Στίχοι: Παντελής Ροδοστόγλου
Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα
Τραγούδι: Τα χρόνια μου ναυάγησαν στις ξέρες σου
“Τα χρόνια μου ναυάγησαν στις ξέρες σου”, σου ψιθύρισα την τελευταία φορά που σε είδα.Δεν με άκουσες. Ήσουν απασχολημένος. Κλάδευες όνειρα εκείνη τη μέρα. Κρατούσες ένα μικρό, καλά ακονισμένο κλαδευτήρι και σακάτευες την ψυχή σου, πετώντας όσα νόμιζες πως περίσσευαν.
Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα
Τραγούδι: Τα χρόνια μου ναυάγησαν στις ξέρες σου
“Τα χρόνια μου ναυάγησαν στις ξέρες σου”, σου ψιθύρισα την τελευταία φορά που σε είδα.Δεν με άκουσες. Ήσουν απασχολημένος. Κλάδευες όνειρα εκείνη τη μέρα. Κρατούσες ένα μικρό, καλά ακονισμένο κλαδευτήρι και σακάτευες την ψυχή σου, πετώντας όσα νόμιζες πως περίσσευαν.
Πότε απέκτησες αυτή τη μανία με τη συμμετρία; Τα δέντρα στη σειρά, οι θάμνοι στρογγυλοί, τα λουλούδια άχρωμα, άοσμα.Τίποτα άναρχο που να τραβάει την προσοχή. Όλα αδιάφορα.Όλα τακτοποιημένα. Διπλωμένα, αποστειρωμένα τα αισθήματα, καλά κρυμμένα σε βαθιά, σκοτεινά σεντούκια, σφραγισμένα με φτηνά λουκέτα.
Όταν τελείωσες, τίναξες τη σκόνη που άφησαν τα τελευταία όνειρα στα χέρια σου κι έκανες να χαμογελάσεις.Τάχα με αθωότητα, τάχα έτσι έπρεπε να γίνει. Το χαμόγελο κατέληξε μορφασμός, η επιτηδευμένη αθωότητα χαράχτηκε άτεχνα στο πρόσωπό σου, σαν πλαστό χαρτονόμισμα. Δεν πείστηκα.Δεν σε πίστεψα!
Έμεινα να σε παρακολουθώ καθώς απομακρυνόσουν, πατώντας όσα είχες ονειρευτεί, σκοτώνοντας όσα ήσουν! Κάπως έτσι σταμάτησε να ζεις. Έχοντάς τα όλα νεκρά, μα τακτοποιημένα. Αυτό στο αναγνωρίζω. Τα τακτοποίησες όλα με μένος.
Και κάπως έτσι άρχισα να ζω εγώ.Γιατί η ζωή κρύβεται μέσα στην ακαταστασία πολύχρωμων κήπων. Τη σκορπάει στον αέρα το άρωμα των πιο ατίθασων ονείρων, αναδυόμενο από τις άναρχα ριζωμένες μαργαρίτες που κάποτε σου χαλούσαν τη συμμετρία.
Όταν τελείωσες, τίναξες τη σκόνη που άφησαν τα τελευταία όνειρα στα χέρια σου κι έκανες να χαμογελάσεις.Τάχα με αθωότητα, τάχα έτσι έπρεπε να γίνει. Το χαμόγελο κατέληξε μορφασμός, η επιτηδευμένη αθωότητα χαράχτηκε άτεχνα στο πρόσωπό σου, σαν πλαστό χαρτονόμισμα. Δεν πείστηκα.Δεν σε πίστεψα!
Έμεινα να σε παρακολουθώ καθώς απομακρυνόσουν, πατώντας όσα είχες ονειρευτεί, σκοτώνοντας όσα ήσουν! Κάπως έτσι σταμάτησε να ζεις. Έχοντάς τα όλα νεκρά, μα τακτοποιημένα. Αυτό στο αναγνωρίζω. Τα τακτοποίησες όλα με μένος.
Και κάπως έτσι άρχισα να ζω εγώ.Γιατί η ζωή κρύβεται μέσα στην ακαταστασία πολύχρωμων κήπων. Τη σκορπάει στον αέρα το άρωμα των πιο ατίθασων ονείρων, αναδυόμενο από τις άναρχα ριζωμένες μαργαρίτες που κάποτε σου χαλούσαν τη συμμετρία.
Διάλεξα ένα αγαπημένο τραγούδι και το έβαλα στο γραμμόφωνο να παίξει....
Η μουσική εμπνέει τη λογοτεχνία!
Κλέψε άφοβα τίτλους από τραγούδια
και σύνθεσε με λέξεις το δικό σου κείμενο.
Δώσε λοιπόν πλοκή, στην πλοκή των στίχων.
Ντύσε με προτάσεις και σημεία στίξης τις παρτιτούρες.
Πάτα πάνω στα μουσικά μέτρα..
...και γράψε τη δική σου ιστορία!
Κλέψε άφοβα τίτλους από τραγούδια
και σύνθεσε με λέξεις το δικό σου κείμενο.
Δώσε λοιπόν πλοκή, στην πλοκή των στίχων.
Ντύσε με προτάσεις και σημεία στίξης τις παρτιτούρες.
Πάτα πάνω στα μουσικά μέτρα..
...και γράψε τη δική σου ιστορία!
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, Μαράκι!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Το σχόλιό μου στο... Γραμμόφωνο!)
;-)
Σε ευχαριστώ πολύ Γιάννα μου!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Μύρισα Διάφανα Κρίνα και ήρθα! Τι έκπληξη, Μαρία, το τραγούδι που επέλεξες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμήθηκα τις πρώτες συναυλίες τους, που ήμασταν δέκα άνθρωποι όλοι κι όλοι... και τα ζούσαμε όλα μέσα μες από τους στίχους τους...
Νομίζω στη Μαριλένα είφα πρώτη φορά το γραμμόφωνο και μου άρεσε η ιδέα, αλλά ακόμα δεν έχω αξιωθεί να το ψάξω.
Αρκετά με τα ό,τι θυμάμαι χαίρομαι, ας πω κάτι και για το κείμενό σου!!!!
Η ιδέα εξαιρετική! Αλλά και η απόδοση. Προτάσεις που δεν χαρίζονται, φράσεις που ματώνουν.
Φιλιά, Μαράκι!
Το τραγούδι αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου...ο στίχος-τίτλος, μου είχε μείνει από την πρώτη φορά που το άκουσα!
ΔιαγραφήΝα το ψάξεις το γραμμόφωνο και να βάλεις και τραγούδι να παίξει να το "ακούσουμε" κι εμείς!
Σε ευχαριστώ πολύ Αλεξάνδρα μου!
Φιλιά πολλά!
Kαλημέρα Μαράκι της ψυχής μου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπάνια Μαρία μου... πόσο όμρφα όλα τα λόγια σου δωσμένα.
Πόσο αληθινές οι σκέψεις σου !
Δεν ξέρω να ψάξω όλα τα υπόλοιπα, αλλά τα λόγια σου ξεκίνησαν υπέροχα τη μέρα μου !
Φιλιά κορίτσι μου !
Σταυρούλα μου, αν εννοείς να ψάξεις το γραμμόφωνο, αν πατήσεις πάνω στη λέξη σε πάει εκεί..εδώ δηλαδή...χαχα!
Διαγραφήhttp://grammophono.tumblr.com/
Για τα καλά σου λόγια, για τη γλύκα σου, τι να πω...θα υιοθετήσω τη λέξη που χρησιμοποίησες κι εσύ...σπάνια Σταυρούλα μου!
Φιλιά πολλά!
Πολύ τρυφερες σκέψεις που χτυπουν κατευθείαν στην καρδια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπραβο σου!
Τρεχω στο γραμμόφωνο
Καλό υπόλοιπο στη μέρα μας!
Φιλιά :)
Σε ευχαριστώ πολύ Αριάδνη μου!
ΔιαγραφήΤι λες? Θα μας βάλεις κι εσύ ένα τραγουδάκι?
Φιλιά πολλά!
Αυτό με την τακτοποίηση και τη συμμετρία με προβλημάτισε. Μάλλον πρέπει να το κοιτάξω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί.
Μη φοβού Αρτίστα!
ΔιαγραφήΧαχα....μην το κοιτάξεις καθόλου, αλληγορικό ήταν το κειμενάκι, αλλά έγινε και τρομακτικό απ' όσο βλέπω!
Φιλιά πολλά!
Πολύ ωραία προσπάθεια. Έχω σκεφτεί και γω πολλές φορές να συμμετέχω αλλά όλο το αμελλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο σου πολύ δυνατό, πολύ οικείο σαν αίσθηση σε μένα.
Μία λύτρωση στο τέλος πολύ όλοι αναζητάμε.
Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!
ΔιαγραφήΜην το αμελείς...βάλε τραγούδι να παίζει, να το ακούσουμε όλοι!
Μαρία, υπέροχο κείμενο με πικρές αλήθειες, που οι περισσότεροι δεν θέλουμε να τις βλέπουμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αγγίζει απίστευτα, διότι έχω μιλήσει πολλές φορές γι' αυτή την κανονικότητα, την τάξη και την απόλυτη φαινομενική ησυχία, που οδηγούν τελικά στην ασφυξία χωρίς να το καταλάβει κανείς... Το σημαντικό είναι να το αντιληφθεί πριν να είναι αργά και να το πάρει και πάλι από την αρχή, μήπως και σώσει λίγη από την ζωή του - με όλη τη σημασία της λέξης!!!
Το τραγούδι το είχα βάλει πριν από κάποιες μέρες σε μια ανάρτησή μου, οπότε δείχνει πόσο μου αρέσει, όπως και το συγκρότημα! Άσε, που όταν το αναρτούσα, έκανα σχετικές σκέψεις με αυτές που παραθέτεις στο κείμενό σου!
Η ιδέα για δημιουργία κειμένου μέσα από έναν στίχο είναι φανταστική! Μου αρέσει, γιατί ήδη μιλώ μέσα από στίχους πολύ συχνά, όμως για κείμενο ρε γαμώτο χρειάζεται και χρόνος και έμπνευση!!!
Να είσαι καλά και φυσικά προτιμάμε τους άναρχους κήπους, μια και φαντάζουν τόσο γοητευτικοί μέσα στην ελευθερία τους και την άγρια ομορφιά τους!!!
Γλαύκη μου σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΔεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που σου δημιουργεί κι εσένα τις ίδιες σκέψεις το τραγούδι...και χαίρομαι διπλά που είναι και δικό σου αγαπημένο!
Πραγματικά η ιδέα του γραμμοφώνου είναι πολύ καλή κι έχει δώσει πολλές αξιόλογες συμμετοχές ως τώρα...ελπίζω να σου έρθει η έμπνευση, αλλά να βρεις και το χρόνο για να διαβάσουμε άλλη μια!
Κι εσύ να είσαι καλά!
Φιλιά πολλά!
"Γιατί η ζωή κρύβεται μέσα στην ακαταστασία πολύχρωμων κήπων"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μεγάλη τούτη η κουβέντα σου Μαρία μου.....! την ξεχώρισα, την έβαλα σαν θησαυρό να την βλέπω, να την διαβάζω, να αποκωδικοποιώ τα μηνύματά της.
Σε ευχαριστούμε για το όμορφο γραπτό.
Τα φιλιά μου.
Εγώ σε ευχαριστώ Γιάννη μου για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Πολυ ωραια ιστορια και υπεροχη ιδεα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΕλπίζω να διαβάσουμε και δική σου ιστορία!
Μαρία μου θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίο απέδωσες τον τίτλο του τραγουδιού. Μπράβο και για το όμορφο μήνυμα της τελευταίας παραγράφου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο!
Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλή Κυριακή!
Δύσκολο πολύ καλή μου Μαρία να κάμεις κείμενο λογοτεχνικό τον τίτλο ενός τραγουδιού. Όμως εσύ τα κατάφερες. Και τα κατάφερες τέλεια δίνοντάς μας ένα υπέροχο λογοτεχνικό κομμάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγάπη μου καλή μου.
Σε ευχαριστώ πολύ Ντένη μου για όλα!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Συμφωνώ πως η μουσική εμπνέει τη λογοτεχνία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας το απέδειξες άλλωστε με τον πιο όμορφο τρόπο!!!!!
Να είσαι καλά Έλεν μου!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
Μαράκι μου συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου στο Γραμμόφωνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χάρηκα για το τραγούδι που διάλεξες (πάντα αγαπημένος ο Θάνος), που το ανέδειξες με σεβασμό και με τη δεξιοτεχνία που διακρίνει το λόγο και τις φωτογραφίες σου.
Χίλια μπράβο!!!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Μαρία μου!
ΔιαγραφήΚι εγώ χαίρομαι που το τραγούδι που διάλεξα το αγαπάς κι εσύ..!
Να είσαι καλά!
Φιλιά πολλά!
«Αποστειρωμένα τα αισθήματα, καλά κρυμμένα σε βαθιά, σκοτεινά σεντούκια, σφραγισμένα με φτηνά λουκέτα»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ απελευθερωτικός σου επίλογος, Μαρία, διαλύει την πίκρα των αποστειρωμένων αισθημάτων και των τάχα χαμόγελων. Εξαιρετικό λογοτεχνικό κείμενο.
Άρη μου σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΓιατί η ζωή κρύβεται μέσα στην ακαταστασία πολύχρωμων κήπων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας το έχεις αποδείξει άπειρες φορές!
Μαρία μου , υπέροχο κείμενο, καλογραμμένο!
Το απόλαυσα!
:)))
Σε ευχαριστώ πολύ Αριστέα μου!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
ακουσα " διαφανα κρινα " και ξεπεζεψ< στο υπέροχο λημερι σου καρδια μου .... μοναδικο κειμενο οπως παντα !!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμάζω τη έμπνευσή σου και με αγγίζει βαθειά κάθε λέξη του μοναδικού σου κειμένου, σπάνια Μαρία μου....Οπως πάντα η φωτό σου καταπληκτική !!! Σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνόδεψες ένα πάρα πολύ ωραίο τραγούδι Μαρία μου με ένα εξαιρετικό κείμενο από μέρους σου!! Πάντα με συγκινούν αυτές οι καταθέσεις γι αυτό και τις αγαπώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη η συμμετοχή σου!! Σε φιλώ!!
Εξαιρετική επιλογή τραγουδιού και υπέροχο το κείμενό σου Μαράκι μου!!! Μπράβο σου, πολύ δυνατή συμμετοχή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά φίλη
Μαρίνα
Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια για τα τόσο όμορφα σχόλιά σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!