Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Η στάση (Παίζοντας με τις λέξεις)

Ο ορίζοντας απλώνονταν μπροστά μου προκαλώντας με.
Έτσι όπως βάφονταν στα χρυσαφένια χρώματα του δειλινού έκανε την ψυχή να ονειρεύεται ταξίδια, μα το μυαλό στήλωνε τα πόδια του και δε δέχονταν να ξεμακρύνει ούτε σπιθαμή. Ήταν σαν να το έβλεπα να κρατάει έναν μακρύ κατάλογο, να κατεβάζει τα γυαλιά στη μύτη του, να φέρνει το χαρτί μπροστά του και να απαριθμεί με στόμφο ένα - ένα όλα εκείνα που έπρεπε να ξεκαθαρίσουν πριν αφεθεί στην επιθυμία της ψυχής. Είχε κι αυτό τα δίκια του.
Καθώς άφηνα τη θάλασσα πίσω μου, ο ήλιος έσβηνε μέσα της. Η νύχτα απλώθηκε γύρω μου κρύβοντας τα σχήματα και τα χρώματα, έτσι όπως τα τύλιγε στη σκοτεινιά της.

Τα βήματά μου με έφερναν όλο και πιο κοντά σε όλα όσα ήθελα να αφήσω πίσω και ο πειρασμός να προσπεράσω το σπίτι και να συνεχίσω να περπατάω μέχρι το τέλος του κόσμου φούντωνε μέσα μου.
Τελικά σταμάτησα στην πόρτα που δεν ήθελα να ανοίξω απόψε. Πέρασα το κατώφλι που δεν ήθελα να περάσω και μπήκα στο σκοτεινό σπίτι.
Άναψα ένα κερί ίσα - ίσα για να βλέπω γύρω μου κι έμεινα ακίνητη να κοιτάζω τη φλόγα που τρεμόπαιζε.
Το μυαλό είχε κρύψει και χαρτιά και καταλόγους και αρνιόνταν να κάνει την παραμικρή λογική σκέψη.
Η ψυχή ήταν αυτή που ούρλιαζε φύγε!!
Δεν έφυγα. Κάθισα στον καναπέ να τον περιμένω. Να εξηγηθούμε, να αναμετρηθούμε, να σφαχτούμε με τον άνθρωπο που νόμιζα σταθμό στη ζωή μου και που τελικά αποδείχτηκε μια στάση. Μια κακή στάση!
Κόσμος πολύς μπαινόβγαινε και ποδοπατούσε τα πάντα. Τα ψέματα αιωρούνταν γύρω μου κι εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα, έτσι όπως είχα βουλιάξει στο όνειρο.
-Σιγά τη φυσιογνωμία, σκέφτηκα ξαφνικά.
Και άρχισε να ξεφτάει το όνειρο. Να αποκτάει την πραγματική του διάσταση. Το μυαλό ξύπνησε κι άρχισε να ενώνει το παζλ. Όλα έμπαιναν στη θέση τους. Τα ψέμματα, τα παράλογα νεύρα, όλα μα όλα είχαν μια καλή εξήγηση.
Άκουσα τα κλειδιά στην πόρτα και σήκωσα το βλέμμα να αντικρίσω εκείνον που δεν αγαπούσα πια. Ή μάλλον εκείνον που υποκρίνονταν πως ήταν αυτός που αγαπούσα.
Τον κοίταξα και τον ταίριαξα στις πραγματικές του διαστάσεις. Πόσο μικρός και τιποτένιος μπορεί να μοιάζει κάποιος που μέχρι πριν λίγο καιρό νόμιζες θεό όταν γκρεμοτσακίζεται από το βάθρο του.
Ούτε άξιος να κρατηθεί ψηλά δεν ήταν. Ένα σκουλήκι που δε σταμάτησε ποτέ να κάνει αυτό που η φύση του το προστάζει. Να σέρνεται και ταυτόχρονα να καμώνεται το σπουδαίο.
Να κουλουριάζεται καθώς ετοιμάζει το επόμενο ψέμα και να ξετυλίγεται για να στο προσφέρει έτσι όπως το θες, σε συσκευασία δώρου.
Και τότε έγινε το θαύμα. Μυαλό και ψυχή ενώθηκαν πάλι και έδιωξαν με περιφρόνηση το σκουλήκι που επιχειρούσε χαμογελαστό ακόμα, μια και δεν ήξερε ότι τα είχα μάθει όλα, να με μολύνει με ένα ακόμα «αγάπη μου».
Το υποκριτικό βλέμμα, έντρομο τη στιγμή της συνειδητοποίησης, έγινε γρήγορα μοχθηρό φανερώνοντας την αλήθεια του. Κατάλαβε πως όλα είχαν τελειώσει. Αναδιπλώθηκε για να περάσει στην επίθεση.



Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο 10ο παιχνίδι "ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ"...κι αυτό είναι το βραβείο συμμετοχής μου.


Ευχαριστώ πολύ όλους όσους βαθμολογήσατε την ιστορία, αλλά και όλους όσους τη διαβάσατε!
Θέλω να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά την αγαπημένη Φλώρα για την πολύ καλή δουλειά που κάνει!
Οι λέξεις για το 11ο παιχνίδι μας περιμένουν στο TEXNIS STORIES.


47 σχόλια:

  1. Αναρωτιέμαι με μένα...πώς δεν σε υποψιάστηκα πίσω από τον... σταθμό! Φώναζε Μαρία!
    Ξέρεις τα γνωστά πια....Καλή συνέχεια!

    ΥΓ: Τα καλύτερά μας δεν τα έχουμε γράψει ακόμα. Κι αυτό είναι από τα πιο αισιόδοξα κι όμορφα που μου έχουν πει!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι αστείο αυτό που συμβαίνει..προσπαθώ να μην βάζω πρόσωπα πίσω από τις ιστορίες που διαβάζω, αλλά όλο και ξεπηδά κάποιο μια στο τόσο και το διώχνω..χαχα..και μετά όταν βγαίνουν τα αποτελέσματα λέω..έπρεπε να καταλάβω ποιος την έγραψε αυτή..χαχα..
      Σίγουρα τα καλύτερά μας δεν τα έχουμε γράψει ακόμα!!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  2. Μαρία μου η ιστορία σου είχε και ηθικό δίδαγμα. Όταν δεν πάει άλλο πρέπει να ενώνονται νους και ψυχή για να φεύγουν τα σκουλήκια από τη ζωή μας.
    Καλή συνέχεια!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχε και ηθικό δίδαγμα...τα σκουλήκια δεν έχουν καμιά θέση στη ζωή μας...μόνο τη βρωμίζουν!!
      Σε ευχαριστώ πολύ..φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  3. Αυτά τα ακριβά "σ' αγαπώ" πόσο φτηνοί άνθρωποι τα λένε, τελικά...
    Όμορφη ιστορία και όπως αναφέρει πιο πάνω η Ελένη Φλογερά, με δίδαγμα ηθικό!

    Να γράφεις και να σε διαβάζουμε!
    Την καλησπέρα μου και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως ακριβώς το είπες...οι "φτηνοί" άνθρωποι κρύβονται συνήθως πίσω από "ακριβές" λέξεις..λες και τις χρησιμοποιούν σαν πανοπλία για να κρύψουν τον τιποτένιο εαυτό τους...
      Σε ευχαριστώ πολύ..φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  4. Σα να έχω ζήσει κι εγώ, κάπου κάποτε, μια ιστορία με ένα ψεύτο-θεό...
    Ενας από τους λόγους που μου άρεσε το κείμενο ήταν αυτός.
    Πως μου θύμισε κάτι δικό μου.
    Φιλάκια:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε, αλλά λυπήθηκα που πέρασε από τη ζωή σου ένας ψευτο-θεός...
      Να είσαι καλά...φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Πρώτα διάβασα την ιστορία σου και στη συνέχεια πήγα να διαβάσω τις τρις πρώτες που πήραν το βραβείο...
    Για να είμαι ειλικρινής μου άρεσε πολύ το ποίημα της Αγριμιώ...
    Η δική σου είναι εξαιρετική παρόλο που το θέμα πονάει και ίσως γι αυτό δεν ήρθε πρώτη!
    Όλοι νομίζω πως κάποια στιγμή στη ζωή μας, πρέπει να ξεφορτωνόμαστε τα σκουλήκια...και όσο πιο νωρίς τόσο το καλύτερο!
    Μπράβο Μαράκι... ήξερα πως το "έχεις"!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ξέχασα να σου στείλω ΑΦιλάκια... (Α=Αληθινά) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ποίημα της Αγριμιώς είναι πραγματικά εξαιρετικό!!
      Και το θέμα της δικής μου ιστορίας πραγματικά στενάχωρο...αφού κι εγώ που την έγραψα είχα αμφιβολίες για το αν έπρεπε να τη στείλω τελικά..
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια..να είσαι καλά...φιλιά πολλά..(πάντα αληθινά)!!

      Διαγραφή
  7. πάρα πολύ καλή ηιστορία που έγραψες να σαι καλά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Την "ιστορία" σου την ξέρω, την διάβασα και την.....ψήφισα!
    Είμαι δηλαδή μια.....ψηφοφόρα σου!
    Όπως καταλαβαίνεις δεν έχω να πω και πολλά γιατί είναι φώς φανάρι ότι την ξεχώρισα αφού την.....ψήφισα !χα,χα,χα!
    Ανασκουμπώσου τώρα για την το επόμενο παιχνίδι.
    Φιλούρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ψηφοφόρα μου εσύ!! χαχα...σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!
      Ελπίζω σε αυτό το παιχνίδι να δω και δική σου συμμετοχή!!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  9. Μαρία μου ,πρόσφατα μια συνάδελφος μου εκμυστηρεύτηκε την προσωπική της ζωή ,που είναι ακριβώς σαν την ιστορία σου! στενοχωρήθηκα και επειδή μου ζήτησε τη γνώμη μου της είπα να τον αντιμετωπίσει όπως η ηρωίδα σου!περιμένω κι εγώ να δω τι θα γίνει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ..ελπίζω να πάνε όλα καλά στη συνάδελφό σου...και νομίζω πως τη συμβούλεψες σωστά..αυτοί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν...μόνο να κρύβονται καλά ξέρουν για όσο τους παίρνει...και όταν τους πάρεις χαμπάρι, αμέσως βλέπεις και τον πραγματικό τους χαρακτήρα που έκρυβαν επιμελώς μέχρι τότε...

      Διαγραφή
  10. Μαρακι κι εγω,ως ψηφοφορος δικαιουμαι να τεκμηριωσω την επιλογη μου!!
    Χαιρομαι για τη πρωταγωνιστρια που αφου βιωσε την αγωνια της παραπλανησης και την προδοσιας των συναισθηματων της,βρηκε το κουραγιο να επαναπροσδιορισει τη σχεση εστω και με αλλαγη πλευσης!
    Χαιρομαι με τη λεξη διαγραφη ,τη προτιμω απο τη λεξη εκδικηση!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποιες σχέσεις είναι σαν τα φίδια....υπάρχουν άνθρωποι τόσο ψεύτικοι που κρύβονται καλά και μάλιστα κάποιοι το κάνουν για χρόνια..
      Όταν γίνει η αποκάλυψη, τότε πρέπει να παρθούν συγκεκριμένες αποφάσεις...δεν έχεις επιλογές!
      Η εκδίκηση δεν προσφέρει τίποτα...όσο ασχολείσαι με ένα χαμένο κορμί τόσο αναλώνεσαι...κάποιοι άνθρωποι απλά πρέπει να διαγράφονται και να πεθαίνουν μέσα μας...να σβήνονται!!
      Σε ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου έκανες να ψηφίσεις την ιστορία μου...φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Πόσο δύσκολο είναι να βλέπεις τις μάσκες να πέφτουν .
    Να έρχεσαι αντιμέτωπη-ος με την πραγματικότητα , με όσα έκρυβαν τα χρόνια που πέρασαν...
    Και μετά;
    πως συνεχίζεις μετά;
    Υπέροχο το θέμα σου και δυστυχώς ... τόσο ... μα τόσο αληθινό!!!!

    Τα φιλιά μου Μαράκι μου
    να είσαι καλά !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαντάζομαι πως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα στη ζωή...
      Πως συνεχίζεις....πατάς το σκουλήκι, το λιώνεις να μη μείνει ούτε μια υποψία του και δεν κλείνεις την καρδιά από εκεί και πέρα...απλά ανοίγεις και τα μάτια!!...
      Να είσαι καλά...φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  12. Μαρία μου απόλαυσα την ιστορία σου όπως και όλες τις άλλες.
    Αλλά χωρίς δικαίωμα βαθμολόγησης δεν μπόρεσα να στηρίξω καμία.
    Είμαι πιο ανάλαφρη έτσι γιατί δεν αδίκησα καμία.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε νιώθω Φλώρα μου...έτσι ανάλαφρη ένιωθα κι εγώ τον προηγούμενο μήνα που μόνο απόλαυσα τις ιστορίες και δεν μπήκα στη διαδικασία της βαθμολόγησης...
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  13. Χαίρομαι που αγαπήσαμε όλες το παιγνίδι αυτό τόσο και το αγκαλιασαμε αλλά πρωτα από όλα την αγαπημένη και καλή μας Φλώρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πραγματικά όμορφο και δημιουργικό παιχνίδι και περνάμε όλοι καλά..ας είναι καλά η Φλώρα για την ευκαιρία που μας έδωσε!

      Διαγραφή
  14. Καλησπέρα Μαράκι μου..η ιστορία σου είναι μέσα απο την ζωή γιατί όταν κάποιος απογυμνωθεί στα μάτια του άλλου και πετάξει την λεοντή τότε ο αλλος που το εισπράτει αποκτά τέτοια τέλεια εμπειρία ώστε στη ζωη του μετέπειτα γίνεται αρκετά επιφυλακτικός στο οτιδήποτε!!ηθικό δίδαγμα της ιστορίας σου φυσικά!!γιατί δεν πρέπει να αφήνουμε ανθρώπους,,σκουλήκια να μας πληγώνουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πρέπει με τίποτα να αφήνουμε κανέναν να μας πληγώνει!!
      Ξέρεις ποιοι την πατάνε πάντα?..όχι οι αφελείς, αλλά όσοι ξέρουν να αγαπούν, όσοι δε διανοούνται καν να κοροϊδέψουν τον άλλο..νομίζουν πως όλοι είναι άνθρωποι και ξέρουν από αγάπη..υπάρχουν άνθρωποι όμως που την αγάπη δεν την έμαθαν ποτέ...μόνο να τη χρησιμοποιούν ξέρουν κατά πως τους βολεύει...
      Ίσως λοιπόν δεν είναι και πολύ κακό να γίνει κάποιος και λίγο επιφυλακτικός..λίγο όμως...να μην περάσει στην αντίπερα όχθη και βλέπει παντού σκουλήκια, γιατί τότε το σκουλήκι θα έχει νικήσει!

      Διαγραφή
  15. Mαρία καταπληκτική η ιστορία σου.
    Εύχομαι όλοι όσοι αντιμετωπίζουν τέτοια κατάσταση να αισθανθούν ακριβώς έτσι να μικραίνει αυτός που είναι απέναντι στην ψυχή και να μην συγχωρείτε για μια ακόμη φορά.
    Να απορρίπτεται άμεσα απο παντού από την ζωή από την καρδιά από το μυαλό.
    Φιλιά πολλά Μαράκι απίστευτη περιγραφή φωτογραφία και το κείμενό σου.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Νομίζω πως σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτός είναι ο ιδανικός τρόπος αντίδρασης...η συγχώρεση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι μάλλον δικαιολογία για να μην αποδεχτούν πως διάλεξαν λάθος άνθρωπο..πως αγάπησαν ένα τέρας (καμουφλαρισμένο καλά, αλλά τέρας)...αδυναμία δηλαδή του χειρίστου είδους!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  16. Πλάθεις με δεξιοτεχνία το λόγο και στολίζεις με εξαιρετικές φωτο!
    Να είσαι καλά να προσφέρεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Κι εσύ να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  17. Μαρία μου, συγχαρητήρια για την ιστορία σου! Χαίρομαι κάθε φορά που διαβάζω κάτι από σένα...
    Βρέθηκα κάποτε σ΄αυτή τη θέση και έτσι την ένιωσα απόλυτα τη γραφή σου.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί που βάζουν μια μάσκα και παριστάνουν κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που είναι..το ευχάριστο είναι πως πάντα αναγκάζονται να τη βγάλουν...αν ο άλλος είναι τυχερός, τη βγάζουν (τους πέφτει δηλαδή) σχετικά γρήγορα..
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  18. Μπράβο Μαράκι! Πολύ όμορφη ιστορία!
    Καλή συνέχεια...
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Συγχαρητήρια Μαρία μου!!!Πολύ όμορφη η ιστορία σου!!!Υπέροχο τό θέμα!!!Καλή συνέχεια!!!Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αχά! Πλησιάζει προς αστυνομικό ή προς μια ιστορία μυστηρίου. Ένα βαθμό σασπένς το διακρίνω!...
    Δεν θα το ανοίξουμε αυτό το βιβλιοπωλείο βρε; Θα σε βάλω να τα τυπώσεις όλα, να βγάλουμε και κανά φράγκο!!! Φιλάκια γλυκιά συνεργατάρα μου! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α καλά είσαι μέσα στο μυαλό μου...στην αρχή μου έβγαινε σχεδόν θρίλερ..μετά αποφάσισα να το μαζέψω και το παραμάζεψα..πιο μετά αποφάσισα να γράψω κάτι άλλο γιατί βγήκε στενάχωρο, αλλά δεν πρόλαβα...χαχα!!
      Ναι, μην ξεχάσουμε να τα τυπώσουμε...χαχα...
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  21. Συγχαρητήρια Μαρία μου! Και για την ιστορία, αλλά και για τη συμμετοχή!!!!
    Πάντα έτσι!!! Πάμε για τον επόμενο διαγωνισμό τώρα!!!
    Φιλιά πολλά :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Φύγαμε για το επόμενο παιχνίδι!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  22. Αχ, εγώ ταξίδεψα πραγματικά!!!
    Μαγεία κορίτσι! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τι όμορφα που τα γράφεις Μαρία μου! Μπράβο για τη συμμετοχή σου! Καλή συνέχεια! Πολλά φιλούθκια ;)
    *θυμάσαι εκείνο το grafiti μου μου ζήτησες? ε ναι επιτέλους το έκανα!χίλια συγγνώμη για την καθυστέρηση! Έλα να το πάρεις:

    http://basilikis-art.blogspot.com/2013/06/quote-of-day-challange-and-some-graffiti.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Βασιλική μου!!
      Έρχομαι αμέσως να το πάρω..φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  24. AΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ,ΕΛΑ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΕ ΣΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟ BLOG ΜΑΣ!!!!http://theacity.blogspot.gr/2013/05/the-city-awards-2013.html
    ΑΝ ΨΗΦΙΣΕΙΣ ΑΦΗΣΕ ΣΧΟΛΙΟ ΕΚΕΙ http://theacity.blogspot.gr/2013/05/the-city-awards-2013.html ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΟΥΜΕ ΑΝ ΘΕΣ ΤΟ BLOG S ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΙΚΟ BLOG.ΓΡΑΨΤΩ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙΣ....ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή