Σάββατο 29 Απριλίου 2017

Παίζοντας με τις λέξεις #11 (Συμμετοχές 1 - 4)


Τα χελιδόνια φτερούγισαν στο "Παίζοντας με τις λέξεις" και οι 5 λέξεις: δρόμος, αχλή, συρματόσχοινο, ξημέρωμα, βράχος, έδωσαν την έμπνευση για 18 καταπληκτικές συμμετοχές!
Τώρα ήρθε η ώρα να τις απολαύσετε και να τις βαθμολογήσετε!

Θέλω να σας ευχαριστήσω που στηρίζετε το παιχνίδι μας και να σας παρακαλέσω αν δείτε κάποιο λάθος να μη διστάσετε να με ειδοποιήσετε εδώ, ή στο μέιλ μου almikr@gmail.com αν αφορά συμμετοχή!


Το "Παίζοντας με τις λέξεις" που συνεχίζει την πορεία του εδώ, ξεκίνησε από τη Φλώρα και το TEXNIS STORIES!

Βαθμολογείτε 5 συμμετοχές! 

3 βαθμούς παίρνει η συμμετοχή που σας άρεσε περισσότερο, 
2 η επόμενη και από 
1 βαθμό δίνετε σε τρεις ακόμα συμμετοχές που σας άρεσαν!
Για την αποφυγή αδικιών πρέπει να μπουν όλοι οι βαθμοί.
Δεν μπορείτε φυσικά να βαθμολογήσετε τη δική σας συμμετοχή!
Κρατάτε κρυφή τη συμμετοχή σας και δεν τη δημοσιεύετε μέχρι να λήξει το παιχνίδι.

Τις βαθμολογίες θα τις γράψετε στα σχόλια, κάτω από αυτή την ανάρτηση μέχρι και την Παρασκευή 5/5 στις οχτώ το βράδυ.
Το Σάββατο 6/5 θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα.
Ο νικητής, ή η νικήτρια, καθώς κι ένας (που θα βγει με κλήρωση) από όσους βαθμολογήσουν, θα πάρουν συμβολικά δώρα.

Καλή ανάγνωση!!





1. Ο τρελός του χωριού

Ήταν ο τρελός του χωριού. Κάθε χωριό δεν λένε πως έχει κι από ένα τρελό; Ε, ο Γρηγόρης καμάρωνε για τον εαυτό του που τον αποκαλούσαν έτσι. Πάντα του άρεσε να μη μοιάζει στους άλλους, να μην κάνει τα ίδια πράγματα, να μην σκέφτεται όπως οι περισσότεροι.

Όταν ήταν μικρός ο πατέρας του δυσανασχετούσε που δεν μπορούσε να τον πάρει στο καφενείο μαζί του. "Με κάνει ρεζίλι" έλεγε συνεχώς στην γυναίκα του. Εκείνη πάλι έβλεπε τον Γρηγόρη κι έλαμπαν τα μάτια της. Καμάρωνε για εκείνον όπου βρισκόταν. Στο μπακάλικο εξιστορούσε συνεχώς τα κατορθώματά του κι όταν ερχόταν η ώρα να τον πάρει από το σχολείο το χαμόγελό της επισκίαζε όλα τα μουντά πρόσωπα των άλλων μαμάδων. Η καλοσύνη της, έσβηνε τον ήχο των κουτσομπολιών "βρε την καημένη! δεν μπόρεσε να κάνει δικό της παιδί και της έλαχε το κουζουλό του χήρου". Όταν ο Γρηγόρης έτρεχε με φόρα στην αγκαλιά της φωνάζοντας "μαμά! μαμά μου.." ήταν πλήρης.  "Τον κακομαθαίνεις" της έλεγε με αυστηρό ύφος ο πατέρας του παιδιού. "Του δίνω όλα όσα πρέπει να έχει κάθε παιδί στην ηλικία του.. Μη ξεχνάς πως στερήθηκε την μητέρα του σε πολύ τρυφερή ηλικία. Το ξέρω πως δεν μπορώ να την αντικαταστήσω, μα θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για να μη του λείψει τίποτα".

Η καρδιά του τον πρόδωσε λίγα χρόνια μετά κι έτσι ο Γρηγόρης μεγάλωσε με την δεύτερη μαμά του, την Δάφνη. Αλλά δεν την έκανε ποτέ του να αισθανθεί ότι είναι δεύτερη. Κι εκείνη δεν τον έκανε ποτέ να αισθανθεί ότι δεν τον αγαπάει σαν δικό της γιο. Η Δάφνη δεν ταίριαζε ποτέ στην νοοτροπία αυτού του χωριού που όση ομορφιά κι αν είχε δεν έλεγε να ξεκολλήσει από το παρελθόν. 

Ο Γρηγόρης ήταν ιδιαίτερο παιδί. Φυσικά και το γνώριζε. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν αρκετά που θα μπορούσες να κάνεις, γι'αυτό αποφάσισε να τον μεγαλώσει με τέτοιο τρόπο που να μη νιώθει προβληματικός. Μπορεί οι σχολικές του επιδόσεις να ήταν μέτριες, σε άλλες δραστηριότητες πετούσε! Αν δεν είχε έρθει με μετάθεση εκείνη η δασκάλα στο χωριό, μπορεί να τα είχε παρατήσει. Με τη βοήθεια της, η Δάφνη κατάφερε να μαζέψει τους γονείς ένα απόγευμα και να τους μιλήσει με ειλικρίνεια, για να πάψουν τα κουτσομπολιά και τα άσχημα πειράγματα από τους συμμαθητές του.

"Κυρία Δάφνη, της είπε η δασκάλα όταν έμειναν μοναχές τους, ο δρόμος που επιλέξατε θα είναι ανηφορικός. Όταν τον διαβείτε η καρδιά σας θα έχει γαλήνη. Γιατί πράξατε με δυναμισμό και ηρωισμό. Τα βάλατε με όλο το χωριό για το καλό του Γρηγόρη. Η ανταμοιβή σας θα έρθει όταν θα μπορέσει κάποτε να πορευτεί μόνος του. Τώρα καταλαβαίνω γιατί όταν μιλάει για εσάς οι λέξεις του χρωματίζουν την τάξη." 

Λίγες ώρες μετά άρχισε να χαϊδεύει τα μαλλάκια του παιδιού για να ξυπνήσει.

-Σήκω καρδιά μου. Θέλω να σου δείξω κάτι. Ντύσου, θα πάμε βόλτα.
Το αγόρι της κοίταξε με μισόκλειστα μάτια και άρχισε να ντύνεται με αργές κινήσεις. Της είχε εμπιστοσύνη.

Ήταν ξημέρωμα πια και τους βρήκε καθισμένους πάνω από την θάλασσα σε ένα βράχο.

-Γλυκό μου παιδί σε λίγα χρόνια θα γίνεις  16. 
Είναι μια υπέροχη ηλικία ξέρεις γιατί;
-Γιατί μαμά; Επειδή θα βγαίνω συνέχεια κι εσύ δεν θα φοβάσαι για εμένα;
-Χμμ όχι ακριβώς.. Είναι μια ηλικία που καταλαβαίνουμε τι μας αρέσει να κάνουμε μεγαλώνοντας, με ποιους ανθρώπους  ταιριάζουμε να κάνουμε παρέα.. Να γινόμαστε υπεύθυνοι.. Για να γίνει όμως αυτό, τα προηγούμενα χρόνια ξέρεις τι είναι καλό να κάνουμε;
-Τι μαμά μου;
-Να μην αφήσουμε κανέναν να μας φέρεται άσχημα ή να μας λέει πως δεν θα τα καταφέρουμε. Να πιστεύουμε στα όνειρά μας και να διαλέγουμε αυτά που μας κάνουν χαρούμενους. Να μην ακούμε τις κακίες των άλλων και το σημαντικότερο.. να μην τις επιστρέφουμε. Με ψηλά το κεφάλι να προχωράμε!
-Σαν να χτίζω ένα συρματόσχοινο για να μη περνάνε μέσα!
-Έτσι ακριβώς Γρηγόρη μου.. αλλά υποθετικά θα το χτίζεις, του είπε γελώντας τρυφερά.
Πάμε τώρα σπίτι, γιατί με τέτοια αχλή που έχει απόψε δεν θα βλέπουμε τον δρόμο για τον γυρισμό! 

Περπατούσαν αγκαλιασμένοι ανεβαίνοντας την πλατεία, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των ανθρώπων που δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως όλοι είμαστε διαφορετικοί και πως όλοι έχουμε δικαίωμα να ζήσουμε με τον τρόπο που επιλέγουμε και έτσι όπως είμαστε..

Πολλά χρόνια αργότερα κάθε χρόνο τέτοια ημέρα ακολουθούσε την ίδια διαδρομή, χωρίς εκείνη δίπλα του. Για να υπενθυμίζει στον εαυτό του τα λόγια της. Κι όταν διέσχιζε την πλατεία θαρρείς πως μέσα στο θρόισμα των φύλλων άκουγε ψιθυριστά το σ'αγαπώ της.

https://pixabay.com/el/%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%B1-sun-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%AC-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%8C-472981/

2. Καλή μου

Το ουρλιαχτό σου αναστάτωσε το ξημέρωμα. Μες στην αχλή σε διέκρινα υποβασταζόμενη από τους γείτονες.
"Ηρέμησε, καλή μου" μάταια ικέτευαν.
Τώρα, οι γιατροί ομόφωνα συμφωνούν ότι υπέστης σοβαρό κλονισμό εξαιτίας της φυγής μου. Καλή μου...Συρματόσχοινο μπλέχτηκε ο πόνος στα ευαίσθητα νεύρα σου και τα τσάκισε. Σε βλέπω ασάλευτη και ωχρή στα ατσαλάκωτα,στεγνά σεντόνια και ματώνω.
Ματώνω,είπα; Τί ειρωνεία!
Πλανάται η ψυχή μου γύρω σου σαν αλαφιασμένο πουλί. Μια ζωή,στεκόσουν βράχος στις απουσίες μου. Αυτή σου η ήρεμη δύναμη με ξαναέφερνε κοντά σου. Κύμα που ταπεινά προσκυνούσε το κουντεπιέ σου.
Όμως έφθασε η ώρα να φύγω. Δρόμος φωτεινός ανοίγεται μπροστά μου,που με καλεί να τον βαδίσω. Αγνοώ, Ποιόν θα συναντήσω. Θέλω να επιστρέψω στον Παράδεισο, σπίτι μας. Δυστυχώς, δεν περνάει τίποτα πια από το χέρι μου.
Από το χέρι μου...χα χα χα
Γι'αυτό με αγαπάς! Γιατί δεν χάνω την αίσθηση του χιούμορ ποτέ!
Παραξενεμένη η νοσοκόμα πρόσεξε τα ξερά της χείλη να σχηματίζουν ένα γλυκό χαμόγελο.



http://www.greekarchitects.gr/gr/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CF%84%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B5%CF%82/momentum-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%AC-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%B4%CE%B9-id8886

3. Ροβόλησα στα δύσκολα καλέ μου

Η ασημένια αχλή του φεγγαριού φωτίζει απόψε
Τα κατάφορτα με μύδρους λόγια σου
Η φωνή σου φθάνει κρυστάλλινη στη σκέψη μου 
Κι εγώ -αχ και να'ξερες μόνο- δεν την αποφεύγω
Μιλάς για δρόμους που δεν τόλμησα να περπατήσω
Για δρόμους που ξεστράτισα 
Για σταυροδρόμια που στάθηκα μπροστά τους νωθρή
Και γύρισα πίσω
Ταπεινωμένη
Για όνειρα που μπλέχτηκαν στα συρματόσχοινα του νου 
Και φυλακίστηκαν για πάντα.
Για την ατολμία μου με μέμφεσαι.
Και με σιγουριά με κατηγορείς για λιποταξία.
Γελάς, γιατί φρονείς ότι κέρδισες

Το σπλαχνικό φως του φεγγαριού φωτίζει 
Αχνά το πρόσωπό μου
Χαμογελώ
Γιατί εγώ γνωρίζω
Εγώ στηρίζω τις επιλογές μου
Δεν λοξοδρόμησα ανώφελα
Δεν ήμουν ρίψασπις ως τώρα στη ζωή μου
Βράχος στάθηκα απέναντι στις κάθε λογής σειρήνες 
Της καλοπέρασης και του άκοπου βίου
Όχι άπραγη!
Ροβόλησα στα δύσκολα καλέ μου
Κατάβαση στα σκοτάδια μου τόλμησα
Τους δαίμονες μου ζητώντας να αντιμετωπίσω κατάματα

Κι όταν θα βρω αυτό που αναζητώ
Ξημέρωμα πιστεύω πως θα έρθει και γαλήνη
Φρονώ ότι τότε θα έχω κερδίσει



4. Στον δρόμο

Είχε συνηθίσει σε αυτή τη ζωή. Στο δρόμο. Με το καβαλέτο της - ο θεός να το κάνει, μια ξύλινη σανίδα ήταν, με μια αυτοσχέδια βάση, που είχε δεινοπαθήσει να τη λειάνει, ώστε να γίνει κάπως ομαλή, χωρίς οι ακίδες να τις σκίζουν τα χαρτιά-  τα bristol χαρτόνια της, που φρόντιζε πάντα να έχει σε αξιόλογη ποσότητα για να μπορεί να δουλέψει, και με το κάρβουνο να της βάφει κάθε φορά τα ακροδάχτυλα και να μουτζουρώνει έπειτα τη κατάλευκη επιδερμίδα του αρυτίδωτου προσώπου της, καθώς προσπαθούσε να διώξει την αναιδέστατη τούφα που έπεφτε επί μονίμου βάσεως στα μάτια της, εμποδίζοντάς την να δει καλά αυτόν που κάθε φορά στεκόταν για λίγα λεπτά απέναντί της, ποζάροντας. Έτσι κέρδιζε τα προς το ζην από τότε που βρέθηκε στο πουθενά, μόνη κι αβοήθητη. Ζωγραφίζοντας αγνώστους. Μέσα σε δέκα λεπτά έπρεπε να διαβάσει το πρόσωπο του άγνωστου πελάτη της και να το αποδώσει με το κάρβουνο στο χαρτί, ώστε να τον ικανοποιήσει. Όσο καλύτερα, τόσο μεγαλύτερο το χαρτζιλίκι. Γιατί αμοιβή δεν την έλεγες . 
Το προτιμούσε όμως. Κι ευγνωμονούσε την τύχη της, όχι τον πα-τέρα της, που είχε κάνει αυτά τα μαθήματα ζωγραφικής κάποτε και τώρα μπορούσε να βασιστεί στα χέρια της και όχι στο κορμί της εν γένει. Θα μπορούσε να επιθυμεί διακαώς να πεθάνει, κάθε φορά που σκεφτόταν εκείνον. Να οδηγηθεί στην κατάθλιψη, με σοβαρές πιθανότητες να κάνει πράξη τις σκέψεις αυτοχειρίας, που θα ανάμενε κανείς σε μια τέτοια περίπτωση. Μα είχε φροντίσει να μην μπλεχτεί σε τέτοια γρανάζια. Υπερβαίνοντας εαυτόν, ξεπέρασε όλα τα συρματόσχοινα του νου που θα την οδηγούσαν στη ψύχωση, με την τέχνη της φυσικά. Στεκόταν βράχος σε όσους τη διπλάρωναν, για να τη τραβήξουν στο πεζοδρόμιο. Προτιμούσε τον δικό της δρόμο. Όσο ζόρικος κι αν ήταν για μια νεαρή γυναίκα, χωρίς σταθερή στέγη και κάποιον δικό της άνθρωπο. 
Τους είχε αφήσει εξάλλου όλους πίσω, δραπετεύοντας από την προηγούμενη δυσβάσταχτη ζωή της.
Πού ήταν αλήθεια όλοι αυτοί όταν τους είχε ανάγκη; Την εγκατέλειψαν ο ένας μετά τον άλλον βγάζοντάς την και τρελή από πάνω. Ότι και καλά είχε κατηγορήσει άδικα τον πα-τέρα της για ασέλγεια. Μόνο αυτή ήξερε όμως πόσα είχε αντέξει. Μόνο αυτή ήξερε τι αληθινά είχε βιώσει, την απέχθεια και τη σιχασιά που έφθανε στο στόμα και στη ψυχή της κάθε φορά που τον σκεφτόταν και μόνο. 
Κι έτσι βρέθηκε να παλεύει εκεί έξω, μόνη. Κινδύνευε διαρκώς και το γνώριζε από την πρώτη στιγμή που κοιμήθηκε κάτω από μια γέφυρα εξαντλημένη, μετά το φευγιό της. 
Όμως εκείνο το πρώτο ξημέρωμα έξω στο κρύο, στην ερημιά και στο άγνωστο, δεν την είχε βρει, όπως εύκολα θα περίμενε κανείς, νικημένη. Ενάντια στα προγνωστικά, είχε δει την ανατολή με χαμόγελο. Μια υπέρτατη πίστη ότι θα τα καταφέρει την είχε κυριεύσει και είχε διαλύσει την όποια αχλή είχε τυλίξει πρόσκαιρα μόνο το μυαλό της. Ανέπνευσε τον καθαρό αέρα της εξοχής και αμέσως ξεκίνησε για να βρει ένα κατάστημα εκποίησης χρυσαφικών κι άλλων τιμαλφών. Χρειαζόταν άμεσα χρήματα για κάρβουνο και χαρτί. "Μάθε τέχνη κι άστηνε....." θα σιγομουρμούριζε εσαεί από δω και μπρος!



Για να διαβάσετε τις συμμετοχές 5-11 πατήστε εδώ!
Για να διαβάσετε τις συμμετοχές 12-18 πατήστε εδώ!

45 σχόλια:

  1. Πω το ξέχασα εντελώς και δεν έστειλα συμμετοχή!
    Κρίμα...

    Η βαθμολογία μου:
    3 βαθμούς στο 16. Οι αναμνήσεις μιας σερβάντας
    2 βαθμούς στο 15. Ξημερώματα
    και από 1 βαθμό στα:
    12. Εγώ ο άνθρωπος!
    1. Ο τρελός του χωριού
    4. Στον δρόμο

    Καλή Πρωτομαγιά σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Μαράκι μου γλυκό! Διάβασα με τη ψυχή μου απερίσπαστα όλες τις συμμετοχές και πρέπει να πω πως εντυπωσιάστηκα άλλη μια φορά από τα καλογραμμένα κείμενα και ποιήματα! Όλα μου γέννησαν συναισθήματα αλλά πρέπει να επιλέξω συνεπώς διαλέγω αυτά που μου προκάλεσαν τα πιο έντονα, σαν γραφή, σαν έμπνευση, σαν θέμα.
    3 βαθμούς στο 5 ''Η εν πολλαίς αμαρτίαις'' που με συγκίνησε έντονα
    2 βαθμούς στο 13 ''Ταξίδι με το αυτοκίνητο'' για την γλαφυρή και παραστατικότατη απλότητα του
    1 βαθμό στο 1 '' Ο τρελός του χωριού'' για το πόσο διδακτικό είναι
    1 βαθμό στο 6 ''Το αναπάντεχο'' για την αγωνία και το δίλημμα που μου δημιούργησε (τι θα έκανα εγώ;)
    1 βαθμό στο 4 ''Στο δρόμο'' για τον ρεαλιστικό και αισιόδοξο τρόπο της γραφής του
    Μπράβο σε όλους τους συμμετέχοντες και ευχαριστώ σε σένα κορίτσι μου για την όμορφη φιλοξενία σου!
    Καλή Πρωτομαγιά σε όλους! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα Μαρία μου. Το παιχνίδι που αγαπώ!! Τι όμορφες συμμετοχές....και μπράβο στην άψογη οικοδέσποινα.Κυρίως για τα υπέροχα λόγια της στις συμμετοχές μας...
    Οι βαθμοί μου:
    3 βαθμούς στο 12 Εγώ ο άνθρωπος! Τι αισιόδοξο κείμενο!! Και τόσα που έχει να διδάξει!!! Μ'αρέσει πολύ ο τρόπος που παρουσιάζει τα μηνύματα ζωής. Εντυπωσιακός
    2 βαθμούς στο 5 "Η ΕΝ ΠΟΛΛΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ" Καλογραμμένο και ευαίσθητο θέμα που συχνά γυρίζουμε το κεφάλι απ' την άλλη. Ωραίο να σκέφτεσαι και αυτές τις γυναίκες...
    1 βαθμό στα:
    8. Μικρές αποστάσεις Γι αυτήν την αγάπη που απέδρασε....
    18. Η καλύτερή της φίλη Τι όμορφη μελαγχολία και ονειροπόληση...Τόσο συναίσθημα!!!
    1. Ο τρελός του χωριού Για μια τέτοια μητέρα που αξίζει σε κάθε διαφορετικό άνθρωπο!
    Οι βαθμοί τελείωσαν και όμως άφησα πολλά απέξω Στάθηκα και στα: 3,4,16, 13 Μπράβο σε όλους γι αυτό το υπέροχο ''ταξίδι'' διαβάζοντάς σας
    Καλή Πρωτομαγιά σε όλους σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γεια σου Μαρία μου!
    Ανυπομονούσα για το παιχνίδι!
    Στο'χα πει;Δεν στο'χα πει! χιχι
    Πίνοντας τον ελληνικό μου ψηφίζω όσα με άγγιξαν κάπως παραπάνω..
    Οι άσσοι μου πάνε στα: 13,14 και 17.
    Οι 2 βαθμοί μου στο χαριτωμένο για μικρούς και μεγάλους παραμύθι
    "Εγώ ο άνθρωπος!"και το 3αρι μου
    στο θηλυκό που λέει με μαγκιά:
    "Ροβόλησα στα δύσκολα καλέ μου"
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αχα, ξεκινάει δουλειά Μαρία....! Καλωσορίζω τις εξαίρετες συμμετοχές και τρέχω να οργανώσω το διάβασμα και τη μελέτη μου. Φυσικά θα επανέλθω. Μαρία μου πάντα να συνεχίζεις να δίνεις τη φωτιά σου με αυτό το πανέμορφο δρώμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έχω κάνει ήδη την πρώτη (φευγαλέα) ανάγνωση κι έχω να πω ότι εντυπωσιάστηκα.
    Πιστεύω ότι όλες οι συμμετοχές έχουν να δώσουν κάτι και καταπιάνονται με υπέροχα θέματα!
    Πόση ποικιλία! Υπέροχες ιστορίες, εξαιρετικά ποιήματα....
    Δύσκολη η δουλειά μας!
    Συνεχίζω τη μελέτη... Απλά δεν μπορούσα να μην εκφράσω τη χαρά μου μέχρι να αποφασίσω!
    Την καλημέρα μου και την αγάπη μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάρα πολύ δύσκολη η δουλειά σας και χαίρομαι που δεν είμαι στη θέση σας!!:) :)

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα Μαρία μου, τι ωραίες συμμετοχές και αυτή τη φορά! Χαίρομαι που πρόλαβα να ψηφίσω!
    Δίνω :
    3 βαθμούς στο 4. Στον δρόμο
    2 βαθμούς στο 7. Εκείνο που δεν σου 'πα
    1 βαθμό στο 9. Το πέταγμα
    1 βαθμό στο 2. Καλή μου
    1 βαθμό στο 3. Ροβόλησα στα δύσκολα καλέ μου

    Όμορφη Κυριακή να έχουμε και καλό κουράγιο σε εσένα Μαρία μου με την καταμέτρηση των ψήφων! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μαρία μου σ' αυτό το "συρματόσχοινο", απλώθηκαν υπέροχες δημιουργίες, και πώς να διαλέξει κανείς μέσα σε τόσες ομορφιές; Συμβολικά και για το χατίρι του παιχνιδιού, ας πούμε ότι η δική μου αξιολόγηση είναι:
    1. Ο τρελός του χωριού (το τριάρι μου και τον άπειρο θαυμασμό μου!)
    4. Στον δρόμο (2 βαθμοί)
    Κι από έναν:
    11. Του γυρισμού η ώρα
    14. Η Φυγή
    18. Η καλύτερή της φίλη

    Είναι πολύ συγκινητικό για τους παλιούς, να βλέπουμε αυτό το παιχνίδι της Φλώρας να "ψηλώνει" και να γίνεται ένας ποιοτικός χώρος σκέψης και συντροφικότητας. Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία σου και την εμπιστοσύνη που μας παραχωρείς!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μαρία μου καλησπέρα
    Διάσπαρτος ο κήπος σου με εύοσμα άνθη
    Περνώ στην βαθμολογία
    3 βαθμοί στο 18 πολύ ιδιαίτερο
    2 βαθμοί στο 3 ποίηση γαρ
    και από 1 βαθμό στα 5,16,12
    Αδίκησα πάρα πολλά.......

    Καλή Πρωτομαγιά σε όλους ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ήρθα πάλι, για να δώσω το αναγκαίο βαθμολογικό κομμάτι μου αυτή τη φορά,
    αφού τα εύσημα τα άφησα το πρωί.
    Σίγουρη φυσικά ότι αδικώ πολλές άλλες συμμετοχές!

    3 βαθμοί στο 7 ~για κείνο το τόσο αληθινό και συγκινητικό..."σ'αποθύμησα"! Γεμάτο εικόνες, δεν το χόρταινα....
    2 βαθμοί στο 15 ~με άγγιξε πολύ, πολύ!

    (όχι που δεν θα με άγγιζε η ποίηση!)

    και από 1 βαθμό στα 11,16,18 (πόσο ταίριαξε η φωτογραφία με το κείμενο! ☺)

    Μπράβο σε όλους μας!
    Μαρία μου, προσωπικά σε ευχαριστώ που συνεχίζεις ακούραστα το παιχνίδι που έγινε λατρεμένη συνήθεια!
    Σκέφτομαι πως τόσες συμμετοχές δεν θα είχαν ποτέ γραφτεί αν δεν υπήρχε αυτό το κίνητρο!
    Για αυτό συνεχίζω κι εγώ το Συμπόσιο ~Το νου σας: αύριο έρχεται το 16ο!!!

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου σε ευχαριστώ για όλα...και για το συμπόσιο!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Καλησπέρα Μαρία μου καλή Πρωτομαγιά!!

    Συγχαρητήρια σε όλους για την συμμετοχή.. Δεν είχα καλό σήμα τις προηγούμενες ημέρες και επιτέλους έκατσα να διαβάσω το αγαπημένο μου παιχνίδι!
    Δίνω 3 βαθμούς στο 3. Ροδοβόλησα στα δύσκολα καλέ μου
    2 βαθμούς στο 10. Ψευδαίσθηση
    1 βαθμό στο στο 7. Εκείνο που δεν σου'πα
    1 βαθμό στο 12. Εγώ ο άνθρωπος!
    και 1 βαθμό στο 4. Στο δρόμο

    Αναμένουμε με αγωνία τα αποκαλυπτήρια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Να μαι και εγω Μαρία μου με αδεια γιατρου.. οτι μπορω να σερφαρω..διαβασα με πολύ ενδιαφερον τις ομορφες ιστοριες και ποιηματα που η κάθε μία εχει και κατι να μας πει.. σιγουρα θα αδικησω πολλα...τα δικά μου κλικ ...
    Το 3 μου το δίνω στο 1...Στον τρελό του χωριού...γιατι η αγαπη οπου υπαρχει κανει θαυματα.!!
    Το 2 μου το δίνω στο 16 ..Οι αναμνήσεις μιας σερβαντας!!!γιατί αυτη η σερβάντα ειναι γνωστή μου....
    τους άσους μου
    στο 3 ..Ροβόλησα στα δυσκολα καλέ μου.. γεμάτο ευαισθησίες..
    στο 8 μικρές οποστασεις.... για τις ιδιαίτερες εικονες του..
    και στο 12 Εγώ ο Άνθρωπος... για τον ομορφο και τρυφερο του τρόπο που παρουιασε την ιστορία του του ανθρωπου.!!!
    ξεχωρισα ακομα πολλα οπως το 10.. το 5.. το 13 το...7..καλη επιτυχία ευχομαι σε όλους.. τους συμμετέχοντες..και σε σενα ξεχωριστα Μαρία μου για την ομορφη διοργανωση του παιχνιδιού..καλο μηνα σε όλους μεχρι την επομενη φορα..φιλακιααα



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου πολύ χαίρομαι που πήρες την άδεια!!
      Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  13. Καλημέρα Μαρία μου
    Τούτες οι 5 λέξεις έκρυβαν μέσα τους τεράστια δύναμη, αφού τον κάθε γράφοντα τον οδήγησαν να καταπιαστεί με διάφορα κοινωνικά θέματα, με όμορφα συναισθήματα, με προσωπικές εμπειρίες και όχι μόνο.
    Η βαθμολογία δύσκολη και δίνω αυτή την βαθμολογία ξέροντας πως αδικώ όλα τα υπόλοιπα.

    Τους 3 βαθμούς στο 5 "Η εν πολλαίς αμαρτίαις"
    τους 2 βαθμούς στο 2 "Καλή μου"
    Τους άσσους
    στο 4 "Στο δρόμο"
    στο 8 "Μικρές αποστάσεις" και
    στο 16 "Οι αναμνήσεις μιας σερβάντας"

    Καλή επιτυχία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μαράκι μου δεν έστειλα συμμετοχή, ένεκα η έλλειψη της έμπνευσης..
    διάβασα τα υπέροχα κέιμενα που έστειλαν οι φίλοι και για ακόμα μια φορά διαπιστώνω πόσο δύσκολη θα ναι πάλι η ψηφοφορία..

    Θα δώσω
    3 βαθμούς στο 16. Οι αναμνήσεις μιας σερβάντας
    2 βαθμούς στο 5. "Η ΕΝ ΠΟΛΛΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ"
    κι από 1 βαθμό στα 1. Ο τρελός του χωριού , 7. Εκείνο που δεν σου 'πα και 8. Μικρές αποστάσεις

    Καλή επιτυχία σε όλους κι ένα τεράστιο μπράβο και σε εσένα για το μεράκι σου Μαράκι!!
    Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γειά σε όλους... Μπράβο και συγχαρητήρια στους συμμετέχοντες που στηρίζουν το παιχνίδι.
    Οι βαθμοί μου πάνε:
    3-16,(Σερβάντα)
    2-17,(Φίλτρο)
    1-13,(Ταξίδι)
    1-12,(Άνθρωπος)
    1-5, (Η εν αμαρτιαις).
    Τους χαιρετισμούς και τα φιλιά μου!
    ΥΓ. Για ακόμα μια φορά ευχαριστούμε για τη διοργάνωση, Μαρία! Δεν είναι και λίγη δουλειά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. 3 στο 12. Εγώ ο άνθρωπος!
    Πολύ ωραία ιδέα συνδυασμένη με πολύ ωραία εικόνα!
    Καιρός να ξαναθυμηθούμε τι σημαίνει να άνθρωπος...
    2 στο 7. Εκείνο που δεν σου 'πα
    Γι' αυτούς τους στίχους που τρύπησαν την καρδιά:
    "Είχα γιορντάνια δακτυλίδια βραχιόλια
    Είχα εσένα και μπόλικο ουρανό να γράφω τους στίχους
    Τώρα άγουρος απόμεινα καρπός στυφός
    Που κανείς δεν θέλω να τον γευτεί
    Σ' αποθύμησα..."
    και
    "Πώς να με δω στον καθρέφτη;
    Μια αίσθηση πνιγμού με καταπίνει
    Ακούς το σκυλί πώς αλυχτά;
    Κοφτερά ξεπροβάλλουν δρεπάνια
    Πολλά επιστρέφουν ψέματα
    Άγριοι με περισφίγγουν ζόφοι
    Φοβάμαι
    Σ' αποθύμησα"
    1 στο 16. Οι αναμνήσεις μιας σερβάντας
    Με ωραίο χιούμορ δοσμένη μια εποχή ιστορική!
    1 στο 10. Ψευδαίσθηση
    Ωραία προσπάθεια χαϊκού με τις 5 λέξεις!
    1 στο 4. Στον δρόμο
    Γιατί πάντα μου κινούν το ενδιαφέρον οι καλλιτέχνες του δρόμου και πάντα αναρωτιέμαι για τη ζωή τους.

    Στάθηκα όμως και στα:
    6. Το αναπάντεχο
    Μια ιδιαίτερη ιστορία, που ανοίγει πολλές συζητήσεις
    9. Το πέταγμα!!!
    Πολύ δυνατή η εικόνα στο τέλος!

    Μπράβο σε όλους! Για τις εμπνεύσεις, για τη συμμετοχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πολύ καλές όλες οι συμμετοχές.
    Έχουμε και λέμε:
    3 βαθμοί στη συμμετοχή νο 5: "Η ΕΝ ΠΟΛΛΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ"
    2 βαθμοί στη συμμετοχή νο 16: Οι αναμνήσεις μιας σερβάντας
    1 βαθμός στη συμμετοχή νο 4: Στον δρόμο
    1 βαθμός στη συμμετοχή νο 1: Ο τρελός του χωριού
    1 βαθμός στη συμμετοχή νο 18: Η καλύτερή της φίλη


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μαρία καλησπέρα , καλησπέρα σε όλους..
    Διάβασα ποιοτικές δημιουργίες πέρασα καλά και η βαθμολογία μου είναι..
    3 ψήφους στο 16 (εδώ ψηφίζω..), γιατί δεν γίνεται να μην είμαι με τους κατσαπλιάδες
    2 βαθμοί στο 5 εξαιρετική γραφή με πρωταγωνιστή τον ιερέα..
    Οι άσσοι στο 1, στο 7 και στο 8.
    Όμορφα όλα αν και δεν κρύβεται η πάγια προτίμηση μου προς τον πεζό λόγο...
    Καλή συνέχεια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλησπέρες! καλησπέρες τραγανές!!!

    Τι όμορφες ιστορίες και ποιήματα διαβάσαμε πάλι!! μπράβο σε όλους!!

    Όσο για τη βαθμολογία έχουμε:
    3 βαθμοί για τον τρελό του χωριού!! υπέροχο!!
    2 βαθμοί για τις αναμνήσεις μιας σερβάντας!! γλυκήτατο!
    και από 1 βαθμό στο 5 (Η εν πολλαίς αμαρτίαις) στο 10 (Ψευδαίσθηση) και το 7 (εκέινο που δε σου πα)!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλησπέρα και πάλι από εμένα αγαπημένες μου φίλες και φίλοι.
    Φευ, ήρθε η δύσκολη ώρα της βαθμολόγησης. Αυτή η ρημάδα η ώρα που με έχει κάνει εδώ και μέρες, με μολύβια και αναγνώσεις να γράφω και να σβήνω. Έβγαλα το μπουκαλάκι της Μαυροδάφνης από το μπαράκι, γέμισα το ποτηράκι μου και θαρρώ ήρθε η στιγμή.
    Μαρία...
    Μια ακόμα φορά ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη ζωή που δίνεις στο πανέμορφο αυτό δρώμενο εδώ και τόσο καιρό. Ειλικρινά ένα μεγάλο ευχαριστώ που μας δίνεις την ευκαιρία είτε να γράψουμε είτε να διαβάσουμε και να στοχαστούμε πάνω σε όλες αυτές τις δημιουργίες.
    Ένα μεγάλο ευχαριστώ ανήκει στους 18 φίλους και φίλες που μας έδωσαν τα δημιουργήματά τους. Ένα κομμάτι απ την ψυχούλα τους, τη σκέψη τους. Τους βλέπω με ευγνωμοσύνη γιατί μας φέρνουν στην εξαιρετική δύσκολη θέση να σβήνουμε και να γράφουμε την ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ.
    Ήρθε η ώρα λοιπόν της ταπεινής δικής μου βαθμολογίας.
    Είχαμε αυτή τη φορά 5/18 ποιήματα. Είχαμε πολλά είδη, είχαμε λυρισμό, συναισθήματα, πίκρα, δάκρυ, γέλιο, ζωή, θάνατο.

    3 ΒΑΘΜΟΙ: Συμμετοχή Νο. 7: "Εκείνο που δεν σού 'πα" ένα υπέροχο ποίημα που με άγγιξε πάρα πολύ. Για όλα αυτά που δεν έχουμε πει, που δεν εκφράσαμε, που δεν αφήσαμε να φανούν. "Στο σπίτι σε περιμένουν τα τριαντάφυλλα
    Στο πηγάδι το νερό μουρμουρίζει ερωτόλογα δικά σου
    Τα πρώτα του νου μου λεξιλόγια
    Σε περιμένω!" Τα θερμά μου συγχαρητήρια

    2 ΒΑΘΜΟΙ: ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Νο. 8 "Μικρές Αποστάσεις" Ένα εξαίρετο επίσης Ποίημα. Τι λόγια, τι έκφραση, πόσο όμορφα αλήθεια. "Όλα έγκλειστα στη φωτιά
    Όλα μαζί και μυστικά
    Όλα χαραγμένα σε παλίμψηστα αρχαία..." Εξαιρετικό.

    1 ΒΑΘΜΟΣ: ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Νο. 1 "Ο ΤΡΕΛΛΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ" Πως θα ήταν δυνατόν εμένα, με τα όσα στην προσωπική μου ζωή, να με αφήσει "ασυγκίνητο" μια τέτοια γραφή, ένα τέτοιο θέμα, μια σειρά από τέτοια συναισθήματα. Το προσωπικό μου βίωμα συνάντησε την γραπτή του έκφραση. Μπράβο....!

    1 ΒΑΘΜΟΣ: ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Νο. 9 "ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ" Εξαίρετη επιλογή εικόνας. Ανέκαθεν είχα την "αρρώστια" να με επηρεάζουν συναισθηματικά ανάλογα κλεισίματα λογοτεχνικά. Αδύνατον να μην υποκύψω στην απεραντοσύνη του ουρανού.

    1 ΒΑΘΜΟΣ: ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Νο. 2 "ΚΑΛΗ ΜΟΥ" Λιγόλογο μα γεμάτο συναισθήματα. Με μια ανάλαφρη πίκρα χωρισμού να πλανάται παντού δεμένη με εκείνο το παράξενο απόκοσμο χαμόγελο της τελευταίας εικόνας. Η Εκφραστική δύναμη του αποχαιρετισμού.

    Κλείνοντας να ζητήσω συγγνώμη που προφανώς αδίκησα όλα τα υπόλοιπα. Πραγματικά δύσκολη και βασανιστική επιλογή και δεν το λέω δίκην ευγενείας. Αν κάποτε όλα αυτά τα μαζεύαμε σε ένα ανθολόγιο θα γίνονταν μια έκδοση θησαυρός.

    Μπράβο σε όλες και όλους.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Συγχαρητήρια και πολλά μπράβο σε όλες τις συμμετοχές! Ζητώ συγγνώμη, εκ των προτέρων, για όσες σίγουρα θ΄αδικήσω με την ψηφοφορία μου.

    Η βαθμολογία μου είναι η εξής:
    3 βαθμοί στο 5 (Η ΕΝ ΠΟΛΛΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ)
    2 βαθμοί στο 7 (Εκείνο που δεν σου 'πα)
    και από 1 βαθμό στα:
    Νο 2 (Καλή μου)
    Νο 9 (Το πέταγμα!!!)
    Νο 18 (Η καλύτερή της φίλη)

    Μαρία μου, άψογη όπως πάντα! Καλά αποτελέσματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Όχι μόνο είχα ξεχάσει τις ημερομηνίες για τις συμμετοχές,
    είχα ξεχάσει εντελώς και την βαθμολογία κι ήρθα σήμερα εντελώς τυχαία!!!
    3 βαθμοί στο 11
    2 βαθμοί στο 13
    1 βαθμοί στο 18
    1 βαθμοί στο 3
    1 βαθμοί στο 5

    Υ.Γ Μαράκι, θα διευκόλυνε να άνοιγε η κάθε ανάρτηση
    σε άλλη καρτέλα, για να μπορούμε να έχουμε συνολική
    εικόνα. Επίσης θα διευκόλυνε και το μπουτόν (που πήγε;!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρα μου σε ευχαριστώ πολύ!!
      Και σε ευχαριστώ και για το υγ!
      Έχεις δίκιο...ελπίζω την επόμενη φορά να θυμηθώ να το αλλάξω!
      Όσο για το μπουτόν, μου το 'λεγες εσύ, το ξέχασα εγώ...πρέπει να το κοιτάξω κι αυτό!

      Διαγραφή
  23. Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ!!
    Ελπίζω να προλάβω να κάνω την ανάρτηση με τη βαθμολογία και φυσικά τα "αποκαλυπτήρια" αμέσως μετά τα μεσάνυχτα, για να μη σας κρατάω σε αγωνία μέχρι αύριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή