Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Λίμνη Τσιβλού

Ψηλά στο βουνό, ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση, ξεπροβάλλει ανεπάντεχα μια λίμνη.
Τη γαλήνη και την ηρεμία του ειδυλλιακού τοπίου, διακόπτει μόνο το κελάηδισμα των καλά κρυμμένων πουλιών, στις φυλλωσιές των δέντρων, που αναδεύει συνεχώς το ελαφρύ αεράκι.
Στάθηκα ώρα πολύ να ψάχνω από ποιο πλατάνι μας χαιρετούσε με θεσπέσιες τρίλιες ένα αθέατο πουλί.
Δεν το ανακάλυψα, μα το τραγούδι του θα μου μείνει αξέχαστο.

Εδώ με τίποτα δεν πάει το μυαλό σε καταστροφές και καταποντισμούς.
Όλα ανασαίνουν μακάρια την ηρεμία του βουνού και τα δέντρα με τις βαθιές τους ρίζες απλωμένες αποφασιστικά στη γη, δημιουργούν το απόλυτο αίσθημα ασφάλειας.


Το βουνό είναι ο Χελμός, η λίμνη ονομάζεται Τσιβλού και οφείλει την ύπαρξή της σε μια μεγάλη καταστροφή.
Κατολισθήσεις παρέσυραν τόνους χώματος και βράχους, οδηγώντας στον αφανισμό δυο χωριά, το ένα εκ των οποίων έδωσε το όνομά του στη λίμνη.  


Όλα αυτά έφραξαν την κοίτη του ποταμού Κράθη, που ουσιαστικά είναι υπεύθυνος μαζί με τις συνεχόμενες βροχές του 1913, για την καταστροφή που έγινε στις 24 Μαρτίου του ίδιου έτους.


Μια από τις πηγές του Κράθη είναι τα Ύδατα της Στυγός, στα νερά της οποίας ορκίζονταν οι Θεοί, εκεί που η Θέτιδα βάπτισε τον Αχιλλέα για να τον κάνει άτρωτο.

Η περιοχή, όπως αποδείχτηκε, καθόλου άτρωτη δεν ήταν, μα η φύση, λες και θέλησε να απολογηθεί και να αποζημιώσει για όλα όσα έκανε, δημιούργησε από το κακό, κάτι καλό.
Από την καταστροφή, έφερε την ομορφιά.

Ένα σμαράγδι σπάνιας ομορφιάς, ένα τέλειο αλπικό τοπίο, μια και βρίσκεται σε υψόμετρο 800 μέτρων, ήταν η ανταμοιβή της και το δώρο της σε βουνό και ανθρώπους.


Κοντά στις όχθες της λίμνης τα πλατάνια διαλαλούν τη ζωή και μόνο να φανταστώ μπορώ την ομορφιά της περιοχής όταν τα πλατάνια θα ντυθούν τα φθινοπωρινά τους χρώματα.
Σκέφτομαι πόσο θα ήθελα να έρθω και το χειμώνα εδώ, όταν το χιόνι μεταμορφώνει μαγικά το τοπίο δίνοντάς του μια αυθεντική βουνίσια ομορφιά.
Είναι καλοκαίρι όμως, και σκοπεύω να απολαύσω κάθε στιγμή εδώ, κάτω από το δροσερό, πολυπόθητο ίσκιο τους.

Να αφουγκραστώ τα θροΐσματα των φύλλων, που μεταφέρουν μύθους για Θεούς κι ανθρώπους και μιλάνε διαρκώς για όσα η λίμνη έκρυψε για πάντα στα νερά της, ενώ τα μονοπάτια με οδηγούν σχετικά εύκολα στο νερό που αστράφτει από χαρά με κάθε χάδι του ήλιου.



Υπάρχουν αρκετά μονοπάτια και διαδρομές που οδηγούν στη λίμνη από διαφορετικές μεριές, αλλά και θέσεις που μπορεί ο ταξιδιώτης να ξεκουραστεί.
Αν θέλει και τολμά, μπορεί ακόμα και να κολυμπήσει.
Ή και να ψαρέψει. 
Η περιοχή προσφέρεται για πολλές δραστηριότητες και η ομορφιά της φύσης, που οργιάζει γύρω του, εύκολα τον ξεγελά.
Τον κάνει να νομίζει πως ο κόσμος είναι τελικά ο παράδεισος και πως ετούτο το μέρος, με τη λίμνη πάνω στο βουνό, με τα πλατάνια, τα πεύκα και τα έλατα είναι καλά φυλαγμένο μόνο γι' αυτόν.

Η λίμνη από ψηλά χάνει λίγο από το σμαραγδένιο της χρώμα, πλησιάζοντας περισσότερο στο τιρκουάζ.
Στη δική μου μνήμη όμως θα λάμπει σαν ένα σπάνιο σμαράγδι.
Και θα αναρωτιέμαι για όσα μυστικά έκρυψε για πάντα στα ογδόντα μέτρα του βυθού της.


15 σχόλια:

  1. Αυτό το πράσινο στις φωτογραφίες δε συγκρίνεται με τίποτα!Τι υπέροχο μέρος,γαλήνιο και μαγικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαρία εισαι καταπληκτική
    Το απογείωσες αυτό το παραδείσιο τοπίο!!!
    Την έχω επισκεφτεί πιο παλιά τη λίμνη
    κι έμεινα άφωνη όπως εσύ

    Σε φιλώ πολύ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τι καταπληκτικο μερος!! πραγματικά μαγικο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νομίζω ότι χάθηκα και χάζεψα για λίγο..
    Μπορείς να με απαγάγεις και να με αφήσεις εκεί για λίγο;;
    Τι μαγικό μέρος.. Και τι ιστορία..
    Σ'ευχαριστούμε που μας πήρες μαζί σου έστω κι έτσι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπορείτε να με αφήσετε εκεί... στον μικρό αυτό παράδεισο!!!
    Μαγεύομαι με τέτοιες γωνιές της φύσης και τις σέβομαι απόλυτα!
    Μαρία, έκανες μια φανταστική παρουσίαση της λίμνης και του τόπου γύρω της!!!
    Οι φωτογραφίες μοναδικές και σου γεννούν έντονα την επιθυμία να βρεθείς άμεσα εκεί...!!!
    Φιλιά και καλή σου εβδομάδα!

    υ.γ.
    Πάω να δω τη νεράιδα και το παληκάρι...;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Για πολλοστή φορά, Μαρία,
    με τις επαγγελματικές φωτογραφίες,
    με τα γλαφυρά σου κείμενα,
    με τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες,
    προκαλείς για εξαιρετικές διαδρομές.
    Μα είναι πολλά τα χιλιόμετρα από την άκρη μου…
    Κι έτσι αρκούμαι στα νοερά ταξίδια των αναρτήσεών σου.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να που γνωρίζουμε την Ελλάδα που δεν μας έμαθαν τα βιβλία.
    Θέλω ένα σπιτάκι ξύλινο εκεί, έναν λαχανόκηπο που θα με τρέφει και δεν θέλω ούτε τηλέφωνο ούτε ηλεκτρικό. Να με πάτε εκεί και να με ξεχάσετε εκεί.
    Μάλλον ζητάω πολλά ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η Ελλάδα έχει τοσους κρυμμένους θησαυρούς!!!
    Ανεκτίμητης αξίας! Ευχομαι να εχω καποια στιγμή την ευκαιρία να τους ανακαλύψω όλους!!!!
    Υπέροχη η αναρτηση σου :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πατριδογνωσία κανονική οι αναρτήσεις σου αυτές Μαράκι.
    Δεν βρίσκω τι περισσότερο έχουν οι επαγγελματίες του είδους που περιγράφουν και φωτογραφίζουν τις περιοχές της Ελλάδας. Ειλικρινά κολύμπησα στις φωτογραφίες σου και ξεναγήθηκα περίφημα σ' αυτή την άγνωστη σε μένα λίμνη. Και οφείλει την ύπαρξή της σε παλιότερη καταστροφή ε; Μαγεία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εντάξει εδώ στέκομαι άφωνος μπροστά σε αυτή τη φυσική μαγεία. Μαρία παιδί μου, ευλογία είναι τα οδοιπορικά σου πραγματικά. Τι ταξίδια είναι αυτά ; που μας οδήγησες παιδί μου ;
    ειλικρινά γέμισα ανάσα.
    Καλό βράδυ να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Άφωνη... (για λίγο!) Στη συνέχεια "έκλεψα" μερικές γιατί ήρθε η ώρα ν' ανανεώσω την φωτό στην επιφάνεια εργασίας του λαπτοπιού μου!
    Είναι αρκετό το ευχαριστώ;... ίσως! ;-)

    Πολλά πολλά ΑΦιλάκια σου στέλνω και ας είναι ανεμοδαρμένα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ!!
    Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εφτασα μέχρι τη Ζαχλωρού, αλλά επειδή ήμουν με γκρουπ σε πούλμαν δε μας πήγαν στη Λίμνη...και τώρα που βλέπω και τις φωτογραφίες φέτος ο π ω σ δ η π ο τ ε πρέπει να την επισκεφθώ! Εξαιρετική ξενάγηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δεν υπάρχουν οι φωτογραφίες σου!
    Έμεινα να θαυμάζω Μαρία μου!!!
    Πόσο πράσινο ξεχύθηκε στην οθόνη μου!
    Αφού κατάλαβα ότι είχα μείνει με το στόμα μισάνοιχτο ( για φωτογραφία κι εγώ αλλά όχι σαν κι αυτές! ☺)
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή