Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015

Μια φωτογραφία...χίλιες αντιδράσεις...

Αυτή η ανάρτηση δε θα έχει καμιά φωτογραφία, γιατί η φωτογραφία (και όχι μόνο μία, και όχι μόνο ενός παιδιού) είναι παντού.
Είναι βαθιά χαραγμένη μέσα μας και θα μας σημαδεύει για πάντα. Όπως μας σημάδεψαν οι προηγούμενες και όπως θα αφήσουν τα δικά τους σκληρά σημάδια κι εκείνες που θα ακολουθήσουν. 
Γιατί θα έρθουν κι άλλες, αφού η φρίκη συνεχίζεται. 
Και θα συνεχίζεται όσο κι αν παίρνουμε με βιάση τα μάτια μας από εικόνες που μας είναι αβάστακτες.
Οι αντιδράσεις απίστευτες.
Δε θέλω να κρίνω κανέναν. 
Ούτε θα μετρήσουμε εδώ τον πόνο μας να δούμε ποιος τον έχει μεγαλύτερο.
Μόνο όσοι μάτωσαν στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν μπορούν να κρίνουν όλους εμάς που από το σπιτάκι μας γκρινιάζουμε για την "αισθητική" του θέματος, κι αν είναι πρέπον ή όχι να δημοσιεύονται φωτογραφίες. 
Μόνο όσοι είναι δίπλα σε αυτούς που υποφέρουν μπορούν να μιλήσουν.
Οι υπόλοιποι ας μην πέφτουμε από τα σύννεφα κάθε φορά που αντικρίζουμε τη φρίκη καταπρόσωπο.
Το να βλέπουμε την εικόνα δεν μας κάνει να συνηθίζουμε τη βία. 
Απλά μας ξεβολεύει και μας ταρακουνάει!
Ας μην ξεχνάμε πως υπάρχουν και κάποιοι που ενοχλούνται, επειδή οι πρόσφυγες τους χαλάνε την αισθητική, ή τις διακοπές.
Δεν έχουν πρόβλημα με όσα γίνονται, αρκεί να μην τα βλέπουν. 
Πνίγονται άνθρωποι καθημερινά και το μόνο που θέλουν αυτοί οι κάποιοι, είναι να πνίγονται αθόρυβα, να μην διαταράσσεται η ησυχία τους.
Για να μην πω για εκείνους που θέλουν να πνίγονται οι άλλοι. Δε θα πω, γιατί για μένα οι ρατσιστές και οι σκατόψυχοι δε λογαριάζονται για άνθρωποι. 

Από δω το φέραμε πάντως, από εκεί το πήγαμε, καταφέραμε να το κάνουμε δικό μας θέμα και να που το σπρώχνουμε για άλλη μια φορά κάτω από το χαλί, με πρόσχημα τις τάχα δήθεν ευαισθησίες μας. 
Σε όποια φυλή κι αν ανήκουμε (των ευαισθητούληδων, των ενοχικών, των δικαστών, των εισαγγελέων, των υπεράνω, των απελπισμένων...ατέλειωτη η λίστα, αρκεί να μην ανήκουμε σε εκείνη των μισανθρώπων-τεράτων), ας κοιτάξουμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε, αντί να "μετράμε" τις όποιες ευαισθησίες μας με αφορμή την τραγωδία που έχει αρχίσει εδώ και χρόνια και συνεχίζεται αδιάκοπη.

Μη σας κάνει εντύπωση αν η κοινοποίηση της φρίκης ακολουθείται από άλλες δημοσιεύσεις με όμορφα ηλιοβασιλέματα, ή παραλίες. 
Αλίμονο αν η θάλασσα μείνει στη συνείδησή μας σαν φόνισσα. 
Φονιάδες είναι οι μεγάλοι και ισχυροί που δημιουργούν πολέμους για να πουλάνε τα όπλα τους!
Η ζωή συνεχίζεται, κανένας δε θα σταματήσει να ζει και αλίμονο αν ήταν αυτό το ζητούμενο.
Το ζητούμενο είναι να ξημερώσει εκείνη η μέρα που θα μπορούν να ζουν όλοι!




Κάποιοι ίσως λένε για τον Eric Kempson πως κρατάει την κάμερα αντί να βοηθάει. 
Δεν είναι έτσι, φυσικά και βοηθάει.
Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι και η καταγραφή των όσων συμβαίνουν καθημερινά είναι απαραίτητη!

Εδώ μπορείτε να βρείτε τις ομάδες αλληλεγγύης  για τους πρόσφυγες.

23 σχόλια:

  1. Ο ανθρωπινος λόγος είναι ανεπαρκής
    μπροστά στην βίωση της καθημερινής
    θηριωδίας....φρίκη!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μες στο μυαλό μου!
    Ποιος τον έχει μεγαλύτερο οεο;;;;;

    Πολλά φιλιά♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαρία μου φόνισσα δεν είναι η θάλασσα όπως πολύ σωστά λες, φονιάδες είναι αυτοί που για το χρήμα δημιουργούν πολέμους....
    Όλοι είμαστε πιόνια στα χέρια των ισχυρών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αντί άλλου σχολίου, το οποίο περιττεύει διότι με κάλυψες με τις σκέψεις σου, αφήνω έναν σύνδεσμο που περιλαμβάνει μια λίστα με τις ομάδες αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες, πανελλαδικά: http://tvxs.gr/news/ellada/refugeeswelcome-omades-allileggyis-gia-toys-prosfyges-se-oli-tin-ellada

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάω να τον συμπληρώσω για να τον βλέπουν όλοι!
      Σε ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  5. Όπως λέει κι η Άννα πιο πάνω, ας προσπεράσουμε την οδύνη μας κι ας βρεθούμε κοντά σ' όσες δομές έχουν δημιουργηθεί πανελλαδικά για να βοηθήσουν τους πρόσφυγες. Υποτυπώδη πράγματα ζητούν, που μπορούν όμως να ανακουφίσουν για λίγο το δράμα τους. Έστω κι η παρουσία μας, είναι πολύτιμη.
    Μαράκι μου πολύ δυνατή και έντιμη η φωνή που υψώνεις. Ενώνω και τη δική μου & αναλαμβάνω το μερίδιο ευθύνης που μου αναλογεί σ' αυτό το μαζικό έγκλημα. Μπορεί να είμαστε άμοιροι των αποφάσεων που παίρνονται στα ξένα κέντρα, αλλά είμαστε απόλυτα υπεύθυνοι για τη στάση που κρατάμε ως Ευρωπαίοι πολίτες στους συνανθρώπους μας. Άλλωστε "αύριο" μπορεί να βρεθούμε κι εμείς στη θέση τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς Μαρία...ό,τι μπορεί ο καθένας μας, ακόμα και το ελάχιστο, έχει αξία!

      Διαγραφή
  6. Καλή σου μέρα αγαπητή μου Μαρία.
    Χρόνια αυτή η τραγωδία μπρος στα μάτια μας με καμιά ουσιαστική αντίδραση από αυτούς που κυβερνάνε τον κόσμο.
    Όλα δείχνουν πως τους είμαστε εμπόδιο.
    Η φωτογραφία του μικρού Άϊλαντ νεκρού στην άκρη της ακτής δεν λέει τίποτα γι΄αυτούς.
    Απλά γιατί δεν έχουν την ικανότητα να πονέσουν.
    Μια τραγωδία, που όσο κι΄αν δεν το θέλουν έχει μείνει στην ιστορία του κόσμου.
    Νάσαι καλά καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να τους ταρακουνήσουμε και να τους χαλάσουμε την "ησυχία"...πρέπει!!!
      Να είσαι καλά Ντένη μου!

      Διαγραφή
  7. Νομίζω πως τα είπες όλα και τα σχόλια περιττεύουν.
    Μόνο να τονίσουμε πως η προσφυγιά και η μετανάστευση δοκιμάζουν τον ανθρωπισμό μας. Δοκιμάζουν την ψυχή μας, τα συναισθήματά μας, τις αντοχές μας στο διαφορετικό. Όταν βομβαρδίζονται και ξεσπιτώνονται άνθρωποι δεν μπορούμε να μιλάμε για "ισλαμικό" σχέδιο.
    Σκατόψυχοι θα υπάρχουν πάντα να μιλάνε για ...αισθητική. Τώρα τι είδους αισθητική μπορούν να διαθέτουν στον συρρικνωμένο τους εγκέφαλο, είναι άλλο πράγμα.
    Για μένα είναι πολύ σημαντική η βοήθεια εθελοντών. Παρά την οικονομική κρίση που βιώνει ο λαός μας, υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που συμπαραστέκονται σε πρόσφυγες και μετανάστες με το πενιχρό τους εισόδημα. Απείρως σημαντικότερη η δική τους αλληλεγγύη από των φραγκάτων ευρωπαίων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Φονιάδες είναι οι μεγάλοι και ισχυροί που δημιουργούν πολέμους για να πουλάνε τα όπλα τους!
    Η ζωή συνεχίζεται, κανένας δε θα σταματήσει να ζει και αλίμονο αν ήταν αυτό το ζητούμενο.
    Το ζητούμενο είναι να ξημερώσει εκείνη η μέρα που θα μπορούν να ζουν όλοι..."

    Στέκομαι σε αυτά σου τα λόγια Μαρία. Το θέμα που αναφέρεσαι και συγκλονίζει μήτε τυχαία προέκυψε, μήτε ουδέτερο πολιτικά είναι, μήτε μελόδραμα αποτελεί. Είναι ένα πολύ συγκεκριμένο αποτέλεσμα μιας πολιτικής του Ιμπεριαλισμού, ναι να μάθουμε κάποια στιγμή να αποδίδουμε στον ένοχο το όνομά του και τα χαρακτηριστικά του, που εδώ και χρόνια διέλυσε όλες αυτές τις χώρες γυρεύοντας να διευρύνει τις αγορές του, να λεηλατήσει τους φυσικούς πόρους και φυσικά, μην ξεχνάμε, να βρει χιλιάδες εξαθλιωμένο εργατικό δυναμικό για τις καπιταλιστικές κεντρικές χώρες. Σε τι νομίζεις θα χρησιμεύσουν οι χιλιάδες πρόσφυγες στην Κεντρική Ευρώπη.
    Καλή σου συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη έχεις απόλυτο δίκιο...καθόλου τυχαία δεν προέκυψε και όλα όσα αναφέρεις είναι πραγματικότητα!
      Καλή συνέχεια και σε σένα!

      Διαγραφή
  9. Είναι τραγικά αισχρή αυτή η πραγματικότητα Μαρία μου.. Οπως κι είναι απάνθρωπο να σκυλεύεται ένα μωρό παιδί δείχνοντας το ξανά και ξανά να εμπεδώσουμε το θάνατό του... Δεν αντέχω να το διαπιστώνω άλλο.. Κάθε μέρα τα ίδια γίνονται.. Κι η Ευρωπη ξύνεται.. Πρώτα να μαζευτούν οι κοιλαράδες, μετά να το συζητήσουν με τις ώρες, φυσικα να επιρρίψουν ευθύνες σε Ιταλία, Ελλάδα που δεν θέλουν να γίνουν αποθήκες ψυχών γιατί πολύ θα τους βόλευε!! Κι εντωμεταξύ κάνουν μάγκες φασίστες και χρυσαύγουλα που εκμεταλλεύονται την απόγνωση των κατοίκων.. Μεγαλείο, ε;;;
    Βρήκα μια χρήσιμη σελίδα για προσφορά βοήθειας: http://m.news247.gr/eidiseis/koinonia/metanastes/refugeeswelcome-des-pws-mporeis-na-vohthhseis-toys-prosfyges-oi-organwseis-oi-draseis-kai-oi-foreis.3646306.html
    Να μην χάσουμε την ανθρωπιά μας γιατί εξαντλείται η υπομονή..
    Φιλιά Μαρία μου και καλή βδομάδα ναχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ελπίζω μέρα με τη μέρα να ευαισθητοποιούνται όλο και περισσότεροι άνθρωποι, ίσως και λαοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν υπαρχουν λόγια να πει κανείς για όλα οσο γινονται διπλα μας Μαρία μου..το μυαλό αδυνατεί να συλλάβει το μεγεθος της κατασροφης της ζωή τους.. αν υποθεσουμε πως βαζουμε .. τον εαυτό μας στη θέση τους ... ακόμα και ετσι δεν υπαρχει περιπτωσει να καταλαβουμε τι περνάνε αυτόι οι ανθρωποι.. και όλα αυτα γιατι βρε Μαρια μου; ποιος θα απαντησει στα .. τοσα γιατί αυτων των ανθρωπων;.

    ΑπάντησηΔιαγραφή