμούς δίνω στο 13 (Δημιουργική απασχόληση), επειδή ήταν γραμμένο με εξαιρετικό χιούμορ (και εδώ, νομίζω, ότι τον τσάκωσα τον δράστη) και επειδή είμαι οπαδός της δημιουργικής απασχόλησης.
    1 βαθμό δίνω στο 6 (ΛΙΟΜΑΖΩΜΑ), που είναι ένας ύμνος στις ρίζες μας, με την ευρύτερη έννοια (και εδώ νομίζω ότι εντόπισα τον "δράστη").
    1 βαθμό δίνω στο 11 (ΜΕ ΕΝΑ ΑΡΛΕΚΙΝ, ΞΕΧΝΙΕΣΑΙ!!!!!!!), επειδή ξεχάστηκα και δεν του έβαλα τους 3 βαθμούς, αστειεύομαι, επειδή ήταν μια συμμετοχή καλογραμμένη και με άφθονο χιούμορ, κάτι που βρίσκεται κοντά σε αυτά που θα μπορούσα να γράψω κι εγώ (και εδώ κλείνω συνωμοτικά το μάτι στον "δράστη").
    1 βαθμό δίνω στο 15 (Αυτά παθαίνω....), που επίσης θα μπορούσε να έχει πάρει και 3 βαθμούς, διότι ήταν και αυτό γραμμένο με χιούμορ και το απόλαυσα καθώς το διάβαζα (εδώ η μαντεψιά μου είναι λίγο πιο φλου, ο "δράστης" κινείται περισσότερο στις σκιές, αλλά αν τελικά τον εντόπισα και τις πετύχω όλες τις μαντεψιές, θα ανοίξω τηλεφωνική γραμμή προβλέψεων).
    Αυτά τα... ολίγα. Συγχαρητήρια σε όλους, πραγματικά δυσκολεύτηκα πολύ να αποφασίσω.
    Καλό υπόλοιπο Κυριακής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενημερώνω ότι αποσύρθηκε μια συμμετοχή και συγκεκριμένα η 14 μετά από επιθυμία της δημιουργού. Αυτό δεν επηρεάζει καθόλου τη συνέχεια του παιχνιδιού οπότε συνεχίζουμε κανονικά!
    Επίσης γα τον ίδιο λόγο σβήστηκε το πρώτο σχόλιο με βαθμολογία, μια και όσοι παρακολουθήσατε ήδη θα διαπιστώσατε ότι δεν ακολουθούσε τους κανόνες του παιχνιδιού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι κυρία μου δεν ακολουθούσε τους κανόνες του παιχνιδιού..μια χαρά τους ακολούθησα..απλά δεν βρήκε τιποτα άλλο αξιολογο να βαθμολογήσω..Ποτέ κανείς δε με καταπίεσε να αξιολογήσω κάτι που δε με αγγίζει..και δεν το θεωρώ άξιο βαθμολογίας..Δημοκρατία έχουμε..τα διάβασα όλα και ξεχώρισα αυτά..με το ζόρι ντε και καλά να βαθμολογήσω το απόλυτο τίποτα ?Ελεος πια..Συνεχίστε το παιχνιδάκι σας..δε με αφορά..πορεύομαι μοναχικά με τις σκέψεις μου και δεν αλλοιώνω το χαραχτήρα μου στην πορεία μου..Πράττω ό,τι με αγγίζει..Δεν έχω αντοχές άλλες για τα επιφανειακά..Να περνάτε καλά..Με εκτίμηση..κ. Σοφία..

      Διαγραφή
    2. Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι να βαθμολογηθούν πέντε συμμετοχές. Οτιδήποτε άλλο σαφέστατα και δεν ακολουθεί τους κανόνες. Τα πράγματα είναι απλά και απορώ που δεν το καταλαβαίνετε.
      Η μόνη "καταπίεση" που έκανα ήταν ένα απλό σχόλιο κάτω από το αρχικό δικό σας με τη "λειψή" βαθμολογία, που απλώς θύμιζε τους κανόνες.
      Για την αλήθεια του πράγματος επαναφέρω τα σχόλια από τα ανεπιθύμητα, μια και ο λόγος που τα έκρυψα ήταν ακριβώς αυτή η απαξιωτική συμπεριφορά προς τους άλλους δημιουργούς που οφείλω να προστατεύω.
      Δημοκρατία έχουμε, αλλά δε νομίζετε ότι είναι τουλάχιστον φασιστική, αλλά και παρανοϊκή μια τόσο κακή συμπεριφορά χωρίς μάλιστα να σας προκαλέσει - προσκαλέσει ποτέ κανείς;
      Δεν σας κάλεσα εδώ και δε σας έδιωξα από εδώ ποτέ! Μόνη σας ήρθατε, μόνη σας μου στείλατε μέιλ για απόσυρση της συμμετοχής σας, μόνη σας προσβληθήκατε, και μόνη σας θέλατε και καυγά.
      Ναι νομίζω ότι καλύτερη είναι για σας η μοναχική πορεία αν κρίνω από τη συμπεριφορά σας και την απαξίωση όλων των άλλων.

      Διαγραφή
    3. Δυστυχώς μόνο το αρχικό σχόλιο κατάφερα να επαναφέρω, αφού τελικά τα σχόλια απαντήσεις διαγράφονται από το σύστημα. Δεν πειράζει, είχαν μείνει αρκετές ώρες ορατά ώστε να τα έχουν δει ήδη οι περισσότεροι.

      Διαγραφή
    4. Σημεία των καιρών..Δεν θα χαλάσω άλλο χρόνο..Η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια..το εύπεπτον ..σιγά μην χαλάσω και σάλιο να καυγαδίσω για τα παραμυθάκια..Άντε κοπέλλα μου..καλές γιορτές ναχεις..

      Διαγραφή
    5. Χαίρομαι που μας φέρατε την ποιότητα και τη μόρφωση απαξιώνοντας και προσβάλλοντας!
      Καλές γιορτές επίσης!

      Διαγραφή
    6. "...Σιγά μην χαλάσω και σάλιο να καυγαδίσω για τα παραμυθάκια...."

      Μάλιστα! Είμαι από το 2004 στο χώρο των bloggers. Τέτοιο πικρόχολο και μικρόψυχο σχόλιο δεν έχω διαβάσει ξανά! Κρίμα. Ας έχουμε καλά Χριστούγεννα μπας και το Πνεύμα....

      Διαγραφή
    7. Μαρία μου, σβήσε όλα τα σχόλια να ξεμπερδεύεις! Δεν υπάρχει λόγος να χαλιέσαι. Καλή μας συνέχεια στο υπέροχο δρώμενό σου! Και όπως πάντα: ας κερδίσει ο καλύτερος!

      Διαγραφή
  6. Καλημέρα κι από μένα σε όλους! Μαρία μου σ' ευχαριστούμε πολύ για το υπέροχο παιχνίδι σου και για την διοργάνωση σου που είναι υπέροχη όπως πάντα! Μα να μη χάνεσαι βρε παιδί... θα σου έλεγα αν δεν το πάθαινα κι εγώ συχνά πυκνά χαχα... Λοιπόν έχουμε και λέμε για τις συμμετοχές που πάντα είναι ποιότητας και μας δυσκολεύουν:
    Από 1 βαθμό δίνω στα
    15 ''Αυτά παθαίνω'' το έχω βιώσει το γεγονός και το κατανοώ απόλυτα
    9 ''Ωδή στην Ελλάδα'' για την Ελλάδα ρε γμτ που την περιγράφει τόσο όμορφα και σωστά
    5 ''Υπήρχε λόγος'' που επίσης μου θύμισε διάφορα
    Τους 2 βαθμούς τους δίνω στο 2 ''Οι διπλανοί μας'' ακριβώς γιατί θίγει με πολύ ωραίο τρόπο την τεράστια ανισότητα στη ζωή μας που αν πριν φαινόταν κάπως τώρα κάνει τεράστιο ΜΠΑΜ, και
    Τους 3 βαθμούς μου στο 11 ''Με ένα Άρλεκιν ξεχνιέσαι'' που με ξέρανε στα γέλια και που είναι τόσο όμορφα περιγραφικό όσο και πραγματικό!
    Τα φιλιά μου σε όλους καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαρία μου, συγχαρητήρια σε όλους! ΥΠΕΡΟΧΕΣ συμμετοχές! Μακάρι να είχα περισσότερους βαθμούς να δώσω!!!
    Λοιπόν:
    3 βαθμοί στο 4. Το ραδιοφωνάκι. Γιατί με συγκίνησε
    2 βαθμοί στο 13. Δημιουργική απασχόληση. Γιατί γέλασα πολύ
    1 βαθμός στο 2. Ο ύμνος της ψευδαίσθησης. Για τη ροή του λογοτεχνικού λόγου
    1 βαθμός στο 7. Ο μυστικός δείπνος. Γιατί συμπάθησα το ληστή!!!
    1 βαθμός στο 15. Αυτά παθαίνω. Γιατί συμπάσχω!!!

    Πολλά φιλιά σε όλους και καλή επιτυχία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ουπς! Συγνώμη!
      Διορθώνω τη βαθμολογία μου.
      Οι 3 βαθμοί στο 4, όπως γράφω πάνω.
      Οι 2 βαθμοί στο 13, όπως γράφω πάνω.
      1 βαθμός στο 10. Ο ύμνος της ψευδαίσθησης (ζητώ συγνώμη που έγραψα "στο 2")
      1 βαθμός στο 7, όπως γράφω πάνω.
      1 βαθμός στο 15, όπως γράφω πάνω.

      Φιλάκια!!!!!!!!

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα και καλό μήνα να έχουμε!
    Μαράκι μου καλή δύναμη με το παιχνίδι μας κι ευχαριστούμε από καρδιάς για τη φιλοξενία και την περιποίηση!
    Ωραία "σοδειά" μαζέψαμε πάλι. Οι βαθμοί μου πάνε στα παρακάτω:
    3 βαθμοί στο απολαυστικό #11. ΜΕ ΕΝΑ ΑΡΛΕΚΙΝ, ΞΕΧΝΙΕΣΑΙ!
    2 βαθμοί στο συγκλονιστικό #10. Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗΣ
    Και οι άσσοι:
    Στο γεμάτο μυρωδιές, γεύσεις και εικόνες: #6. ΛΙΟΜΑΖΩΜΑ
    Στο καθηλωτικό #7. «Ο μυστικός δείπνος»
    Στο ολιγόλογο, μα τόσο περιεκτικό #9. Ωδή στην Ελλάδα (με ένα μόνο ρήμα, ζωγράφισε όλο το ανάγλυφο του τόπου μας. Στ' αλήθεια, υπέροχο!)

    Μένουν εκτός κάποια άλλα "διαμαντάκια", ένεκα οι κανόνες της βαθμολογίας...
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. (7 χρόνια το αγαπημένο μας διαδικτυακό δρώμενο,
    6 χρόνια Συμπόσιο....
    Κι αναρωτιέμαι πόσα ακόμα θα δούνε τα ματάκια μας Μαρία μου;
    ♥)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω αρχίσει και σκιάζομαι πάντως...και μη χειρότερα θα πω! ♥

      Διαγραφή
    2. Μαρία μου....
      Αν χρειάζεσαι τα σχόλια υπάρχουν στο μειλ μου.
      Πολλά φιλιά.
      Συνεχίζουμε δυνατά....

      Διαγραφή
    3. Σε ευχαριστώ πολύ Αριστέα μου, αλλά μάλλον δε χρειάζεται!

      Διαγραφή
    4. Σιγά καλέ που θα σκιαχτείς! Αυτά συμβαίνουν! Είμαστε εδώ όλοι οι φίλοι σου!!! Και σε στηρίζουμε!!! Έλα, κοπέλα μου, δώσε μου ένα χαμόγελο...

      Διαγραφή
  10. Καλημέρα Μαρία μου και καλό μήνα. Πολύ καλές συμμετοχές. Συγχαρητήρια σε όλους.
    Δίνω τους 3 βαθμούς στο 9 Ωδή στην Ελλάδα,τους 2 βαθμούς στο 17 Λίγη Ευτυχία ,
    και από 1 βαθμό στις συμμετοχές 4 Το ραδιοφωνάκι, 6 Λιομάζωμα, και 7 Ο μυστικός δείπνος
    Καλές γιορτές!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημέρα, καλό μήνα με πολλά χαμόγελα και δημιουργία!
    Θερμά συγχαρητηρια σε όλους τους δημιουργούς και σε εσενα Μαρία μου για τη φιλοξενία!
    3 βαθμούς στο #9 Ωδή στην Ελλάδα
    2 βαθμούς στο #12 Ψηλά στην ομίχλη
    1 βαθμό στο #5 Υπήρχε λόγος
    1 βαθμό στο #16 Οικογενειακό τραπέζι
    1 βαθμό στο #2 Οι διπλανοί μας
    Καλή επιτυχία σε όλους!
    Φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Kαλημέρα, καλό μήνα, καλή εβδομάδα!
    Μπήκα και διάβασα τις συμμετοχές εχθές απο το κινητό μου και σήμερα, τις απόλαυσα εις διπλούν από τον υπολογιστή και νιώθω ιδιαιτέρως όμορφα μέσα μου! Είναι όλες εξαιρετικες και συγχαρητήρια σε ολους τους δημιουργούς που καταθέτουν και μοιράζουν απλόχερα, κάτι από την ψύχη τους, δίχως φόβο,. δίχως ντροπή, δίχως την όποια ανταμοιβή!! Μπράβο διότι είναι τόλμημα! Μπράβο και σε εσένα Μαρία μου που το γνωρίζεις και το υπερασπίζεις αυτό!

    Με δυσκολία κατάφερα να ξεχωρίσω πέντε συμμετοχές για να βαθμολογήσω, εννοείτε πως όλες τις τιμώ και τις αγαπώ το ίδιο.

    Θα δώσω όμως τους 3 βαθμούς στο #9 Ωδή στην Ελλάδα γιατι με εκανε να δω το γαλανολευκο βαθια μεσα στους στιχους και να το νιωσω στην καρδια μου!

    τους 2 βαθμούς στο #3 . Κλέφτες των ονείρων μας γιατί το ένιωσα βαθιά μέσα στην ψυχή μου!

    και από 1 βαθμό στις συμμετοχές
    #13. Δημιουργική απασχόληση
    #15. Αυτά παθαίνω………
    #17. Λίγη ευτυχία

    γιατί μου εβγαζαν μια ροη λογου αρκετα ενδιαφερουσα και με εντονες εικονες και μυρωδιες


    καλή επιτυχία σε όλους!

    ευχαριστούμε πολύ!






    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλησπέρα σε όλους και καλό μήνα
    Προχωράμε με χαμόγελα.
    Λοιπόν αφού συγχαρώ όλους τους δημουργους, δίνω:
    3 βαθμούς στο 11. ΜΕ ΕΝΑ ΑΡΛΕΚΙΝ, ΞΕΧΝΙΕΣΑΙ!!!!!!! Απίθανο!
    2 βαθμούς 9. Ωδή στην Ελλάδα γιατί αυτή είναι η πατρίδα μας
    και από 1 βαθμό στα:
    6. ΛΙΟΜΑΖΩΜΑ το χάρηκα
    4. ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑΚΙ γιατί με γέμισε αναμνήσεις
    3. Κλέφτες των ονείρων μας τόσο αληθινό!
    Καλή επιτυχία εύχομαι
    Μαρία μου ευχαριστίες πολλές για το όμορφο δρώμενό σου που μας το έφερες ξανά κοντά μας
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Το αγαπημένο μας δρώμενο μας χάρισε γιά μία ακόμη φορά τη χαρά να γράψουμε κσι να διαβάσουμε υπέροχες ιστορίες...οι 3βαθμοί μου στην Ωδή στην Ελλάδα απλά υπέροχο ...οι 2 βαθμοί στο 13 Δημιουργική απασχόληση...μου άρεσε ιδιαίτερα και από 1 βσθμό στο νοσταλγικό ραδιοφωνάκι ...στο Λιομάζωμα που με μετέφερε νοερά εκεί και στον Υμνο της ψευδαίσθησης που εντυπωσίασε...καλή επιτυχία σε όλους και κσλό κουράγιο σε σένα μαζί με την αγάπη μου...και μη μου σκιάζεσαι μικρόψυχοι και στενόκαρδοι άνθρωποι δεν θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν...απλά συναεχίζουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Συγγνώμην αλλά γράφω από κινητό και γράφω χάλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλησπέρα, Καλησπέρα!!!
    Ναι, χαίρομαι!
    Πρώτα πρώτα διότι το αγαπημένο μας συγγραφικό δρώμενο συνεχίζει ακάθεκτο και...
    οι συμμετέχοντες έγραψαν ωραία πράγματα ( υπάρχουν και οι πικρόχολοι αλλά καλύτερα να τους αγνοούμε αυτούς, λέω εγώ )
    Ψηφίζω!!!: Από 1 βαθμό στα Νο 6,8 και 11
    2 βαθμοί στο Νο 15, " Αυτά παθαίνω ", μου θύμισε τα χρόνια που μάζευα κι εγώ ελιές, σωστό πανηγύρι, αν και η κυρία πρωταγωνίστρια δεν το άντεξε!!!!
    και οι 3 βαθμοί στο ...... Νο 13, " Δημιουργική απασχόληση ", πικρό χιούμορ, από αυτά που λέμε ότι η υπερβολή δείχνει το μέγεθος της αλήθειας... για μια κοινωνία που ξαφνικά νομίζει ότι έπιασε το τζόκερ και όλοι κρέμονται από... αυτούς.
    Καλή συνέχεια, Μαρία και καλό κουράγιο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Mαρια μου για αλλη μια φορα σε ευχαριστουμε πολύ για την ευκαιρια που μας εδωσες με το δρωμενο των λεξεων να ξεδιπλωσει ο καθενας την ψυχή του και να δωσει οτι καλυτερο μπορούσε βαση των λεξεων που ειχε .
    Γραφτηκαν για ακομα μια φορα ομορφες ιστοριες αλλες με χιουμορ και αλλες με την συγκινηση μεσα τους..
    Με ενα κλικ παραπανω απο ολα..δινω τους βςθμους μου στα...
    Το 3 ..το δινω στο " 13" Δημιουργικη απασχολιση..γιατι με χιουμορ εθιξε ενα δυσκολο θεμα
    Το 2..το δινω στο "11" Με ενα αρλεκιν ξεχνιεσαι .. Και πως να μην ξεχνιεται με ολα οσα ζει η ηρωιδα;
    και απο 1..το δινω στο " 9" Ωδη στην Ελλαδα ...πραγματικη ωδή..
    στο "7" Μυστικος δείπνος..με καθηλωσε.
    και στο "10" Υμνος της ψευδαίσθησης υπεροχο και αυτο..
    Οπως ολα οσα εχουμε διαβασει και που ο καθενας βαζει αυτο που βγαινει απο την ψυχη του..και θα συνεχισουμε να το κανουμε ηια οσο εσυ θα μας δινεις το εναυσμα να προσπαθουμε..
    Να εισαι καλα Μαρια μου καλη συνεχεια στο παιχνιδι φιλη μου .. να εισαι καλα και να περασεις ομορφα τις γιορτινες ετουτες μερες..καλο σου μηνα.. φιλιαα!! ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλημέρα, καλό μήνα και καλό χειμώνα με πολλά χαμόγελα και δημιουργία!
    Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους δημιουργούς και τη Μαρία μας που μας φιλοξενεί!

    3 βαθμούς δίνω στο 9: Ωδή στην Ελλάδα
    2 βαθμούς στο 2: Οι διπλανοί μας

    1 βαθμό στο16: Οικογενειακό τραπέζι
    1 βαθμό στο 13: Δημιουργική απασχόληση
    1 βαθμό στο 4: Το ραδιοφωνάκι

    Καλή επιτυχία σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μαρία μου άργησα λίγο να περάσω για να διαβάσω τις συμμετοχές τούτου του αγαπημένου δρώμενου και δεν σου κρύβω πως στενοχωρήθηκα με την αδικαιολόγητη επίθεση που δέχτηκες εσύ, αλλά και την προσβολή που δέχτηκαν όλοι οι γράφοντες. Κρίμα!

    Ας δώσω όμως την βαθμολογία μου

    Τους 3 βαθμούς στο 13 "Δημιουργική απασχόληση"
    Τους 2 βαθμούς στο 9 "Ωδή στην Ελλάδα"
    Τους άσσους στο 4 "Το ραδιοφωνάκι"
    στο 7 "Ο μυστικός δείπνος" και
    στο 17 "Λίγη ευτυχία"

    Καλή επιτυχία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αχ τι να πρωτοδιαλέξεις βρε παιδάκι μου. Να για αυτό ζορίζομαι με τα δρώμενα.
    Λοιπόν με τα δυσκολίας η βαθμολογία μου έχει ως εξής

    3 βαθμούς στο 11
    2 βαθμούς στο 13

    Και από ένα βαθμό στα 4,5,6

    Είναι εντυπωσιακό πώς διαφοροποιούνται τα γούστα όλων μας ε; Μπράβο σε όλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλησπέρα και από εμένα. Με χαρά το αγαπημένο μας δρώμενο που ομολογώ μας είχε λείψει τόσο καιρό.
    17 Συμμετοχές που βάζουν δύσκολα, όπως πάντα.
    Δίνω λοιπόν τη βαθμολόγησή μου συμβολικά γνωρίζοντας τις δυσκολίες και τις αφαιρέσεις.

    Έναν βαθμό η ταπεινή μου γνώμη δίνει στα:
    Συμμετοχή 10: "Ο ύμνος της ψευδαίσθησης", μου άρεσε πολύ έχει κάτι ξεχωριστό.
    Συμμετοχή 11: "Με ένα άρλεκιν ξεχνιέσαι", γεμάτο χιούμορ, ευρηματικό, ανάλαφρο και δροσερό.
    Συμμετοχή 13: "Δημιουργική απασχόληση", ευφάνταστο, γεμάτο χιούμορ και αυτό αλλά και κοινωνική σάτιρα που αποκαλύπτει. Όπως τον παλιό καλό καιρό του χρονογραφήματος.

    2 Βαθμούς στην συμμετοχή 7 "Μυστικός δείπνος" γιατί το θέμα του αλλά και το γκράφφιτυ που το σοδεύει τα λένε όλα!

    3 Βαθμούς στην συμμετοχή 2 "Οι διπλανοί μας", γιατί ξεσκεπάζει την προκλητική ανισότητα της κοινωνίας και εισβάλλει σε θέματα που αποφεύγουμε να αγγίξουμε.

    Θερμά συγχαρητήρια σε όλους. Ξέρω ότι αδίκησα πολλές συμμετοχές αλλά....
    Με πλήρη σεβασμό στον κόπο και την προσπάθεια. Μαρία μου μπράβο για την διοργάνωση. Συνεχίζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλημέρα Μαρία και φίλοι μου.
    Με δυσκολία κι αυτή τη φορά να βάλω βαθμούς.
    Όλα είναι υπέροχα και τα διάβασα πολλές φορές.
    Τους 3 βαθμούς τους δίνω στο 13,Δημιουργική απασχόληση, για το χιούμορ του και γιατί έχει μεγάλη δόση αλήθειας.
    2 βαθμούς στο 9, Ωδή στην Ελλάδα.
    Με τόσες λίγες λέξεις περιγράφει τόσο αληθινά την χώρα μας!
    Κι από 1 βαθμό στο 2, Οι διπλανοί μας.
    Κάθε φορά που ανακοινώνουν τα ποσά των μεταγραφών,σκέφτομαι την αδικία και το παράλογο της υποθέσεις.
    Στο 4, το ραδιοφωνάκι.
    Ήμουν παρούσα όταν η φαγάνα γκρέμισε το πατρικό μου και πόνεσε η ψυχή μου.
    Στο 16, Οικογενειακό τραπέζι.
    Επεισοδιακά τραπεζώματα κάθε Ελληνικής οικογένειας!
    Συγχαρητήρια σε όλους και ιδιαίτερα σε σένα Μαρία μου, που μας δίνεις την ευκαιρία να διαβάζουμε τόσο ωραίες συμμετοχές.
    Δεν διεκδικούμε λογοτεχνικά βραβεία, καταθέτουμε απλά την ψυχή μας.
    Συνεχίζουμε δυναμικά.
    Καλές γιορτές και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλημέρα σε όλη τη παρέα..
    Είμαι εδώ (παρών) έστω και σαν ψηφοφόρος γιατί το δρώμενο και οι συμμετέχοντες αποτελούν για μένα κάτι το ξεχωριστό.. Σέβομαι και εκτιμώ κάθε προσπάθεια και χαίρομαι να μαθαίνω νέα καλά.. Με συγκινεί να βλέπω φίλους να προσπαθούν , και να τα καταφέρνουν.. Πόσο μάλλον να προοδεύουν και να ευημερούν..
    Τα δρώμενα αποτελούν θεσμό διαλόγου και αντικείμενο συλλογισμών και όχι πεδίο αντιπαράθεσης και (έσχατο) χλεύης και απαξίωσης.. Οι δημιουργοί προσθέτουν σε ένα δίκτυο πολύμορφων σκέψεων και παρουσιάζουν κάποιες φορές στοιχεία από την κουλτούρα την οικογενειακή, την τοπική ή επαγγελματική.. Το όλον αποτελεί μια πρόταση που κάθε καλοπροαίρετος το αντιλαμβάνεται ως δικό του (δικό μας).. Είναι η ύπαρξη, το μέγεθος, και η εξέλιξη αν θέλετε, της δικής μας Κοινότητας..

    Η ψήφος μου (και αιρετική κάποιες φορές..) στους ελαιοπαραγωγούς με όλη μου την αγάπη..
    3 βαθμοί στο 15.. γέλασα.. , είναι σαν να ακούω την αδελφή μου που ήταν και αρχηγός μικρού συνεργείου ελαιομαζώματος..
    2 βαθμοί στο 6.. ο νεαρός της φωτογραφίας κερδίζει το άριστα , από μόνος του αποτελεί ένα αισιόδοξο μήνυμα..
    Καθόλου ευδιάκριτο αν υπάρχουν και άλλοι ελαιοπαραγωγοί στην ομάδα..
    1 βαθμό στο 1.. γιατί είναι μεγάλη αλήθεια ότι παλιά τραγούδια γίνονταν τα εξέχοντα γεγονότα..
    1 βαθμό στο 10.. εξαιρετικό και σε νόημα και σε όμορφη παρουσίαση..
    1 βαθμό στο 16.. απλά θυμίζει και τα λάθη μας..
    Καλή συνέχεια , ενωτικά και δημιουργικά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Καλησπέρα Μεμαρία!
    Ήλθα κι εγώ η ημιμαθής αρτίστα, να δώσω και την δική μου βαθμολογία, χωρίς φόβο, αλλά με πάθος.
    Τα διάβασα όλα πολύ προσεκτικά και κατέληξα σε αυτά που μου άρεσαν πιο, πιο, πιο, πιο, πιο πολύ.
    Παραθέτω τους βαθμούς μου:
    Βάζω 3 βαθμούς στο 13 (Δημιουργική απασχόληση)
    2 βαθμούς στο 10 (Ο ύμνος της ψευδαίσθησης)
    1 βαθμό στο 15 (Αυτά παθαίνω)
    και από 1 βαθμό στο 2 (Οι διπλανοί μας) και στο 11 (Με ένα Άρλεκιν ξεχνιέσαι).
    Αυτά και καλό βράδυ εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καλησπέρα κι από εμένα στο Μαράκι και σε όλη την παρέα.
    3 βαθμοί στο 6
    2 βαθμοί στο 4
    1 βαθμοί στο 11
    1 βαθμοί στο 13
    1 βαθμοί στο 16
    Μαράκι καλή δύναμη και μην μασάς! 😉

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πολλά πολλά ευχαριστώ σε όσους βαθμολογήσατε κι ένα μεγάλο συγνώμη που δεν κατάφερα να απαντήσω στον καθένα ξεχωριστά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή