Ζήσε τη ζωή σου με χρώματα

Έξω βρέχει.

Μούσκεμα γυρίσαμε από την πρωινή μας βόλτα ο (Μπ)Ρίκι κι εγώ. Τώρα αυτός κοιμάται στα πόδια μου κι εγώ αναπολώ την εβδομάδα των χρωμάτων.

Μακάρι να ήταν εβδομάδα θαυμάτων, αλλά τα θαύματα μάλλον θα αργήσουν, αν έρθουν και ποτέ!

Οι καταιγίδες πάντως δεν τα έφεραν. Έφεραν προβλήματα χωρίς λύσεις.

Τα σύννεφα πότε άσπρα και ταξιδιάρικα και πότε γκρίζα, με τον "καιρό" να μας κλείνει από παντού, έδιναν το ρυθμό στις μέρες μας, ενώ τις νύχτες σημάδευαν οι αστραπές που έσκιζαν με μανία το πέπλο του σκοταδιού.

Το χρώμα έμοιαζε να λείπει, αλλά ήταν εδώ!

Σας το λέω με σιγουριά, γιατί το φωτογράφισα!

Ο ιβίσκος αδιαφορώντας για όλα, συνέχισε και συνεχίζει να ζει στο κόκκινο.

Υπομένει τη βροχή, μα με λαχτάρα δέχεται τον ήλιο κάθε φορά που βγαίνει.

Monday 21: Red

Το πορτοκαλί χόρευε και χόρευε και χόρευε...

Tuesday 22: Orange

...ενώ το κίτρινο πήρε παράταση ζωής για να θρέψει τις μέλισσες.

Wednesday 23: Yellow

Το πράσινο να κυκλώνει τα υπόλοιπα χρώματα...

Thursday 24: Green

...και το μπλε να γίνεται κυρίαρχος της σκέψης, να την παίρνει να αρμενίζουν!

Friday 25: Blue

Οι σταγόνες της βροχής, να ομορφαίνουν το ροζ!

Saturday 26: Pink

Σειρά έχει ένα ουράνιο τόξο.

Τόσες μέρες βροχής κι ένα ουράνιο τόξο δεν είδα ακόμα.

Ίσως το δω σήμερα, αύριο.

Την προηγούμενη Κυριακή όμως στο σχολείο που με οδήγησαν τελικά τα βήματά μου για να μην είμαι εκτός, είδα κάτι που θα μπορούσε να είναι ουράνιο τόξο, ή έστω τόσο αισιόδοξο όσο ένα ουράνιο τόξο.

Τα λόγια του Καζαντζάκη στο σχολικό τοίχο σε μια ζωγραφιά όλο χρώμα!

Ακούω και αγαπημένο τραγούδι.

Το άκουγα κι εδώ, στην ανάρτηση με την κίσσα και το φίδι, αλλά γι΄αυτό είναι αγαπημένα τα αγαπημένα.

Επειδή τα αποζητάμε συνέχεια και δεν τα χορταίνουμε!

In Colors - Minor Project

Cut me up in two or three or four dark clouds,

I won't bring you rain

I won't spend my time to prove you're good or bad

or tend to feel the ground.

That's not my fate.

That's not your land.

Rising up that kids can be destroying,

can be exhausting but a smile comes when they grow.

Restless thoughts and actions you'r so proud of,

when you know. Or if you don't they disappear and they feel wrong.

Right! You look up right again.

You broke your right to be the same like them.

I want them real I want them to live their life in peace.

Frost! He seem to hesitate, my thoughts are black,

your ones are reprimand . I want you cool, 

I want you to live your life in colors.

Carve your name at benches walls or sheets.

The road you walked was just a street, 

there are no clouds or hidden doors.