Ένα ανέλπιστο ταξίδι

Τα καλύτερα έρχονται όταν δεν τα περιμένεις.

Έρχονται απρόσμενα και δε σε παίρνουν απλά από το χέρι, αλλά σε σπρώχνουν δυνατά εμπρός.

Και τη μια στιγμή είσαι εδώ και την αμέσως επόμενη αρμενίζεις στο πέλαγος...

Και μπορεί να μην αρμενίζεις με τρικάταρτο, παρά με το πλοίο της γραμμής, όμως σου αρκεί!

Φτάνει που η θάλασσα αφήνεται να την αγκαλιάζει το βλέμμα σου!

Φτάνει που το ταξίδι σε φέρνει όλο και πιο κοντά σε όσα λαχταράς να δεις!

Ένα απρόσμενο δώρο, που έγινε ανέλπιστο ταξίδι, μια καταπληκτική εμπειρία διακοπών, που την έζησα με λατρεμένη παρέα!

Ένα ταξίδι που τέλειωσε, αλλά με γέμισε συναισθήματα και εικόνες!

Εικόνες που προσπάθησα να πιάσω με το φακό της παλιάς μου μηχανής, μα νιώθω πως απέτυχα. 

Και κάτι τέτοιες στιγμές είναι που λαχταρώ περισσότερο από ποτέ μια κάμερα που θα μπορεί να τις αποτυπώνει καλύτερα.

Να μην είναι κατά προσέγγιση όλα, αλλά να είναι όλα όσα είδα, όλα όσα ένιωσα, όλα όσα θυμάμαι!

Να μην πιάνει δηλαδή ο φακός το ίχνος του φεγγαριού πάνω από τη σκιά του κάστρου, αλλά να με πηγαίνει ως το φεγγάρι που φωτίζει το κάστρο.  

Όπως και να 'χει, θα βάλω σε τάξη συναισθήματα και εικόνες και θα προσπαθήσω να τα ξαναζήσω, τώρα που η εβδομάδα των θαυμάτων έχει τελειώσει.

Τα θαύματα δεν τελειώνουν ποτέ άλλωστε!