Ο ανάποδος

Ο ανάποδος

Μια φορά κι έναν καιρό σ' ένα ποτάμι κρυμμένο μέσα στο πυκνό δάσος ζούσαν μικρά, μεγάλα και μεγαλύτερα πλάσματα που άλλο δεν ήθελαν παρά την ησυχία τους.

Ήταν όλα απολύτως συνηθισμένα και δεν είχαν τίποτα μαγικό, τίποτα ξεχωριστό. 

Τα καβούρια πήγαιναν ανάποδα, όπως πάνε τα καβούρια από καταβολής κόσμου, οι βάτραχοι κόαζαν δυνατότερα από ποτέ στο απόβροχο και τα έντομα, πάλευαν διαρκώς να τους αποφεύγουν. 

Μόνο οι τρελές πεταλούδες ζούσαν επικίνδυνα, αφού χόρευαν συνεχώς πετώντας από τη μια όχθη στην άλλη. μεθυσμένες από μια μόνιμη χαρά, χωρίς να δίνουν σημασία στα βατράχια που τους έστηναν καρτέρι.

Μια στο τόσο κάποια πεταλούδα εξαφανίζονταν, μα οι άλλες, ούτε που έδιναν σημασία.  Συνέχιζαν τα αλλοπρόσαλλα πετάγματα κι απλά τίναζαν τα φτερά τους λίγο δυνατότερα όταν ένιωθαν την αύρα από το άλμα των βατράχων κι άκουγαν στόματα να κλείνουν πίσω τους. Τότε η μικρή καρδιά τους άρχιζε το ποδοβολητό, αλλά έδιναν μία και πετούσαν ακόμα ψηλότερα. 

Δεν ήταν απερίσκεπτες, όπως τους είχε βγει το όνομα. Απλά ζούσαν. 

Ένας γέρο κάβουρας, έλεγε πως τις άκουγε κιόλας να τραγουδούν, αλλά κανείς δεν τον πίστευε, γιατί ήταν κουφός.

Κι έτσι περνούσε η ζωή στο ποτάμι. Με τα λιγοστά του ψάρια να ανοίγουν δρόμο στα ρεύματα, τους βατράχους να παλεύουν να κατασπαράξουν τις πεταλούδες και το γέρο κάβουρα να φτιάχνει ιστορίες που κανείς δεν πίστευε.

Ετούτη τη γαλήνη της καθημερινότητας, ήρθε κάποτε να ταράξει η γέννηση ενός μικρού καβουριού που καθόλου δεν έμοιαζε με τ' άλλα.

Ετούτο βάδιζε ίσια.

Τα καβούρια το κοιτούσαν κουνώντας τις δαγκάνες τους με απορία. 

Ο γέρο κάβουρας όμως χαμογελούσε περήφανα, κι έλεγε, πως χωρίς υπερβολή, τούτο το παιδί μια μέρα θα τους έκανε περήφανους, έτσι καθώς κινούνταν σαν αστραπή.

Πες πες το πίστεψαν και οι άλλοι κι έφτασε ο μικρός να θεωρείται μεγάλη προσωπικότητα χωρίς να κάνει ποτέ τίποτα πιο αξιοπρόσεκτο, από το να βαδίζει απλώς ανάποδα, δηλαδή ίσια!

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο 10ο "Παίζοντας με τις λέξεις" που όταν γράφονταν είχε μια τάση να ξεπερνά το όριο των λέξεων του παιχνιδιού, με τον "ανάποδο" κάβουρα να κάνει κατορθώματα για να μείνει στην "ιστορία", αλλά τελικά τέλειωσε απότομα, αφού αποφάσισε πως το πιο σπουδαίο χαρακτηριστικό του ήταν η αναποδιά του....

Ευχαριστώ πολύ όσους πρόσεξαν τον διαφορετικό και ολότελα αλληγορικό κάβουρα!