Στο φως...κι ακόμα παραπέρα!!!

Είμαι ευγνώμων για πολλά πράγματα.

Αν άρχιζα να τα απαριθμώ, θα έγραφα ώρες.

Για άλλα πάλι, δεν είμαι καθόλου ευγνώμων, αλλά αυτό είναι άλλη ανάρτηση, πιο σκοτεινή και σήμερα θέλω φως!

Είμαι ευγνώμων που μπορώ να κλείνω την πόρτα μου (ακόμα) και να αφήνω έξω όλα τα άσχημα και τα στενάχωρα.

Μόνο το φως συνεχίζει να περνάει κι αυτό είναι πάντα καλοδεχούμενο.

Day 6...I'm thankful for...

Είμαι ευγνώμων για τη ζωή.

Και υπεύθυνος για τη ζωή είναι αυτός.

Ο ήλιος!

Τον κοιτάζω κατάματα και γεμίζει ο κόσμος μου ήλιους.

Μου αρέσει να τον προκαλώ με το βλέμμα μου, να περιμένω να τραβήξει πρώτος το δικό του, να παίζω σε ένα παιχνίδι άνισο.

Έχει μεγαλύτερη υπομονή από μένα...αλλά ακόμα κι αυτός δεν έχει τη λάμψη μου.

Τη λάμψη που μου δίνει η αγάπη.

Όλοι αγαπάμε τον ήλιο, αλλά κανείς δε θα τον αγκαλιάσει ποτέ.

Πάντα θα ακολουθεί το δικό του μοναχικό μονοπάτι, βασιλιάς και υπηρέτης ταυτόχρονα.

Ενώ εγώ, όσο και να με ταλαιπωρήσει η ζωή, βάζοντάς με να ανεβαίνω κοπιαστικές ανηφόρες και αμέσως μετά να με σπρώχνει σε αναίτιες κατηφόρες, πάντα θα έχω εκείνο το μέρος στις καρδιές των αγαπημένων μου που θα είμαι βασίλισσα.

Και είμαι ευγνώμων και για αυτό! 

Day 7...Light

Όσο κι αν αγαπάμε τη νύχτα θέλουμε να ζούμε πάντα στο φως...και το δημιουργούμε όταν δεν υπάρχει...

Το φως νικάει τα πάντα.

Ειδικά το σκοτάδι!

Η Sadahzinia το τραγουδάει κιόλας: "..όσοι έχουν πάρε δώσε στα κρυφά με τη σκιά τους, θα συναντήσουνε στο φως τα σχέδιά τους.."

Γιατί τίποτα δεν ξεφεύγει από το φως.

Όλα φωτίζονται αργά ή γρήγορα και όταν φωτιστούν στην αλήθεια τους τότε βρίσκουν ή χάνουν τη σημασία τους.

Γιατί το φως είναι η αλήθεια και η αλήθεια είναι το φως!

Όλα στο φως και ό, τι δεν αντέξει, καίγεται!!