ή αλλιώς οι δρόμοι μου!
Οι δρόμοι μου...χμμ...πιασάρικο θεματάκι, αλλά όπως το έπιασα, έτσι και θα το αφήσω προς το παρόν, γιατί τώρα θα γράψω για συγκεκριμένους δρόμους!
Κάθε δρόμος έχει τη δική του ιστορία, εκτός από τον παρακάτω, που έχει στην πλάτη του κι ένα ψεύτικο success story.
Το εργάκι ανέβηκε σε όλα τα κανάλια της επικράτειας με μεγάλη επιτυχία κι έκοψε πολλά εισιτήρια.
Πολύ περισσότερα από τους υπαλλήλους που είχε "κόψει" πριν δυο χρόνια περίπου.
Δικαιολογημένα πήγε καλά, μια και ο θίασος που το έπαιζε ήταν εξαιρετικός.
Οι πρωταγωνιστές, μεγάλη και τρανή καπνοβιομηχανία και γνωστός ζεν πρεμιέ της ελληνικής κυβέρνησης, συνώνυμος του success story, έζησαν στιγμές θυελλώδους έρωτα, και παρέσυραν το κοινό με τις ερμηνείες τους σε φανταστικά (κυριολεκτικά όμως!) επίπεδα ανάπτυξης.
Εντάξει δε λέω, όλα στο μυαλό είναι και η παντρειά της τύχης.
Κάτι μου λέει όμως πως το συγκεκριμένο προξενιό είχε μεγάλο αλισβερίσι.
Αλλά τι ξέρω εγώ;
Αφού ούτε καν τα υπνωτικά χάπια που μοιράζουν "αφιλοκερδώς" οι "αμερόληπτοι" δημοσιογράφοι δεν παίρνω πια!
Όσο κι αν κοιτάω πάντως, ανάπτυξη δε βλέπω στον ορίζοντα.
Αντίθετα η κωμωδία και η παρωδία δίνουν και παίρνουν!
Δίνουν υποσχέσεις και παίρνουν τα πάντα. Δίκαια πράγματα!
Ο επόμενος δρόμος με αποζημίωσε, γιατί εδώ "τα είδα όλα" (εκτός από την ανάπτυξη)!
Και μου έλεγε η Νάσια να προσέχω εκεί που γυρνάω, αλλά ακούω εγώ;
Είχα δει τα δέντρα από μέρες και νόμιζα πως η απόσταση που μας χώριζε ήταν μικρή, έτσι αποφάσισα να τα φωτογραφίσω.
Η πρώτη ψιχάλα με βρήκε στο δρόμο.
Σκέφτηκα για μια στιγμή να τα παρατήσω, αλλά σαν πεισματάρα που είμαι, συνέχισα.
Μην σας ξεγελάνε οι λακκούβες και σας περάσει από το μυαλό πως ο δρόμος ήταν όλος έτσι.
Γιατί δεν ήταν.
Γίνονταν και χειρότερος!
Σε ορισμένα σημεία το νερό έφτανε από τη μια άκρη στην άλλη και παραλίγο να τα παρατήσω για άλλη μια φορά.
Τελικά χώθηκα μέσα στα νερά.
Η επόμενη δοκιμασία ήρθε από τον ουρανό. Έβλεπα εδώ και ώρα το γεράκι να κάνει κύκλους από πάνω, αλλά δεν περίμενα ότι θα άρχιζε να χαμηλώνει κιόλας.
Ξαφνικά το είδα να έρχεται από ψηλά, τρόμαξα, με είδε κι αυτό ξαφνικά μπροστά του και σας ορκίζομαι πάτησε αλαφιασμένο φρένο, πριν αρχίσει να ανεβαίνει πάλι σαν τρελό.
Από την τρομάρα ούτε τη μηχανή δεν μπορούσα να ανοίξω και όταν τα κατάφερα πρόλαβα να τραβήξω αυτό.
Συμπέρασμα το γεράκι πετάει γρήγορα κι εγώ αργώ να λειτουργήσω.
Ξεπερνάω το σοκ σχετικά εύκολα και συνεχίζω. Η ψιχάλα είχε σταματήσει με το που ξεκίνησε, μα πάνω που κόντευα να φτάσω, άρχισε νέος κύκλος ραγδαίων εξελίξεων.
Ο ουρανός άνοιξε και άρχισε να ρίχνει κάτι χοντρές σταγόνες που με έκαναν να ανησυχήσω για την τύχη της...μηχανής.
Άρχισα να τρέχω, για να φτάσω γρηγορότερα και να ρημαδοτραβήξω μια δυο φωτογραφίες, πριν δηλώσουν οι άλλοι εξαφάνιση και βγουν οι ειδικές δυνάμεις και τα στρατά στο κατόπι μου, όταν άγρια γαβγίσματα σπάνε την ησυχία και διαταράσσουν την όποια ηρεμία διατηρούσα με κόπο. Κοκαλώνω και κλείνω τα μάτια καθώς ακούω μια αλυσίδα να σέρνεται κι ένα σκύλο να τρέχει. Λίγο πριν αρχίζω να ουρλιάζω, η αλυσίδα τεντώνεται και ο σκύλος ορμάει στο πουθενά.
Αφήνω την ανάσα που κρατούσα και συνεχίζω πιο αποφασισμένη από ποτέ!
Στο γυρισμό, όλα έγιναν ανάποδα.
Πρώτα γάβγισε ο σκύλος και σύρθηκε η αλυσίδα μέχρι που τεντώθηκε, μετά μπήκα στις λάσπες και ο ουρανός που με απειλούσε από ώρα τελικά πραγματοποίησε την απειλή του και με έκανε μούσκεμα.
Το γεράκι μάλλον το τρόμαξα πολύ και πετάει ακόμα!
Μπορεί να έχει αλλάξει κι ουρανό!
Όλα είναι δρόμος λοιπόν!
Δρόμος ήταν και το θέμα του "Φωτογραφίζειν" στο blog "Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά" και πήρα...τι άλλο;...τους δρόμους!
Είτε κυριολεκτικά, είτε ψάχνοντας στο αρχείο μου για φωτογραφίες που δεν είχα ξαναβάλει και δεν με "φωτογράφιζαν".
Δεν είχα χρόνο για πολύ "ξεσκόνισμα" και σταμάτησα να ψάχνω, μια και αποφάσισα να στείλω τις δυο πρώτες που τραβήχτηκαν ειδικά για τον διαγωνισμό (όχι αυτή με το γεράκι).
Δεν διακρίθηκαν, αλλά απόλαυσα όλη τη διαδικασία και ανυπομονώ για την επόμενη πρόκληση.
Οι δρόμοι μου...χμμ...πιασάρικο θεματάκι, αλλά όπως το έπιασα, έτσι και θα το αφήσω προς το παρόν, γιατί τώρα θα γράψω για συγκεκριμένους δρόμους!
Κάθε δρόμος έχει τη δική του ιστορία, εκτός από τον παρακάτω, που έχει στην πλάτη του κι ένα ψεύτικο success story.
Το εργάκι ανέβηκε σε όλα τα κανάλια της επικράτειας με μεγάλη επιτυχία κι έκοψε πολλά εισιτήρια.
Πολύ περισσότερα από τους υπαλλήλους που είχε "κόψει" πριν δυο χρόνια περίπου.
Δικαιολογημένα πήγε καλά, μια και ο θίασος που το έπαιζε ήταν εξαιρετικός.
Οι πρωταγωνιστές, μεγάλη και τρανή καπνοβιομηχανία και γνωστός ζεν πρεμιέ της ελληνικής κυβέρνησης, συνώνυμος του success story, έζησαν στιγμές θυελλώδους έρωτα, και παρέσυραν το κοινό με τις ερμηνείες τους σε φανταστικά (κυριολεκτικά όμως!) επίπεδα ανάπτυξης.
Εντάξει δε λέω, όλα στο μυαλό είναι και η παντρειά της τύχης.
Κάτι μου λέει όμως πως το συγκεκριμένο προξενιό είχε μεγάλο αλισβερίσι.
Αλλά τι ξέρω εγώ;
Αφού ούτε καν τα υπνωτικά χάπια που μοιράζουν "αφιλοκερδώς" οι "αμερόληπτοι" δημοσιογράφοι δεν παίρνω πια!
Όσο κι αν κοιτάω πάντως, ανάπτυξη δε βλέπω στον ορίζοντα.
Αντίθετα η κωμωδία και η παρωδία δίνουν και παίρνουν!
Δίνουν υποσχέσεις και παίρνουν τα πάντα. Δίκαια πράγματα!
Ο επόμενος δρόμος με αποζημίωσε, γιατί εδώ "τα είδα όλα" (εκτός από την ανάπτυξη)!
Και μου έλεγε η Νάσια να προσέχω εκεί που γυρνάω, αλλά ακούω εγώ;
Είχα δει τα δέντρα από μέρες και νόμιζα πως η απόσταση που μας χώριζε ήταν μικρή, έτσι αποφάσισα να τα φωτογραφίσω.
Η πρώτη ψιχάλα με βρήκε στο δρόμο.
Σκέφτηκα για μια στιγμή να τα παρατήσω, αλλά σαν πεισματάρα που είμαι, συνέχισα.
Μην σας ξεγελάνε οι λακκούβες και σας περάσει από το μυαλό πως ο δρόμος ήταν όλος έτσι.
Γιατί δεν ήταν.
Γίνονταν και χειρότερος!
Σε ορισμένα σημεία το νερό έφτανε από τη μια άκρη στην άλλη και παραλίγο να τα παρατήσω για άλλη μια φορά.
Τελικά χώθηκα μέσα στα νερά.
Η επόμενη δοκιμασία ήρθε από τον ουρανό. Έβλεπα εδώ και ώρα το γεράκι να κάνει κύκλους από πάνω, αλλά δεν περίμενα ότι θα άρχιζε να χαμηλώνει κιόλας.
Ξαφνικά το είδα να έρχεται από ψηλά, τρόμαξα, με είδε κι αυτό ξαφνικά μπροστά του και σας ορκίζομαι πάτησε αλαφιασμένο φρένο, πριν αρχίσει να ανεβαίνει πάλι σαν τρελό.
Από την τρομάρα ούτε τη μηχανή δεν μπορούσα να ανοίξω και όταν τα κατάφερα πρόλαβα να τραβήξω αυτό.
Συμπέρασμα το γεράκι πετάει γρήγορα κι εγώ αργώ να λειτουργήσω.
Ξεπερνάω το σοκ σχετικά εύκολα και συνεχίζω. Η ψιχάλα είχε σταματήσει με το που ξεκίνησε, μα πάνω που κόντευα να φτάσω, άρχισε νέος κύκλος ραγδαίων εξελίξεων.
Ο ουρανός άνοιξε και άρχισε να ρίχνει κάτι χοντρές σταγόνες που με έκαναν να ανησυχήσω για την τύχη της...μηχανής.
Άρχισα να τρέχω, για να φτάσω γρηγορότερα και να ρημαδοτραβήξω μια δυο φωτογραφίες, πριν δηλώσουν οι άλλοι εξαφάνιση και βγουν οι ειδικές δυνάμεις και τα στρατά στο κατόπι μου, όταν άγρια γαβγίσματα σπάνε την ησυχία και διαταράσσουν την όποια ηρεμία διατηρούσα με κόπο. Κοκαλώνω και κλείνω τα μάτια καθώς ακούω μια αλυσίδα να σέρνεται κι ένα σκύλο να τρέχει. Λίγο πριν αρχίζω να ουρλιάζω, η αλυσίδα τεντώνεται και ο σκύλος ορμάει στο πουθενά.
Αφήνω την ανάσα που κρατούσα και συνεχίζω πιο αποφασισμένη από ποτέ!
Στο γυρισμό, όλα έγιναν ανάποδα.
Πρώτα γάβγισε ο σκύλος και σύρθηκε η αλυσίδα μέχρι που τεντώθηκε, μετά μπήκα στις λάσπες και ο ουρανός που με απειλούσε από ώρα τελικά πραγματοποίησε την απειλή του και με έκανε μούσκεμα.
Το γεράκι μάλλον το τρόμαξα πολύ και πετάει ακόμα!
Μπορεί να έχει αλλάξει κι ουρανό!
Δρόμος στην πόλη μου
Δρόμος στην Σαλαμάνκα
Δρόμος και τροχονόμος σετάκι στην Μαδρίτη.
Δρόμος στην Πάτρα.
Όλα είναι δρόμος λοιπόν!
Δρόμος ήταν και το θέμα του "Φωτογραφίζειν" στο blog "Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά" και πήρα...τι άλλο;...τους δρόμους!
Είτε κυριολεκτικά, είτε ψάχνοντας στο αρχείο μου για φωτογραφίες που δεν είχα ξαναβάλει και δεν με "φωτογράφιζαν".
Δεν είχα χρόνο για πολύ "ξεσκόνισμα" και σταμάτησα να ψάχνω, μια και αποφάσισα να στείλω τις δυο πρώτες που τραβήχτηκαν ειδικά για τον διαγωνισμό (όχι αυτή με το γεράκι).
Δεν διακρίθηκαν, αλλά απόλαυσα όλη τη διαδικασία και ανυπομονώ για την επόμενη πρόκληση.
ομορφοι οι δρομου σου φιλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήομορφη και μακρινοι....
να εισια καλα!
Κι όλοι τον δρόμο πήραμε
ΑπάντησηΔιαγραφήτην λακουβιασμένη στράτα !
Καμιά φορά οι φωτογραφίες, οι στιγμές που αιχμαλώτισε ο φακός, όταν τις ξανακοιτώ με κάνουν να μελαγχολώ... ειδικά όταν περιέχουν πρόσωπα μέσα ή μέρη που τα έχει αλλοιώσει ο χρόνος... μα και πάλι είναι η μνήμη που χρειάζεται αποδείξεις για την αλήθεια των αναμνήσεων....
Να είσαι καλά Μαρία μου
σε φιλώ κι εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο :-)
με κοψοχόλιασες!
ΑπάντησηΔιαγραφήείδες στη Ρόδο τι έγινε! Θα δωσω τα στοιχεία σου στην ατροχαία (έτσι τι λένε τα διδυμα!) και με το που θα ξεμυτάς απο την πόλη θα σε μπουζουριάζουν!
αυτό με το σκύλο ,το είχα πάθει στην Κάσο ,να ευχαριστώ το Θεό που δεν έπαθα ανακοπή καρδιάς! ήθελα κι εγω να εξερευνήσω τρομάρα μου!από εσένα κόλλησα τη γύρα!
σε εκείνους που σε έκοψαν ,να τους καούν οι μηχανές!
βρε Μαρία ,πήγα και είδα τωρα τους νικητές...δε θελω να προσβαλλω κανέναν ,αλλά η 2η = ΕΛΕΟΣ ,η 1η με ζάλισε!
Διαγραφήγούστα και αισθητική είναι αυτά θα μου πεις.....οκ!
χαχαχα! Ντοκουμέντα έχεις, όχι αστεία...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕναλλακτικός τίτλος της ανάρτησης θα μπορούσε να είναι εγώ και τα ζώα ή "ζώα", γενικότερα....
Όσο για τους δρόμους μας...τρομερά project!...
Φιλιά!
Μαρία μου αν οι φωτογραφίες σου συνοδεύονταν από την περιπέτεια που έζησες, σίγουρα θα έβγαιναν πρώτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε δρόμος λοιπόν και μια ιστορία...
Φιλάκια!
τελικα μαρακι εισαι αληθινη καλλιτεχνιδα.δεν υπολογιζεις κινδυνο για να πετυχεις αυτο το μοναδικο στιγμιοτυπο που αναζητας καο να το φυλακισεις.τελριες ολες!ομως προσεχε ειδες τι εγινε στη ροδο,μην υποτιμας τη φυση...φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρωτη ειναι τελεια! :) καλο Σαββατοκυριακο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχαχαχαχα! Υπέροχη η περιγραφή!! Κι οι δρόμοι πάντα έχουν ένα συμβολισμό! Σε φιλώ γλυκά και καλό Σουκου! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί όμορφοι οι δρόμοι σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δρόμοι έχουν την δική τους ιστορία τελικά!!
Φιλιά πολλά!!
Μου αρέσει ο δρόμος της πόλης σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως πιο πολύ από τους άλλους που παραθέτεις!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Υπέροχες οι φωτογραφίες σου Μαρία μου! Αυτή την ευθεία που ψήφισα κιόλας όρκο έπαιρνα ότι ήταν Πυργιώτικη αχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο χάρηκα που ήσουν εσύ! :)) Μου άρεσε τρελά ο ουρανός σου!
Πολύ όμορφη η παρουσίαση σου!
Φιλάκια!
Ολο το οδοιπορικο σου σαν να εβλεπα ταινια Μαρια μου , ο δρομος τελικα οσα λαθη και να του βρηκες σε ενεπνευσε...υπεροχες φωτογραφιες, καλο βραδυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήοι δρόμοι. οι γεμάτοι χνάρια. οι γεμάτοι από διαδρομές μ' αναχωρήσεις κι επιστροφές..
ΑπάντησηΔιαγραφήοι δρόμοι της φθοράς και της εγκατάλειψης...
όμορφα όλους τούτους τους δρόμους τους αποτύπωσες Μαράκι μου!
να είσαι καλά και ένα όμορφο σ/κ να έχεις! σε φιλώ
Πολύ όμορφοι οι δρόμοι σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Χεχε... ο δρόμος σου είχε τη δική του ιστορία, λοιπόν!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε η φωτογραφία σου! Πρώτη φορά έλαβα κι εγώ μέρος σε αυτό το διαγωνισμό και να σου πω την αλήθεια, ήθελα να μπορούσα να ψηφίσω παραπάνω από δύο φωτογραφίες...
Και οι άλλες φωτογραφίες σου είναι όμορφες! Ειδικά αυτές που λήφθηκαν στο εξωτερικό...
Φιλάκια πολλά, καλό βράδυ και καλή Κυριακή!
καλημερα, πολυ ομορφοι οι δρομοι σου......
ΑπάντησηΔιαγραφήφανταζομαι αυτοι που τους διαβηκαν απο μονοι τους εχουν τοσα να μας πουν, οσοι ομως τους διαβηκαν γιατι καποιοι τους εδειξαν, χμ δεν θα χουν και τοσες καλες αναμνησεις, ειδικα αν πηραν μαζι και το καπελακι τους.............
Κάθε δρόμος και μια ιστορία. Ένας δρόμος είναι και η ίδια η ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις τι έχω παρατηρήσει; Ακόμα και "ένταση" να έχουν οι φωτογραφίες σου, με ηρεμούν!! :)
Μια όμορφη Κυριακή σου εύχομαι. Φιλάκια.
Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για τα όμορφα λόγια σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε καλά!
Το ότι δε σου σχολιάζω πάντα οφείλεται στο ότι δεν έχω λόγια να εκφράσω για τη "ματιά" σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ταξιδεύεις , με ηρεμείς, με κάνει να χαμογελώ.... και πόόόσα ακόμα!!!!
Σε ευχαριστώ!
Φιλιά κτμτρ και καλή εβδομάδα, σε όποιους δρόμους!!!
Εγώ σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!
Ει παμε το αργοπορήμενο της παρέας ειμαι.. αργώ να κανω τις επισκέψεις μου ..αργώ..να διαβασω.. αργώ να γραψω..αργουν και τα χέρια μου να κουνηθούνε..έχω αργό ιντερνετ..χι.χι. αλλα απολαμβάνω όμως έτσι χαλαρα και τις επισκεψεις μου ..Μαρία μου..ο δρόμος σου με εκενε και γέλασα και ξερεις δεν ήταν ακριβώς ο δρομος αλλα έτσι όπως τον παρουσίασες εσύ.....αν δεν έχουμε και το χιούμορ μέσα μας.. άστα να πανε.... μακαρι να ειναι όλοι οι δρόμοι σου αναοιχτοί μπροστα σου.. φιλακια παω τωρα στην επομενη αναρτηση σου.. να τα πούμε και απο εκεί.. φιλακια παρα πολλα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Ρούλα μου για την υπέροχη ευχή!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Καλούς δρόμους πάντα εύχομαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πάρα πολύ!
Διαγραφή