Μικροί συμβιβασμοί...24 (α-ε)

Γαλαξίδι

 Ο ανεμόμυλος στο Γαλαξίδι κι εκείνοι στη Λευκάδα, γύριζαν ακατάπαυστα τις φτερωτές τους μες στο μυαλό μου και δε με άφηναν σε ησυχία.

Σαν άλλος Δον Κιχώτης, άρχισα να τους κυνηγάω. Ήξερα πως είχα μία μακρινή λήψη από αυτόν στο Γαλαξίδι και κάποιες τραβηγμένες στη Λευκάδα πριν πολλααά χρόνια, με την παλιά μου μηχανή. Τότε, που ακόμα μετράγαμε τις λήψεις μία μία και κάναμε οικονομία στο φιλμ.

Κάτι βρήκα. Αλλά δεν μπορούν να καλύψουν τη λαχτάρα μου για ανεμόμυλους.

Ονειρεύομαι λευκούς ανεμόμυλους σε Αιγιοπελαγίτικα νησιά.

Αναγκαστικά μένω στις αναμνήσεις και στα όνειρα.

Θα ήθελα το "Α" μου στην πρόκληση που κάνει το Δελφινάκι να είναι μια ολοκαίνουρια φωτογραφία ανεμόμυλου...

Λευκάδα

...και προσγειώνομαι απότομα, αλλά απαλά πάνω σε μια 

Αχλαδιά!

Θα ήθελα το "Β" να είναι βραδιές δίπλα στο κύμα. Να έχει πανσέληνο και μεις να μένουμε μέχρι αργά στη θάλασσα.

Και η λίμνη όμως μια χαρά είναι. Κύμα έχουμε κι αυτό το καλοκαίρι. Τι κι αν δεν είναι θαλασσινό και το φεγγάρι ακόμα γεμίζει;

Ονειρεύομαι γέφυρες που σε πάνε κάπου. Γέφυρες που ενώνουν.

Συμβιβάζομαι με μια γέφυρα που ο χρόνος την έκανε αδιάβατη. Έχει μιαν αλλόκοτη ομορφιά και η φαντασία τη διαβαίνει χωρίς κόπο!

Δ...όπως δάση!

Δάση γεμάτα δροσιά, έλατα και γάργαρα νερά  να τρέχουν.

Μπορεί να μην είναι γεμάτο έλατα το συγκεκριμένο, αλλά δέντρα υπάρχουν. Κάπου πίσω τους ακούγεται και νερό να τρέχει!

Θυμάμαι ένα εκκλησάκι πάνω στο βράχο να ξεπροβάλει από τη θάλασσα.
Κορωνήσι (Τολό)

Αντί γι΄αυτό φωτογραφίζω ένα έρημο σπίτι στην πόλη. 

Κάπου εδώ τελειώνουν οι μικροί, ανώδυνοι κι εύκολοι συμβιβασμοί μου.
Η πρόκληση όμως θα συνεχιστεί μέχρι να τελειώσει η αλφαβήτα!