"Αποσπάσματα" άνοιξης...

"...Κι όλα αρώματα γίνονται.
Απρόσμενοι κατακτητές των αισθήσεων.

Ξεχύνονται από παντού, τρυπώνουν παντού.
Μέλισσες μεθούν από ατρύγητο νέκταρ
και στο πιο μελένιο τους μεθύσι,
τα μυστικά τους όλα ομολογούν..
Κι εκείνος ο μικρός σπόρος,
που θρήνησε κάποτε ένα χαμό,
αφήνει τα σκοτάδια για να βγει νικητής στο φως.
Άπληστα ανασαίνω ομορφιά.
γεννιέμαι κι εγώ με κάθε ανάσα.
Κι έτσι όπως καλπάζω με τον άνεμο,
ο άνεμος κι εγώ, δυο άνεμοι,
γινόμαστε ένα με την άνοιξη..."

Read more: http://mytripssonblog.blogspot.com/2014/04/blog-post_11.html#ixzz4cYGXJcDb

"...Κι όλα εικόνες γίνονται.
Γεμίζει ο τόπος μαργαρίτες
Για να 'χουν οι άνθρωποι να αναρωτιούνται
αν αγαπήθηκαν ποτέ.

Και σαν απάντηση, πλημμυρίζουν κρίνα οι καρδιές,

αγριολούλουδα οι αγκαλιές.

Και οι ανεμώνες που στόλιζαν ως τώρα τα βλέφαρά μου,
Θα παραμερίσουν στην ώρα τους, για να δω
τις αχλαδιές που στα άσπρα ντύθηκαν σαν νύφες...."

Read more: http://mytripssonblog.blogspot.com/2014/04/blog-post_11.html#ixzz4cYGGLUzk

Σπονδή

Στου πόνου το ξεθώριασμα 

χρώματα ζωντανεύουν.

Λευκό καμβά βρίσκει η χαρά,

παίρνει να ζωγραφίζει.

Και φτιάχνει ρόδια κόκκινα

που κρύβουν την αγάπη

Και μπλε της θάλασσας βαθύ

να διώχνει κάθε δάκρυ.

Κι εκεί στην άκρη του καμβά

το κίτρινο σταλάζει .

Σπονδή σε μιαν ανατολή

που αρχίζει να χαράζει.

Read more: http://mytripssonblog.blogspot.com/2016/10/blog-post_23.html#ixzz4cYFWMcr0

Την άνοιξη συνοδεύουν αποσπάσματα από το  "Ο άνεμος κι εγώ…δυο άνεμοι!" και η "Σπονδή", παλιότερες συμμετοχές μου στο "Συμπόσιο ποίησης" που διοργανώνει η Αριστέα!