Το 12ο παιχνίδι μας έφτασε αισίως στο τέλος του.
Μας έδωσε τις λέξεις (τζάκι, καλύβα, θάλασσα, σενάριο, μετανάστης) και οι λέξεις έφεραν την έμπνευση.
Έτσι συγκεντρώθηκαν 23 υπέροχες συμμετοχές, (πεζά και ποιήματα) που η καθεμιά είχε κάτι ξεχωριστό.
Όλες είχαν και μια υπογραφή, που έμενε ωστόσο μυστική. Ήρθε όμως η ώρα να αποκαλυφθούν οι δημιουργοί και να μάθουμε τα αποτελέσματα της βαθμολογίας.
Για άλλη μια φορά θα τονίσω πως είστε όλοι νικητές και η βαθμολογία δεν είναι παρά ένα κομμάτι, καθαρά τυπικό, του παιχνιδιού μας.
Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για την εμπιστοσύνη σας.
Για τις δημιουργίες σας που κόσμησαν αυτό το παιχνίδι και για το χρόνο που διαθέσατε στο πιο άχαρο μέρος του παιχνιδιού που είναι η βαθμολογία.
Θέλω να πιστεύω πως δυσκολευτήκατε πολύ να αποφασίσετε.
Κι αυτό είναι μια νίκη όλων των συμμετοχών!
Έχουμε όμως και τυπικά νικητή και ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί.
Οι δικοί σας βαθμοί έφεραν στην κορυφή το συγκλονιστικό πεζό "Το κόκκινο φόρεμα" που έ(γ)ραψε η ποιώ - ελένη, χρησιμοποιώντας με άνεση την πρώτη ύλη που της δόθηκε και κεντώντας πάνω της περίτεχνα μοτίβα που μίλησαν και είπαν πολλά σε όσους το "δοκίμασαν", αφού η τέχνη με την οποία γράφτηκε έκανε το ξεθωριασμένο από τις πλύσεις φόρεμα το πιο πολύτιμο ρούχο.
Κι εκείνο "εφάρμοσε" χωρίς καμιά ατέλεια σε όλες τις ψυχές, και κούμπωσε εύκολα πάνω τους, παρότι το θέμα του ήταν δύσκολο πολύ.
Κι εκείνο "εφάρμοσε" χωρίς καμιά ατέλεια σε όλες τις ψυχές, και κούμπωσε εύκολα πάνω τους, παρότι το θέμα του ήταν δύσκολο πολύ.
Ας το "φορέσουμε" άλλη μια φορά λοιπόν, χωρίς το άγχος της βαθμολόγησης!
Ελένη μου, πολλά συγχαρητήρια κι ένα ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για αυτό το "φόρεμα" που θα μου μείνει αξέχαστο!
Το κόκκινο φόρεμα
Ήταν μια μέρα πιο ξένη από τις άλλες Μια μέρα που μύριζε φορμόλη Έδειχνε σαν να προβάρεις το παλιό σου φόρεμα κι αυτό να σου μοιάζει ξένο Δεν το γνωρίζει πια το σώμα σου Σου πέφτει μικρό και φτωχικό Όπως μικρά και φτωχικά είναι τα μάτια των πεσμένων φύλλων του Οκτώβρη
Κλείνεις τη ντουλάπα Συνομιλείς με τα γύρω αντικείμενα Ξεσκονίζεις το καρδάκι με τη θάλασσα Σε πάει κάπου μακριά Σε εκείνο το καλοκαίρι με τις λευκές νύχτες Μια καλύβα από ψαθί Ένας έρωτας από αστέρια Ένας πλέριος ουρανός ασυννέφιαστος Το κόκκινο φόρεμα με το λευκό φιόγκο Τα πράσινα μάτια του κορυδαλλού Και μια σχεδία να μην μένουν άνυδρα τα όνειρα
Γι αυτό το κόκκινο φόρεμα σας μιλώ που ξένο κι άγνωστο σ' αντικρίζει τώρα Απλησίαστο Λερωμένο Τσαλακωμένο και ξεθωριασμένο απ' τις πολλές πλύσεις Χωρίς κουμπιά και με άδετους τους φιόγκους Το αφήνεις να πέσει στα πόδια σου Και μοιάζει σαν το πληγωμένο ζώο πριν πάρει την τελευταία του ανάσα και χαθεί
Ανοίγεις τα παραθυρόφυλλα Είναι καλοκαίρι μα εσύ αναπνέεις Νοέμβριο Σκέφτεσαι το σενάριο που στοιχειώνει τη ζωή σου Σκέφτεσαι τα βότσαλα που δεν πρόλαβες να ζωγραφίσεις Ψηλαφίζεις το στήθος σου Κάτι πονάει βαθιά μέσα σου Αύριο πρέπει να πας στο ραντεβού με το νυστέρι
Εσύ κι οι διογκωμένοι σου ιστοί Εσύ και οι σκληρές λέξεις Μια ξένη ουσία σκοτεινή Ένα αμαρτωλό πρόσκομμα Ένας επιβλαβής επισκέπτης Ένας αδιάλυτος φόβος που παραμορφώνει τα χαρακτηριστικά του πόνου Που αναποδογυρίζει τα είδωλα Που συνθλίβει το αεικίνητο όχι και το ψυχραίνει
Ανοίγεις το συρτάρι σου Ένα πακέτο τσιγάρα Ένα βιβλίο που δεν διάβασες Ένα ταμπόν και μια χτένα που ανώφελη σου είναι πια Πόσα λίγα και πόσα πολλά απομειώνει ο χρόνος Πόσα φέρνει στην επιφάνεια και πόσα σου παρακρατάει
Τρέχεις στο σαλόνι Σβηστό το τζάκι Στάχτες παντού Δεν ήρθε η σταχτομαζώχτρα λήθη να τις μαζέψει Πλησιάζεις στην πόρτα Θέλεις να βγεις στον κόσμο Θέλεις να απλωθείς στο πύρινο άρμα της πόλης Να δώσεις ένα λουλούδι σ' έναν ανύποπτο μετανάστη Να περιμαζέψεις μέσα από το πλήθος χιλιάδες νεανικά χαμόγελα Να ακουμπήσεις τη πλάτη στη ψυχρή επιφάνεια των φιλιών που άργησαν να δοθούν
Μπαίνεις στο ασανσέρ Κίτρινα τα φώτα Ξεφυλλίζεις το χάρτη της μορφής σου μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα Ήρθε η ώρα να πάρεις το σώμα σου αγκαλιά Να το κανακέψεις Να του πεις να μην λυπάται Στα χέρια κρατάς μια σακούλα νάιλον Μέσα το φόρεμα Εκείνο που σε πήγε πίσω Εκείνο που προστατευτικά σε ταξίδεψε Εκείνο που ζωντάνεψε το κοιμισμένο σου αίμα
Σ' αυτό θα απαγκιάσεις Με αυτό θα αρχίσεις να ξαναγελάς Από εκεί θα αντλήσεις δύναμη Να ξεχάσεις τα σκοτωμένα παιδιά της ψυχής σου Να χαϊδέψεις την άσπρη γατούλα από πον πον που κρατάς στη τσέπη σου Να αναμετρηθείς με το τώρα Το κόκκινο φόρεμα μαύρη μη γίνει πέτρα Το κόκκινο φόρεμα να βγει απ' τα βάθη της μνήμης Να καλοσιδερωθεί για να ' ναι πάλι οι μέρες γιορτινές κι όχι ξένες και μαραμένες
.........................................................................................................................
-Γεια σου κυρία Ανθούλα
-Έφερα αυτό το φόρεμα για καθάρισμα
-Μαντάρισε το λίγο στο μέρος του στήθους τραβήχτηκε μια κλωστή
-Ράψε κι αυτά τα κουμπιά με πασχαλίτσες δεν μοιάζουν;
-Έχω γάμο αύριο
-Προλαβαίνεις;
Για να δούμε όμως όλες τις συμμετοχές και ποιοι "κρύβονται" πίσω τους, μαζί με τη βαθμολογία που συγκέντρωσαν:
1. Ο θησαυρός του κόσμου (airis) 3
2. Χιόνισε και πάλι... (Λίτσα Γιούτη) 2
4. Κλαίρη Καρλάτου Καραπιπέρη (airis) 2
5. Χαϊκού* πέντε καταστάσεων (Μαρία Νικολάου) 13
6. “ΜΕΤΡΩ τους ΧΤΥΠΟΥΣ” (Giannis Pit) 20
7. "ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ" (Giannis Pit) 8
9. Στεριανός καημός (ποιώ - ελένη) 13
11. Aaban: το όνομα του αγγέλου (Funky Monkey) 5
12. Η καρδιά της μάνας (ANNA Flo) 11
13. Τα βήματα του ελέφαντα (Maria Kanellaki) 10
14. Ο Άνθρωπος (Σμαραγδάκι Ρούλα)
15. Το κόκκινο φόρεμα (ποιώ - ελένη) 27
16. Οι Ακρίτες φυλάνε Θερμοπύλες.. (Mary Pertax) 5
18. Όνειρα σε σακίδιο… (Μαρίνα - to e-periodiko mas) 2
19. Ζωής μονοπάτια (Μαρίνα - to e-periodiko mas) 4
20. Η φθαρμένη βαλίτσα (Ελένη Φλογερά) 3
21. Η καλύβα της κυρά-Μαριώς (Mia)
23. Χέρια υψωμένα (Lysippe) 2
Παραλειπόμενα:
1. Η πρόθεσή μου ήταν να βγει "στον αέρα" η βράβευση πρωί και όχι μεσημέρι όπως έγινε τελικά, αλλά δεν ήταν κατά πως φαίνεται και στις προθέσεις του blogger.
Τελικά του πήρα τον αέρα, αλλά ένας σύνδεσμος ξεχωρίζει επειδή δεν ήθελε να κοκκινίσει. Αλεξάνδρα μου συγνώμη, αλλά η πάλη μου με τον blogger εδώ κρίθηκε στα σημεία.
2. Κάθε μα κάθε φορά συμμετέχω κι εγώ στο παιχνίδι μας κι αυτό γίνεται για πολλούς λόγους με κυριότερο την "παράδοση", αφού η Φλώρα που εμπνεύστηκε κι έδωσε πνοή στο παιχνίδι μας μέσα από το TEXNISTORIES συνήθιζε να συμμετέχει.
Αυτή τη φορά όμως ο χρόνος συνωμότησε με την έμπνευση και την εμπόδισε να εμφανιστεί.
3. Η νικήτρια Ελένη θα λάβει ένα συμβολικό δώρο.
4. Το επόμενο παιχνίδι μας θα κάνει ποδαρικό στην καινούρια χρονιά!
5. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για άλλη μια φορά!
