Το κουκλόσπιτο, Jessie Burton (The Miniaturist)

Ένα βιβλίο με τέτοιον τίτλο, αλλά και η υπόσχεση για μυστήριο, δε θα μπορούσαν παρά να με προκαλέσουν.
Ο τίτλος στο πρωτότυπο είναι διαφορετικός, δεν παύει όμως να είναι προκλητικός.
Μου αρέσουν πολύ τα κουκλόσπιτα, αλλά ποτέ δε θα διάβαζα ένα βιβλίο επειδή έβαλε στον τίτλο και στην πλοκή του ένα.
Βέβαια εδώ το κουκλόσπιτο είναι σχεδόν πρωταγωνιστής και η διαίσθησή μου, φώναζε από την αρχή πως η ανάγνωση καθόλου παιχνιδάκι δε θα 'ναι.
Όπως μπορείτε να διαβάσετε κι εσείς παρακάτω, η υπόθεση όπως αυτή περιγράφεται στο οπισθόφυλλο, είναι άκρως ενδιαφέρουσα. 
Πρόκειται για ένα απόλυτα ατμοσφαιρικό βιβλίο που σε βάζει σε έναν κόσμο διαφορετικό, έναν κόσμο με μυστικά, εμμονές, αλλά και πάθη.

Μια φθινοπωρινή μέρα του 1686 η δεκαοχτάχρονη Νέλλα Όορτμαν χτυπά την πόρτα ενός αρχοντικού της πιο πλούσιας περιοχής του Άμστερνταμ.Έρχεται από την επαρχία για να ξεκινήσει μια νέα ζωή ως σύζυγος του εμπόρου Γιοχάννες Μπραντ. Όμως αντί για αυτόν συναντά την πικρόχολη αδελφή του, τη Μάριν. 

Ο Γιοχάννες δεν εμφανίζεται παρά αρκετά αργότερα και προσφέρει στη νεαρή του σύζυγο ένα παράξενο γαμήλιο δώρο: ένα κουκλόσπιτο, μια πιστή απομίμηση του σπιτιού τους. Θα το εξοπλίσει ένας ακριβοθώρητος τεχνίτης, του οποίου οι λιλιπούτειες δημιουργίες καθρεφτίζουν με τρόπο απροσδόκητο τις αληθινές ζωές τους…

Το περίκλειστο σύμπαν του οίκου των Μπραντ αρχικά βυθίζει τη Νέλλα στο σκοτάδι, καθώς όμως ανακαλύπτει ένα ένα τα μυστικά του, συνειδητοποιεί πως όλοι τους διατρέχουν ολοένα και μεγαλύτερο κίνδυνο...

Μεταφερόμαστε λοιπόν στο Άμστερνταμ του 1686, μια πόλη που αγωνίζεται να κρατηθεί πάνω στο βούρκο, που μετρά συνεχώς τους θησαυρούς της και πνίγει όσους καταδικάζονται για διάφορα αδικήματα, υπαρκτά ή μη, στα ίδια εκείνα νερά που φοβάται πως θα την καταπιούν.

Από την πρώτη στιγμή που φτάνει η Νέλλα στο σπιτικό του συζύγου που δεν πρόλαβε καν να γνωρίσει κανονικά πριν τον παντρευτεί, όλα δείχνουν πως τίποτα δεν είναι όπως το περίμενε. Και προπάντων η ζωή που φαντάζονταν πως θα ζούσε μαζί του.

"Παράξενος κόσμος. Άνθρωποι περιφέρονται επιβεβαιώνοντας ο ένας στον άλλον πως δεν έχουν πεθάνει", λέει κάποια στιγμή ο Γιοχάννες στη Νέλλα.

Κι όταν εκείνος της κάνει δώρο ένα πανάκριβο κουκλόσπιτο για να ασχολείται, εκείνη θυμώνει γιατί νομίζει πως τη θεωρεί παιδί.

Είναι πολλά εκείνα που δεν καταλαβαίνει. Αρχίζει να τα ανακαλύπτει σταδιακά, αφού αποφασίζει τελικά να εξοπλίσει το κουκλόσπιτο που της δόθηκε.

Επικοινωνεί με έναν τεχνίτη και παραγγέλνει τις πρώτες μινιατούρες.

Τα πράγματα όμως φαίνονται να βγαίνουν εκτός ελέγχου πολύ γρήγορα, καθώς ακόμα και η πρώτη αποστολή του πακέτου με τις μινιατούρες δημιουργεί ερωτηματικά.

Τα ερωτηματικά όλο και πληθαίνουν, όταν ο τεχνίτης θα συνεχίσει να στέλνει μινιατούρες μαζί με περίεργα μηνύματα, ακόμα κι όταν η ίδια του ζητάει να σταματήσει.

Το πιο παράξενο από όλα είναι πως οι μινιατούρες δείχνουν να προβλέπουν το μέλλον.

Τίποτα όμως στο βιβλίο δεν είναι απλό, ή απλοϊκό.

Όλοι, ακόμα και τα αντικείμενα. έχουν παραπάνω από μια όψεις. Κι όταν αρχίζουν να έρχονται στο φως όσα κρύβονταν καλά πίσω από κλειστές πόρτες  και καρδιές, τα πράγματα παίρνουν μιαν απροσδόκητη, όσο κι επικίνδυνη τροπή.

Και μπορεί να φανεί περίεργο, αλλά όσα φαίνονταν να τους χωρίζουν, είναι αυτά που θα φέρουν τελικά όσο πιο κοντά θα μπορούσαν να φέρουν φυσικά, τη Νέλλα με τον άντρα της  τον Γιοχάννες, αλλά και με την αδερφή του την Μάριν.

Στο σπίτι όταν εγκαταστάθηκε εκεί η Νέλλα τον Οκτώβριο του 1686 ζούσαν συνολικά πέντε άτομα.

Στις 12 Ιανουαρίου 1687, συνεχίζουν να είναι πέντε, μα όχι τα ίδια με πριν!

Άραγε τι άλλαξε;

Το κουκλόσπιτο είναι ένα καλοδουλεμένο βιβλίο που ποντάρει στο μυστήριο, αλλά δεν το κάνει σημαία, καθώς το χρησιμοποιεί περισσότερο σαν εργαλείο για να κάνει εκείνη την κατάδυση βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή και να μελετήσει τις  αδυναμίες  της, ή την απρόσμενη δύναμή της!

Η συγγραφέας  Jessie Burton εμπνεύστηκε την ιδέα του βιβλίου της από το κουκλόσπιτο της Πετρονέλλα Όορτμαν, που εκτίθεται στο Κρατικό Μουσείο της Ολλανδίας, Άμστερνταμ.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

Τη μετάφραση έκανε η Μυρτώ Καλοφωλιά.