 |
| Sunday 2: A little moment |
Στον κόκορα τα φόρτωσε πάλι η συγκάτοικος εδώ, ή μάλλον στο σκύλο, αφού εγώ πρέπει να βγάλω για άλλη μια φορά, τα κάστανα από τη φωτιά.
Κι άντε να βρω κάστανα καλοκαιριάτικα, γιατί από φωτιές πια, κάηκε η γούνα μας και φέτος!
Όλα τα δύσκολα σε μένα τα βάζει και μονολογεί κι από πάνω πως θέλω να τη σκοτώσω.
Μα φταίω εγώ που δε βλέπει μπροστά της και πατινάρει πάνω στα κοκαλάκια μου και στα παιχνίδια μου;
Κι έτσι όπως πέφτει με (καθόλου) χάρη με μαθαίνει ένα σωρό λέξεις σε πολλές γλώσσες, κυρίως στα γαλλικά!
Αλλά κι εγώ για να την ανταμείψω, την έβγαλα έξω ένα βράδυ!
Που λέτε, την πήγα σε ένα ωραιότατο σπίτι, με μεγάλο κήπο κι ένα τεράστιο τραπέζι γεμάτο με αμύθητης οσμής, αλησμόνητα καλούδια, που με τράβηξαν λες από τη μύτη!
Κι αντί να κάτσει να φάει η χαζή και να ταΐσει κι εμένα, τι έκανε;
Με μάζεψε κατακόκκινη από ντροπή και ζητούσε και συγνώμη από πάνω.
Την ντρόπιασα λέει!
Μουά? Ζαμέ!
Κι ενώ ο μήνας έχει 18, αυτή έχει μόνο 5 φωτογραφίες και βάζει εμένα να τις παρουσιάσω.
Κάποιος να της πει πως και η τεμπελιά έχει όρια!
Για πείτε μου όμως, βλέπετε σε καμιά φωτογραφία λαγό που τρέχει;
Γιατί αυτή τον είδε, αφού της το είπε άλλος βέβαια πρώτα και σκέφτηκε πως είναι ωραίο κουίζ!
Θέλει να βάλει κι εσάς να δουλέψετε μου φαίνεται!
Μη μασάτε, αν δε θέλετε!
Εγώ πάλι λέω να μασήσω κάτι ευθύς αμέσως!
