Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

Το τέλος μιας σχέσης


Αργά ή γρήγορα έρχεται εκείνη η λυτρωτική στιγμή που λες φτάνει, δεν πάει άλλο, κουράστηκα! Και τότε καταλαβαίνεις πως ήρθε η ώρα να αποχαιρετίσεις αυτό για το οποίο πάλευες, μα εκείνο δεν παλεύονταν με τίποτα!

Γιατί σε μια σχέση πρέπει να δίνεις, αλλά και να παίρνεις. Κι αν δίνεις συνέχεια, χρόνο, ενέργεια, μεράκι και ό, τι άλλο σου βρίσκεται και παίρνεις μόνο απογοήτευση, τότε η σχέση αυτή πρέπει να τερματιστεί.
Να κοπεί μαχαίρι, ή έστω με ψαλίδι!

Κι αυτό έκανα...τέλειωσα μια σχέση που με ταλαιπωρούσε πολλά χρόνια τώρα.
Δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως κι άλλες φορές στο παρελθόν είχα προσπαθήσει να την τελειώσω, μα όλο με κατάφερνε να της δώσω άλλη μια ευκαιρία.
Και κάθε φορά πάθαινα κάτι σαν επιλεκτική αμνησία, ξεχνούσα όλα τα κακά, έλεγα θα αλλάξει, θα αλλάξω, θα αλλάξουμε και οι δυο.


Ορκιζόμουν να βάλω τα δυνατά μου να πετύχει αυτό που όλο αποτύγχανε και να σου τα πισωγυρίσματα, να σου οι προσδοκίες να γιγαντώνονται στα ελάχιστα καλοπιάσματα που μου έκανε όταν είχε κέφια, για να γυρνάει πάλι στη ζωή μου, αλίμονο, μόνο και μόνο για να με απογοητεύσει από την αρχή, να με κάνει να αναρωτιέμαι διαρκώς τι λάθη κάνω και τι σόι αμαρτίες πληρώνω η αφελής!
Αλλά η αφελής έπαψε να επενδύει στην αφέλεια, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που κάποτε σταμάτησε να επενδύει στις αφέλειες
Ήρθε λοιπόν η ώρα η πολύπλοκη σχέση μου με την κοτσίδα να κοπεί μαχαίρι, όσο η ίδια κόβονταν με το ψαλίδι απ' τα θαυματουργά χέρια της κομμώτριάς μου κι έπαιρνε το δικό της δρόμο.
Ανεξάρτητη πια, ίσως προσφέρει αλλού τη χαρά που δεν πρόσφερε σε μένα.
Ελεύθερη εγώ από το βάρος της, δεν μπορώ να μη σκεφτώ ωστόσο πως τώρα θα επισκέπτομαι το κομμωτήριο συχνότερα, γιατί αλλιώς είναι θέμα χρόνου να ξαναγίνει η προσέγγιση και να μπούμε και οι δυο ξανά στον κυκεώνα απ' τον οποίο τρομάξαμε να βγούμε.
Και μπορεί να μου στοιχίσει λίγο παραπάνω η απουσία της, απ' όσο η παρουσία της, αλλά τουλάχιστον θα πονά μονάχα η τσέπη μου και όχι το κεφάλι μου!

Όχι, δε θα ασχοληθώ καθόλου με την οικονομία. Απορώ πως σας πέρασε από το μυαλό. Δε θέλω καθόλου να σας ταράξω, ούτε να παραστήσω το  δελτίο ειδήσεων..μακριά από μας αυτά τα «σοβαρά» των δελτίων!!
Εδώ θα ασχοληθούμε αποκλειστικά και μόνο με τρίχες. Που μπορεί ανάλογα και τα γονίδια, να είναι ίσιες ή σγουρές, αλλά  σε μένα διάλεξαν να είναι σπαστικές. Ούτε καν σπαστές.
Βλέποντας φωτογραφίες των παιδικών μου χρόνων, παρατηρώ πως και μέχρι σχεδόν τα 5 μου χρόνια, ήμουν κοντοκουρεμένη. Σε σχετική ερώτηση που έκανα παλιότερα για το παράδοξο του θέματος, πήρα την εξής αποστομωτική απάντηση: «για να δυναμώσει η τρίχα». 

Τρίχες δηλαδή!


Μέσα λοιπόν από ανυπόστατες θεωρίες που γίνονταν πράξεις και εκτελούνταν στο κεφάλι του κασίδη, συγνώμη στο κεφάλι μου, φτάνουμε αβίαστα στο απλό συμπέρασμα πως τα μαλλιά ή θα έχουν χοντρή τρίχα ή λεπτή από την αρχή. Δεν μπορείς να αλλάξεις το DNA ακόμα κι αν κυκλοφορείς κουρεμένος σαν πεζοναύτης μέχρι τα βαθιά γεράματα!!


Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να μη χαρείς ποτέ τα μαλλιά σου και να έχει αποκτήσει ένα σταθερό εισόδημα ο κουρέας. Δε λέω, έτσι βοηθάς και την οικονομία (πώς στην ευχή χώθηκε αυτή πάλι εδώ, δεν ξέρω), αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας!


Σιγά σιγά, κι αφού είδαν κι απόειδαν, το πήραν απόφαση οι δικοί μου πως δε θα γίνω ποτέ Ραπουνζέλ και τα μαλλιά μου δε θα χρειαστεί να σηκώσουν το βάρος κανενός πρίγκιπα, για να χρειάζεται να «δυναμώσουν» και τότε ακριβώς αποφάσισαν να με κάνουν να μοιάζω μαζί της και τα άφησαν στην ησυχία τους να μακρύνουν.



Ήταν η εποχή που η μαμά μου έβγαλε όλες τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες πάνω μου και κάθε λογής κοκαλάκι και στέκα της εποχής εκείνης (της παλιάς καλής εποχής όπως συνηθίζεται να αποκαλείται), έβρισκε ένα φιλόξενο καταφύγιο στα μαλλιά μου.

Ήταν λίγο της αφηρημένης τέχνης οι δημιουργίες της μαμάς, μια και τα κοτσιδάκια μου (όπως τα βλέπω στις φωτογραφίες) ποτέ δεν ήταν ολόισια και τα τσιμπιδάκια έμπαιναν με μια αφαιρετική τεχνική που μείωνε αρκετά τον πληθυσμό των λεπτών μου μαλλιών.

Η μακριά μου κώμη όμως  κινδύνευε πολύ περισσότερο από ένα βρωμερό εχθρό. Τις ψείρες!!!

Συναγερμός έπεφτε στο σχολείο όταν άρχιζαν τα κρούσματα και πρόσεχα μάταια να μην κολλήσω μια και ήξερα την ταλαιπωρία που με περίμενε. Αφήστε που πάλι την πλήρωναν τα μαλλιά.
Ξαφνικά έχαναν σε μήκος και κέρδιζαν σε πλάτος από τα απανωτά χτενίσματα και τις κακουχίες που περνούσαν!

Με αυτά και με τα άλλα, επέζησαν κι αυτά κι εγώ μέχρι το γυμνάσιο, όπου με δική μου ευθύνη πια, άλλαζαν σχήματα κατά το δοκούν. Ώσπου κατέληξα να μοιάζω πάλι στο πεντάχρονο της φωτογραφίας, μια και προς το τέλος του γυμνασίου αποφάσισα να τα κόψω όσο πιο κοντά μπορούσα. Αποδείχτηκε πως μπορούσα να το παρακάνω. Μπήκα στο κομμωτήριο όλο προσδοκίες και βγήκα με μάτια πρησμένα από το κλάμα, μια και αυτό που είχα στο μυαλό μου μπαίνοντας, καθόλου δεν έμοιαζε με αυτό που είχα στο κεφάλι μου βγαίνοντας.

Κάπως έτσι πήρα το πρώτο μου σκληρό μάθημα για τις τρίχες. Καλή μαθήτρια δε με λες όμως, μια και κατά καιρούς δοκίμαζα διάφορα κουρέματα.
Πάντα μα πάντα, οι μεγάλες μου προσδοκίες κατέληγαν σε απίστευτες τραγωδίες. Και κάθε φορά σαν να ήταν η πρώτη, θρηνούσα τις τρίχες που έχασα.

Μέχρι που πέρασε η ανυπόφορη δεκαετία του ογδόντα και άρχισε η φυσικότητα να σκάει πάλι μύτη δειλά δειλά. Μέχρι τότε είχε χαθεί κάπου ανάμεσα σε βάτες και κουπ που έμοιαζαν με θάμνους. 
Η Τζένιφερ Άνιστον γίνεται προς το τέλος της επόμενης δεκαετίας η απόλυτη σταρ του ισιώματος και δοκιμάζω σχεδόν όλα της τα κουρέματα. Οι προσδοκίες εδώ ψευτοεκπληρώνονται, μια κι έφευγα από το κομμωτήριο Τζένιφερ, αλλά γρήγορα γινόμουν σαν τρίο καρό και δύο κούπα, μια και δεν το έχω με το φτιάξιμο.

Η ωραιότατη κουπ έπαυε να φαίνεται ωραία και η ψευδαίσθηση πως αυτή τη φορά πέτυχε το εγχείρημα, έτρεχε στο σιφόνι μαζί με τα νερά του πρώτου λουσίματος. 
Η εικόνα που αντίκριζα όταν τελείωνα το στέγνωμα, ήταν κάτι ανάμεσα σε Τζένιφερ και "άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα". 
Αποφάσισα να το παίζω κουλ τα καλοκαίρια που δεν αντέχεται και το πιστολάκι και να καμώνομαι πως τα αφήνω τάχα δήθεν φυσικά. Βέβαια το φυσικό ήθελε πολύ αφρό για να γίνει οπότε μόνο φυσικό δεν ήταν.
Κι αν δεν κοιτούσα στον καθρέπτη καθόλου, σχεδόν πίστευα πως έχω σγουρό μαλλί. 
Τελικά αποδείχτηκε πως δεν άντεχα και τον αφρό μια και σε λίγες ώρες ήθελα πάλι να λουστώ για να φύγει, οπότε άφησα πίσω μου χωρίς ενοχές το "φυσικό".

Η κομμώτριά μου με βλέπει σπάνια, μια και καθόλου του κομμωτηρίου δεν είμαι, αλλά έχει καλό μνημονικό και θυμάται πως δε θέλω ούτε λακ ούτε τίποτα τέτοιο (εκτός αν το καλεί η περίσταση)  και μέχρι να λουστώ και να καταστρέψω τις προσδοκίες, μπορώ να το παίζω και Τζένιφερ και Αντζελίνα και Μπραντ Πιτ μαζί.
Έτσι. Επειδή για μια δυο μέρες τουλάχιστον, οι μεγάλες μου προσδοκίες για το κούρεμα θα ζουν ακόμα στο κεφάλι μου. Και μέσα του, αλλά προπάντων έξω του!




Υγ: Φυσικά η αναδρομή στα παλιά προϋπήρχε, και το κείμενο ανασύρθηκε σχεδόν αυτούσιο, από εδώ: http://mytripssonblog.blogspot.com/2013/09/blog-post_5.html#ixzz4lQLm9pc2  ξεσκονίστηκε, χτενίστηκε και βολεύτηκε στην καινούρια του θέση με άνεση!
Η ανάρτηση αφιερώνεται στην κομμώτριά μου τη Γιάννα που έχω να δω από τον Απρίλη που αποχαιρέτισα την κώμη μου, και που πρέπει να ξαναδώ επειγόντως, αν δε θέλω να ξανακυλίσω, και στην Анастасия που μας πήγε για μαλλί και βγήκαμε κουρεμένοι....ή κάπως έτσι...
"Πάμε για... μαλλί" λέγονταν η ανάρτηση που μας έδειξε το "Το γελοίον του... θέματος"

37 σχόλια:

  1. Υπέροχη κίνηση και παραπλανητικό κείμενο!!!ΑΛΛΆ υπέροχο!!!
    ΚΑΛΌ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!!!!!!!!
    ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ το νεο σου λουκ!φιλακια!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Βαρβάρα μου!
      Φιλιά πολλά και να έχουμε ένα υπέροχο καλοκαίρι!

      Διαγραφή
  2. Πόσο είχα γελάσει τότε!
    Και πόσο συμφωνώ!..
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άντε και μας τρόμαξες
    Να συμφιλιωθείς με το νέο σου λουκ εύχομαι
    Όλα μια ιδέα είναι.....(Το κείμενό σου δεν
    απαιτεί άλλο χτένισμα....μοναδικό)

    Σε φιλώ πολύ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Ελένη μου...
      Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με βόλεψε το κούρεμα...ανάσανα κυριολεκτικά, αλλά μάλλον πρέπει να ξανακουρευτώ, γιατί η κοτσίδα είναι ύπουλη και τσουπ ξαναχώνεται στη ζωή σου εκεί που δεν το περιμένεις!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  4. Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Καλό καλοκαίρι να έχουμε!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Πριν πάω στο μπαρμπέρικο της Αναστασίας μας, έχω να πω ότι μ' αρέσει πολύ η φωτογραφία σου, παρότι "κουρεμένη" κι αυτή. Να χαρείς τη νέα σου κόμμωση Μαρία μου και πολύ χάρηκα που αναφερόσουν σ' αυτή γιατί στην αρχή τρόμαξα λίγο...
    Καλό μήνα Μαράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα....η φωτό ήταν η μόνη που δεν κουρεύτηκε! Τόση ήταν μια και ήθελε να δείξει το καρέ μου!
      Φιλιά πολλά Μαρία μου!

      Διαγραφή
  6. Πάντα οι "σχέσεις" κόβονται δύσκολα. Ακόμη κι αν αυτές είναι "κοτσίδες"! Έκανες άψογα, φίλη μου. Ήθελε τόλμη. Καλή αρχή με το νέο σου λουκ. Είμαι βέβαιη ότι θα είσαι υπέροχη. Να το χαρείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην το λες...υπάρχουν και σχέσεις που κόβονται με μεγάλη ανακούφιση, ειδικά οι "κοτσίδες"...χαχα!
      Σε ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  7. Ας πάει στο καλό η κοτσίδα, συμπονώ. Δις στη ζωή μου βρέθηκα στη δύσκολη θέση να πονά το κεφάλι από το βάρος μα να το σκέφτομαι να απαλλαγώ διότι κι εγώ πλήτω στα 'hair salon'.
    Με γειά σου ό,τι κι αν κάνεις κι απ' τις φωτο γραφίες μια χαρά μου φαίνονται πάντοτε.

    Άλλο όμως θέλω να πω και τρέμω μη φανεί πατροναριστικό ενώ είναι συναδελφικό και το λέω απ' την καρδιά μου: Έχετε κάνει πολλή δουλειά στο γράψιμο εκεί στην Ομάδα. Η ανατροπή στο κείμενο είναι απόλαυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Δάφνη μου!
      Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε η ανατροπή!
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  8. Να δεις που σιγά σιγά όλες θα κόψουν τα μαλλιά τους και ειδικά τα κοριτσόπουλα που τα μαλλιά τους φέτος φτάνουν πολύ κάτω από τη μέση, άσε που πια όλες είναι ίδιες! 👭 👭 👭
    Μπράβο, αυτό θα πει χωρισμός, όχι ο άλλος ο "γνωστός"!!! 😱
    ΑΦιλάκια πολλά και συναδελφικά! 😍

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου αρέσουν τα μακριά μαλλιά και τα καμαρώνω στα κοριτσόπουλα και όχι μόνο, αλλά θέλουν πολλή δουλειά και όσο μεγαλώνω γίνομαι όλο και πιο τεμπέλα!
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  9. Τι λέμε εδώ τώρα; Με γεια το κούρεμα!
    Αν και την κοτσίδα την έκοψες τον Απρίλιο, παρόλα αυτά, με γεια το κούρεμα!
    Εγώ πάλι, τα μακραίνω αυτό το μήνα. Είχαν 2 εκατοστά μήκος και τα άφησα και έχουν γίνει 3 εκατοστά! Ίσως τα αφήσω να γίνουν και 5 εκατοστά, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν θα μου πηγαίνουν, οπότε θα τα ξανακόψω και θα τα έχω πάλι 2 εκατοστά!
    Βασικά, μου αρέσει η κουπ που έχει το άβατάρ μου, δηλαδή το μαλλί που είχε η Λουίζ Μπρουκς, αλλά σίγουρα δεν θα μου πηγαίνει...
    Αυτά!
    Χαβ ε γκούδ νάιτ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Και πραγματικά πρέπει να πάω να ξανακουρευτώ...πέρασε καιρός από τον Απρίλιο κι τα μαλλιά όλο και μακραίνουν, να κοίτα μέσα σε ένα μήνα έφτασες στα 3 εκατοστά...αργούν νομίζεις να γίνουν 4 και μετά 5? Καθόλου δεν αργούν!
      Πραγματικά η κουπ της Λουίζ Μπρουκς είναι καταπληκτική και μπορεί να σου πηγαίνει, γιατί δε δοκιμάζεις;
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  10. Να χαρείς το νέο σου χτένισμα που απ' ότι είδα στην φωτογραφία σου πάει πολύ!
    Καλό Μήνα Μαρία μου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου!
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  11. Μαρία μου εγώ πλέον τα έχω μακριά, γιατί όσο ήμουν μικρή μου τα έκοβαν και εμένα κοντά "για να δυναμώσει η τρίχα".
    Πάντως τώρα έχω σούπερ τρίχα, μαλλί που μπερδεύει πιο γρήγορα και από μεσημεριανή εκπομπή την showbiz, αλλά τα χτενίσματα που μου επιτρέπει να κάνω (ή πιο σωστά να μου κάνουν) με αποζημιώνουν.
    Σίγουρα, δεν πρέπει να ασχολούμαστε με τρίχες, αλλά επειδή το να νιώθουμε καλά με την εικόνα μας είναι σημαντικό, εύχομαι να καταλήξεις με το look που αγαπάς, ακόμα και κόντρα στις συνθήκες. Διότι το είπαν και οι Πυξ Λαξ: Ότι αξίζει, πονάει και είναι δύσκολο!
    Σε γλυκοφιλώ και σε καλημερίζω 💋

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά δεν το συζητώ με μακριά μαλλιά έχεις ένα σωρό επιλογές, αλλά θέλουν δουλειά και όσο μεγαλώνω τόσο τεμπελιάζω όπως έγραψα και παραπάνω!
      Α το look που αγαπώ αλλάζει διαρκώς, ή ίσως να αγαπώ πολλά και όχι μόνο ένα, αλλιώς δεν εξηγείται η περίπτωσή μου!
      Μου αρέσουν οι αλλαγές στα μαλλιά...ίσως γιατί είναι ανώδυνες...τρίχες είναι και μεγαλώνουν, οπότε ακόμα και το μεγαλύτερο λάθος να κάνεις που λέει ο λόγος, διορθώνεται σε λίγο καιρό!
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  12. Καλημέρα, καλή εβδομάδα, Μαρία μου❣
    Δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο άμεσο το "χτένισμα - φρεσκάρισμα"... και ομολογώ ότι διαβάζοντας τον τίτλο και τις πρώτες παραγράφους, ψιλοπάγωσα!
    Εννοείται ότι, συνεχίζοντας την ανάγνωση, επανήλθα και απήλαυσα το κείμενό σου!
    Καταπληκτικό, όπως και η νέα κουπ!
    Και τα δικά μου συγχαρητήρια στην φανταστική Γιάνναॱ νοερά, της σφίγγω το χέρι, μια που μοιραζόμαστε εξ ημισείας την αφιέρωση!

    Δεν θα καταχραστώ το χώρο των σχολίων σου με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από την πορεία της κόμης μου, απλώς θα σημειώσω ότι μέχρι τα μισά του νηπιαγωγείου, κι εμένα μού έκοβαν τα μαλλιά, όχι "για να δυναμώσει η τρίχα", αλλά για να είναι πιο πρακτική η κουπ για παιχνίδι, εύκολο λούσιμο, χτένισμα χωρίς μπέρδεμα κλπ. "Πάτησα πόδι" όταν (στο νηπιαγωγείο, πάντα) με είπαν "αγόρι" και, μέχρι που τελείωσα το λύκειο δεν αποχωρίστηκα το μακρύ μαλλί. (Το οποίο απέκτησε διάφορα μήκη στο διάβα των ετών).

    Πολλά πολλά φιλιά και ευχαριστίες για την αφιέρωση❣😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά μη φανταστείς πως το παλιότερο κείμενο το χτένισα και πολύ...ίσα που έβγαλα μια πρόταση αν θυμάμαι καλά από την αρχή για να έρθει να κουμπώσει στο καινούριο.
      Α εγώ το ανεβοκατέβαζα το μήκος από το σχολείο ακόμα, αλλά έχουν υπάρξει εποχές που κολλούσα πολύ στο μακρύ και το κρατούσα καιρό! Πάντα όμως έφτανε η στιγμή που με δυσκόλευε και τότε το ξεφορτωνόμουν εύκολα!
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  13. Καλή βδομάδα Μαρία μου!
    Μας μπέρδεψες πονηρούλα.
    Κάποιες σχέσεις μοιάζουν με τα μαλλιά μας.
    Προσωπικά κάθε φορά που κάτι στραβώνει στη ζωή μου ξεσπάω στα μαλλιά μου!
    Τι έχουν τραβήξει κι αυτά κι εγώ...
    Εμένα οι γονείς μου δεν μου έκοβαν τα μαλλιά.
    Μια φορά σε μικρή ηλικία αποφάσισα εγώ να ζητήσω να τα κόψω.
    Μετά το κομμωτήριο έκλαψα πολύ!
    Η μαμά μου προσπαθούσε να μου το θυμίζει όποτε έπαιρνα παρόμοια απόφαση, μάταια όμως.
    Τελευταία αποφάσισα να μην τα ξανακόψω πολύ κοντά.
    Μέχρι και ο κομμωτής μου είπε πως δεν μου πάει το πολύ κοντό.
    Αυτόν δεν μπορώ να τον αμφισβητήσω!!

    Φιλάκια πολλά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ "ξεσπάω" στα μαλλιά μου μόνο όταν φτάνει η ώρα που δυσκολεύομαι να τα φέρω βόλτα!
      Κι επειδή κουραζόμουν να τα φτιάχνω είχα καταλήξει να τα πιάνω συνέχεια κοτσίδα που βολεύει απίστευτα, αλλά μετά πονάει και το κεφάλι και μπαίνεις σε έναν φαύλο κύκλο απ' τον οποίο βγαίνεις με μία μόνο κίνηση...αλλάζεις κουπ και το κεφάλι σου σου λέει "ευχαριστώ με ξαλάφρωσες" χαχα!
      Μια και μόνη φορά είχα κλάψει, το περιγράφω και παραπάνω, αλλά μάλλον θα έφταιγε η εφηβεία τότε, γιατί έκτοτε και να μην μη πηγαίνει και τόσο ένα κούρεμα, σηκώνω τους ώμους και αφήνω το χρόνο να αποκαταστήσει τη "ζημιά"!
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  14. Κοίτα να δεις από που ξεκινάς και που καταλήγεις. Ομολογώ Μαρία μου, δεν μπήκα άμεσα στο νόημα. Και επίσης κάποιες συμπτώσεις στον περίγυρο δίπλα μου άμεσα με παρέσυραν να πλανηθώ.
    Όμως το εξαίρετο τελείωμά σου ξεκαθάρισε τα πράγματα. Το τοπίο έγινε διαυγές και οι ψυχές στη θέση τους.
    Καλή και γόνιμη βδομάδα σου εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Γιάννη μου!
      Είχε ανατροπές το κείμενο, και μακάρι η ζωή να είχε κι αυτή μόνο ανώδυνες ανατροπές!
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  15. Στην αρχή δεν θυμήθηκα την ανάρτηση και κοκάλωσα!
    Τι έγινε πάλι αναρωτιόμουν!
    Αλλά βλέπω με χαρά ότι και με τρίχες βγάζετε ανάρτηση εσείς!
    Μπράβο Μαρία μου για την κίνηση. Εγώ δεν θα το έκανα και σε αυτή την περίπτωση έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται εντελώς εγωιστικά. ( έχω θέμα με το μακρύ μαλλάκι!)
    Δεν έχω ξεσπάσει ποτέ στα μαλλιά μου, δεκαετίες δεν τα αλλάζω, δεν τα πειράζω. Με έχουν βαρεθεί οι δικοί μου, εγώ ποτέ! Μόνο τώρα πρόσφατα τα πήρα λίγο περισσότερο απ' όσο συνήθως (μόνη όπως πάντα τα κόβω) γιατί η ηλικία δεν σηκώνει το πολύ μακρύ μαλλί μου είπαν ( θα καταντήσω σαν την Σαπουτζάκη στο τέλος!)
    Πολλά φιλιά, καλό μήνα και καλή εβδομάδα εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επειδή αγαπάω το μακρύ μαλλί πολύ, αλλά μάλλον πάνω μου το αγαπάω λιγότερο, σε νιώθω...θα λυπόμουν πολύ αν έκοβε η κόρη μου το δικό της, αλλά φυσικά δε θα της έλεγα ποτέ να μην το κάνει αν το ήθελε.
      Μάλλον επειδή το δικό μου μακρύ δεν είναι και το τέλειο, γι΄αυτό το αποχωρίζομαι με ευκολία...α και η κούραση με κάνει να λέω, ώπα, ώρα για...ξεκούραση!
      Δεν είναι ξέσπασμα, ούτε τα κόβω όταν κάτι δεν πάει καλά, ή πάει καλά....είναι το κλικ που γίνεται όταν αρχίζει να πονάει το κεφάλι από την κοτσίδα και σε παρακαλάει να το απαλλάξεις! χαχα!
      Αυτό με την ηλικία το έχω ακούσει και το είχαμε ξανασυζητήσει θυμάμαι...αν θυμάμαι καλά είχα πει πως για αυτό το λόγο δε θα τα έκοβα, ή κάπως έτσι..βασικά πως δε με ένοιαζε αυτό με την ηλικία που λένε!
      Να τα χαίρεσαι αφού τα θες μακριά και να χαιρόμαστε κι εμείς να σας βλέπουμε, οι φανς των μακριών μαλλιών, που δεν είμαστε άξιοι να κρατάμε τα δικά μας στο...μάκρος τους! χαχα!
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  16. Ευτυχως που ηταν τριχες...το θεμα!
    Μπραβο που καταφερες κ πηρες τοσο μεγαλη αποφαση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε δεν ήταν και μεγάλη απόφαση! Δεν το σκέφτομαι καν εδώ που τα λέμε, έρχεται απλά η μέρα που λέω άντε ώρα για κούρεμα! χαχα!

      Διαγραφή
  17. Με γειά! Αν και ξεκινώντας να διαβάζω την ανάρτηση, με λαχτάρησες. Παραλίγο να την πληρώσει ο Βύρων και τα 24 χρόνια που μετράμε. Μετά... ξαναγύρισα στις αφέλειες και η καρδιά μου στη θέση της! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εν τω μεταξύ από την ώρα που έγραψα για αφέλειες όλο και γυρνάνε στο μυαλό μου...λες να αρχίσουν να γυρνάνε και στο...κεφάλι μου? χαχα!
      Σε ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι να είστε πάντα ευτυχισμένοι με τον Βύρωνα!

      Διαγραφή
  18. Χα..χα.. την πάτησα και εγώ Μαρία μου ξεκινώντας να διαβάζω.. είναι αλήθεια λίγο υποψιασμένη που θα τελείωνε αυτή η σχέση..που εδώ που τα λέμε φιλη μου δεν τελειώνει ποτέ..... είναι η μόνη σχέση που ποτέ δεν πρόκειτε να σου κάνει παράπονο.. ότι και να τις κάνεις .. όσα και να της πεις..!! μααααα τώρα για τρίχες θα μιλάμε; η να πούμε για τις πανεμορφες φωτογραφίες στην προηγουμενη αναρτηση σου Μαρία μου .. το ξερω οτι επαναλαμβάνομαι αλλά τι άλλο να πω όταν βλέπω τις φωτογραφίες σου Μαρία μου να περσεις ενα όμορφο καλοκαιρακι.. καλο σου μηνα .. φιλακιααααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι κι αυτές οι σχέσεις που είναι μονόδρομος...το θέμα είναι να μη γίνονται ποτέ αδιέξοδα! χαχα!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Ρούλα μου για τα καλά σου λόγια!
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  19. Μεγιά Μαρία μου!!! Κι εγώ πρόσφατα τα κοψα και τα χα μέχρι την μέση σχεδόν και τώρα είναι στους ώμους!!! Φτου ξελευτερία!!! Ασε που στρώνει κι η μπούκλα επιτελους!!
    Τέτοιες αλλαγές τις επιδιώκω αλλιώς δεν γίνεται!!!
    Σε νιώθω δεν φαντάζεσαι!!! Να το χαρείς φιλενάδα!!!
    Α και τέλειος ο παραλληλισμός!!! χιχιχιχι!!! Μάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μερικές φορές το κόψιμο είναι ό, τι σοφότερο...χαχα!
      Με γεια μας και χαρά μας λοιπόν!
      Φιλιά πολλά Μαριλένα μου!

      Διαγραφή