Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Έκτακτο δελτίο (Παίζοντας με τις λέξεις)

Η είδηση της πρώτης αυτοκτονίας χτύπησε σαν αστραπή την πόλη. Ταξίδεψε  σε όλους τους δρόμους, πέρασε μέσα από τοίχους βαμμένους με σπρέι στο χρώμα μιας ξεθωριασμένης από χρόνια διαμαρτυρίας και βρήκε τις οικογένειες γύρω από άδεια τραπέζια να ξεγελούν την πείνα τους.
Μάτια άνοιξαν διάπλατα και μαχαιροπίρουνα έπεσαν με θόρυβο από χέρια που έτρεμαν.
Μέχρι να συνέλθουν από το πρώτο σοκ άρχισαν να φτάνουν σαν κύματα και οι άλλες ειδήσεις.
Όλοι, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, ακόμα και οι συμβουλάτορές τους έτρεχαν από το πρωί με δική τους πρωτοβουλία να συναντήσουν το δημιουργό τους.
Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει, για ποιο λόγο, αυτά τα ματαιόδοξα ανθρωπάκια που αγαπούσαν μόνο τη λάμψη της εξουσίας και του χρήματος, δέχονταν να περάσουν οικειοθελώς τη λεπτή αόρατη γραμμή που τους χώριζε από το τίποτα.
Άραγε ποιος «αφέντης» τους στρατολογούσε αυτή την ώρα και ποιο «κόμμα» θα υπηρετούσαν στο υπόλοιπο της αιωνιότητας;
Ο κόσμος έκανε κάτι που δεν είχε κάνει ποτέ. Ξεχύθηκε στους δρόμους και πανηγύριζε με ενθουσιασμό το θάνατο.
Οι φωνές γίνονταν όλο και πιο ρυθμικές, όλο και πιο δυνατές. Διαπέρασαν τον ύπνο του Χάρη, κομματιάζοντας το όνειρο που έβλεπε και τραβώντας τον βίαια από την αγκαλιά του Μορφέα.
Πετάχτηκε πάνω κι έτρεξε στο μπαλκόνι να δει τι γίνονταν. Ακούμπησε στα κάγκελα και προσπάθησε να ακούσει τι φώναζαν οι άνθρωποι που περνούσαν από κάτω. Κάτι για ελευθερία έλεγαν, αλλά οι φωνές έφταναν τόσο μπερδεμένες που δεν έβγαζε νόημα. Μπήκε μέσα κι άνοιξε την τηλεόραση.
Έψαξε όλα τα κανάλια, αλλά τίποτα. Η ανυπομονησία του, ίδια μπαλαρίνα έκανε πια πιρουέτες, ενώ πηγαινοέρχονταν μια στο μπαλκόνι, μια στην οθόνη σαν υπνωτισμένος.
Κάθισε στον υπολογιστή πατώντας τα πλήκτρα με μανία.
Αυτά που διάβασε τον έκαναν να αναρωτηθεί αν τρελάθηκε. Πήγε στο μπάνιο κι έψαξε καλά στον καθρέπτη να δει αν η τρέλα τον χαιρετούσε μέσα από τα μάτια του.
Είδε μόνο τα υπολείμματα από το κριθαράκι που τον παίδευε δυο μέρες τώρα.
Γύρισε στην τηλεόραση κι έπεσε πάνω στο γνωστό υπουργό που πουλούσε βιβλία σκούζοντας και φτύνοντας.
Σάλια, λέξεις, όλα έβγαιναν από το στόμα του ανάκατα.
Δεν καταλάβαινε τίποτα. Αυτός γιατί σκούζει εκεί κι όχι κάπου αλλού, έξω από δω;
Ξαφνικά όλα ξεκαθάρισαν μέσα του. Η αισιοδοξία τον χτύπησε τόσο δυνατά που κόπηκε η ανάσα του. Το μόνο που ήθελε ήταν να βγει κι αυτός στο δρόμο να διαδηλώσει τη χαρά του.
Καθώς έκλεινε η πόρτα πίσω του άρχιζε στην τηλεόραση έκτακτο δελτίο.
«Πλήθος κόσμου έχει κατακλύσει τους δρόμους σε όλη την επικράτεια, γιορτάζοντας, καθώς λένε οι ίδιοι, την ελευθερία. Από το μεσημέρι περίεργες φήμες διαρρέουν από αδιευκρίνιστες πηγές που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Όλο και περισσότερα άτομα ακούγοντας τις φήμες ενώνονται με το πλήθος. Η χώρα είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.»


Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο 12ο παιχνίδι "ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ"...κι αυτό είναι το βραβείο συμμετοχής μου.
Εδώ μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα του παιχνιδιού.


Ευχαριστώ πολύ όσους βαθμολογήσατε την ιστορία, αλλά και όλους όσους τη διαβάσατε!
Θέλω να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά την αγαπημένη Φλώρα για την πολύ καλή δουλειά που κάνει!
Το παιχνίδι θα πάει διακοπές τον Αύγουστο, αλλά από Σεπτέμβρη  θα ξεκινήσει πάλι στο TEXNIS STORIES.

44 σχόλια:

  1. Και ωπ! Το είπα κι έγινε!
    Πολύ καλογραμμένο αφήγημα, με εξίσου αξιόλογο φαντασιακό... και ρεαλιστικά να το δεις, μια αυτοκτονία των εμπλεκομένων στην κατάσταση είναι για κάποιους λύση για τα προβλήματά μας. Δεν το υιοθετώ εγώ, αλλά και πάλι συνήθως τα πλήθη κάνουν τον τελεταίο λογαριασμό, όπως πολύ σωστά καταλήγεις στην ιστορία σου!!! Καλή Κυριακή, Μαρία μου ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Λύση δεν ξέρω αν θα ήταν, αλλά τα πλήθη μάλλον τελικά είχαν τρελαθεί...απλά εύχομαι να μη μας αποτρελάνουν στα αλήθεια...
      Να είσαι καλά...φιλιά και καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  2. χεχε! Θυμάμαι που χαμογέλασα όταν τη διάβασα! Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται είχα πει! Μου άρεσε πολύ, αλλά έχασε στα σημεία από τρεις άλλες ιστορίες, όπως μας συμβαίνει συνέχεια. Και καημό το 'χω βρε Μαρία μου μια φορά να σε πετύχω, όπως κι εσύ ...μια φορά να με πετύχεις! Δεν μπορεί, δεν μπορεί... κάπου θα συναντηθούμε (εκτός από την τρίτη θέση την προηγούμενη φορά)
    Τα φιλιά μου και την απέραντη αγάπη μου σου στέλνω! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα..εμείς μια φορά θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες!!
      Ήταν μπλακ καταμπλάκ η ιστορία, αλλά δεν άντεξα στον πειρασμό να τη στείλω, έτσι που είμαστε τόοοσο κοντά στην τρέλα..αργεί ο άνθρωπος να πάρει τους δρόμους?..(με όποια έννοια)
      Φιλιά πολλά πολλά!!

      Διαγραφή
  3. Μπράβο Μαρία! Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου!
    Φιλιά!

    Υ.Γ. Στο πάνω μέρος του μπλογκ μου έχω giveaway.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ...
      Καλά που μου το είπες, γιατί τελευταία πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό και χάνομαι από πολλά αγαπημένα μπλογκς..θα έρθω!!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  4. Μακάρι να γίνει έτσι...θα έδινα και την ζωή μου για αυτό!!
    Καλή Κυριακή Μαρία, συγχαρητήρια για την έμπνευσή σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Το θέμα είναι να τη δώσουν αυτοί τη ζωή τους, αλλά χλωμό το κόβω..αυτοί δε δίνουν ούτε ολόκληρη σύνταξη θα δώσουν ζωές?..χαχα!
      Καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  5. Μαρακι, δε χρειαζεται να πω πολλα ,αφου το κειμενο σου κερδισε επαξια τις 3 ψηφους μου!
    Ευρηματικο το θεμα ,..εξυπνος προλογος που σου δημιουργει ενδιαφερον,γρηγορη ροη και σασπενς!
    Μου αρεσε πολυ η αλλαγη του υφους σαυτο το κειμενο,(σε σημειο να μη σε αναγνωρισω!!!), νεες πτυχες αγνωστες για το ..αναγνωστικο σου κοινο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα με το τριάρι σου..!!!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε η ιστορία μου..φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  6. Ωπ μόλις σε ανακάλυψα.!
    Συγχαρητήρια και από εμένα λοιπόν.
    Σου εύχομαι τα καλύτερα.!

    Alexandra by http://beautydiarybyalexandra.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου Μαρία μου!!!
    Μπράβο!!!Πολύ ωραίο κείμενο καί θέμα!!!!
    Καλό βράδυ!!!Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Χαίρομαι που σου άρεσε..φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  8. Μαράκι είσαι πολύ αγανακτισμένη χαχαχα
    απέχουμε πολύυυυυ από το να πανηγυρίσουμε κι εμείς έτσι!
    άντε ,και στα δικά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τα βλέπω, μάλλον αυτοί θα πανηγυρίσουν εις βάρος μας...πάλι!!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  9. Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου!
    Τώρα να έχεις ένα όμορφο καλοκαίρι και να επιστρέψεις με ακόμα περισσότερη έμπνευση κι ακόμα ωραιότερες ιστορίες! ;-)
    Την καλησπέρα μου... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Να έχεις κι εσύ ένα όμορφο καλοκαίρι!!
      Καλή σου μέρα..φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Mαράκι... ούτε υποψία πως ήταν δική σου η ιστορία, αλλά τι σημασία έχει αυτό;
    Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου και για τη σύλληψη της ιστορίας.
    Κι όπως λέει κι ο Ανταίος... αμήν και πότε!
    Φιλιά πολλά και καλή βδομάδα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η ιστορία σου είναι οι ευσεβείς πόθοι όλων μας...
    Απ' το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΜΑράκι συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου. Γράφεις μοναδικά, το ξέρεις αυτό.
    Φανταστικό το κείμενο αλλά θα μπορούσε να γίνει και πραγματικό σε ένα ιδανικό και δίκαιο κόσμο!!!!
    Φιλάκια πολλά και να περνάς μοναδικά, καλοκαιρινά και ξέγνοιαστα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Να περάσεις υπέροχα στις διακοπές σου..φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  13. Τέλεια ιστορία! Κρυφογέλασα όταν τη διάβασα, γιατί "έπιασες" ό,τι ευχόμουν!!
    Εντάξει, ας μην αυτοκτονήσουν (να μην είμαι τόσο ανελέητη με ανεγκέφαλους ανθρώπους, δε φταίνε κι αυτοί που τους λείπουν τα βασικά...) Να φύγουν δεν γίνεται; Σ΄άλλη γη και σε άλλα μέρη; Φαντάσου πανηγύρια τότε στους δρόμους!!!!
    Μπράβο, Μαρία μου και πάλι, υπέροχη συμμετοχή! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να φύγουν..να πάνε αλλού..χαχα...αυτό ακριβώς!!!
      Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  14. Ωραία η ιστορία σου... θα μας λείψει το παιγνίδι , αλλά χρειάζεται κι η Φλώρα μας ξεκούραση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Δελφινάκι μου...ω ναι, πρέπει να ξεκουραστεί και η Φλώρα!

      Διαγραφή
  15. Αν ήταν Γιαπωνέζοι οι πολιτικοί μας κάποιες ελπίδες θα είχαμε... Αν ο σκοπός του παιχνιδιού ήταν πάντως να χρησιμοποιηθεί σαν βασικό στοιχείο στην ιστορία η λέξη αυτοκτονία, ε την χρησιμοποίησες με τέτοιο τρόπο που οι 99,9% των Ελλήνων αναγνωστών συμφωνούν! :)
    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς δεν είναι Γιαπωνέζοι..
      Η αυτοκτονία ήταν μία από τις πέντε λέξεις που έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε..
      Να είσαι καλά..!!

      Διαγραφή
  16. So scary immagine!
    I am scary with the darkness ;) even only a game
    have a good day

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. αμάν,τρόμαξα!!!!-)))
    Πραγματικά ζωντανή η ιστορία σου.....συγχαρητήρια!!!!!
    Πολλά φιλιά και καλά μπάνια-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσύ τρόμαξες?..χαχα!
      Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Καλά μπάνια και σε σένα..φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  18. Διάβασα την ιστορία σου Μαρία και ειλικρινά μου άρεσε... στη συνέχεια για να έχω μέτρο σύγκρισης, διάβασα και αυτές που πήραν τα βραβεία και τις βρήκα εξ' ίσου καλές... έτσι κατέληξα, πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαλέξεις την καλύτερη... πάντως μπράβο Μαρία!
    ΑΦιλιά και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!!
      Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να διαλέξεις μόνο τρεις ιστορίες από όλες...
      Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Να περνάς υπέροχα...φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  19. Μαράκι μου κι απο μένα συγχαρητήρια για την ιστορία σου,γράφεις απίθανα και μεστά και θα μου άρεσε να γράφεις τέτοια κείμενα που σφάζουν με το γάντι!πράγματι περιμένουμε να πανηγυρίσουμε όλοι μας στους δρόμους αγια την απαλλαγή μας απο το μαύρο και το γκρίζο που δεν φεύγει έτσι εύκολα..μακρύ καυτό καλοκαιράκι αλλά με προβληματισμούς για την καυημένη τη χώρα μας και τον πολύπαθο λαό της!!σου στέλνω την αγάπη μου και πολλά φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Μακάρι να απαλλαγούμε από το μαύρο και το γκρίζο!!
      Φιλιά πολλά και να περνάς υπέροχα!

      Διαγραφή
  20. Μαρία, βρήκα την ιστορία σου εξαιρετικά καθηλωτική, μπράβο!

    Να έχεις μια όμορφη μέρα!
    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Εύα μου!
      Κι εσύ να έχεις μια όμορφη μέρα...φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  21. ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ!!
    ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ!!
    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!
    ΦΙΛΑΚΙΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε..
      Σε ευχαριστώ πολύ..
      Κι εσύ να είσαι καλά..φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή